The Bible

 

Daniel 7

Study

   

1 ετους πρωτου βασιλευοντος βαλτασαρ χωρας βαβυλωνιας δανιηλ οραμα ειδε παρα κεφαλην επι της κοιτης αυτου τοτε δανιηλ το οραμα ο ειδεν εγραψεν εις κεφαλαια λογων

2 επι της κοιτης μου εθεωρουν καθ' υπνους νυκτος και ιδου τεσσαρες ανεμοι του ουρανου ενεπεσον εις την θαλασσαν την μεγαλην

3 και τεσσαρα θηρια ανεβαινον εκ της θαλασσης διαφεροντα εν παρα το εν

4 το πρωτον ωσει λεαινα εχουσα πτερα ωσει αετου εθεωρουν εως οτου ετιλη τα πτερα αυτης και ηρθη απο της γης και επι ποδων ανθρωπινων εσταθη και ανθρωπινη καρδια εδοθη αυτη

5 και ιδου μετ' αυτην αλλο θηριον ομοιωσιν εχον αρκου και επι του ενος πλευρου εσταθη και τρια πλευρα ην εν τω στοματι αυτης και ουτως ειπεν αναστα καταφαγε σαρκας πολλας

6 και μετα ταυτα εθεωρουν θηριον αλλο ωσει παρδαλιν και πτερα τεσσαρα επετεινον επανω αυτου και τεσσαρες κεφαλαι τω θηριω και γλωσσα εδοθη αυτω

7 μετα δε ταυτα εθεωρουν εν οραματι της νυκτος θηριον τεταρτον φοβερον και ο φοβος αυτου υπερφερων ισχυι εχον οδοντας σιδηρους μεγαλους εσθιον και κοπανιζον κυκλω τοις ποσι καταπατουν διαφορως χρωμενον παρα παντα τα προ αυτου θηρια ειχε δε κερατα δεκα

8 και βουλαι πολλαι εν τοις κερασιν αυτου και ιδου αλλο εν κερας ανεφυη ανα μεσον αυτων μικρον εν τοις κερασιν αυτου και τρια των κερατων των πρωτων εξηρανθησαν δι' αυτου και ιδου οφθαλμοι ωσπερ οφθαλμοι ανθρωπινοι εν τω κερατι τουτω και στομα λαλουν μεγαλα και εποιει πολεμον προς τους αγιους

9 εθεωρουν εως οτε θρονοι ετεθησαν και παλαιος ημερων εκαθητο εχων περιβολην ωσει χιονα και το τριχωμα της κεφαλης αυτου ωσει εριον λευκον καθαρον ο θρονος ωσει φλοξ πυρος

10 και εξεπορευετο κατα προσωπον αυτου ποταμος πυρος χιλιαι χιλιαδες εθεραπευον αυτον και μυριαι μυριαδες παρειστηκεισαν αυτω και κριτηριον εκαθισε και βιβλοι ηνεωχθησαν

11 εθεωρουν τοτε την φωνην των λογων των μεγαλων ων το κερας ελαλει και απετυμπανισθη το θηριον και απωλετο το σωμα αυτου και εδοθη εις καυσιν πυρος

12 και τους κυκλω αυτου απεστησε της εξουσιας αυτων και χρονος ζωης εδοθη αυτοις εως χρονου και καιρου

13 εθεωρουν εν οραματι της νυκτος και ιδου επι των νεφελων του ουρανου ως υιος ανθρωπου ηρχετο και ως παλαιος ημερων παρην και οι παρεστηκοτες παρησαν αυτω

14 και εδοθη αυτω εξουσια και παντα τα εθνη της γης κατα γενη και πασα δοξα αυτω λατρευουσα και η εξουσια αυτου εξουσια αιωνιος ητις ου μη αρθη και η βασιλεια αυτου ητις ου μη φθαρη

15 και ακηδιασας εγω δανιηλ εν τουτοις εν τω οραματι της νυκτος

16 προσηλθον προς ενα των εστωτων και την ακριβειαν εζητουν παρ' αυτου υπερ παντων τουτων αποκριθεις δε λεγει μοι και την κρισιν των λογων εδηλωσε μοι

17 ταυτα τα θηρια τα μεγαλα εισι τεσσαρες βασιλειαι αι απολουνται απο της γης

18 και παραληψονται την βασιλειαν αγιοι υψιστου και καθεξουσι την βασιλειαν εως του αιωνος και εως του αιωνος των αιωνων

19 τοτε ηθελον εξακριβασασθαι περι του θηριου του τεταρτου του διαφθειροντος παντα και υπερφοβου και ιδου οι οδοντες αυτου σιδηροι και οι ονυχες αυτου χαλκοι κατεσθιοντες παντας κυκλοθεν και καταπατουντες τοις ποσι

20 και περι των δεκα κερατων αυτου των επι της κεφαλης και του ενος του αλλου του προσφυεντος και εξεπεσαν δι' αυτου τρια και το κερας εκεινο ειχεν οφθαλμους και στομα λαλουν μεγαλα και η προσοψις αυτου υπερεφερε τα αλλα

21 και κατενοουν το κερας εκεινο πολεμον συνισταμενον προς τους αγιους και τροπουμενον αυτους

22 εως του ελθειν τον παλαιον ημερων και την κρισιν εδωκε τοις αγιοις του υψιστου και ο καιρος εδοθη και το βασιλειον κατεσχον οι αγιοι

23 και ερρεθη μοι περι του θηριου του τεταρτου οτι βασιλεια τεταρτη εσται επι της γης ητις διοισει παρα πασαν την γην και αναστατωσει αυτην και καταλεανει αυτην

24 και τα δεκα κερατα της βασιλειας δεκα βασιλεις στησονται και ο αλλος βασιλευς μετα τουτους στησεται και αυτος διοισει κακοις υπερ τους πρωτους και τρεις βασιλεις ταπεινωσει

25 και ρηματα εις τον υψιστον λαλησει και τους αγιους του υψιστου κατατριψει και προσδεξεται αλλοιωσαι καιρους και νομον και παραδοθησεται παντα εις τας χειρας αυτου εως καιρου και καιρων και εως ημισους καιρου

26 και η κρισις καθισεται και την εξουσιαν απολουσι και βουλευσονται μιαναι και απολεσαι εως τελους

27 και την βασιλειαν και την εξουσιαν και την μεγαλειοτητα αυτων και την αρχην πασων των υπο τον ουρανον βασιλειων εδωκε λαω αγιω υψιστου βασιλευσαι βασιλειαν αιωνιον και πασαι αι εξουσιαι αυτω υποταγησονται και πειθαρχησουσιν αυτω

28 εως καταστροφης του λογου εγω δανιηλ σφοδρα εκστασει περιειχομην και η εξις μου διηνεγκεν εμοι και το ρημα εν καρδια μου εστηριξα

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Revealed #167

Study this Passage

  
/ 962  
  

167. "'And they shall walk with Me in white, for they are worthy.'" This symbolically means that they will live with the Lord in His spiritual kingdom, because they are governed by truths from Him.

This is the meaning of these words because to walk in the Word symbolically means to live, and to walk with God symbolically means to live from Him, and because to be in white means, symbolically, to be guided by truths. For the color white in the Word is predicated of truths, because it takes its origin from the light of the sun, while red is predicated of goods, because it takes its origin from the sun's fire, and blackness is predicated of falsities, because it takes its origin from the darkness of hell.

People who are governed by truths from the Lord, being conjoined with Him, are called worthy, for all worth in the spiritual world comes from conjunction with the Lord.

It is apparent from this that "they shall walk with Me in white, for they are worthy," means, symbolically, that they will live with the Lord, because they are governed by truths from Him.

We say that they will live with the Lord in His spiritual kingdom because the whole of heaven has been distinguished into two kingdoms - the celestial kingdom and the spiritual kingdom - and in the celestial kingdom live people who are governed by the goodness of love from the Lord, while in the spiritual kingdom live those who are governed by the truths of wisdom from the Lord. The latter are also said to walk with the Lord in white. Moreover, they are dressed in white garments.

[2] That to walk means, symbolically, to live, and to walk with God means to live with Him because it is to live from Him, is clear from the following passages:

He walked with Me in peace and rectitude... (Malachi 2:6)

You have delivered my feet from stumbling, that I may walk before God in the light of the living. (Psalms 56:13)

...David... kept My commandments and... walked after Me with all his heart... (1 Kings 14:8)

Remember..., O Jehovah..., how I have walked before You in truth... (Isaiah 38:3)

If you... walk contrary to Me..., and... do not obey (My voice)..., I also will walk contrary to you... (Leviticus 26:23-24, 27-28)

They would not walk in the ways (of Jehovah). (Isaiah 42:24; cf. Deuteronomy 11:22; 19:9; 26:17)

...all people walk... in the name of (their) god, but we will walk in the name of Jehovah... (Micah 4:5)

A little while longer the light is with you. Walk while you have the light... ...believe in the light... (John 12:35-36; cf. 8:12)

...the scribes asked..., "Why do Your disciples not walk according to the tradition of the elders...?" (Mark 7:5)

Walking is also said of Jehovah, that He walks among people, which is to say that He lives in them and together with them:

I will make My dwelling among you, and... I will walk among you and be your God... (Leviticus 26:11-12)

It is apparent from this what is meant by the statement,

These things says He... who walks in the midst of the seven golden lampstands. (Revelation 2:1)

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.

The Bible

 

Exodus 19:14

Study

       

14 Moses went down from the mountain to the people, and sanctified the people; and they washed their clothes.