359. Quoniam homo in externa forma potest vivere sicut alius, potest ditescere, epulari, habitare et vestiri splendide secundum conditionem et functionem, jucundis et laetis frui, ac mundanis fungi propter officia et negotia, et propter vitam animi et corporis, modo interius agnoscat Divinum, et benevelit proximo, patet, quod non tam difficile sit, sicut a multis creditur, ingredi viam caeli; sola difficultas est, posse resistere amori sui et mundi, et inhibere ne praedominentur, nam inde omnia mala. ¹ Quod non tam difficile sit, sicut creditur, intelligitur per haec Domini verba,

"Discite a Me quod mitis sim, et humilis corde, et invenietis requiem animabus vestris: jugum enim meum facile est, et onus meum leve," (Matthaeus 11:29-30)

quod jugum Domini facile sit, et onus leve, est quia quantum homo resistit malis ex amore sui et mundi scaturientibus, tantum ducitur a Domino, et non a semet; et quod Dominus dein illis apud hominem resistat, et illa removeat.

Footnotes:

9348. ‘Quia erit tibi in laqueum’: quod significet ex allectatione et ¹ deceptione malorum, constat ex significatione ‘laquei’ cum de malis, quod sit allectatio et deceptio. Quod mala allectent et decipiant, est inde quia omnia mala scaturiunt ex amoribus sui et mundi, n. 9335, et amores sui et mundi connascuntur homini, et inde homo jucundum vitae suae a prima nativitate sentit, immo inde vitam habet; quapropter illi amores sicut latentes venae fluvii cogitationem et voluntatem hominis a Domino ad se, et a caelo ad mundum ² , ita a veris et bonis fidei ad falsa et mala continue trahunt; ratiocinia ex fallaciis sensuum tunc imprimis valent, et quoque Verbi sensus litteralis perverse explicatus et applicatus;

[2] haec et illa sunt quae per laqueos, tendiculas, foveas, retia, funes, pedicas, tum quoque per fraudes et dolos, in Verbo in sensu spirituali intelliguntur, ut apud Esaiam,

Pavor et fovea et laqueus super te, habitator terrae, unde fiet, fugiens e voce pavoris cadet in foveam, et ascendens e fovea capietur laqueo; nam cataractae ³ ab alto apertae sunt, et commota sunt fundamenta terrae, Esai. 24:17-19:

et apud Jeremiam,

Timor, fovea, et laqueus super te, habitator Moabi; qui effugerit timorem incidet ⁴ in foveam, et qui ascendit e fovea capietur laqueo, 48:43, 44;

‘pavor et timor’ est turba et commotio animi cum haeret inter mala et bona, et inde inter falsa et vera, ‘fovea’ est falsum inductum per ratiocinia ex fallaciis sensuum ad favendum jucundis amorum sua et mundi, ‘laqueus’ est allectatio et deceptio mali inde:

[3] apud ⁵ Esaiam, Ibunt et impingent retro, et frangentur, et illaqueabuntur, et capientur, 28:13;

‘impingere retro’ pro avertere se a bono et vero, ‘frangi’ pro dissipare vera et bona, ‘illaqueari’ pro allectari a malis amorum sui et mundi, ‘capi’ pro auferri ab illis:

[4] apud Ezechielem,

Mater principum Israelis leaena; unus ex catulis illius didicit rapere rapinam, homines devoravit; audiverunt de eo gentes, quarum in fovea captus est, et deduxerunt eum hamis in terram Aegypti: postea stupravit viduas, et urbes devastavit; desolata est terra et plenitudo ejus a voce rugitus ejus; ideo insidiatae sunt illi gentes circumcirca ex provinciis, et expanderunt super eum rete suum; in fovea earum captus est; posuerunt eum in cavea cum hamis, et deduxerunt eum ad regem Babelis in retibus, ut non audiretur vox ejus amplius in montibus Israelis, 19 [2-] 4, 7-9; hic profanatio veri successiva per allectamenta falsorum ex malis describitur; ‘mater principum Israelis’ est Ecclesia ubi primaria vera; quod ‘mater’ sit Ecclesia, videatur n. 289, 2691, 2717, 4257, ⁶ 5581, 8897, et ‘principes Israelis’ primaria vera, n. 1482, 2089, 5044; ‘leaena’ est falsum ex malo pervertens vera Ecclesiae, ‘catulus leonis’ est malum in sua potentia, n. 6367, ‘rapere rapinam et devorare homines’ est destruere vera et bona, ‘homo’ enim est bonum Ecclesiae, n. 4287, 7424, 7523, ‘gentes’ sunt mala, n. 1259, 1260, 1849, 2588 fin. , 4444, ⁷ 6306, ‘fovea in qua captus a gentibus’ est falsum mali, n. 4728, 4744, 5038, 9086, ‘terra Aegypti in quam hamis deductus’ est scientificum per quod falsum, n. 9340, ‘stuprare viduas’ est pervertere bona quae desiderant verum; quod ‘stuprare’ sit pervertere, n. 2466, 2729, 4865, 8904, et ‘viduae’ bona quae desiderant verum, n. 9198, 9200; ‘devastare urbes’ est destruere doctrinalia veri Ecclesiae, n. 402, 2268, ⁸ 2449, 2943, 3216, 4478, 4492, 4493, ‘desolare terram et plenitudinem ejus’ est destruere omnia Ecclesiae, n. 9325, ‘vox rugitus leonis’ est falsum, ‘expandere super eum rete’ est allectare per jucunda amorum terrestrium et per ratiocinia inde, ‘deducere ad regem Babelis’ est profanatio veri, n. 1:1182, 1283, 1295, 1304, 1307, 1308, 1321, 1322, 1326 ⁹ .

[5] Quod talia non eveniant quando homo non se et mundum super omnia amat, describitur ita apud Amos, Num rugiet leo in silva si rapina illi non? num cadet avis super laqueum terrae si tendicula illi non? num ascendet laqueus de terra si capiendo non ceperit? 3:4, 5.

[6] Quod ‘laqueus’ in spirituali sensu sit allectatio et deceptio per jucunda amorum sui et mundi, ita allectatio et deceptio malorum, et hoc per ratiocinia ex fallaciis sensuum quae favent illis jucundis, patet unicuivis, nam illaqueationes et captiones non aliunde sunt; diabolica turba nec aliud aggreditur apud hominem quam illos ejus amores quos jucundat omni modo, usque dum capitur; et cum captus est, ratiocinatur homo ex falsis contra vera et ex malis contra bona; et tunc non contentus est eo sed etiam jucundum captat in illaqueando et allectando alios ad falsa et mala; quod quoque hoc jucundum captet, est quia tunc unus ex turba diabolica est.

[7] Quia ‘laqueus’, ‘tendicula’, ‘rete’ significant talia, etiam significant destructionem vitae spiritualis, et sic perditionem, nam jucunda illorum amorum sunt quae destruunt et quae perdunt, quoniam ex illis amoribus, ut supra dictum est, scaturiunt omnia mala; ex amore enim sui scaturit contemptus aliorum prae se, dein subsannatio et vituperatio eorum, postea inimicitia si non favent, tandem jucundum odii, jucundum vindictae, ita jucundum saevitiae, immo crudelitatis; ille amor in altera vita ascendit eo usque ut nisi Dominus faveat et det illis dominium super alios, Ipsum non modo contemnant sed etiam subsannent Verbum quod de Ipso, et tandem ex odio et vindicta contra Ipsum agunt, et quantum non possunt contra Ipsum, exercent talia cum saevitia et crudelitate contra omnes profitentes Ipsum; inde patet unde scaturit quod diabolica turba talis sit, quod nempe ex amore sui; quapropter ¹⁰ laqueus' sicut significat jucundum amoris sui et mundi, etiam ¹¹ significat destructionem vitae spiritualis et perditionem; nam omne fidei et amoris in Dominum, et omne amoris erga proximum ¹² , per jucundum amoris sui et mundi, ubi dominatur, destruuntur ¹³ , videantur citata n. 9335.

[8] Quod illi amores sint origines omnium malorum, et quod infernum sit ex illis et in illis amoribus, quodque illi amores sint ignes ibi, hodie in orbe ignotum est; cum tamen notum potuisset esse ex eo quod illi amores oppositi sint amori erga ¹⁴ proximum et amori in Deum, et quod oppositi ¹⁵ humiliationi cordis, et quod ex illis solis omnis contemptus, omne odium, omnis vindicta, et omnis saevitia ac ¹⁶ crudelitas, existat, quod quisque scire potest qui expendit.

[9] Quod itaque ‘laqueus’ destructionem vitae spiritualis et perditionem significet, patet a sequentibus his locis:

apud Davidem,

Jehovah pluet super impios laqueos, ignem, et sulfur, Ps. 11:6;

‘ignis et sulfur’ sunt mala amoris sui et mundi; quod ‘ignis’ id sit, videatur n. 1297, 1861, 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, 7575, ¹⁷ 9144, et quod ‘sulfur’, n. 2446; inde patet quid ‘laquei’:

apud Lucam, Ut subitus super vobis stet dies ‘ille’, nam sicut laqueus veniet super omnes qui sedent super facie totius terrae, 21:34, 35;

agitur ibi de ultimo tempore Ecclesiae, quando nulla ¹⁸ fides quia nulla charitas, quoniam ¹⁹ amores sui et mundi regnaturi; inde perditio ²⁰ , quae est ‘laqueus’:

apud Jeremiam,

Inveniuntur in populo Meo impii, speculantur sicut tendunt aucupes, constituunt perdentem ut homines capiant, 5:26:

apud Davidem,

Laqueos tendunt quaerentes animam meam, et quaerentes malum meum; loquuntur perditiones, et ²¹ dolos toto die meditantur, Ps. 38:13 ²² [KJV Ps. 38:12]:

apud eundem,

Custodi me a manibus tendiculae, posuerunt mihi, et laqueis operantium iniquitatem; cadant in retia illius ²³ , impii una, ego donec transeam, Ps. 141:9, 10:

apud Esaiam,

Erit in sanctuarium, licet in lapidem impulsus, et in petram offendiculi, duabus domibus Israelis, in laqueum et in tendiculam habitatori Hierosolymae; impingent inter illos multi, et cadent, et confringentur, et illaqueabuntur et capientur, 8:14, 15;

agitur ibi de Domino; ‘ ²⁴ lapis impulsus et petra offendiculi’ pro scandalizatione, ‘laqueus et tendicula’ pro perditione, nempe illorum qui oppugnant et destruere conantur vera et bona fidei in Dominum per falsa faventia amoribus sui et mundi; omnes enim superbi non modo scandalizantur sed etiam ‘illaqueantur’ per id quod Divinum apparuerit in forma humana, et tunc non in regia majestate sed in specie contempta. Ex his nunc patet quod per ‘erit in laqueum’ significetur allectatio et deceptio malorum, et inde perditio, ut quoque alibi apud Moschen, Ne pangas foedus cum habitatore terrae supra quam venturus, ne fiat in laqueum in medio tui, Exod. ²⁵ 34:12:

apud eundem,

Non servies diis illorum, laqueus namque hoc tibi, Deut. 7:16:

²⁶ apud eundem,

Cave tibi ne forte illaqueeris post gentes, ²⁷ et ne forte quaeras deos eorum, Deut. 12:30;

‘gentes’ sunt mala et inde falsa.

Footnotes:

5044. ‘Et dedit princeps domus carceris’: quod significet verum gubernans in statu tentationum, constat ex significatione ‘principis’ quod sit verum primarium, ita gubernans, de qua sequitur; et ex significatione ‘domus carceris’ quod sit vastatio falsi, proinde tentatio, de qua supra n. 5038, 5039, ¹ 5043; quid verum gubernans in statu tentationum, primo dicendum:

apud omnes qui in tentationibus sunt, influit verum a Domino, quod regit et gubernat cogitationes; id erigit illos quoties in dubitationes et quoque in desperationes labuntur; verum illud gubernans est id verum et tale verum quod ex Verbo vel ex doctrina didicerunt, et ipsi apud se confirmarunt; alia vera quidem etiam tunc revocantur sed non gubernant interiora eorum; quandoque id verum quod gubernat, non sistitur conspicue ante intellectum sed latet in obscuro et usque gubernat; influit enim Divinum Domini in illud, et sic tenet interiora mentis in illo, quapropter cum illud in lucem venit, accipit ille qui in tentatione est, consolationem, et sublevatur;

[2] non est ipsum illud verum, sed est affectio illius veri per quam Dominus gubernat illos qui in tentationibus sunt ² ;

Divinum enim non influit nisi in illa quae sunt affectionis; verum quod in interioribus hominis implantatum et irradicatum est, implantatum [et] irradicatum est per affectionem, et prorsus nihil absque affectione; verum quod per affectionem implantatum et irradicatum est, hoc haeret, et revocatur per affectionem et cum sic verum illud revocatur, sistit ³ affectionem ei conjunctam quae affectio est reciproca hominis. Quia ita cum homine qui in tentationibus est, se habet, ideo nullus in tentationem aliquam spiritualem admittitur priusquam in adulta aetate est et imbuerat ita aliquod verum per quod gubernari queat; si non id, succumbit, et tunc status ejus posterior fit pejor priore. Ex his constare potest quid intelligitur per verum gubernans in statu tentationum, quod significatur per ‘principem domus carceris’.

[3] Quod ‘princeps’ sit primarium verum, est quia ‘rex’ in sensu interno significat ipsum verum, n. 1672, 1728, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4789, 4966; inde ‘principes’ quia sunt regis, significant primaria illius veri; quod principes illa significent, videatur n. 1482, 2089; sed quia ibi ex aliis locis in Verbo non ita ostensum est, licet hic aliqua afferre;

apud Esaiam,

Puer natus est nobis, filius datus est nobis, super cujus humero principatus:... princeps pacis, multiplicans ⁴ principatum, et pacem, non erit finis, 9:5, 6 [KJV 6, 7];

ibi de Domino; ‘principatus super humero’ est omne Divinum Verum in caelis ab Ipso, caeli enim distincti sunt in principatus secundum vera ex bono, inde quoque angeli vocantur principatus; ‘pax’est status beatitudinis in caelis afficiens bonum et verum ab intimis, n. 3780, inde Dominus vocatur ‘princeps pacis’ et dicitur ‘multiplicans principatum et pacem, quibus non finis’:

[4] apud eundem,

Stulti sunt principes Zoanis, sapientes, consiliarii Pharaonis:... quomodo dicitis ad Pharaonem, Filius sapientum ego, filius regum antiquitatis?... infatuati principes Zoanis, decepti principes Noph; et seduxerunt Aegyptum angularem lapidem tribuum, 19:11, 13;

ibi de Aegypto, per quam significatur scientificum Ecclesiae, n. 4749, ita verum naturale quod ultimum ordinis est, quare etiam Aegyptus hic vocatur ‘angularis lapis tribuum’; ‘tribus’ enim sunt omnia veri in uno complexu, n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060; hic autem ‘Aegyptus’ est scientificum quod pervertit vera Ecclesiae, ita vera in ultimo ordinis falsificata, quae sunt ‘principes Zoanis et principes Noph’; quod dicat se ‘filium regum antiquitatis’ est quia scientifica ibi fuerunt ex veris Antiquae Ecclesiae; ipsa vera significantur per ‘reges’, ut supra ostensum, et vera Ecclesiae Antiquae per ‘reges antiquitatis’:

[5] apud eundem,

Asshur non rectum cogitat, et cor illius non rectum meditatur, nam ad perdendum cor ejus, et ad exscindendum gentes non paucas, nam dicit, Nonne principes mei sunt reges? 10:7, 8;

‘Asshur’ pro ratiocinatione de veris Divinis, unde falsitates, ita pro ratione perversa, n. 1186; vera inde falsificata seu falsa, quae per ratiocinationem fiunt et apparent sicut ipsissima vera, significantur per quod dicat ‘nonne principes mei sunt reges?’;

quod ‘Asshur’ sit ratiocinatio, et quod ‘principes qui ⁵ reges’,

sint primaria falsa quae creduntur esse ipsissima vera, non videri potest et inde ⁶ credi quamdiu mens in sensu litterae historico tenetur, et adhuc minus si in negativo est quod sanctius quid et universalius Verbo Divino insit, quam quod in littera apparet; cum tamen in sensu interno per ‘Asshurem’ nihil aliud quam ratio et ratiocinatio in Verbo intelligitur, et per ‘reges’ ipsa vera, perque ‘principes’ primaria veri; ignoratur etiam in caelo quid Asshur, et quoque angeli ⁷ a se rejiciunt ideam regis et principis, et cum appercipiunt illam apud hominem, transferunt illam ad Dominum, et percipiunt id quod procedit a Domino et quod est Domini in caelo, nempe Divinum Verum a Divino Bono Ipsius:

[6] apud eundem,

Cadit Asshur gladio non viri, et gladius non hominis comedet illum, ... etiam petra ejus prae formidine transibit, et consternabuntur a vexillo principes ejus,

31:8, 9;

ibi etiam de Aegypto, quae est scientificum Ecclesiae perversum; ratiocinatio a scientificis de veris Divinis unde perversio et falsificatio, est ‘Asshur’; vera illa perversa et falsificata sunt ‘principes’; ‘gladius quo ⁸ Asshur cadet’ est falsum pugnans et vastans verum, n. 2799,

Fiet vobis robur Pharaonis in pudorem et fiducia in umbra Aegypti in ignominiam, cum fuerint in Zoan principes ejus, 30:3, 4;

[7] ‘in Zoan principes’ pro veris falsificatis, ita pro falsis, ut supra:

apud eundem,

Possidebunt eam platea et anataria, ac noctua et corvus habitabunt in ea; extendet super eam lineam inanitatis et per habitabunt nobiles ejus non ibi, regnum vocent, et perpendicula vastitatis; nobilis ejus non ibi, regnum vocent, et omnes principes ejus erunt nihil, Esai. 34:11, 12; ‘platea, anataria, noctua, corvus’ pro generibus falsi quae existunt cum vera Divina quae in Verbo, nihili fiunt; desolatio et vastatio veri significatur per ‘lineam inanitatis et perpendicula vastitatis’, et falsa quae illis primaria vera, per ‘principes’:

apud eundem,

Profanos reddam principes sanctitatis, et dabo in devotionem Jacobum, et Israelem in opprobria, 43:28;

‘profanos reddere principes sanctitatis’ pro sancta vera; exstirpatio veri Ecclesiae externae et internae significatur per ‘dare in devotionem Jacobum, et Israelem in opprobria’; quod ‘Jacob’ sit Ecclesia externa et ‘Israel’ interna, videatur n. 4286:

[8] apud Jeremiam,

Intrabunt per portas civitatis hujus reges et principes sedentes super throno Davidis, equitantes in curru et super equis, ipsi et principes illorum, 17:25;

qui Verbum in, sensu historico hic intelligit, is non scire potest quod aliquid altius et sanctius in his reconditum sit quam quod reges et principes intrabunt per portas civitatis in curru et super equis, et colligit inde quod significetur regni duratio, sed qui novit quid in sensu interno significat civitas, quid reges, quid principes, quid thronus Davidis, et quid equitare in curru et super equis, is videt altiora et sanctiora ibi; ‘civitas’ enim seu Hierosolyma significat regnum Domini spirituale, n. 2117, 3654; ‘reges’ Divina Vera, ut supra ostensum; ‘principes’ primaria veri, ‘thronus Davidis’ caelum Domini, n. 1888, ‘equitare in curru et super equis’ intellectuale spirituale Ecclesiae, n. 2760, 2761, ⁹ 3217:

[9] apud eundem,

Gladie contra Chaldaeos, ... et contra habitatores Babelis, et contra principes ejus, et contra sapientes ejus; gladie contra mendaces, ... gladie contra equos ejus, et contra currus ejus, 50:35-37;

‘gladius’ pro vero pugnante contra falsum, et pro falso pugnante contra verum et id vastante, n. 2799, 4499; ‘Chaldaei’ pro illis qui profanant vera ¹⁰ , et ‘habitatores Babelis’ qui profanant bonum, n. 1182, 1283, 1295, 1304, ¹¹ 1307, 1308, 1321, 1322, 1326, 1327. f; ‘principes’ pro falsis quae illis primaria vera; ‘equi’ pro intellectuali Ecclesiae, ‘currus’ pro doctrinali ejus, quorum vastatio significatur per ‘gladium contra equos et contra currus’:

[10] apud eundem,

Quomodo obnubilat in ira Sua Dominus filiam Zionis, absorpsit Dominus, non pepercit omnibus habitaculis Jacobi, destruxit in excandescentia Sua munimenta filiae Jehudae, projecit in terram, profanavit regnum et principes ejus; ... subsederunt in terram portae ¹² , et confregit vectes ¹² , rex et principes ¹² inter gentes, Thren. 2:1, 2, 9; ‘filia Zionis et ¹³ Jehudae’ pro Ecclesia caelesti, hic pro illa destructa; ‘regnum’ pro veris doctrinae ibi, n. 2547, 4691; ‘rex’ pro ipso vero, 'principes' pro primariis ejus:

[11] apud eundem,

Cutes nostrae sicut clibanus denigratae sunt propter procellas famis, mulieres in Zione compresserunt, virgines in urbibus Jehudae, principes manu eorum suspensi sunt, Thren. 5:10-12;

‘principes manu eorum suspensi’ pro quod vera profanata, suspensio enim repraesentabat damnationem profanationis; et quia suspensio illam ¹⁴ repraesentabat, etiam mandatum est Cum populus scortatus post Baalpeorem et adorarent deos eorum, ut principes suspenderentur ante solem, Num. 25:1-3, 4; ‘scortari enim post Baalpeorem et adorare deos eorum’ erat profanare cultum:

apud Ezechielem Rex lugebit, et princeps induetur stupore, et manus populi terrae perterrebuntur, ex via illorum agam cum illis, 7:27;

‘rex’ similiter pro vero in genere, et ‘princeps’ pro primariis ejus:

[12] apud eundem,

Princeps qui in medio eorum super humero portabitur sub tenebras et exibit, parietem perfodient ad educendum per eum, facies ejus obvelabit ut non videat ad oculum ille terram, 12:12;

quod ‘princeps’ hic non sit princeps, manifeste patet, sed quod ‘sit’ verum Ecclesiae, de quo cum dicitur quod ‘super humero portabitur sub tenebras’, est quod omni potentia deferatur ¹⁵ inter falsa, ‘tenebrae’ enim sunt falsa; ‘facies obvelare’ est quod verum prorsus non videatur; ut ‘non videat ad oculum terram’ est quod nihil Ecclesiae; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 662, 1066, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 f, 2928, 3355, 4447, 4535:

apud Hoscheam,

Dies multos sedebunt filii Israelis, non rex et non princeps, et non sacrificium, et non statua, et non ephodus, et non teraphim, 3:4:

[13] et apud Davidem,

Tota gloriosa filia regis intus, et de implexis auri vestis ejus, in acupictis adducetur regi, loco patrum tuorum erunt filii tui, pones eos in principes in universa terra, Ps. 45:14, 15, 17 [KJV 13, 14, 16];

‘filia regis’ est regnum Domini spirituale; regnum Ipsius spirituale dicitur a vero Divino Domini, quod ibi ¹⁶ describitur per ‘vestem ex implexis auri et ex acupictis’; ‘filii’ sunt vera illius regni quae a Divino Domini, quae ‘principes’, hoc est, primaria erunt. Per ‘principem’, de quo et de cujus possessione in Nova Hierosolyma et in nova terra agitur apud Ezech. 45:3; 14:7, 8, 17; 46:8, 10, 12, 16, 18; 48:21, significatur in genere verum quod a Divino Domini; per ‘Novam enim Hierosolymam’ ibi, et per ‘Novum Templum’, et per novam terram' intelligitur regnum Domini in caelis et in terris, quod ibi per repraesentativa qualia alibi in Verbo, describitur.

Footnotes: