5747. ‘Nonne id ¹ a quo bibit dominus meus ?’: quod significet quod apud illos verum interius acceptum a caelesti, constat a significatione ‘scyphi’ qui intelligitur per ‘id a quo bibit dominus ² meus’, quod sit verum interius, de qua n. 5736; et a repraesentatione ‘Josephi’ qui hic est ‘dominus meus’, quod sit caeleste spiritualis, de qua n. 5307, 5331, 5332, hic caeleste, quia agitur de interiore vero quod est spirituale ³ et ab ipso procedit; quod acceptum, significatur per quod scyphus praecipiente Josepho repositus sit in ore manticae Benjaminis. Incusantur sicut scyphum sumpserint;

[2] quod incusati fuerint, et tamen scyphus repositus, causa etiam ex interiore sensu patet, qui hic est: verum quod donatur a Domino, hoc primum recipitur sicut non donatum; homo enim ante regenerationem putat quod ipse sibi comparet verum, et quamdiu hoc putat, in furto spirituali est; quod sibi vindicare, ac sibi justitiae et merito tribuere bonum et verum sit adimere Domino quod Ipsius est, videatur n. 2609, 4174, 5135; hoc ut repraesentaretur, ita factum est a Josepho, sed usque quod ⁴ incusati furti essent, erat ut conjunctio fieret; nam homo antequam regeneratus est, non potest ⁵ aliter quam ita credere; ore quidem dicit ex doctrinali quod omne verum fidei et bonum (charitatis?) sit a Domino, sed usque non credit antequam fides implantata est bono, tunc primum ex corde id agnoscit;

[3] prorsus ⁶ aliud est fateri ex doctrina quam fateri ex fide; fateri ex doctrina possunt plures, etiam qui non in bono sunt, nam doctrina illis modo est scientia; sed ex fide fateri non possunt alii quam qui in bono spirituali sunt, hoc est, in charitate erga proximum. Quod incusati fuerint furti ut conjunctio fieret, patet etiam ex eo quod sic Josephus reduxerit illos ad se, et aliquamdiu tenuerit in cogitatione de ⁷ facto illo, et dein quod se illis manifestaverit ⁸ , hoc est, conjunxerit.

Fusnotat:

“Servant” literally means “a person who serves another," and its meaning is similar in reference to its spiritual meanings of the Bible. Our lives in their most outward form -- the physical actions we take and the thoughts and feelings directly connected to them -- are in a way “servants” to our deeper, more hidden, internal thoughts and desires. So in most cases, “servants” in the Bible represent things we're doing and thinking on that outward, external level. Servants can have good masters or evil ones, obviously, and a servant doing good work in service of an evil master is actually making the world a more evil place. So the precise meaning of a given servant in the Bible depends on the nature of the master he or she is serving. Finally, when the Bible is addressing the Lord's own spiritual development, “servant” represents the Lord's most outward aspect: the human body he inherited from Mary, with all its frailties and potential for temptation.