212. Quod formam caeli in specie concernit, et quomodo vadit et fluit, hoc incomprehensibile est etiam angelis. Aliquid ejus ad ideam sisti potest per formam omnium in corpore humano a sagaci et sapiente lustratam et rimatam, nam supra in suis articulis ostensum est, Quod totum Caelum referat unum Hominem (videatur 59-72), et Quod omnia quae in Homine correspondeant Caelis (87-102). Quam incomprehensibilis et inextricabilis illa forma sit, patet solum in communi a fibris nerveis. per quas omnia et singula compaginantur. Quales illae sunt, et quomodo vadunt et fluunt in cerebro, ne quidem ad oculum pervenit, nam innumerabiles ibi sunt ita complicatae, ut simul sumptae appareant sicut massa mollis continua, cum tamen omnia et singula, quae voluntatis et intellectus sunt, secundum illas fluunt distinctissime in actus. Quomodo illae iterum se consertant in corpore, patet a plexibus variis, ut a cardiacis, mesentericis et aliis; et quoque a nodis qui gangliones vocantur, in quos fibrae plures ex omni provincia intrant, ac inibi se commiscent, et aliter conjunctae exeunt ad functiones, et hoc iterum et iterum praeter similia in unoquovis viscere, membro, organo, et musculo. Qui oculo sapiente lustrat illas, et plura mirabilia ibi, omnino obstupescet et usque pauca sunt, quae oculis videt quae non videt adhuc mirabiliora sunt, quia in natura interiore. Quod illa forma correspondeat formae caeli, patet manifeste ex operatione omnium intellectus et voluntatis in illa et secundum illam; quicquid enim homo vult, labitur secundum illam sponte in actum, et quicquid cogitat, pervadit fibras a principiis earum usque ad fines, unde sensus et quia est forma cogitationis et voluntatis, est forma intelligentiae et sapientiae. Haec forma est, quae correspondet formae caeli inde sciri potest, quod talis sit secundum quam se extendit omnis affectio et cogitatio angelorum, et quod tantum in intelligentia et sapientia sint, quantum in illa forma sunt. Quod illa forma caeli sit ex Divino Humano Domini, videatur supra (78-86). Haec allata sunt, ut quoque sciatur, quod forma caelestis talis sit, ut non possit quoad communia sua usquam exhauriri, et sic quod incomprehensibilis sit etiam angelis, ut supra dictum est.

87. [XII.] QUOD CORRESPONDENTIA SIT OMNIUM CAELI CUM OMNIBUS HOMINIS.

Quid correspondentia, hodie nescitur: quod nesciatur est ex pluribus causis; primaria est, quod homo se removerit e caelo per amorem sui et mundi; qui enim se et mundum super omnia amat, is non spectat ad alia quam ad mundana, quia illa adblandiuntur sensibus externis, et oblectant genium, et non ad spiritualia, quia ea adblandiuntur sensibus internis, et oblectant mentem; quapropter ea a se rejiciunt, dicentes, quod superiora sint quam ut sint cogitationis. Aliter fecerunt antiqui: illis scientia correspondentiarum praecipua omnium scientiarum fuit; per illam etiam intelligentiam et sapientiam hauserunt: et illi qui ab ecclesia fuerunt, per illam communicationem habuerunt cum caelo est enim scientia correspondentiarum scientia angelica. Antiquissimi, qui caelestes homines fuerunt, ex ipsa correspondentia, sicut angeli, cogitaverunt; ideo etiam cum angelis locuti sunt; et ideo Dominus illis saepius visus est, et instruxit illos. Sed hodie scientia illa tam prorsus deperdita est, ut non sciatur quid correspondentia. ¹

Footnotes:

7779. ‘A primogenito Pharaonis sessuro super throno illius’: quod significet vera falsificata fidei quae primo loco, constat ex significatione ‘primogeniti’ quod sit fides, de qua n. 352, 2435, 6344, 7035; ex repraesentatione ‘Pharaonis’ quod sit scientificum in communi pervertens vera Ecclesiae, de qua n. 6015, 6651, ¹ 6679, 6683, 6692; ita ‘primogenitus Pharaonis’ est fides talium, proinde fides falsificatorum verorum fidei; et ex significatione ‘throni’ quod sit regnum veri, ac in opposito sensu regnum falsi, de qua n. 5313; quod ² intelligantur per ‘primogenitum Pharaonis sessurum super throno illius’ vera falsificata fidei quae primo loco, patet ex eo quod dicatur ‘usque ad primogenitum ancillae quae post molas’, per quae significantur vera falsificata fidei quae postremo loco; et praeterea filius regis est primarium, quia rex est caput.

[2] Vera falsificata primo loco sunt illa quae ³ pro essentialibus agnoscuntur, sicut haec, quod fides salvet utcumque vixerat homo, et quod ⁴ salvet hominem in ultima vitae ejus hora, et quod tunc purus sit a peccatis, ita quod haec abstergantur momento, sicut sordes manuum ab aquis; quae ponunt ⁵ quod fides detur ⁶ absque charitate, et quod, quoad salvationem hominis, vita nihil faciat, ⁷ tum quod homo diabolus possit momento angelus Dei fieri; talia et similia sunt vera falsificata primo loco; quae inde derivantur proxime sunt secundo; ⁸ quae remote, sunt ultimo; dantur enim cujusvis veritatis derivationes ⁹ amplae et longa serie, quarum quaedam intrant directe, quaedam oblique, ¹⁰ quae modo tangunt, ¹¹ ultima sunt.

[3] Quod talia et similia sint vera falsificata fidei, ¹² manifeste patet; quis enim non scit, si juste cogitat, quod vita fidei faciat ut homo spiritualis sit, non autem fides nisi quantum ejus implantatum est vitae? vita hominis est ejus amor, et quod amat, hoc vult et hoc intendit, et quod vult et intendit, hoc facit; hoc est hominis esse, non autem quod scit et quod cogitat et non vult; id esse hominis nequaquam potest mutari in aliud esse per cogitare de mediatione et salvatione, sed per novam regenerationem, quae fit per multum vitae ejus; nam e novo concipietur, nascetur, adolescet ¹³ ; hoc non fit per cogitare et loqui, sed per velle et agere.

[4] Haec dicta sunt quia per ‘primogenitum Pharaonis et ¹⁴ primogenitos Aegyptiorum’ significatur fides separata a charitate; quae quod non fides sit, sed ¹⁵ scientia talium quae sunt fidei, in praecedentibus ostensum est. Quod ‘Aegyptiorum primogeniti’ illam fidem repraesentaverint, est causa quia Aegyptii prae reliquis, qui Ecclesiam repraesentativam post diluvii tempus constituerunt, ¹⁶ in scientia ritualium Ecclesiae erant n. 4749, 4964, 4966, 6004; eo ¹⁷ tempore omnes ritus ¹⁸ erant repraesentativi spiritualium quae in caelo; haec noverunt Aegyptii prae reliquis, sed successu temporis coeperunt amare solas cognitiones, ac tunc, similiter ac hodie, in scientia talium quae Ecclesiae sunt ponere omne Ecclesiae, et non amplius in charitatis vita; ita invertebant totum ordinem Ecclesiae, quo inverso, vera quae fidei vocantur non potuerunt non falsificari; nam vera quae contra ordinem Divinum applicantur, quod fit cum ad mala, et apud Aegyptios ad magica, non amplius ¹⁹ sunt vera apud illos, sed a malis ad quae applicantur, trahunt quod sint falsa ²⁰ ;

[5] sit illustrationi cultus ²¹ vituli apud Aegyptios: sciverunt quid vitulus ²² repraesentabat, quod nempe bonum charitatis; quamdiu hoc sciverunt, et hoc cogitaverunt, cum vitulos viderent, aut cum pararent vitulos in conviviis charitatis, qualia ²³ antiquis fuerunt, et postea cum ²⁴ vituli adhiberentur in sacrificiis, tunc sane cogitabant, et simul cum angelis in caelo, nam illis vitulus est bonum charitatis; cum autem inciperent vitulos ex auro facere, et illos in templis suis ponere, ac colere, tunc ²⁵ insane cogitabant, et simul cum infernalibus; ita invertebant repraesentativum verum in repraesentativum falsum.

Footnotes: