Arcana Coelestia #2025
2025. Quod ‘dabo tibi, et semini tuo post te, terram peregrinationum tuarum’ significet quod Dominus omnia Sibi propriis viribus acquisiverit quae sunt ‘terra peregrinationum’, constat a significatione ‘peregrinari’ quod sit instrui, de qua n. 1463; et quia homo 1 vitam sibi acquirit imprimis per instructionem in scientificis, doctrinalibus, et cognitionibus fidei, peregrinatio inde est vita sic acquisita; applicate ad Dominum, est vita quam Ipse Sibi comparavit per cognitiones, pugnas tentationum, et in illis victorias, et quia illam Sibi propriis viribus 2 , hic per ‘terram peregrinationum’ illud significatur.
[2] Quod Dominus omnia Sibi propriis viribus comparaverit, et propriis viribus univerit Essentiam Humanam Divinae et Divinam Humanae, et quod sic justitia solus factus, constat manifeste apud Prophetas,
ut apud Esaiam,
Quis hic veniens ex Edom, ... incedens in multitudine roboris Sui?... Torcular calcavi solus Ego, et de populis non quisquam Mecum:... Circumspexi, et nemo auxilians, et obstupui, et nemo suffulciens; ideo salutem praestitit Mihi brachium Meum, Esai. 43:1, 3, 5 3 ;
‘Edom’ pro Humana Domini Essentia, ‘robur et brachium’ pro potentia; quod ex propria, clare dicitur quod ‘nemo auxilians, nemo suffulciens’ quod ‘salutem Ipsi praestiterit brachium Ipsius’:
[3] apud eundem,
Vidit quod non quisquam, et obstupuit quod nemo intercedens; et salutem praestitit Ipsi brachium Ipsius, et justitia Ipsius fulcivit Ipsum: et induit justitiam sicut loricam, et galeam salutis in capite Suo, 59:16, 17;
similiter quod propria potentia, et quod sic justitia factus. Quod Dominus justitia, apud Danielem,
Septimanae septuaginta decisae sunt... ad expiandum iniquitatem, et ad adducendum justitiam saeculorum, et ad obsignandum visionem et prophetam, et ad ungendum Sanctum Sanctorum, 9:24:
et apud Jeremiam,
Suscitabo Davidi germen justum, et regnabit rex, et intelligenter aget, et faciet judicium et justitiam in terra; in diebus Ipsius 4 salvabitur Jehudah, et Israel habitabit in fiducia; et hoc nomen Ipsius, quod vocabunt Ipsum, Jehovah Justitia nostra, 23:5, 6; 33:15, 16;
ideo quoque appellatur ‘Habitaculum Justitiae’, Jer. 31:23; 50:7;
[4] et apud Esaiam,
‘Mirabilis et Heros’, 9:6. Quod Dominus toties tribuat Patri quod Ipsius est, explicatum est supra, n. 1999, 2004; Jehovah enim in Ipso fuit, proinde in singulis Ipsius; hoc ex simili tametsi non compari, potest illustrari apud hominem; anima hominis est in eo, et quia in eo, est in singularissimis ejus, nempe in singularissimis ejus cogitationis et in singularissimis ejus actionis; quicquid non habet animam ejus in se, non est ejus; Anima Domini fuit ipsa Vita seu ipsum Esse quod est Jehovah, nam conceptus a Jehovah, ita fuit in singularissimis Ipsius; et quia ipsa Vita seu ipsum Esse quod est Jehovah, fuit Ipsius, sicut anima est hominis, ita Ipsius fuit quod Jehovae, quod est quod Dominus dicit, quod ‘sit in sinu Patris’, Joh. 1:18, et quod ‘omnia quae Pater habet, Sua essent’, Joh. 16:15; 17:10, 11 .
[5] Ex bono quod est Jehovae, univit Divinam Essentiam Humanae, et ex vero univit Humanam Essentiam Divinae, ita omnia et singula ex Se Ipso; immo Humanum Ipsius fuit relictum Sibi ut pugnaret a Se contra omnia inferna et vinceret illa, et quia vitam habuit in Se, ut dictum, quae Ipsius fuit, Sua potentia et Suis viribus illa evicit; sicut etiam clare apud Prophetas in locis citatis 5 dicitur. Inde nunc quia propriis viribus omnia Sibi acquisivit, justitia factus, mundum spirituum vindicavit ab infernalibus geniis et spiritibus, et sic liberavit genus humanum ab interitu, nam genus humanum per spiritus regitur, et sic redemit illud; ideo toties in Verbo Veteris Testamenti Liberator et Redemptor dicitur, et Salvator, quod est nomen Ipsius Jesus.
Fusnotat:
1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
2. The Manuscript has comparavit here, but it is deleted.
3. The Manuscript and the First Latin Edition have 1, 2, 5; in 9486 treating of the same subject and quoting the same passage Swedenborg includes the final words of verse 1 which are Ego qui loquor in justitia; magnus ad salvandum.
4. Illius, in the First Latin Edition.
5. The Manuscript inserts supra.
Johannes 1
1
In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum.
2
Hoc erat in principio apud Deum.
3
Omnia per ipsum facta sunt : et sine ipso factum est nihil, quod factum est.
4
In ipso vita erat, et vita erat lux hominum :
5
et lux in tenebris lucet, et tenebræ eam non comprehenderunt.
6
Fuit homo missus a Deo, cui nomen erat Joannes.
7
Hic venit in testimonium ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum.
8
Non erat ille lux, sed ut testimonium perhiberet de lumine.
9
Erat lux vera, quæ illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum.
10
In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit.
11
In propria venit, et sui eum non receperunt.
12
Quotquot autem receperunt eum, dedit eis potestatem filios Dei fieri, his qui credunt in nomine ejus :
13
qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, sed ex Deo nati sunt.
14
Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis : et vidimus gloriam ejus, gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiæ et veritatis.
15
Joannes testimonium perhibet de ipso, et clamat dicens : Hic erat quem dixi : Qui post me venturus est, ante me factus est : quia prior me erat.
16
Et de plenitudine ejus nos omnes accepimus, et gratiam pro gratia :
17
quia lex per Moysen data est, gratia et veritas per Jesum Christum facta est.
18
Deum nemo vidit umquam : unigenitus Filius, qui est in sinu Patris, ipse enarravit.
19
Et hoc est testimonium Joannis, quando miserunt Judæi ab Jerosolymis sacerdotes et Levitas ad eum ut interrogarent eum : Tu quis es ?
20
Et confessus est, et non negavit, et confessus est : Quia non sum ego Christus.
21
Et interrogaverunt eum : Quid ergo ? Elias es tu ? Et dixit : Non sum. Propheta es tu ? Et respondit : Non.
22
Dixerunt ergo ei : Quis es ut responsum demus his qui miserunt nos ? quid dicis de teipso ?
23
Ait : Ego vox clamantis in deserto : Dirigite viam Domini, sicut dixit Isaias propheta.
24
Et qui missi fuerant, erant ex pharisæis.
25
Et interrogaverunt eum, et dixerunt ei : Quid ergo baptizas, si tu non es Christus, neque Elias, neque propheta ?
26
Respondit eis Joannes, dicens : Ego baptizo in aqua : medius autem vestrum stetit, quem vos nescitis.
27
Ipse est qui post me venturus est, qui ante me factus est : cujus ego non sum dignus ut solvam ejus corrigiam calceamenti.
28
Hæc in Bethania facta sunt trans Jordanem, ubi erat Joannes baptizans.
29
Altera die vidit Joannes Jesum venientem ad se, et ait : Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccatum mundi.
30
Hic est de quo dixi : Post me venit vir qui ante me factus est : quia prior me erat :
31
et ego nesciebam eum, sed ut manifestetur in Israël, propterea veni ego in aqua baptizans.
32
Et testimonium perhibuit Joannes, dicens : Quia vidi Spiritum descendentem quasi columbam de cælo, et mansit super eum.
33
Et ego nesciebam eum : sed qui misit me baptizare in aqua, ille mihi dixit : Super quem videris Spiritum descendentem, et manentem Super eum, hic est qui baptizat in Spiritu Sancto.
34
Et ego vidi : et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei.
35
Altera die iterum stabat Joannes, et ex discipulis ejus duo.
36
Et respiciens Jesum ambulantem, dicit : Ecce agnus Dei.
37
Et audierunt eum duo discipuli loquentem, et secuti sunt Jesum.
38
Conversus autem Jesus, et videns eos sequentes se, dicit eis : Quid quæritis ? Qui dixerunt ei : Rabbi (quod dicitur interpretatum Magister), ubi habitas ?
39
Dicit eis : Venite et videte. Venerunt, et viderunt ubi maneret, et apud eum manserunt die illo : hora autem erat quasi decima.
40
Erat autem Andreas, frater Simonis Petri, unus ex duobus qui audierant a Joanne, et secuti fuerant eum.
41
Invenit hic primum fratrem suum Simonem, et dicit ei : Invenimus Messiam (quod est interpretatum Christus).
42
Et adduxit eum ad Jesum. Intuitus autem eum Jesus, dixit : Tu es Simon, filius Jona ; tu vocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus.
43
In crastinam voluit exire in Galilæam, et invenit Philippum. Et dicit ei Jesus : Sequere me.
44
Erat autem Philippus a Bethsaida, civitate Andreæ et Petri.
45
Invenit Philippus Nathanaël, et dicit ei : Quem scripsit Moyses in lege, et prophetæ, invenimus Jesum filium Joseph a Nazareth.
46
Et dixit ei Nathanaël : A Nazareth potest aliquid boni esse ? Dicit ei Philippus : Veni et vide.
47
Vidit Jesus Nathanaël venientem ad se, et dicit de eo : Ecce vere Israëlita, in quo dolus non est.
48
Dicit ei Nathanaël : Unde me nosti ? Respondit Jesus, et dixit ei : Priusquam te Philippus vocavit, cum esses sub ficu, vidi te.
49
Respondit ei Nathanaël, et ait : Rabbi, tu es Filius Dei, tu es rex Israël.
50
Respondit Jesus, et dixit ei : Quia dixi tibi : Vidi te sub ficu, credis ; majus his videbis.
51
Et dicit ei : Amen, Amen dico vobis, videbitis cælum apertum, et angelos Dei ascendentes, et descendentes supra Filium hominis.
