31. (Vers. 6.) "Et fecit nos reges et sacerdotes." - Quod significet quod ab Ipso simus in regno Ipsius spirituali et caelesti, constat ex significatione "regum", quod sint qui in veris ex bono, et quia illi constituunt regnum spirituale Domini, quod sint qui in regno spirituali Ipsius; (quod "reges" in Verbo illos significent, patebit a sequentibus;) et a significatione "sacerdotum", quod sint qui in bono amoris, et quia illi constituunt regnum caeleste Domini, quod sint qui in regno caelesti Ipsius. (Quod duo regna sint, in quae caeli in communi distincti sunt, videatur in opere De Caelo et Inferno 20-28; et quod regnum spirituale dictatur regnum regium Domini, et quod regnum caeleste dicatur regnum sacerdotale Ipsius, ibid., n. 24.) Plurimis in locis in Verbo Prophetico nominantur reges; et qui non sensum internum scit, credit quod per "reges" ibi intelligantur reges; ast non intelliguntur reges, sed omnes illi qui in veris ex bono sunt, seu in fide ex charitate a Domino. Causa est, quia Dominus est solus Rex, et illi qui in veris ex bono sunt ab Ipso, "filii" Ipsius vocantur. Inde est quod per "principes", "filios regni", "filios Regis", et quoque per "reges", intelligantur illi; et quod abstracte ab idea personarum, ut fit in caelo, intelligantur vera ex bono; seu quod idem, fides ex charitate, quia Verum est fidei et bonum est charitatis.

[2] Quod non reges intelligantur, constare potest solum ex eo, quod hic dicatur quod Jesus Christus "fecerit nos reges et sacerdotes"; et postea,

"Fecisti nos Deo nostro reges et sacerdotes, et regnabimus super terram" (5:10);

et apud Matthaeum,

"Semen (bonum)" in agro seminatum "sunt filii regni" (13:38);

"semen agri" sunt vera ex bono a Domino apud hominem (videatur n. 3373, 10248, 10249). Quisque etiam percipere potest quod Dominus non facturus sit omnes illos, de quibus ibi agitur, reges, sed quod illos dicat reges ex potentia et ex gloria quae illis qui in veris ex bono sunt a Domino. Ex his nunc videri potest quod per "Regem" in Verbo Prophetico intelligatur Dominus quoad Divinum Verum, et per "reges" et "principes" illi qui in veris ex bono sunt a Domino; et quia pleraque in Verbo etiam sensum oppositum habent, quod in eo sensu per "reges" significentur illi qui in falsis ex malo sunt.

[3] Quod per "Regem" in Verbo intelligatur Dominus quoad Divinum Verum, patet ab Ipsius Domini Verbis ad Pilatum:

"Dixit... Pilatus, Num ergo Rex es Tu? Respondit Jesus, Tu dicis, quia Rex sum Ego; Ego in hoc natus sum, et ad hoc veni in mundum, ut tester veritati; omnis existens in veritate audit vocem meam. Dixit ei Pilatus, Quid est Veritas?" (Johannes 18:37, 38.)

Ex interrogatione Pilati, "Quid est veritas?" patet quod intellexerit quod Dominus veritatem appellaverit "regem"; sed quia gentilis fuit, et non ex Verbo aliquid novit, non instrui potuit quod Divinum Verum esset a Domino, et quod Ipse esset Divinum Verum; ideo post interrogationem statim

Exivit ad Judaeos, dicens, "Ego nullam causam invenio in Eo"; et dein posuit super cruce, "Hic est Jesus Rex Judaeorum." Et cum principes sacerdotum dicerent ei, "Ne scribe Rex Judaeorum, sed quod Ipse dixerit sum Rex Judaeorum, respondit Pilatus, Quod scripsi, scripsi" (Joh. 19:[4,] 14-22, 14-22).

