20. [IV.] QUOD CAELUM DISTINCTUM SIT IN DUO REGNA.

Quoniam in caelo sunt infinitae varietates, et una societas non prorsus similis alteri, ne quidem unus angelus alteri, ¹ ideo distinguitur caelum in communi, in specie et in parte; in communi in duo regna, in specie in tres caelos, ac in parte in innumeras societaes: de singulis in nunc sequentibus dicetur. Regna dicuntur, quia caelum vocatur "Regnum Dei."

Footnotes:

3804. ‘Et cucurrit et indicavit patri suo’: quod significet agnitionem per interiora vera, constat ex significatione ‘currere et indicare’ quod sit affectio notum faciendi, hic ex agnitione; et ex significatione ‘patris sui’ quod sit bonum quod ‘Laban’; quod per vera interiora, repraesentatur per ‘Rachelem’, quae est affectio veri interioris; inde resultat quod per illa verba significetur agnitio per interiora vera. Cum his ita se ¹ habet: bonum quod ‘Jacob’ repraesentat, quod est bonum naturalis, sicut omne bonum in genere, ² cognoscitur et agnoscitur quod sit, non autem quale sit, nisi per vera; bonum enim suum quale accipit a veris, et sic per vera cognoscitur et agnoscitur; bonum enim non fit bonum quod charitatis vocatur, antequam implantata ei sunt vera; et qualia vera ei implantantur, tale fit bonum;

[2] inde est quod unius bonum, tametsi simillimum apparet, non tamen est sicut alterius, nam bonum in omnibus et singulis qui in universo terrarum orbe, inde differt; se habet hoc sicut facies humanae, in quibus se utplurimum affectiones effigiant, quod nusquam in universo genere humano dentur prorsus similes; ipsa vera faciunt sicut faciem boni, cujus pulchritudo est a forma veri, sed quod afficit, est bonum; tales sunt formae angelicae omnes, et talis foret homo, si in amore in Dominum et in charitate erga proximum ab interiore vita foret; in tales formas est homo creatus quia in similitudinem et imaginem Dei; et tales formae sunt illi qui regenerati sunt quoad spiritus suos, utcumque apparent quoad corpus. Inde constare potest quid intelligitur per quod agnoscatur bonum per interiora vera.

Footnotes:

3745. Quanta et qualis varietas est, constare potest a varietate in corpore humano; notum est quod unum organum et membrum non sit simile alteri, sicut organum visus non est simile organo auditus, pariter organum olfactus, et organum gustus, et quoque organum tactus quod se per universum corpus diffundit; sic etiam membra, ut brachia, manus, lumbi, pedes, plantae; et quoque viscera quae intus latent, ut illa quae sunt capitis, nempe cerebrum, cerebellum, medulla oblongata, et medulla spinalis, cum omnibus organulis, viscerulis, vasis, et fibris, ex quibus illa; tum ea quae sunt corporis infra caput, ut cor, pulmones, ventriculus, hepar, pancreas, lien, intestina, mesenterium, renes; et quoque ea quae generationi dicata sunt in utroque sexu; quae omnia et singula quod inter se dissimilia sint quoad formas, et quoad functiones, et tam dissimilia ut prorsus differant, notum est; similiter formae intra formas, quae quoque tali varietate sunt ut non una forma, ne quidem una particula sit prorsus similis alteri, nempe ita similis, ut loco alterius substitui possit, absque aliqua, etiamsi pusilla, alteratione. Haec omnia et singula correspondent caelis, sed ita ut quae corporea et materialia sunt apud hominem, ibi sint caelestia et spiritualia; ac ita correspondent ut inde existant et subsistant.