489. Jucunda autem vitae illorum, qui in amore caelesti in mundo vixerunt, vertuntur in correspondentia, qualia sunt in caelis, quae existunt ex Sole caeli, et ex luce inde, quae lux ad visum sistit talia, quae intus in se recondunt Divina: illa quae inde apparent, afficiunt angelorum interiora quae mentis eorum sunt, ac simul exteriora quae corporis eorum: et quia Divina Lux, quae est Divinum Verum procedens a Domino, influit in mentes eorum, quae per amorem caelestem apertae sunt, ideo in externis sistit talia quae correspondent jucundis amoris illorum.Quod illa, quae ad visum apparent in caelis, correspondeant interioribus angelorum, seu illis quae sunt fidei et amoris ac inde intelligentiae et sapientiae illorum, in articulo ubi actum est de Repraesentativis et Apparentiis in Caelo (170-176), et in articulo ubi de Sapientia Angelorum Caeli (265-275), ostensum est.

[2] Quoniam ab experientiae exemplis inceptum est confirmare hanc rem, ut illustrentur quae ex rerum causis prius dicta sunt, velim etiam aliqua de jucundis caelestibus, in quae vertuntur jucunda naturalia apud illos qui in caelesti amore vivunt in mundo, in medium afferre. Qui Divina vera ac Verbum amaverunt ex affectione interiore, seu ex affectione ipsius veri, illi in altera vita habitant in luce, in editis locis, quae apparent sicut montes, et ibi in luce caeli continue sunt: non sciunt quid tenebrae quales sunt noctis in mundo; et quoque in temperie verna vivunt. Ad aspectum eorum sistuntur quasi agri et messes, et quoque vineae; in domibus eorum fulgent singula sicut ex lapidibus pretiosis; aspectus eorum per fenestras est sicut per pura crystalla: haec jucunda visus eorum sunt, sed eadem haec interius jucunda sunt ex correspondentiis cum Divinis caelestibus; nam vera quae ex Verbo, quae amaverunt, correspondent messibus, vineis, lapidibus pretiosis, fenestris et crystallis. ¹

[3] Illi qui doctrinalia ecclesiae, quae ex Verbo, statim applicuerunt vitae, in intimo caelo sunt, ac prae ceteris in jucundo sapientiae; in singulis objectis vident Divina; objecta quidem vident, sed Divina correspondentia influunt statim in mentes eorum, ac illas implent beatitudine, qua omnes eorum sensationes afficiuntur; inde omnia coram oculis illorum quasi rident, ludunt, et vivunt. (De his videatur supra, 270)

[4] Qui scientias amaverunt, et per illas rationale suum excoluerunt, et inde sibi comparaverunt intelligentiam, et simul agnoverunt Divinum, illorum voluptas scientiarum, et jucundum rationale, vertitur in altera vita in jucundum spirituale, quod est cognitionum boni et veri. In hortis habitant, ubi apparent floreta et vireta in areas pulchre distincta, et circumcirca ordines ex arboribus cum porticibus et ambulacris; arbores et flores indies variantur; aspectus omnium sistit jucunda mentibus eorum in communi, ac varietates in particulari jugiter innovant illa: et quia correspondent Divinis, ac illi in scientia correspondentiarum sunt, novis semper cognitionibus implentur, et per illas perficitur rationale eorum spirituale. Haec jucunda illis sunt, quia horti, floreta, vireta, et arbores correspondent scientiis, cognitionibus, et inde intelligentiae. ²

[5] Qui omnia addixerunt Divino, et naturam respective ut mortuam spectaverunt, modo inservientem spiritualibus, ac semet in eo confirmaverunt, illi in caelesti luce sunt, ac omnia quae coram oculis eorum apparent, ab illa luce trahunt quod pelluceant; et in pellucentia illa spectant innumerabiles variegationes lucis, quas visus eorum internus quasi immediate haurit; inde percipiunt jucunda interiora. Illa quae in domibus eorum apparent, sunt quasi adamantina, in quibus similes variegationes. Dictum est, quod parietes domuum eorum sint quasi crystallini, ita quoque pellucentes, et in illis apparent quasi fluentes formae rerum caelestium repraesentativae, etiam cum perpetua varietate, et haec, quia talis pellucentia correspondet intellectui illustrato a Domino, remotis umbris ex fide et amore naturalium. Talia sunt, et infinita alia, de quibus, ab illis qui in caelo fuerunt, dicitur quod viderint quae nusquam oculus vidit; et ex perceptione Divinorum ex illis secum communicata, quod audiverint quae nusquam auris audivit.

[6] Qui non clandestine egerunt, sed voluerunt ut omnia quae cogitant palam essent, quantum vita civilis permisit, illi quia non nisi quam sincerum et justum ex Divino cogitaverunt, in caelo lucent facie, et in facie ex luce illa apparent singulae affectiones et cogitationes prout in forma, et quoad loquelam et actiones sunt quasi suarum affectionum effigies. Amantur inde prae aliis. Cum loquuntur, obscurescit aliquantum facies, sed post loquelam eadem quae locuti sunt, apparent simul in facie plene ad visum. Omnia etiam quae circum illos existunt, quia correspondent interioribus eorum, in tali apparentia sunt, ut ab aliis percipiantur clare quid repraesentant et significant. Spiritus, quibus jucundum fuit clandestine agere, illos e longinquo fugiunt, et apparent sibi repere ab illis sicut serpentes.

[7] Qui adulteria pro nefandis reputaverunt, et in casto amore conjugii vixerunt, illi prae reliquis in ordine et forma caeli sunt, et inde in omni pulchritudine, et continue in juventutis flore: jucunda amoris illorum sunt ineffabilia, et crescunt in aeternum; nam in illum amorem omnia jucunda et gaudia caeli influunt, quia ille amor descendit ex conjunctione Domini cum caelo et cum ecclesia, et in genere ex conjunctione boni et veri, quae conjunctio est ipsum caelum in communi, et apud unumquemvis angelum in particulari (videatur supra, 366-386). Jucunda eorum externa, talia sunt, ut non describi vocibus humanis possint. Sed haec pauca sunt, quae de correspondentiis jucundorum apud illos qui in caelesti amore sunt, dicta sunt.

Footnotes:

9291. ‘Ad statum tempus mensis Abib’: quod significet a principio status novi, constat ex significatione ‘mensis Abib’ quod sit principium status novi, de qua n. 8053.

9294. ‘Et festum messis primitiarum operum [tuorum], quae seminaveras in agro’: quod significet cultum Domini et gratiarum actionem propter implantationem veri in bono, constat ex significatione ‘festi’ quod sit cultus Domini et gratiarum actio, de qua supra n. 9286, 9287, ex significatione ‘messis’ quod sit fructificatio veri, ita implantatio ejus in bono, ex significatione ‘primitiarum’ seu principiorum ‘operum’ quod sint quae sunt ¹ ultimum instructionis et primum vitae, de qua sequitur, ex significatione ‘seminare’ quod sit instruere, de qua n. 9272, et ex significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia quoad bonum, ita bonum Ecclesiae, de qua n. 2971, 3500, 3766, 7502, 9139, 9141; ex quibus patet quod per ‘festum messis primitiarum operum, quae seminaveras in agro’ significetur cultus Domini et gratiarum actio propter implantationem veri in bono.

[2] Quod haec per hoc festum significentur, constat ² ex illis quae supra n. 9286 dicta sunt, quod nempe tria festa instituta fuerint propter liberationem hominis a damnatione, ita propter regenerationem, nam per regenerationem ³ liberatur homo ab inferno ac introducitur in caelum, quapropter primum festum, quod festum azymorum dictum est, significat purificationem a falsis; hoc itaque festum significat implantationem veri in bono, et tertium festum implantationem boni; cum enim ⁴ homo regeneratur, tunc primum purificatur ⁵ a falsis quae ex malo amorum sui et mundi, quod fit per id quod instruatur de malo, de inferno, et de damnatione, tum de bono, de caelo, et de felicitate aeterna, et quod sic se detineri patiatur a faciendis, volendis, et cogitandis malis; quando humus sic praeparata est, tunc inseminantur vera fidei, nam non prius ea ⁶ recipiuntur; sed vera quae inseminantur implantanda sunt in bono, quoniam alibi non humum habent nec alibi radicem figere possunt; implantantur in bono cum homo vult verum, amat illud, et facit illud; hic status regenerationis seu liberationis a damnatione significatur per hoc festum, quod vocatur ‘festum messis primitiarum operum’; ‘messis’ enim significat vera producentia bonum.

[3] Quando vera implantata sunt in bono, tunc homo non amplius per vera sed per bonum ducitur a Domino, quod fit cum is vult bonum et facit bonum ex affectione amoris, hoc est, ex charitate; hic status regenerationis seu liberationis a damnatione significatur per tertium festum, quod vocatur festum collectionis.

[4] Haec tria festa etiam vocata sunt festum Paesach, festum septimanarum, et festum tabernaculorum, de quibus videatur Exod. 34:18-22; Lev. 23:1-fin. ; Deut. 16:1-fin. Similia quae per tria haec festa ⁷ repraesentata sunt per eductionem filiorum Israelis e terra Aegypti, per introductionem eorum in terram Canaanem, et per habitationem ibi; simile enim per eductionem filiorum Israelis e terra Aegypti repraesentatum est quod per primum festum, quod Paesach nominatum est; quod ita sit, videri potest ex illis quae de Paesach, n. 7093 fin. , 7867, 7995, ostensa sunt, nam eductio filiorum Israelis, propter quam id festum institutum est, significabat liberationem illorum qui ab Ecclesia spirituali a falsis, a quibus infestati, n. 7240, 7317, 9197.

[5] Simile autem per introductionem filiorum Israelis in terram Canaan repraesentatum est quod per hoc secundum festum, quod festum ⁸ primitiarum operum, ut et festum septimanarum vocatum est, nempe implantatio veri in bono; terra enim Canaan est Ecclesia quoad bonum, ita bonum Ecclesiae, n. 1607, 3038, 3481, 3686, 3705, 4240, 4447, 4517, 5136, 6516, et ⁹ filii Israelis, abstracte a personis, sunt vera spiritualia, n. 5414, 5879, 5951 ¹⁰ .

[6] Simile etiam per habitationem filiorum Israelis in terra Canaane repraesentatum est quod per tertium festum, quod festum collectionis fructuum ¹¹ terrae, et collectionis ex area et torculari, tum festum tabernaculorum vocatum est, nempe implantatio boni et sic vita in caelo. Ex his nunc patet cur tria festa instituta fuerint, quod nempe propter eductionem humani generis, quod vult recipere novam vitam a Domino, ex inferno, ac introductionem eorum in caelum; et hoc a Domino per Adventum Suum in mundum.

Footnotes: