36. (Vers. 7.) "Ecce venit cum nubibus." - Quod significet quod Dominus Se revelaturus in Verbo per sensum internum, constat ex significatione "venire", cum de Domino, quod sit Se revelare; et ex significatione "nubium", quod sint Divina vera in ultimis, ita Verbum in littera, nam Verbum quoad sensum litterae est Divinum Verum in ultimis; et quia unumquodvis ibi continet sensum internum seu spiritualem, ideo "venire cum nubibus" est revelare Se per illum sensum.

Quod "nubes" Divina vera in ultimis significent, est ex apparentiis in spirituali mundo; ibi apparent nubes in varia luce, in intimo seu tertio caelo in flammea, in medio seu secundo in candida, ac in ultimo seu primo in densiori; et quisque ibi novit quod significent Divinum Verum a Domino per angelos; nam cum Divinum Verum procedens a Domino, quod est ipsa lux caeli, transit angelos, apparet id sicut nubes, purior et densior secundum intelligentiam eorum. Tales nubes mihi multoties Visae Sunt, et quoque perceptum quid significant. Inde est, quod per "nubes", quales apparent coram oculis hominum in mundo, significetur Divinum Verum in ultimis; et quia Verbum in littera est Divinum Verum in ultimis, quod id per "nubes" significetur.

[2] Qui non scit quod "nubes" id significent, credere potest quod Dominus ad ultimum judicium venturus sit in nubibus, et appariturus in gloria, secundum Ipsius Verba apud Evangelistas, ubi dicit,

"Tunc patebit signum Filii hominis in caelo;... et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum potentia et gloria multa" (Matthaeus 24:30; Marcus 13:26; Luca 21:27).

"Consummatio saeculi", de qua ibi agitur, est ultimum tempus ecclesiae; et adventus Domini tunc est revelatio Ipsius, ac Divini Veri quod ab Ipso, in Verbo per sensum internum; alibi quam in Verbo Dominus non Se revelat, nec aliter ibi quam per sensum internum; "potentia et gloria" etiam significant Verbum in sensu interno. (Quod hodie id impletum sit, nempe quod saeculum sit consummatum, ac ultimum judicium peractum, et quoque quod Dominus venerit in nubibus caeli, hoc est, revelaverit sensum internum Verbi, constare potest ex opusculo De Ultimo Judicio, a principio ad finem; et quoque in opere De Caelo et Inferno 1; tum in Doctrina Novae Hierosolyma, n. 249-266.

Quod "consummatio saeculi" significet ultimum tempus ecclesiae, videatur n. 4535, 10622; quod "adventus Domini" revelationem Divini Veri per sensum internum, n. 3900, 4060; quod "nubes" sensum litterae Verbi, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8106, 8781, 9430, 10551, 10574; quod "gloria" significet Divinum Verum in caelo, ita sensum internum, quia hic est Divinum Verum in caelo, n. 5922, 9429, 10574; quod dicatur "venturus in potentia", est quia omnis potentia est Divino Vero quod a Domino, in opere De Caelo et Inferno 228-233, 539.) Simile intelligitur per Domini verba ad principem sacerdotum:

"Jesus dixit" principi sacerdotum, "Ex nunc Videbitis Filium hominis sedentem ad dextram potentiae, et venientem in nubibus caeli" (Matth. 26:64 ¹ ; Marcus 14:62);

"Filius hominis" est Dominus quoad Divinum Verum; "sedere ad dextram potentiae", est cui omnipotentia; "venire in nubibus caeli" est revelatio Divini Veri de Ipso in Verbo, nam Se Ipsum revelavit; et quoque omnia quae continentur in sensu interno, in quo agitur praecipue de glorificatione Humani Ipsius, implevit.

[3] Simile per "nubes in sequentibus his locis significatur:

- Apud Danielem,

"Videbam (in) visionibus noctis, quod ecce cum nubibus caeli similis Filio hominis veniebat" (7:13);

in Apocalypsi,

"Aspexi, et ecce nubes candida; et nubi insidebat similis ² filio hominis, habens impositam capiti suo coronam" (14:14, 16);

apud Esaiam,

"Ecce Jehovah insidens ³ nubi levi" (19:1);

apud Davidem,

"Cantate Deo, laudate nomen Ipsius, extollite equitantem super nubibus" (Psalmuss 68:5 [B.A. 4]);

apud eundem,

"Jehovah ponit nubes currum suum; ambulat super alis Venti" (Psalmuss 104:3).

Quis non videre potest quod haec non intelligenda sint secundum sensum litterae, nempe quod Jehovah "insideat nubi", quod "equitet super nubibus", et quod "ponat nubes currum suum"? Qui spiritualiter cogitat, is scire potest quod Jehovah in suo Divino Vero sit, hoc enim procedit ab Ipso; consequenter quod id per "nubes" ibi intelligatur. Ideo etiam dicitur quod "Jehovah ponat nubes currum suum, per "currum" enim significatur doctrina veri (videatur n. ⁴ 2762, 5321, 8215).

[4] Similiter in his locis:

- Apud Esaiam,

"Destillate caeli superne, et superiores nubes justitiam" (45:8);

apud Nahum,

"Jehovae ⁵ via cum nube et procella, et nubes pulvis pedum Ipsius (1:3);

apud Davidem,

"Tribuite robur Deo, cujus excellentia est super Israelem, et cujus robur in superioribus nubibus" (Psalmuss 68:35 [B.A. 34]);

apud Mosen,

"Non sicut Deus Jeschurun, equitans in caelo in auxilio tuo, et in magnificentia ⁶ sua super nubibus" (Deuteronomius 33:26);

apud Davidem,

"Testis in nubibus fidelis" (Psalmuss 89:38 [B.A. 37]).

Ex his constare potest quid significatur per

"Quod nubes atrium interius impleverit (Ezechiel 10:3, 4);

Et quod nubes resederit super tentorium (de quo saepius apud Mosen); tum quod

Cum Jesus transformatus fuit, visus sit in gloria, et quod nubes obvelaverit tres Ipsius discipulos, et quod e nube illis dictum sit, "Hic est Filius meus dilectus" ( ⁷ Matth. 17:1-10; Marcus 9:1-11; Luca 9:28-36 ⁸ ).

(Videantur etiam quae de Domino in medio angelorum viso in nube, in opusculo De Telluribus in Universo, n. 171, vita sunt.)

Fusnotat:

8215. ‘Et dimovit rotam curruum illis’: quod significet potentiam inferendi falsa ablatam, constat ex significatione ‘dimovere’ quod sit auferre; ex significatione ‘rotae’ quod sit potentia progrediendi, de qua sequitur; ex significatione ‘curruum Pharaonis’ quod sint doctrinalia falsi, de qua n. 8146, 8148, ita falsa ¹ . Quid ‘rota’ in genuino sensu significat, constare potest ex significatione ‘currus’; currus ² fuerunt duplicis generis: ² fuerunt per quos ³ vehebantur merces, et ² fuerunt per quos ⁴ pugnabant; per currus per quos ³ vehebantur merces, ⁵ significabantur doctrinalia veri, et in opposito sensu doctrinalia falsi; per currus autem per quos pugnabant, ⁵ significabantur etiam doctrinalia in utroque sensu, sed pugnantia, ita ipsa vera et ipsa falsa instructa ad pugnas; inde constare potest quid intelligitur per ‘rotam currus’, quod nempe potentia ⁶ progrediendi, hic inferendi falsa et pugnandi contra vera; haec potentia quia est partis intellectualis hominis, inde per ‘rotam’ quoque intellectuale quoad illa quae sunt doctrinae significatur.

[2] In altera vita apparent multoties currus onerati varii generis mercibus, et illi in dissimili forma et magnitudine; per illos, cum apparent, significantur vera in suo complexu seu doctrinalia, quae quasi ⁷ receptacula veri sunt, et per ‘merces’ cognitiones varii usus; haec apparent cum in caelo apud angelos sermo est de doctrinis; sermo enim illorum, quia non potest comprehendi ab illis ⁸ qui infra sunt, sistitur repraesentative, et quibusdam ⁹ per currus, ut dictum est, in quibus omnia et singula sermonis ¹⁰ in forma et ante oculos sistuntur, unde momento comprehendi et ¹¹ videri possunt contenta sermonis, quaedam in currus forma, quaedam in ejus contextura, quaedam in ejus ¹² colore, quaedam in ejus rotis, quaedam in equis qui trahunt, quaedam in mercibus quas currus vehit; ex his repraesentativis est quod ‘currus’ in Verbo significent doctrinalia;

[3] inde potest aliquatenus videri quod per ‘curruum ¹³ rotam’ significetur potentia quae ¹⁴ intellectuali, nam sicut currus motum suum et progressionem habet per rotas, ita vera quae doctrinalium progressionem per intellectuale; hoc quoque significatur per ‘rotas’ apud Esaiam,

Cujus tela acuta, et omnes arcus tensi, ungulae equorum ejus sicut rupes reputantur, rotae ejus sicut procella, 5:28;

ibi de vastatore veri agitur; ‘tela’ sunt falsa, et ‘arcus’ doctrina falsi, n. 2686, 2709; ‘ungulae equorum’ sunt scientifica sensualia ex intellectuali perverso, n. 7729; ‘rotae’ sunt potentiae ¹⁵ pervertendi destruendique vera, sicut procella:

[4] apud Ezechielem,

Vidi animalia, cum ecce rota una in terra apud animalia juxta quattuor facies ejus; aspectus rotarum et opera illarum sicut species Tharschisch, et similitudo eadem quattuor illis; insuper ¹⁶ aspectus illarum et opera illarum, quasi esset rota in medio rotae; super quattuor quadraturis illarum qua ibant ibant; non convertebant se cum ibant: apsides illarum, et altitudo illis, et timor illis; insuper apsides illarum plenae oculis circumcirca quattuor illis: ita cum ibant animalia, ibant rotae apud illa; spiritus animalis in rotis, 1:15-21, tum 10:9-14;

per ‘quattuor animalia’, quae fuerunt cherubi, significatur providentia Domini, n. 308, er ‘rotas’ Divina intelligentia, seu praevidentia; inde dicitur quod ‘rotae irent simul cum animalibus’, et quod ‘apsides illarum essent plenae oculis’, tum quod ‘spiritus animalis in illis’, hoc est, verum sapientiae:

[5] apud Danielem,

Videns fui, usque dum throni projecti sunt, et Antiquus dierum sedit; vestis Ipsius sicut nix alba, crinis capitis ¹⁷ Ipsius sicut lana munda, thronus Ipsius flammae ignis, rotae Ipsius ignis ardens, 7:9;

‘Antiquus dierum’ est ibi Dominus quoad Divinum Bonum; ‘throni projecti’ sunt falsa; ‘vestis Ipsius’ est verum Divinum in forma externa; ‘crinis capitis’ est bonum Divinum in forma externa; ‘thronus Ipsius’ est caelum et Ecclesia; ‘rotae’ sunt quae sapientiae et intelligentiae, ¹⁸ ita vera Divina; ‘ignis ardens’ sunt quae amoris et charitatis: sub decem labris circa templum Salomonis erant quoque

Rotae aeris, opus rotarum sicut opus rotae currus, manus illarum, et terga illarum, et canthi illarum, et radii illarum, omnia fusile, 1 Reg. 7:30-33;

per ‘labra’ illa seu ‘bases’ significabantur receptacula veri, per quod purificatur et regeneratur homo; per ‘rotas’ potentiae intellectuales, per quas progressio.

Fusnotat: