Arcana Coelestia #9229
9229. ‘Et viri sanctitatis eritis Mihi’: quod significet statum vitae tunc ex bono, constat ex significatione ‘virorum sanctitatis’ quod sint qui a Domino ducuntur, nam Divinum a Domino procedens est ipsum sanctum, n. 6788, 7499, 8127 fin. , 8302, 8806; inde qui id recipiunt fide et quoque amore, sancti vocantur; qui credit quod homo aliunde sanctus sit, et quod aliud apud ipsum sit sanctum, quam quod a Domino est et recipitur, maxime fallitur, 1 nam quod hominis est, et ejus proprium vocatur, id malum est; quod proprium hominis non sit nisi quam malum, videatur n. 210, 215, 694, 874-876, 987, 1047, 4328, 5660, 5786, 8480, 8944, et quod quantum homo detineri potest a suo proprio, tantum Dominus adesse possit, ita quod tantum homini sanctum sit, n. 1023, 1044, 1581, 2256, 2388, 2 2406, 2411, 8206, 8393, 3 8988 fin. , 9014.
[2] Quod Dominus sit Solus Sanctus, et quod solum id sit sanctum quod procedit a Domino, ita id quod homo recipit a Domino, patet a Verbo ubivis, ut apud Johannem,
Ego sanctifico Meipsum ut etiam illi sint sanctificati in veritate, 17:19;
‘sanctificare Seipsum’ est Se Divinum facere ex propria potentia; inde sanctificati in veritate dicuntur qui recipiunt Divinum 4 Verum procedens ab Ipso fide et vita;
[3] quapropter etiam Dominus post resurrectionem loquens cum discipulis inspiravit et dixit illis, Accipite spiritum sanctum, 20:22; ‘inspiratio’ erat repraesentativum vivificationis per fidem et amorem, sicut etiam in Gen. ii,
Jehovah inspiravit in nares ejus spiraculum vitarum, et factus homo in animam viventem, vers. 7;
similiter alibi, ut Ps. 33:6; Ps. 104:29, 30; Hiob. 32:8, 33:4; Joh. 3:8; ex eo quoque Verbum dicitur inspiratum quia a 5 Domino, ac illi dicti inspirati qui Verbum scripserunt; quod respiratio, ita inspiratio, 6 correspondeat vitae fidei, videatur n. 97, 1119, 1120, 3883-3896; inde est quod spiritus in Verbo dicatur a vento, et quod sanctum a Domino dicatur ventus Jehovae, n. 8286, 7 et quod Spiritus sanctus sit sanctum procedens a Domino, n. 3704, 4673 fin. , 5307, 6788, 6982, 6993, 8127 fin. , 8302, 9199;
[4] sicut etiam apud Johannem quod Dominus baptizet Spiritu sancto, 1:33, et apud Lucam quod baptizet Spiritu sancto et igne, 3:16;
‘baptizare’ in sensu interno significat regenerare, n. 4255, 5120 fin. , 8 9088, ‘baptizare Spiritu sancto’ 9 est regenerare per bonum fidei, et ‘baptizare igne’ est regenerare per bonum amoris; quod ‘ignis’ sit bonum amoris, videatur n. 934, 4906, 5215, 6314, 6832, 6834, 6849, 7324:
apud Johannem, Quis non timeat Te, Domine, et non glorificet nomen Tuum, quia solus sanctus? Apoc. 10 15:4: ab angelo 11 de Domino apud Lucam, Nascetur ex te sanctum, 1:35
et apud Danielem,
Videns fui in visionibus capitis mei super cubili meo, et ecce vigil et sanctus de caelo descendit, 4:10 [KJV 13];
‘sanctum’ et ‘sanctus’ ibi pro Domino.
[5] Quia Dominus solus sanctus est, ideo Ipse vocatur Sanctus Israelis, Redemptor, Servator, Regenerator, in Vetere Testamento, ut Esai. 1:4, 5:19, 24, 10:20, 12:6, 17:7, Esai. 29:19 12 , 30:11, 12, 15, 31:1, 37:23, 41:14, 16, 20, 43:3, 14, 45:11, 47:4, 48:17, 49:7, 54:5, 55:5, 60:9, 14; Jer. 1 29, 51:5; Ezech. 39:7; Ps. 71:22; Ps. 78:41, 89:19 13 [KJV 18]. Et ideo 14 Dominus in caelo, et inde ipsum caelum, 15 vocatur habitaculum sanctitatis, 16 Jer. 25:30 17 , 31:23; Esai. 63:15; tum sanctuarium, Ezech. 11:16, 24:21; et quoque mons sanctitatis, Ps. 3:5 [KJV Ps. 3:4]; 18 ac ideo medium tentorii ubi arca in qua lex, dicta fuit sanctum sanctorum, Exod. 26:33, 34, nam 19 per legem in arca in medio tentorii repraesentabatur Dominus quoad Verbum, nam lex est Verbum, n. 6752, 20 7463.
[6] Ex his constare potest unde est quod angeli dicantur sancti, Matth. 25:31; Marcus 8:38; Luc. 9:26; Ps. 149:1; Dan. 8:13; et quoque prophetae, Luc. 1:70; ut et apostoli, Apoc. 18:20; non quod sancti sint ex se sed ex Domino, Qui Solus Sanctus est, et a Quo Solo sanctum; per ‘angelos’ enim significantur vera quia sunt receptiones veri a Domino, n. 1925, 4085, 4295, 4402, 7268, 7873, 8192, 8301, per ‘prophetas’ doctrina veri quod per Verbum a Domino, n. 2534, 7269, et per ‘apostolos’ omnia in complexu vera et bona fidei quae a Domino, n. 3488, 3858 fin. , 6397.
[7] Sanctificationes apud populum Israeliticum et Judaicum erant ut repraesentaretur Dominus qui Solus Sanctus, ac ut 21 repraesentaretur sanctum quod ab Ipso Solo; inde sanctificatio Aharonis et filiorum ejus, Exod. 29:1 seq. ; Lev. 8:10, 11, 13, 30; sanctificatio vestium illorum, 22 ibid. vers. 21seq. ; sanctificatio altaris ut esset sanctitas sanctitatum, ibid. Exod. 22:37seq. ; sanctificatio tentorii conventus, arcae testimonii, mensae, omnium vasorum, altaris suffimenti, altaris holocausti, et vasorum ejus, et labri ac basis ejus, Exod. 30:26 seq.
[8] Quod Dominus sit ipsum Sanctum quod repraesentabatur, etiam patet a Domini verbis in sensu interno spectatis, apud Matthaeum,
Stulti et caeci, utrum majus est, aurum an templum quod sanctificat aurum? et utrum majus est, munus an altare quod sanctificat munus? 23:[17, ] 18, 19; per ‘templum’ repraesentabatur Ipse Dominus, et quoque per ‘altare’; 23 et per ‘aurum’ significabatur bonum quod a Domino, et per ‘munus’ seu sacrificium 24 significabantur quae fidei et charitatis sunt a Domino; quod Dominus per ‘templum’ repraesentatus sit, videatur n. 2777, 3720, et 25 quod per ‘altare’, n. 2777, 2811, 4489, 8935, 8940; quod per ‘aurum’ significatum sit bonum a Domino, n. 1551, 1552, 5658, et 26 per 27 sacrificium cultus ex fide et charitate quae a Domino, n. 922, 923, 2805, 2807, 2830, 6905, 8680, 8682, 8936.
[9] Ex his nunc patet unde est quod filii Israelis populus sanctus vocati sint, 28 Deut. 26:19 29 , et alibi; atque hic, viri sanctitatis, quod nempe ex eo quod in singulis cultus eorum repraesentata sint Divina Domini, ac caelestia et spiritualia regni et Ecclesiae Ipsius; quapropter dicti sunt sancti in sensu repraesentativo; 30 ipsi non ideo sancti erant, quia repraesentativa spectabant sancta quae repraesentabantur, et non personam quae repraesentabat, videatur n. 665, 1097 fin. , 1361, 3147, 3881 fin. , 4208, 4281, 4288, 31 4293, 4307, 4444, 4500, 6304, 7048, 7439, 8588, 8788, 8806.
[10] Inde quoque 32 est quod Hierosolyma 33 vocata sit sancta, et Zion 34 mons sanctitatis, Sach. 8:3, et alibi: tum apud Matthaeum,
Et monumenta aperta sunt, et multa corpora mortuorum sanctorum suscitata sunt, et exeuntes e monumentis suis post resurrectionem 35 Domini ingressi sunt in sanctam urbem et apparuerunt multis, 27:[52, ] 53;
36 Hierosolyma ibi ‘urbs sancta’ vocatur, cum tamen potius profana fuit, quia Dominus tunc ibi crucifixus est; et ideo vocatur ‘Sodoma et Aegyptus’ apud Johannem,
Corpora illorum super platea urbis magnae, quae vocatur spiritualiter Sodoma et Aegyptus, ubi etiam Dominus noster crucifixus est, Apoc. 11:8;
sed sancta vocatur ex eo quod significet regnum Domini et Ecclesiam, n. 402, 2117, 3654; quod mortui sancti apparuerint ibi, quod factum est quibusdam in visione, significabat salvationem eorum qui fuerunt ab Ecclesia spirituali, ac elevationem eorum in 37 Sanctam Hierosolymam, quae est caelum, qui usque ad illud tempus detenti fuerunt in terra inferiore, de quibus n. 6854, 6914, 7091, 7828, 7932, 38 8049, 8054, 8159, 8321.
Fusnotat:
1. quod in homine
2. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.
3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
4. Ipsius fide et amore
5. Divino
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. spiritus sanctus est
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. The Manuscript inserts et igne, in the Second Latin Edition.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
11. The Manuscript inserts ad Mariam.
12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
14. The Manuscript inserts quoque.
15. The Manuscript inserts et quoque Ecclesiam.
16. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
19. per medium tentorii, ubi arca in quo lex,
20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
22. i. e. Exod. xxix
23. at
24. significabatur cultus ex fide et charitate quae
25. The Manuscript inserts quoque.
26. The Manuscript inserts quod.
27. The Manuscript inserts munus seu.
28. The Manuscript inserts ut.
29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
30. The Manuscript inserts sed.
31. 4292 altered to 4293 in the Manuscript, 4292, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
32. erat
33. vocabatur
34. The Manuscript inserts ibi.
35. Ipsius
36. The Manuscript inserts urbs.
37. coelum with sanctam Hierosolymam written above it.
38. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #4288
4288. Eadem haec quae hactenus explicata sunt, etiam spectant gentem Judaicam et Israeliticam quae ‘Jacob’ in Verbo nominatur, ut supra n. 4279 dictum et ostensum est; in illo sensu qui internus historicus vocatur, per haec, nempe, ‘mitte me quia ascendit aurora’ significatur repraesentativum antequam venirent in terrae Canaanis repraesentativa, quod a Jacobi posteris discederet; ostensum est supra qualis illa gens fuit, quod nempe apud illam nullus cultus internus fuerit sed solum externus, ita quod conjugiale caeleste ab illa separatum fuerit, ac ideo quod nulla Ecclesia apud illam institui potuerit sed modo repraesentativum Ecclesiae, videatur n. 4281;
[2] sed sciendum quid repraesentativa Ecclesia et quid repraesentativum Ecclesiae: repraesentativa Ecclesia est cum cultus internus est in externo, repraesentativum Ecclesiae autem est cum nullus cultus internus sed usque externus; in utroque paene similia ritualia externa sunt 1 , nempe similia statuta, similes leges, et similia praecepta; sed in repraesentativa Ecclesia correspondent externa cum internis, sic ut unum faciant, at in repraesentativo Ecclesiae non datur correspondentia quia externa vel sunt absque internus, vel dissident; in repraesentativa Ecclesia amor caelestis et spiritualis est principale, at in repraesentativo Ecclesiae est amor corporeus et mundanus principale; amor caelestis et spiritualis est ipsum internum 2 , ast ubi nullus amor caelestis et spiritualis, sed solum corporeus et mundanus, est externum absque interno; Antiqua Ecclesia quae fuit post diluvium, Ecclesia repraesentativa fuit, sed quae apud posteros Jacobi instituta, fuit modo Ecclesiae repraesentativum:
[3] sed discrimen, ut pateat 3 ,
illustretur per exempla: in repraesentativa Ecclesia fuit cultus Divinus super montibus, quia ‘montes’ significabant amorem caelestem, ac in supremo sensu Dominum, n. 795, 1430 4 , 2722, 4210, et cum 5 super montibus cultum habebant, erant in suo sancto quia tunc simul in amore caelesti; in repraesentativa Ecclesia etiam fuit cultus Divinus in lucis, quia ‘luci’ significabant amorem spiritualem, ac in supremo sensu Dominum quoad amorem illum, n. 6 2722, et tum in lucis cultum habebant, erant in suo sancto quia tunc simul in amore spirituali; in Ecclesia repraesentativa cum cultum Divinum haberent, facies suas ad orientem solis vertebant quia per ‘orientem solem’ etiam amor caelestis significabatur, n. 101, 1529, 1530, 2441, 2495, 3636, 3643; cum etiam aspiciebant lunam, similiter quadam sancta veneratione perfundebantur quia ‘luna’ significabat amorem spiritualem, n. 1529-1531, 2495, 4060; pariter cum caelum sidereum quia hoc significabat caelum angelicum seu regnum Domini: in Ecclesia repraesentativa tentoria seu tabernacula habebant et in illis cultum Divinum, et illum sanctum, quia ‘tentoria seu tabernacula’ significabant sanctum amoris et cultus n. 414, 1102, 2145, 2152, 3312; ita in innumerabilibus aliis:
[4] in repraesentativo Ecclesiae, quidem in principio similiter fuit cultus Divinus super montibus et quoque in lucis, tum quoque erat aspectus versus orientem solis, ut et intuitio in lunam et ad astra, pariter cultus in tentoriis seu tabernaculis, at quia in cultu externo erant absque interno, seu in amore corporeo et mundano, non autem in amore caelesti et spirituali, et sic ipsos montes et lucos 7 colerent, tum quoque solem, lunam, et astra, ut et sua tentoria seu tabernacula, et inde ritualia illa quae in Ecclesia Antiqua fuerunt sancta, idololatrica fecerunt; ideo restringebantur ad commune, nempe ad montem ubi Hierosolyma et tandem ubi Zion, adque orientem solis inde et e templo, tum quoque ad tentorium commune, quod tentorium conventus vocabatur, et denique ad arcam in templo; et haec ob causam ut repraesentativum Ecclesiae existeret cum in sancto externo essent, alioquin sancta profanavissent;
[5] inde constare potest quodnam discrimen est inter Ecclesiam repraesentativam et Ecclesiae repraesentativum; in genere, quod qui ab Ecclesia repraesentativa fuerunt, communicarent cum tribus caelis quoad interiora, quibus pro plano inservirent externa; at qui in Ecclesiae repraesentativo, non communicarent cum caelis quoad interiora, sed usque externa in quibus tenebantur, possent inservire pro plano, et hoc miraculose ex Domini 8 Providentia, ob causam ut communicationis aliquid existeret inter caelum et hominem per aliquod instar Ecclesiae, nam absque communicatione caeli cum homine per aliquid Ecclesiae periret genus [humanum; sed qualis communicatio est per externa absque] correspondentia internorum 9 , non paucis dici potest; in sequentibus, ex Divina Domini Misericordia, dicendum.
Fusnotat:
1. The Manuscript places this after utroque.
2. The Manuscript inserts et amor corporeus et mundanus est ejus externum.
3. ut pateat discrimen
4. The Manuscript inserts 796
5. eum, in the First Latin Edition
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. ipsum montem et lucum
8. The Manuscript inserts Divina.
9. The Manuscript inserts sit, in the First Latin Edition.
