9741. ‘Et facies atrium habitaculi’: quod significet caelum ultimum, constat ex significatione ‘atrii habitaculi’ quod sit externum caeli, ita caelum ultimum, sunt enim tres caeli, intimum, medium, et ultimum; intimum repraesentatum est per intimum habitaculi, ubi arca testimonii, medium per habitaculum extra velum, ultimum per atrium, de quo nunc agitur. Hoc caelum dicitur atrium, quia in illo sunt qui in bono fidei et nondum in bono charitatis erga proximum; qui in bono charitatis sunt, illi in caelo medio sunt. Qui in caelo ultimo sunt, ¹ quod vocatur atrium, vocantur angelici spiritus; qui in caelo medio, vocantur angeli spirituales; qui autem in caelo intimo, angeli caelestes.

[2] Ipsum bonum fidei, quod est bonum caeli ultimi, etiam est atrium, nam per illud introducitur homo in bonum charitatis erga proximum, quod est bonum medii caeli. Sciendum est quod bonum apud hominem faciat caelum ejus, et quod tale ei caelum sit, quale ei bonum ² ; sunt tria bona quae ordine consequuntur, bonum fidei, bonum charitatis erga proximum, et bonum amoris in Dominum; bonum fidei facit caelum ultimum seu primum, ut supra dictum est, bonum charitatis erga proximum facit caelum medium seu secundum, et bonum amoris in Dominum facit caelum intimum seu tertium.

[3] Ut melius adhuc sciatur quomodo se habet cum caelis, paucis dicetur: caeli distinguuntur in bina regna, in regnum caeleste et in regnum spirituale, et in utroque regno est internum et externum; in interno regni caelestis sunt qui in bono amoris in Dominum, et in externo ejus sunt qui in bono amoris mutui, in interno autem regni spiritualis sunt qui in bono charitatis erga proximum, et in externo ejus sunt qui in bono fidei, videatur n. 9680; externum utriusque caeli ³ est quod vocatur caelum ultimum seu primum et repraesentabatur ⁴ per atrium; inde est quod duplex atrium fuerit circa templum, exterius et interius; atrium exterius pro illis qui in externis regni spiritualis, et atrium interius pro illis qui in externis regni caelestis;

[4] de duobus illis atriis templi Hierosolymitani ⁵ , videatur 1 Reg. 6:3, 36; [2 Reg. ] 21:5;

de atrio exteriore templi novi ⁶ apud Ezechielem,

40:17, 31, 34, 42:1-fin. , et de atrio interiore ibi, 40:23, 28, 32, 44, 42:3, 43:5; inde patet quod in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium exterius templi ⁷ , sit bonum fidei quod facit illud, et in ultimo caelo, quod repraesentabatur per atrium interius, sit bonum amoris mutui; qui in bono amoris mutui sunt, illi in affectione boni sunt propter bonum, qui autem in bono fidei sunt, illi in affectione veri sunt propter verum, nam bonum dominatur in regno caelesti, verum autem in regno spirituali.

[5] Quod caelum ultimum per ‘atria’ significetur, patet a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Ezechielem,

Sustulit se gloria Jehovae desuper cherubo super limen domus, et impleta est domus nube, et nubes implebat atrium interius, et atrium plenum erat splendore gloriae Jehovae; et vox alarum cheruborum audita est usque ad atrium exterius, 10:3-5;

quia atrium erat repraesentativum caeli ultimi, ideo implebatur illud nube et splendore gloriae Jehovae, sicut ipsa domus, ‘nubes’ enim et ‘gloria’ est Divinum Verum; quod ‘nubes’ id sit, videatur n. 5922, 6343 fin. , 6752, 8106, 8443, et quoque ‘gloria’, n. 8267, 8427, 9429; ‘vox alarum’ est verum fidei ex bono, n. 8764, 9514:

[6] apud eundem,

Sustulit me spiritus, et introduxit me in atrium templi interius; cum ecce implevit gloria Jehovae domum; et audivi loquentem ad me e domo, dicentem, Fili hominis, locus throni Mei, et locus volarum pedum Meorum, ubi habitabo in medio filiorum Israelis in aeternum, 43:4-7;

ibi templum cum atrio dicitur locus throni Jehovae, et locus volarum ⁸ pedum Ipsius, quia templum cum atrio repraesentabat caelum; ‘thronus Jehovae’ est ⁹ caelum spirituale, ¹⁰ , ¹¹ n. 5313, 8625, ‘locus volarum pedum Ipsius’ est caelum ultimum.

[7] Caelum ultimum etiam per ‘atrium’ et per ‘atria’ significatur ¹² in sequentibus his locis:

apud Davidem,

Beatus quem eligis, et appropinquare facis, inhabitabit atria Tua; saturabimur bono domus Tuae, sancto templi Tui, Ps. 65:5 [KJV Ps. 65:4];

quod ‘inhabitare atria’ sit inhabitare caelum, patet:

apud eundem,

Bonus dies in atriis Tuis prae milibus, elegi ad januam stare in domo Dei mei, prae habitare in tentoriis impietatis, Ps. 84:11 [KJV 10]:

apud eundem,

Plantati in domo Jehovae, in atriis Dei nostri germinabunt, Ps. 92:14 [KJV 13]:

apud eundem,

Date Jehovae gloriam nominis Ipsius, ferte munus, et venite in atria Ipsius, Ps. 96:8:

apud eundem,

Laudate nomen Jehovae, laudate, servi Jehovae qui stantes in domo Jehovae, in atriis domus Dei nostri, Ps. 135:1, 2:

¹³ apud Esaiam,

Colligent frumentum et mustum, comedent et laudabunt Jehovam et qui congregaturi illud bibent in atriis sanctitatis Meae, 62:9;

in illis locis ‘atria’ caelis ultimis ¹⁴ , nam caeli interiores vocantur domus Jehovae et templum Ipsius, n. 3720:

[8] apud Johannem, Angelus dixit, Surge et metire templum, et altare, et adorantes in eo, sed atrium quod extra ¹⁵ templum ejice foras, et illud non metiaris, quia datum est gentibus, quae civitatem sanctam conculcabunt menses quadraginta duos, Apoc. 11:1, 2;

‘templum et altare, et adorantes in eo’ sunt Ecclesia et Ecclesiae cultus, ‘atrium extra ¹⁵ templum’ est bonum amoris ¹⁶ mutui, ut supra dictum, ‘gentes quibus datum est civitatem sanctam conculcare’ sunt mala amoris sui et mundi, quae destruunt Ecclesiam, n. 6306; ‘menses quadraginta duo’ simile cum sex septimanis significant, et sex septimanae simile cum sex diebus unius septimanae, nam sex multiplicati in septem sunt quadraginta duo; ‘septimana’ significat integram periodum, majorem vel minorem, n. 2044, 3845; sex dies qui praecedunt septimum, qui sabbatum, significant priorem Ecclesiam usque ad finem, et novae instaurationem ¹⁷ ; sabbatum ¹⁸ est conjunctio boni et veri, ita Ecclesia, n. 8495, ¹⁹ 8510, 8890, 8893, 9274.

Footnotes:

8764. ‘Et tuli vos super alis aquilarum’: quod significet et quod ita per vera elevati sint ad lucem caelestem, constat ex significatione ¹ ‘ferre aliquem super alis aquilarum' quod sit elevari in altam usque in lucem caelestem, nam per ‘ferre’ significatur elevari, per ‘alas’ vera spiritualia, et per ‘aquilam’ rationale quoad verum; quod ‘aquila’ id sit, videatur n. 3901, nam aquilae in alto volant; antiqui enim per caelum aspectabile intellexerunt caelum angelicum, etiam simplices crediderunt quod esset ibi domicilium angelorum, et quoque quod in alto, quia propius soli et stellis, esset ipsa lux caelestis; inde est quod per ‘ferri super alis aquilarum’ sit in altum in lucem illam; quod elevatio illuc sit per vera fidei, est quia verum fidei est quod elevat hominem usque ad caelum, ubi est bonum ejus; quod rationale quoad verum sit ‘aquila’, est quia rationale hominis est caelum ejus, ac naturale est sicut terra respective, nam rationale constituit internum hominem et naturale externum.

[2] Quod ‘alae’ sint vera spiritualia, est quia aves in genere significant intellectualia et cogitationes, n. 40, 745, 776, 3219, 5149, 7441, inde ‘alae’ sunt vera spiritualia, quia omne intellectuale est ex illis; intellectuale ex falsis, utcumque perspicax et acutum ² appareat, non est intellectuale, nam intellectuale videt ex luce caeli, et lux caeli est verum spirituale, hoc est, verum fidei; quapropter ubi non est verum quod fidei, non est lux sed est caligo, ac intellectuale in caligine est nullum intellectuale; ‘alae’ etiam sunt potentiae, quae sunt veri spiritualis ex bono ejus, nam alae apud aves sunt sicut manus ³ ac brachia apud hominem, et per ‘brachia’ et ‘manus’ significantur potentiae, n. 878, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6292, 6947, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, ⁴ 8305; quod potentia sit veri spiritualis ex bono, videatur n. 3563, 4931, 5623, ⁵ 6344, 6423.

[3] Quod ‘alae’ sint vera spiritualia seu vera fidei, quibus potentia ex bono, ex locis in Verbo alibi ⁶ patet; quapropter ⁷ cum alae tribuuntur Divino, per illas significatur Divinum Verum cui omnipotentia, ut ⁸ ubi ‘cherubis’, per quos significatur providentia Domini, ut apud Ezechielem,

Quattuor facies erant unicuique cherubo, et quattuor alae unicuique; alae eorum erectae unius ad alterum; cuique alae tegentes corpora illorum; audivi sonum alarum ⁹ tanquam sonum aquarum magnarum, sicut vocem Schaddai; cum ibant, vocem tumultus sicut vocem castrorum; cum stabant remittebant alas suas: audivi vocem alarum illorum, osculantium se unius ad alterum; et vocem rotarum juxta illos. Vox alarum cheruborum audita est usque ad atrium exterius, sicut vox Dei Schaddai. Similitudo manuum hominis erat sub alis illorum, 1:4, 6, 23, 24, 3:13, 10:5, 21;

[4] quod ‘alae’ hic sint verum Divinum, constat ex singulis descriptionis, tam ex eo quod ‘alae essent erectae unius ad alterum’ quam quod ‘tegerent corpora’, ut et quod ‘sonus illarum audiretur sicut sonus aquarum magnarum, sicut vox rotarum, et sicut vox Schaddai’, et quoque quod ‘similitudo manuum hominis esset sub alis illorum’; quod ‘alae essent erectae unius ad alterum’ repraesentabat consociationem omnium in Divino ¹⁰ ; quod ‘tegerent corpora’ significabat quod Divinum ¹¹ Verum contegeret Divinum ¹² Bonum a quo illud procedit; ¹³ Divinum enim Bonum est flamma, et Divinum Verum est lux inde; haec circumambit et sic circumtegit illam; ipsa flamma non apparet in caelo, sed modo lux in qua est flamma, quae sic percipitur ut calor, qui est amor; quod ‘sonus’ ¹⁴ auditus sit sicut ‘sonus aquarum magnarum’ significat quale Divini Veri in caelo; similiter ‘vox ejus sicut vox rotarum, et sicut vox Schaddai’, nam ‘sonus’ et ‘vox’ tribuuntur Divino Vero; dicitur ideo ‘vox aquarum ¹⁵ magnarum’, quia aquae sunt vera, n. 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 8137, 8138, 8568, tum ‘vox rotarum’, quia ‘rotae’ sunt vera doctrinalium ex eo quod ‘currus’ ¹⁶ sint doctrinae veri, n. 5321, 5945, 8146, 8148, 8215, ut et ‘vox Dei Schaddai’, quia ‘Deus Schaddai’ est verum increpans ¹⁷ in tentationibus et postea consolans, n. 1992, 4572, 5628; ‘similitudo manuum hominis sub alis’ significabat omnipotentiam quae est Divino Vero, quia ‘manus’ ¹⁸ sunt potentia, et in supremo sensu omnipotentia ¹⁹ , cum tribuuntur Domino ²⁰ .

[5] Ex his constare potest quid repraesentabatur per alas cheruborum qui super propitiatorio quod super arca ²¹ foederis, et quod expanderentur sursum, et obtegerent propitiatorium, Exod. 25:20;

tum quid repraesentarent cherubi super aulaeis tabernaculi, et super velo; et quoque in templo Salomonis; similiter quid circum novam domum, de qua apud Ezech. 41:18-20;

pariter quid significatur per quattuor animalia circum thronum, quorum unumquodvis habebat pro se sex alas circumcirca, Apoc. 4:8;

et quid per seraphim stantes desuper throno, quorum unicuique senae alae, Esai. 6:1, 2.

[6] Quod ‘alae’ in sensu interno sint vera spiritualia seu vera fidei, constat apud Ezechielem,

Sic dixit Dominus Jehovih, Aquila magna, magna alis, longa pennis, plena plumis, cui acupictura, venit super Libanum et accepit ramusculum cedris; deduxit in terram negotiationis; deinde sumpsit de semine terrae et posuit in agro sementis; accepit ad aquas magnas, ²² germinavit, et factum est in vitem luxuriantem. Et fuit aquila altera, magna alis, et plena plumis, ad quam ecce vitis applicuit radices suas, et palmites suos emisit ad illam, in agro bono, apud aquas multas; illa plantata ad faciendum ramum, et ad portandum fructum, ut esset in vitem magnificentiae, 17:1-8;

propheticum hoc describit instaurationem Ecclesiae spiritualis a Domino; ‘aquila’ ibi est fides, ‘magna alis et longa pennis’ sunt fidei vera, ‘acupictura’ est scientificum; increscentia inde describitur per ‘ramusculum cedri ex Libano’, ²³ per ‘terram negotiationis, semen terrae in agro sementis, ad aquas magnas’, ipsa Ecclesia inde est vitis ²⁴ ; quod ‘vitis’ sit Ecclesia spiritualis, videatur n. 1069, 5113, et quod sit Ecclesia externa, n. 6375; at ‘vitis magnificentiae’ quae ab altera aquila, quod sit Ecclesia interna, n. 6376, nam Ecclesiae externum per unam aquilam, et ejus internum per alteram describitur; postea apud prophetam ibi describitur quomodo Ecclesia illa apud antiquos instaurata apud Judaeos perversa ²⁵ est.

[7] Similiter per ‘alas’ significatur fidei verum apud Davidem,

Si cubueritis inter ordines, alae columbae obductae argento, et pennae ejus flavedine auri, Ps. 68:14 [KJV Ps. 68:13];

‘alae columbae’ sunt vera fidei; quod ‘columba’ sit fides, videatur n. 870, uae dicuntur ‘obductae argento’, quia ‘argentum’ est verum ex bono, n. 1551, 2954, 5658, 6914, 6917, 7999.

[8] Quod ‘alae’ sint verum Divinum, etiam constat ea sequentibus locis:

apud Esaiam,

Exspectantes Jehovam innovantur robore, ascendunt ala sicut aquilae, 40:31:

apud Davidem,

Deus equitavit super cherubo, et volavit, vectus est super alis venti, Ps. 18:11; Ps. 104:3;

agitur ibi de Divino Vero ac Ipsius potentia:

apud eundem,

Jehovah sub ala Sua obteget te, et sub alis Ipsius confides; clypeus et parma veritas, Ps. 91:4;

‘ala Jehovae obtegi, et sub alis Ipsius confidere’ pro tutela et confidentia quae fidei: pariter occultari sub umbra alarum Dei, Ps. 17:8; ²⁶ in umbra alarum Ipsius confidere, Ps. 36:8 [KJV Ps. 36:7]; Ps. 57:2 [KJV Ps. 57:1]; Ps. 61:5 [KJV Ps. 61:4]; in umbra alarum Ipsius cantare, Ps. 63:8 [KJV Ps. 63:7].

[9] Sicut pleraque etiam sensum oppositum habent, ita quoque alae, ²⁷ in quo sensu ‘alae’ significant falsa, ut apud Johannem, E fumo putei abyssi exiverunt locustae, et vox alarum illarum sicut vox currus equorum multorum currentium ad bellum, Apoc. 9:2, 9;

ibi ‘alae’ sunt falsa pugnantia contra verum, nam ‘locusta’ est falsum in extremis, n. 7643.

Footnotes: