359. Quoniam homo in externa forma potest vivere sicut alius, potest ditescere, epulari, habitare et vestiri splendide secundum conditionem et functionem, jucundis et laetis frui, ac mundanis fungi propter officia et negotia, et propter vitam animi et corporis, modo interius agnoscat Divinum, et benevelit proximo, patet, quod non tam difficile sit, sicut a multis creditur, ingredi viam caeli; sola difficultas est, posse resistere amori sui et mundi, et inhibere ne praedominentur, nam inde omnia mala. ¹ Quod non tam difficile sit, sicut creditur, intelligitur per haec Domini verba,

"Discite a Me quod mitis sim, et humilis corde, et invenietis requiem animabus vestris: jugum enim meum facile est, et onus meum leve," (Matthaeus 11:29-30)

quod jugum Domini facile sit, et onus leve, est quia quantum homo resistit malis ex amore sui et mundi scaturientibus, tantum ducitur a Domino, et non a semet; et quod Dominus dein illis apud hominem resistat, et illa removeat.

Footnotes:

5660. ‘Et argentum alterum descendere facimus in manu nostra ¹ ad emendum cibum’: quod significet quod animus sit per verum aliunde comparare bonum, constat ex significatione ‘argenti’ quod sit verum, de qua mox supra n. 5657, et quia per ‘argentum’ significatur verum, per ‘argentum alterum’ significatur verum aliud, inde significatur verum aliunde; quia non aliud verum datur quod genuinum, quam a Domino Qui gratis donat, ita nec aliunde ipsum verum; et ex significatione ‘descendere facere’ quod sit animus comparandi, nempe bonum veri quod per ‘frumentum quod emerent’, significatur; sensus litterae historicus involvit quod argentum alterum etiam veniret ad Josephum, ad emendum ab illo cibum, sic non aliunde; at sensus internus non manet in sensu litterae historico, hunc sensum non curat, sed in ipsa re de qua agitur, quae res est, ² si ut servi subjicerentur ³ propterea quod aliqua vera in ⁴ naturali exteriori gratis donata sunt quod aliunde compararent sibi bonum per verum; talis etiam est series in sensu interno, nam mox dicitur ‘non scimus quis posuit argentum in manticis nostris’, per quae significatur quod non crederent ⁵ quia non scirent a quo verum in naturali exteriore.

[2] Similiter existit in altera vita apud spiritus qui ⁶ per vera initiantur in bonum, et imprimis in hoc, quod omne bonum et verum a Domino influat, ⁷ et cum appercipiunt quod influat omne quod cogitant et volunt, et sic quod a se cogitare et velle non possint, tunc repugnant quantum possunt, ⁸ credunt ⁹ quod sic vita propria illis nulla foret, et sic quod periret omne jucundum, nam hoc in proprio ponunt; ac insuper, si non ¹⁰ possent agere bonum a se nec credere verum a se, quod remitterent manus, nihil ex se agendo et cogitando, et exspectarent influxum; ita cogitare illis permittitur ¹¹ etiam in tantum ut paene concludant apud se quod non ¹² velint inde bonum et verum accipere sed aliunde, ubi non talis orbatio proprii est; etiam quandoque datur illis inquirere ubi id inveniant; at postea, cum nullibi inveniunt, illi qui regenerantur, redeunt et ex libero eligunt quoad velle et cogitare duci a Domino; informantur etiam tunc quod accepturi sint proprium caeleste quale est angelis, et cum hoc proprio etiam beatum et felix in aeternum.

[3] Quod proprium caeleste ¹³ attinet, hoc ex nova voluntate, quae datur a Domino, existit, et differt a proprio hominis, in eo quod non magis spectent se in omnibus et singulis quae agunt, ¹⁴ ac in omnibus et singulis quae discunt et docent, sed quod tunc spectent proximum, publicum, Ecclesiam, regnum Domini, et sic Ipsum Dominum; fines vitae sunt qui mutantur, fines ¹⁵ spectandi inferiora, nempe ¹⁶ mundum et semet, removentur, et fines ¹⁷ spectandi superiora, loco illorum substituuntur; fines vitae non aliud sunt quam ipsa vita hominis, nam fines sunt ipsum velle hominis et sunt ipsi ejus amores, nam quae homo amat, haec vult et pro fine habet; qui proprio caelesti donatur, is etiam in tranquillo est et in pace, nam fidit Domino et credit quod nihil mali illum attingat, et novit quod concupiscentiae illum non infestent; et praeterea qui in proprio caelesti sunt, in ipso libero sunt, nam duci a Domino est liberum, ducitur enim in bono, a bono, ad bonum; ¹⁸ inde constare potest quod sint in beato et felici, nam nihil est quod turbat, non aliquid amoris sui, ¹⁹ consequenter non aliquid inimicitiae, odii, vindictae, nec aliquid amoris mundi, consequenter non aliquid fraudis, timoris, ²⁰ irrequiei.

Footnotes:

8318. ‘Cecidit super illos formido et pavor’: quod significet quod absque ulla spe dominationis, constat ex significatione ‘formidinis et pavoris’, cum dicitur de illis qui in amore sui et inde falsis et malis, qui significantur per ‘duces Edomi et potentes Moabi’, quod sit quod absque spe dominationis; qui enim in malo amoris sui sunt continue cupiunt dominari, at cum cadit super illos terror pro hoste victore, tunc cadit spes dominandi.

[2] Sciendum quod mala ¹ sint ex duplici origine, nempe ex amore sui et ex amore mundi; qui in malis ex amore sui sunt, illi se ² solos amant et omnes reliquos contemnunt praeter illos qui unum faciunt ³ cum ipsis, quos cum amant, non illos amant sed se, quia vident se in illis; mala ex hac origine sunt omnium pessima, nam non ⁴ solum omnes alios prae se contemnunt sed etiam vituperiis prosequuntur, et ex ⁵ levi causa odio habent, et tunc perniciem illorum spirant; fitque sic vindicta et ⁶ crudelitas jucundum vitae illorum; qui in malo illius amoris sunt, in inferno sunt profunde secundum amoris illius quale et quantum.

[3] Qui autem in malo ex amore mundi sunt, illi etiam proximum nauci habent et illum aestimant solum ex opulentia, ita opes non autem ipsum; illi cupiunt omnia possidere quae proximi sunt; ⁷ cum in hac cupiditate sunt, ⁸ tunc absque omni charitate et misericordia sunt; privare enim proximum suis bonis est jucundum vitae illorum, imprimis illorum qui sordide avari sunt, qui nempe amant aurum et argentum propter aurum et argentum, non autem propter aliquem usum ex illis; illi apud ⁹ quos malum ¹⁰ hujus amoris dominatur etiam in infernis sunt, sed non in tam profundis ut illi qui in malo amoris sui ¹¹ sunt. Praeter binas has origines mali etiam datur ¹² tertia, quae est malum facere ex principiis ¹³ falsae religionis; ¹⁴ sed hoc malum audit malum apud illos qui in amore sui et mundi sunt, non autem apud illos qui in amore erga proximum et in Deum suum sunt; nam finis est bonum, et finis qualificat reliqua, videatur ¹⁵ n. 8311.

Footnotes: