Arcana Coelestia #9741
9741. ‘Et facies atrium habitaculi’: quod significet caelum ultimum, constat ex significatione ‘atrii habitaculi’ quod sit externum caeli, ita caelum ultimum, sunt enim tres caeli, intimum, medium, et ultimum; intimum repraesentatum est per intimum habitaculi, ubi arca testimonii, medium per habitaculum extra velum, ultimum per atrium, de quo nunc agitur. Hoc caelum dicitur atrium, quia in illo sunt qui in bono fidei et nondum in bono charitatis erga proximum; qui in bono charitatis sunt, illi in caelo medio sunt. Qui in caelo ultimo sunt, 1 quod vocatur atrium, vocantur angelici spiritus; qui in caelo medio, vocantur angeli spirituales; qui autem in caelo intimo, angeli caelestes.
[2] Ipsum bonum fidei, quod est bonum caeli ultimi, etiam est atrium, nam per illud introducitur homo in bonum charitatis erga proximum, quod est bonum medii caeli. Sciendum est quod bonum apud hominem faciat caelum ejus, et quod tale ei caelum sit, quale ei bonum 2 ; sunt tria bona quae ordine consequuntur, bonum fidei, bonum charitatis erga proximum, et bonum amoris in Dominum; bonum fidei facit caelum ultimum seu primum, ut supra dictum est, bonum charitatis erga proximum facit caelum medium seu secundum, et bonum amoris in Dominum facit caelum intimum seu tertium.
[3] Ut melius adhuc sciatur quomodo se habet cum caelis, paucis dicetur: caeli distinguuntur in bina regna, in regnum caeleste et in regnum spirituale, et in utroque regno est internum et externum; in interno regni caelestis sunt qui in bono amoris in Dominum, et in externo ejus sunt qui in bono amoris mutui, in interno autem regni spiritualis sunt qui in bono charitatis erga proximum, et in externo ejus sunt qui in bono fidei, videatur n. 9680; externum utriusque caeli 3 est quod vocatur caelum ultimum seu primum et repraesentabatur 4 per atrium; inde est quod duplex atrium fuerit circa templum, exterius et interius; atrium exterius pro illis qui in externis regni spiritualis, et atrium interius pro illis qui in externis regni caelestis;
[4] de duobus illis atriis templi Hierosolymitani 5 , videatur 1 Reg. 6:3, 36; [2 Reg. ] 21:5;
de atrio exteriore templi novi 6 apud Ezechielem,
40:17, 31, 34, 42:1-fin. , et de atrio interiore ibi, 40:23, 28, 32, 44, 42:3, 43:5; inde patet quod in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium exterius templi 7 , sit bonum fidei quod facit illud, et in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium interius, sit bonum amoris mutui; qui in bono amoris mutui sunt, illi in affectione boni sunt propter bonum, qui autem in bono fidei sunt, illi in affectione veri sunt propter verum, nam bonum dominatur in regno caelesti, verum autem in regno spirituali.
[5] Quod caelum ultimum per ‘atria’ significetur, patet a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Ezechielem,
Sustulit se gloria Jehovae desuper cherubo super limen domus, et impleta est domus nube, et nubes implebat atrium interius, et atrium plenum erat splendore gloriae Jehovae; et vox alarum cheruborum audita est usque ad atrium exterius, 10:3-5;
quia atrium erat repraesentativum caeli ultimi, ideo implebatur illud nube et splendore gloriae Jehovae, sicut ipsa domus, ‘nubes’ enim et ‘gloria’ est Divinum Verum; quod ‘nubes’ id sit, videatur n. 5922, 6343 fin. , 6752, 8106, 8443, et quoque ‘gloria’, n. 8267, 8427, 9429; ‘vox alarum’ est verum fidei ex bono, n. 8764, 9514:
[6] apud eundem,
Sustulit me spiritus, et introduxit me in atrium templi interius; cum ecce implevit gloria Jehovae domum; et audivi loquentem ad me e domo, dicentem, Fili hominis, locus throni Mei, et locus volarum pedum Meorum, ubi habitabo in medio filiorum Israelis in aeternum, 43:4-7;
ibi templum cum atrio dicitur locus throni Jehovae, et locus volarum 8 pedum Ipsius, quia templum cum atrio repraesentabat caelum; ‘thronus Jehovae’ est 9 caelum spirituale, 10 , 11 n. 5313, 8625, ‘locus volarum pedum Ipsius’ est caelum ultimum.
[7] Caelum ultimum etiam per ‘atrium’ et per ‘atria’ significatur 12 in sequentibus his locis:
apud Davidem,
Beatus quem eligis, et appropinquare facis, inhabitabit atria Tua; saturabimur bono domus Tuae, sancto templi Tui, Ps. 65:5 [KJV Ps. 65:4];
quod ‘inhabitare atria’ sit inhabitare caelum, patet:
apud eundem,
Bonus dies in atriis Tuis prae milibus, elegi ad januam stare in domo Dei mei, prae habitare in tentoriis impietatis, Ps. 84:11 [KJV 10]:
apud eundem,
Plantati in domo Jehovae, in atriis Dei nostri germinabunt, Ps. 92:14 [KJV 13]:
apud eundem,
Date Jehovae gloriam nominis Ipsius, ferte munus, et venite in atria Ipsius, Ps. 96:8:
apud eundem,
Laudate nomen Jehovae, laudate, servi Jehovae qui stantes in domo Jehovae, in atriis domus Dei nostri, Ps. 135:1, 2:
13 apud Esaiam,
Colligent frumentum et mustum, comedent et laudabunt Jehovam et qui congregaturi illud bibent in atriis sanctitatis Meae, 62:9;
in illis locis ‘atria’ caelis ultimis 14 , nam caeli interiores vocantur domus Jehovae et templum Ipsius, n. 3720:
[8] apud Johannem, Angelus dixit, Surge et metire templum, et altare, et adorantes in eo, sed atrium quod extra 15 templum ejice foras, et illud non metiaris, quia datum est gentibus, quae civitatem sanctam conculcabunt menses quadraginta duos, Apoc. 11:1, 2;
‘templum et altare, et adorantes in eo’ sunt Ecclesia et Ecclesiae cultus, ‘atrium extra 15 templum’ est bonum amoris 16 mutui, ut supra dictum, ‘gentes quibus datum est civitatem sanctam conculcare’ sunt mala amoris sui et mundi, quae destruunt Ecclesiam, n. 6306; ‘menses quadraginta duo’ simile cum sex septimanis significant, et sex septimanae simile cum sex diebus unius septimanae, nam sex multiplicati in septem sunt quadraginta duo; ‘septimana’ significat integram periodum, majorem vel minorem, n. 2044, 3845; sex dies qui praecedunt septimum, qui sabbatum, significant priorem Ecclesiam usque ad finem, et novae instaurationem 17 ; sabbatum 18 est conjunctio boni et veri, ita Ecclesia, n. 8495, 19 8510, 8890, 8893, 9274.
Footnotes:
1. The Manuscript places this after atrium, .
2. quale bonum tale ei coelum
3. Regni
4. repraesentatur
5. circa templum Hierosolymae
6. circa Templum novum
7. circa templum
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. quod thronus Jehovae sit
10. The Manuscript inserts Domini.
11. The Manuscript inserts videatur.
12. significantur
13. The Manuscript inserts Et.
14. coelo ultimo
15. intra in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.
16. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
17. destructionem prioris Ecclesiae et praeparationem ad novam
18. The Manuscript inserts enim.
19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #9429
9429. ‘Et commorabatur gloria Jehovae super monte Sinai’: quod significet interiora Verbi Domini in caelo, constat ex significatione ‘gloriae Jehovae’ cum de Verbo, quod sit sensus ejus internus, ita interiora Verbi, de qua Praefatio ad Gen. xviii et n. 5922, et ex significatione ‘montis Sinai’ quod sit Divinum Verum procedens a Domino, et inde caelum, de qua supra n. 9420, 9427. Quod interiora Verbi dicantur gloria, est quia Divinum Verum procedens a Domino ut sole est lux in caelo, quae dat visum angelis ibi, et simul intelligentiam et sapientiam, n. 1531, 1619-1632, 2776, 3138, 3167, 3190, 3195, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4302, 4415, 4527, 5400, 6313, 6608, 6907, 8644, 8707, 8861; ex Divina illa luce est omnis gloria in caelo, quae talis est ut excedat omnem, captum humanum; inde patet unde est quod Verbi sensus internus sit ‘gloria’; est enim sensus Verbi internus Divinum Verum procedens a Domino in caelo, ita lux e qua omnis gloria ibi.
[2] Hoc intelligitur per ‘gloriam’ in pluribus locis in Verbo, ut quod visuri Filium hominis in nube cum gloria, Matth. 24:30; Luc. 21:27; quod Dominus cum passus fuerit, intraturus esset in gloriam Suam, Luc. 24:26; quod cum venturus in gloria Sua, sessurus sit super throno gloriae Suae, Matth. 25:31; ‘sedere super throno gloriae’ est judicare ex Divino Vero quod ab Ipso; tum quod Moscheh et Elias visi sint in gloria, Luc. 9:30 [, 31]; quod ‘Moscheh et Elias’ ibi sint Verbum, videatur Praefatio ad Gen. xviii et n. 2762, 5247, 9372; 1 id quoque intelligitur per glorificationem Domini apud Johannem,
Nunc glorificatus est Filius hominis, et Deus glorificatus est in Ipso; si Deus glorificatus est in Ipso, etiam Deus glorificabit Ipsum in Se Ipso; et statim glorificabit Ipsum, 13:31, 32;
‘glorificari in Deo’ est fieri Divinum Bonum ex quo Divinum Verum: similiter apud 2 eundem cap. 12:28.
[3] Per ‘gloriam’ significatur Divinum Verum procedens a Domino quale est in caelo, etiam in sequentibus his locis: apud Esaiam,
Vox clamantis in deserto, Parate viam Jehovae; et revelabitur gloria Jehovae, et videbunt omnis caro simul, 40:3, 5;
ibi de Adventu Domini, ubi ‘gloria Jehovae quae revelabitur’ est Divinum Verum; quod Dominus id sit quia ab Ipso, patet apud Johannem,
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum: in Ipso vita erat, et vita erat lux hominum: erat Lux vera: et Verbum caro factum 3 est, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre, 1:1, 4, 9, 14;
‘Verbum’ ibi est Divinum Verum, similiter ‘lux’, inde patet quid sit ‘videre gloriam Ipsius’; quod Dominus non in alia gloria 4 in mundo apparuerit praeter cum transformatus, notum est:
[4] 5 pariter alibi apud 6 Johannem,
Haec 7 dixit Esaias quando vidit gloriam Ipsius et locutus est de Ipso. Sed diligebant gloriam hominum magis quam gloriam Dei: Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in Me in tenebris non maneat, 12:41, 43, 46; etiam hic ‘gloria Domini’ et ‘gloria Dei’ pro Divino Vero, et ‘gloria hominum’ pro falso:
apud Esaiam,
Illuminare, quia venit lux tua, et gloria Jehovae super te exorta est; super te exorietur Jehovah, et gloria Ipsius super te videbitur: gloria Libani ad te veniet ad decorandum locum sanctuarii Mei: non occidet amplius sol tuus, et luna tua non colligetur, quia Jehovah erit tibi in lucem aeternitatis, 60:1-fin. ;
ibi manifeste agitur de Adventu Domini, de regno Ipsius, de caelo, et de Ecclesia; Divinum Verum procedens a Divino Humano Ipsius in toto illo capite describitur, et vocatur lux, honor, et gloria:
[5] apud eundem,
Timebunt ab occasu solis nomen Jehovae, et ab ortu solis gloriam Ipsius; veniet Zioni Redemptor, 59:19, 20;
8 ibi etiam de Domino; ‘nomen Jehovae’ pro omni vero fidei et bono amoris ex quo cultus, n. 2724, 3006, 6674, 9310 apud eundem,
Vocavi Te in justitia, et dabo Te in foedus populo, in lucem gentium: Ego Jehovah, hoc nomen Meum, et gloriam Meam alteri non dabo, 42:6, 8;
hic quoque de Domino, ubi ‘lux gentium’ est Divinum Verum quod ab Ipso, ‘gloriam non alteri dare’ est quod non ab alio quam a Domino, Qui unum cum Jehovah, procedet Divinum illud Verum: ut quoque apud eundem,
Propter Me, propter Me faciam, et gloriam Meam alii non dabo, Esai. 48:11 9 :
[6] pariter alibi apud Esaiam,
Erumpet sicut aurora lux tua; ambulabit ante te justitia 10 tua, gloria Jehovae colliget te, 58:8:
apud eundem,
Veniet ad congregandum omnes gentes et linguas ut veniant et videant gloriam Meam, 66:18:
apud eundem,
Regnabit Jehovah Zebaoth in monte Zionis et in Hierosolyma, et coram senioribus Ipsius gloria, 24:23
apud Moschen,
Dixit Jehovah, Vivus Ego, et implebitur gloria Jehovae universa terra, Num. 14:20, 21 11 ;
in illis locis 12 de Domino agitur, et ‘gloria’ ibi est Divinum Verum quod ab Ipso: apud Esaiam,
Vidi Dominum sedentem super throno alto et elato, et seraphim stantes desuper Ipso; et clamavit hic ad illum, Sanctus, sanctus, sanctus Jehovah Zebaoth; plenitudo omnis terrae gloria Ipsius, 6:1-3:
apud Davidem,
Caeli enumerant gloriam Dei, Ps. 19:2 [KJV Ps. 19:1]:
et apud eundem,
Ut timeant gentes nomen Jehovae, et reges terrae gloriam Tuam, quod aedificaverit Jehovah Zionem, et apparuerit in gloria Sua, Ps. 102:16, 17 [KJV Ps. 102:15, 16]:
[7] in Apocalypsi, Gloria Dei illustrabit sanctam Hierosolymam, et lucerna ejus Agnus; et gentes quae salvantur in luce Ipsius ambulabunt; et reges terrae 13 adferent gloriam et honorem suum in eam, Apoc. 21:23-25;
‘sancta Hierosolyma’ pro nova Ecclesia, ‘gloria Dei’ pro Divino Vero a Domino ibi, similiter ‘lux Ipsius in qua ambulabunt’, ‘reges terrae qui adferent gloriam’ pro illis 14 qui in veris ex bono sunt, n. 2015, 2069, 4581, 4966, 5044, 6148. Ex his nunc constare potest quid significatur per ‘gloriam Jehovae quae commorabatur super monte Sinai’; videatur etiam n. 8427.
Footnotes:
1. pariter
2. Johannem
3. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
4. cum in mundo after Dominus
5. et quoque
6. Eundem
7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
8. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
10. mea, in the Manuscript, the First Latin Edition.
11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
12. etiam de Domino
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
14. The Manuscript inserts in Ecclesia.