[4] Ex his intellectis sciri potest quid per "reges" in sequentibus locis intelligitur, in Apocalypsi:

- "Sextus angelus effudit phialam suam in flumen magnum Euphratem, et exsiccata est aqua ejus, ut pararetur via regum ab ortu solis" (16:12);

Cum meretrice magna sedente super aquis multis "scortati sunt reges terrae" (17:1, 2);

"Septem capita sunt septem montes ubi mulier ¹ sedet, et reges septem sunt; quinque ceciderunt, (et unus est, ) alius nondum venit:... et decem cornua quae vidisti, decem reges sunt, qui regnum nondum acceperunt; sed potestatem sicut reges unam horam accipiunt cum bestia:... hi cum Agno pugnabunt, et Agnus vincet illos, quoniam Dominus dominorum est et Rex regum" (17:9, 10, 12, 14);

"Et mulier, quam vidisti, est urbs magna, habens regnum super reges terrae" (17:18);

"De vino irae scortationis" Babyloniae "biberunt omnes gentes, et reges terrae cum illa scortati sunt" (18:3);

"Et vidi bestiam et reges terrae, et exercitus eorum congregatos facere proelium cum sedente super equo, et cum exercitu Ipsius" (19:19);

"Et gentes quae servatae sunt, in lumine ² ejus ambulabunt, et reges terrae afferent gloriam et honorem suum in illam" (21:24);

in his locis per "reges" non intelliguntur reges, sed omnes qui vel in veris ex bono sunt vel in falsis ex malo, ut supra dictum est. Similiter apud Danielem,

Per "regem meridiei" et per "regem septentrionis", qui bellum inter se gesserunt (cap. 11:1 ad fin. );

per "regem meridiei" ibi intelliguntur illi qui in luce veri ex bono sunt, et per "regem septentrionis" illi qui in tenebris ex malo sunt.

(Quod "meridies" in Verbo significet illos qui in luce veri ex bono sunt, videatur n. 1458, 3708, 3195, 5672, 9642; et "septentrio" illos qui in tenebris falsi ex malo, n. 3708; et in genere in opere De Caelo et Inferno 141-153, ubi agitur De Quatuor Plagis in Caelo.)

[5] Reges etiam pluries nominantur apud prophetas in Veteri Testamento, et per eos similiter intelliguntur illi qui in veris ex bono a Domino sunt, et in opposito sensu qui in falsis ex malo:

- Ut apud Esaiam,

" ³ Asperget gentes multas; super eo claudent reges os suum, quia quod narratum est illis viderunt, et quod non audiverunt intellexerunt" (52:15);

apud eundem,

"Zion Sancti Israelis, ... suges lac gentium, et ubera regum suges' (40 [14,] 16, 16);

apud eundem,

"Erunt reges nutricii tui, et principes mulieres lactatrices tuae; facic tenam incurvabunt se tibi" (49:23).

(Et praeterea Esaias 14:9; 24:21; 60:10; Jeremias 2:26; 4:9; cap. 49:38 ⁴ ; Threni 2:6, 9; Ezechiel 7:26, 27; Hoschea 3:4; Zephanias 1:8; Psalmuss 2:10; 110:5.) (Falsa, Genesis 49:20.)

[6] Quia "reges" significant illos qui in veris ex bono a Domino sunt, ideo ab antiquis temporibus derivatum est, quod reges, cum coronabantur, insignirentur talibus quae significant vera ex bono; ut quod rex oleo ungeretur, quod portaret coronam ex auro, teneret dextra sceptrum, indueretur chlamyde purpurea, Sederet super throno argenteo, et cum insignibus equitaret super equo albo. ("Oleum" enim significat bonum ex quo verum, n.886, 4638, 9780, 9954, 10011, 10261, (10268,) 10269: "corona ex auro" super caput, simile, n. 9930: "sceptrum", quod est baculis, potentiam veri ex bono, n.4581, 4876, 466: "chlamys" et "pallium", Divinum Verum in redo spirituali, n. 9825, 10005; et "purpura" amorem spiritualem boni, n. 9467: "thronus", regnum veri ex bono, n. ⁵ 5313, 6397, 8625; "argentum", ipsum illud verum, n. 1551, 1552, 2954, 5658: "equus albus" intellectum illis statum ex illud in opusculo De Equo Angelis. Quod ritualia circa coronationes ragum involvant mala, sed quod cognitio de illis hodie perierit, n. 4581, 4966.)

[7] Quia ex his scitur quid "rex" in Verbo significat, Velim his addere,

Cur Dominus, cum Hierosolymam intravit, sederit super pullo asinae, et populus proclamaverit Ipsum tunc Regem, et quoque straverint vestimenta super Viam (Matthaeus 21:1-8; Marcus 11:1-11; Luca 19:2; Johannes 12:14-16);

quod praedictum est apud Sachariam,

"Exulta filia Zionis, clange filia Hierosolymae, ecce Rex tuus veniet tibi justus et salvans, equitans super asino et super pullo asinae" (9:9; Matthaeus 21:5; Johannes 12:15).

Causa erat, quia sedere super asino et super pullo asinae erat insigne summi judicis et regis; quod constare potest ex his sequentibus:

"Cor meum ad legislatores Israelis qui equitatis super asinabus candidis" (Judicum 5:9, 10);

"Non recedet sceptrum de Jehudah, nec legislator ab inter pedes ejus, usque dum Venit Schilo;... qui ligabit ad vitem asininum pullum suum, et ad Vitem nobilem filium asinae suae" (Genesis 49:10, 11).

Quia sedere super asino et pullo asinae tale insigne erat, ideo

Judices equitabant super asinabus albis (Judicum 5:9, 10);

Et filii ⁶ eorum super pullis asinae (Judicum 10:4; et cap. 12:14);

Et ipse rex, cum coronabatur, super mala (1 Regnum 1:33);

Ac filii ejus super mulis (2 Samuelis 13:29).

Qui non scit quid per "equum", "mulum", et "pullum asinae" in sensu repraesentativo significatur, credet quod Domini equitatio super pullo asinae significaverit miseriam et humiliationem; sed significabat magnificentiam regiam; quapropter etiam populus tunc proclamabat Dominum Regem, et vestimenta straverunt super viam. (Quod hoc factum sit cum iret Hierosolymam, erat causa quia per "Hierosolymam" significatur ecclesia, videatur in opusculo De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti 6; et quod "vestimenta" significent vera induentia num, et servientia illi, in Arcanis Caelestibus, n. 1073, 2576, 5148, 5319, 5954, 9212, 9215, 9216, 9952, 10536; et in opere De Caelo et Inferno 177-182.)

[8] Ex his nunc patet quid per "Regem" et per "reges" in Verbo significatur; ita quoque quid per "Unctum", "Messiam", et "Christum"; nam "Unctus", "Messias", et "Christus", similiter ac "Rex", significant Dominum quoad Divinum Verum procedens ex Divino Bono Ipsius; Rex enim dicitur "Unctus", et Unctus vocatur Messias in lingua Hebraea, ac Christus in lingua Graeca. (Sed quod Dominus quoad Divinum Humanum solus fuerit "Unctus Jehovae", quia in Illo solo erat Divinum Bonum Divini Amoris a conceptione, conceptus enim erat a Jehovah, at quod omnes uncti modo repraesentaverint Ipsum, videatur n. 5954, 10011, (10268,) 10269. Quod autem "sacerdotes" significent bonum quale est in Regno caelesti, videatur in Arcanis Caelestibus: nempe quod sacerdotes repraesentaverint Dominum quoad Divinum Bonum, n. 2015, 6148. Quod sacerdotium esset repraesentativum Domini quoad opus salvationis, quia hoc erat ex Divino Bono Divini Amoris Ipsius, n. 9809. Quod sacerdotium Aharonis, filiorum ejus, et Levitarum, fuerit repraesentativum operis salvationis successivo ordine, n. 10017. Quod inde per "sacerdotium" et per "sacerdotia" in Verbo significetur bonum amoris quod a Domino, n. 9806, 9809. Quod per duo nomina "Jesus" et "Christus" significetur tam sacerdotale quam regium Ipsius; nempe per "Jesum" Divinum Bonum", et per "Christum Divinum Veram, n. 3004, 3005, 3009. Quod sacerdotes qui non agnoscunt Dominum significent contrarium, similiter reges; nempe malum, et falsum ex malo, n. 3670.)

Fusnotat:

5313. ‘Tantum solio magnus ero prae te’: quod significet quod apparebit usque sicut e naturali, quia a caelesti spiritualis per illud, constat ex significatione ‘magnus esse prae ¹ altero’ quod sit major esse, hic quoad apparentiam seu ² quoad conspectum; et ex significatione ‘solii’ seu throni, quod hic sit naturale; naturale enim intelligitur per ‘solium’ quando caeleste spiritualis per ‘sedentem super illo’, naturale enim instar solii est spirituali, hic caelesti spiritualis; in genere id quod inferius, est instar solii ³ superiori, ⁴ superius enim inibi est et agit, et quidem per ⁵ inferius, et quod agitur, apparet sicut ⁶ ab inferiore, quia, ut dictum, per ⁷ id; hoc intelligitur per quod Pharaoh dixit ad Josephum ‘tantum solio magnus ero prae te’.

[2] In Verbo pluries nominatur solium ubi agitur de Divino Vero et de judicio ex illo, et per ‘solium’ ibi in sensu interno significatur ⁸ id quod est Divini regii, ⁹ et per ‘sedentem super illo’ Ipse Dominus sicut Rex aut sicut Judex; sed significatio solii, sicut significatio plurium aliarum rerum, se habet respective: cum Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc Divinum Verum quod procedit ab Ipso, intelligitur per ‘solium’: cum autem Divinum Verum quod procedit a Domino, intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc universum caelum, quod Divinum Verum implet, intelligitur per ‘solium’: cum autem Dominus quoad Divinum Verum in superioribus caelis intelligitur per ‘sedentem super solio’, tunc Divinum Verum quod ¹⁰ in infimo caelo, et quoque quod est in Ecclesia, intelligitur per ‘solium’ ¹¹ ; ita significationes ‘solii’ se habent respective. Quod per ‘solium’ significetur id quod est Divini Veri, est causa quia per ‘regem’ in Verbo significatur verum, et quoque per ‘regnum’; quod per regem, videatur n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 3670, 4581, 4966, 5044, 5068; et quod per regnum, n. 1672, 2547, 4691:

[3] quid ¹² autem per solium seu thronum in Verbo intelligitur in specie, patet ibi ex serie; ut apud Matthaeum, Ego dico vobis, Non jurabitis omnino, neque per caelum, quia thronus Dei est, neque per terram, quia scabellum pedum Ipsius; neque per Hierosolymam, quia urbs magni regis, 5:34, 35: et alibi apud eundem,

Qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei, et per Ipsum Qui sedet super illo, 23:22;

ibi aperte dicitur quod caelum sit ‘thronus Dei’; per terram quae vocatur ‘scabellum pedum’, significatur id quod infra caelum est, ita Ecclesia; ¹³ quod terra sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118, 2928, 3355, 4447, 4535: similiter ¹⁴ apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, caeli thronus Meus, et terra scabellum pedum Meorum, 66:1:

et apud Davidem,

Jehovah in caelis firmavit thronum Suum, Ps. 103:19 ¹⁵ :

apud Matthaeum, Quando venerit Filius hominis in gloria Sua, et omnes sancti angeli cum Ipso, tunc sedebit super throno gloriae Suae, 25:31;

ibi agitur de ultimo judicio, et ‘sedens super throno’ vocatur rex, ibi vers. 34, 40, 40;

‘thronus gloriae’ in sensu interno ibi est Divinum Verum quod ex Divino Bono in caelo, ‘sedens super throno illo’ est Dominus, qui quatenus judex ex Divino Vero, vocatur ibi Rex:

[4] apud Lucam, Hic erit magnus, et Filius Altissimi vocabitur, et dabit Illi Dominus Deus thronum Davidis patris Ipsius, 1:32;

haec angelus ad Mariam; quod ibi ‘thronus Davidis’ non sit regnum ¹⁶ quod habuit David, seu regnum in terra sed regnum in caelo, cuivis constat, quare nec per ‘Davidem’ significatur David, sed regium Divinum Domini, ¹⁷ et per thronum significatur' Divinum Verum quod procedit, et quod facit regnum Domini:

apud Johannem, Fui in spiritu, cum ecce thronus positus in caelo, et super throno sedens, et qui sedens erat similis aspectu lapidi jaspidi et ¹⁸ sardio: iris autem circa thronum similis aspectu smaragdino: circa thronum throni viginti quatuor, et super thronis vidi viginti et quatuor seniores sedentes: ... e throno exibant fulmina et tonitrua et voces, item septem lampades ignis ardentes coram throno, quae sunt septem spiritus Dei. Insuper ante thronum mare vitreum, simile crystallo; in medio tandem throni, et circa thronum quatuor animalia plena oculis ante et retro.... Ceterum quando dederunt animalia gloriam, et honorem, et gratiarum actionem sedenti, super throno viventi in saecula saeculorum, cadent viginti quatuor seniores ante sedentem super throno, et adorabunt viventem in saecula saeculorum, et ¹⁹ projicient coronas suas ante thronum, Apoc. 4:2 ad fin. ;

[5] ibi describitur thronus gloriae Domini, et per illum Divinum Verum quod procedit ab Ipso, at per repraesentativa quae quid significant si quis non novit, vix scire poterit quicquam ²⁰ quid his propheticis inest, sed credet omnia talia esse absque altiore Divino; qui non aliud novit, ²¹ non potest aliter quam de regno caelesti similem regno mundano capere ideam; cum tamen per ‘thronum positum in caelo’ significatur Divinum Verum ibi, ita caelum quoad Divinum Verum; per ‘sedentem super throno’ intelligitur Dominus, quod Is apparuit similis aspectu ‘lapidi jaspidi et ¹⁸ sardio’ est quia per lapides illos, ut per omnes ²² lapides pretiosos in Verbo, significatur Divinum Verum, n. 114, 3858, 3862, et per lapides in genere vera fidei, n. 643, 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798;

[6] per ‘iridem circa thronum’ significantur vera pellucentia a bono, et hoc quia colores in altera vita sunt ex luce caeli, et lux caeli est Divinum Verum; de iridibus in altera vita, videatur n. 1042, 1043, 1053, 1623-1625; de coloribus ibi, n. 1053, 1624, 3993, 4530, 4922, 4677, 4741, 4742; per ‘thronos viginti quatuor circa ²³ thronum’ significantur omnia veri in uno complexu, similia quae significantur per ‘duodecim’; quod ‘duodecim’ sint omnia veri in uno complexu, videatur n. 577, 2089, 2129, 2130, 3272, 3858, 3913; ‘fulmina, tonitrua et voces quae exibant ex throno’ significant terrores qui ex Divino Vero illis qui non in bono sunt; ‘septem lampades ignis ardentes’ sunt affectiones veri ex bono, quae etiam illis qui non in bono damna inferunt, quapropter vocantur ‘septem spiritus Dei’, qui quod damna intulerint, patet a sequentibus ibi;

[7] ‘mare vitreum ante thronum’ est omne verum in naturali, ita sunt cognitiones et scientifica; quod ‘mare’ illa sint, videatur n. 28, ²⁴ 2850; ‘quatuor animalia in medio throni et circa thronum plena oculis ante et retro’ sunt intellectualia a Divino in caelis, ‘quatuor’ significant conjunctionem ²⁵ eorum cum voluntariis, vera enim sunt partis intellectualis, et bona sunt partis voluntariae hominis; inde dicitur quod ‘plena essent oculis ante et retro’, quia ‘oculi’ significant intellectualia, et inde in sensu superiore illa quae sunt fidei, n. 2701, 3820, 4403-4421, 4523-4534; quod ‘quatuor’ sint conjunctio, simile ac ‘duo’, n. 1686, 3519, 5194; sanctitas Divini Veri procedentis a Domino in sequentibus ²⁶ describitur.

[8] Quia per ‘viginti quatuor thronos et viginti quatuor seniores’ significantur omnia veri seu omnia fidei in uno complexu, et per 'duodecim' similia, ut mox dictum, inde patet quid per ‘duodecim thronos super quibus sedebunt duodecim apostoli’ in sensu interno intelligitur, quod nempe omnia veri, ex quibus et secundum quae fit judicium; de quibus ita apud Matthaeum, Jesus dixit discipulis, Amen dico vobis, quod vos qui secuti estis Me, in regeneratione, quando sedebit Filius hominis super throno gloriae Suae, sedebitis etiam vos super duodecim thronis, judicantes duodecim tribus Israelis, 19:28:

et apud Lucam, Ego dispono vobis, sicut disposuit Mihi Pater Meus regnum, ut comedatis et ²⁷ bibatis super mensa Mea in regno Meo, et sedeatis super thronis, judicantes duodecim tribus Israelis, 22:29, 30;

quod ‘duodecim apostoli’ sint omnia veri, videatur n. 2129, 2553, 3354, 3488, 3858; ²⁸ quodque ‘duodecim filii Jacobi’ et inde ‘duodecim tribus Israelis’, n. 3858, 3921, 3926, 3939, 4060, ²⁹ 4603, et quod apostoli ne quidem unum judicare queant, ³⁰ n. 2129, 2553:

[9] similiter apud Johannem, Vidi thronos, et consederunt super illis, et judicium datum est illis, Apoc. 20:4;

per ‘thronos’ ibi etiam significantur omnia veri ex quibus et secundum quae judicium; simile etiam per ‘angelos’ intelligitur cum quibus ‘venturus Dominus ad judicium’, Matth. 25:31;

quod per ‘angelos’ in Verbo significetur aliquid Domini, videatur n. 1705, 1925, ³¹ 2320, 2821, 3039, 4085, ³² ibi vera quae ex Divino; quae vera etiam in Verbo judicia vocantur, n. 2235.

[10] Alibi etiam plurimis in locis tribuitur Jehovae seu Domino thronus, et hoc quia in thronis est repraesentativum regni; cum ³³ in superiore caelo sermo est de Divino Vero et de judicio, tunc in ultimo caelo ³⁴ apparet thronus; inde est quod, ut dictum, thronus repraesentativum sit, et quod ideo toties in Verbo prophetico thronus nominetur, et quoque quod ab antiquissimis temporibus thronus factus sit insigne regis, et quod sicut insigne ³⁵ significet regium ³⁶ ; ut quoque in ³⁷ sequentibus locis:

apud Mosen,

Aedificavit Moses altare, et vocavit nomen ejus Jehovah Nissi: praeterea dixit, Quia manus super throno Jah, bellum erit Jehovae contra Amalekum a generatione in generationem, Exod. 17:15, 16;

quid ‘manus super throno Jah’, et ³⁸ quid ‘Jehovae bellum contra Amalekum a generatione in generationem’, nemo scire potest nisi ex sensu interno, ita nisi sciatur quid thronus, et quid Amalek; per ‘Amalekum’ in Verbo significantur falsa quae oppugnant vera, n. 1679, et per ‘thronum ³⁹ ’ ipsum Divinum Verum quod oppugnatur:

[11] apud Davidem,

Jehovah fecisti judicium meum, et causam meam, sedisti super throno Judex justitiae, ... Jehovah in aeternum manebit, praeparavit ad judicium thronum Suum, Ps. 9:5, 8 [KJV Ps. 9:4, 7]:

apud eundem,

Thronus Tuus Deus in saeculum et aeternum, sceptrum rectitudinis sceptrum regni Tui, Ps. 45:7 [KJV Ps. 45:6]:

apud eundem,

Nubes et caligo circum Ipsum, justitia et judicium fulcrum throni Ipsius, Ps. 97:2:

apud Jeremiam,

In tempore illo vocabunt Hierosolymam thronum Jehovae, et congregabuntur ad illam omnes gentes, 3:17;

[12] ‘Hierosolyma’ pro regno spirituali Domini. Hoc regnum etiam per novam Hierosolymam apud Ezechielem intelligitur, et quoque per ‘sanctam Hierosolymam descendentem e caelo’ in Apocalypsi. Regnum spirituale Domini est ⁴⁰ ubi ⁴¹ principale est Divinum Verum in quo ⁴² Bonum, at regnum caeleste ⁴³ , ubi ⁴⁴ principale est Divinum Bonum ⁴⁵ a quo Divinum Verum; inde patet cur Hierosolyma dicitur ‘thronus Jehovae’: et apud Davidem,

In Hierosolyma sedent throni ad judicium, Ps. 122:5: Zion autem ⁴⁶ dicitur thronus gloriae Jehovae apud Jeremiam,

Num reprobando reprobasti Jehudam, num Zionem fastidivit anima tua? Ne spernito propter nomen Tuum, ne deturpes thronum gloriae Tuae, 14: [19, ] 21; per ‘Zionem’ intelligitur regnum caeleste Domini.

[13] Quomodo repraesentatur Dominus quoad judicium in caelo, ubi ad oculos sistuntur videnda talia quae passim apud Prophetas memorantur, patet apud Danielem,

Videns fui usque dum throni projecti sunt, et Antiquus dierum ⁴⁷ sedit; vestis Ipsius sicut nix alba, et crinis capitis Ipsius sicut lana munda; thronus Ipsius flamma ignis, rotae ejus ignis ardens; flumen ignis emanans et exiens coram Ipso, mille millia ministrabant Ipsi, et myrias myriadum coram Ipso stabant; judicium consedit, et libri aperti sunt, 7:9, 10 ⁴⁸ ; talia visa perpetua sunt in caelo, omnia repraesentativa, apparent ex sermone angelorum in superioribus caelis, qui delapsus sistit talia videnda; spiritus angelici quibus datur perceptio a Domino ⁴⁹ sciunt quid significant, sicut quid ‘Antiquus dierum’, quid ‘vestis quae sicut nix alba’, ‘crinis capitis qui sicut lana munda’, ‘thronus qui sicut flamma ignis’, ‘rotae quae ignis ardens’, ‘flumen ignis ab Ipso emanans’; per ‘flammam ignis’ et per ‘flumen ignis’ repraesentatur ibi ⁵⁰ Bonum Divini Amoris, n. 934, 4906, 5071, 5215:

[14] similiter quae apud Ezechielem,

Supra expansum quod super capite cheruborum quasi aspectus lapidis sapphiri, similitudo throni; et super simili tudine throni similitudo quasi aspectus hominis super illo superius, 1:26, 10:1:

pariter quae in libro 1 Regum, Vidi, dixit Michah propheta, ⁵¹ Jehovam sedentem super throno Suo, et universum exercitum caelorum stantem juxta Ipsum, a dextra Ipsius, et a sinistra Ipsius, 22:19;

qui non scit quid singula repraesentant, et inde significant, non aliter credere potest quam quod thronus sit Domino, sicut regibus in terra, et quod talia quae ibi memorantur; sed non sunt talia in caelis, verum sistuntur ita videnda coram illis qui in ultimo caelo sunt, ex quibus sicut ex imaginibus vident arcana Divina.

[15] Regium Domini, per quod significatur Divinum Verum quod procedit ab Ipso, repraesentatum quoque fuit per solium a Salomone constructum, de quo ita in libro 1 Regum, Fecit Salomo solium eboris magnum, et obtexit illud auro depurato; sex gradus ad solium, et caput rotundum solio a post illud; manus hinc et illinc ad locum sedis, et bini leones stantes juxta manus, et duodecim leones stantes ibi supra sex gradus hinc et illinc, 10:18-20;

fuit thronus gloriae ita repraesentatus; ‘leones’ sunt Divina Vera pugnantia et vincentia, ‘duodecim leones’ sunt omnia illa vera in uno complexu.

[16] Quia paene omnia in Verbo etiam oppositum sensum habent, ita quoque solium seu thronus, et in eo sensu significat regnum falsi, ut apud Johannem,

⁵² Angelo Ecclesiae quae in Pergamo, Novi opera tua, et ubi habitas, ubi thronus Satanae est, Apoc. 2:[12, ] 13:

apud eundem,

Draco dedit bestiae ascendenti ex mari virtutem suam, et thronum suum, et potestatem magnam, Apoc. 13:2:

apud eundem,

Quintus angelus effudit phialam suam super thronum bestiae, et factum est regnum ejus obscuratum, Apoc. 16:10:

apud Esaiam,

Tu dixisti in corde tuo, In ⁵³ caelos ascendam, supra stellas ⁵⁴ Dei exaltabo thronum meum, 14:13; ibi de Babele.

Fusnotat: