From Swedenborg's Works

 

De Coelo et de Inferno #249

Study this Passage

  
/ 603  
  

249. Sed loqui cum spiritibus hodie raro datur, quoniam periculosum est; 1 tunc enim sciunt spiritus quod apud hominem sint, quod alioqui non sciunt ac mali spiritus tales sunt ut odio internecino habeant hominem, et nihil plus cupiant quam perdere illum quoad animam et quoad corpus, quod etiam fit apud illos qui multum indulserunt phantasiis, usque ut removerint a se jucunda naturali homini convenientia. Aliqui etiam, qui solitariam vitam agunt, quandoque audiunt spiritus secum loquentes, et absque periculo sed spiritus apud illos per intervalla removentur a Domino, ne sciant quod apud hominem sint; nam plerique spiritus non norunt, quod alius mundus detur quam in quo illi, ita quoque quod non 2 alibi homines; quapropter non licet homini cum illis vicissim loqui, nam si loqueretur, scirent. Qui multum de religiosis cogitant, et inhaerent illis, usque ut quasi videant illa intus in se, etiam spiritus secum loquentes audire incipiunt; nam religiosa, quaecunque sunt, quando homo illis ex se inhaeret, nec interpolat variis quae usus sunt in mundo, interius vadunt, ac ibi subsistunt, et totum hominis spiritum occupant, ac intrant spiritualem mundum, et movent spiritus qui ibi; sed tales sunt visionarii et enthusiastae et quemcunque spiritum audiunt, credunt esse Spiritum Sanctum, cum tamen sunt spiritus enthusiastici. Qui tales sunt, vident falsa sicut vera, et quia vident illa persuadent sibi, et quoque persuadent illis apud quos influunt et quia illi spiritus etiam coeperunt persuadere mala, quibus etiam obeditum est, ideo per gradus remoti sunt. Spiritus enthusiastici ab aliis spiritibus distinguuntur per id, quod credant se esse Spiritum Sanctum, et quae dicunt esse Divina: illi spiritus non nocent homini, quia homo illos Divino cultu honorat. Cum illis etiam aliquoties locutus sum, et tunc quoque detecta sunt nefaria, quae cultoribus suis infuderunt: habitant simul ad sinistrum in loco deserto.

Footnotes:

1. [Swedenborg's footnote] Quod homo loqui possit cum spiritibus et angelis, et quod antiqui frequenter cum illis locuti sint (67-69, 784, 7634, 1636, 7802).

Quod in aliquibus telluribus appareant angeli et spiritus in forma humana, et loquantur cum illis (10751, 10752).

Sed quod in hac tellure hodie periculosum sit loqui cum spiritibus, nisi homo in vera fide sit, et ducatur a Domino (784, 9438, 10751).

2. [Editor's footnote] sic, nisi deleveris "non"

  
/ 603  
  

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9437

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9437. ‘Et fuit Moscheh in monte quadraginta dies et quadraginta noctes’: quod significet plenarium quoad informationem et influxum, constat ex significatione ‘quadraginta’ quod 1 }sint plenarium; quod ‘quadraginta’ sint plenarium, est quia quattuor sunt plenum, n. 9103, 2 similiter decem, n. 3107, 4638; et numerus quadraginta ex quattuor multiplicatis in decem exsurgit; numeri enim multiplicati simile 3 significant cum simplicibus 4 ex quibus multiplicati sunt, n. 5291, 5335, 5708, 7973; quod omnes numeri in Verbo significent res, videatur n. 575, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 6175; inde nunc est quod 5 Moscheh in monte fuerit quadraginta dies et quadraginta noctes. Quod ‘quadraginta’ hic significent plenarium ad informationem et ad influxum, patet a sequentibus a cap. 25 ad 37, ubi memorantur illa in quibus 6 informatus est, quae fuerunt de arca, de Aharone, de Urim et Thumim, de sacrificiis; quod etiam 7 significent plenarium 8 ad influxum, est quia ex eo tempore 9 coepit Moscheh repraesentare sanctum Verbi externum, quod est medians inter Dominum et inter populum, et mediatio fit per influxum per sanctum illud in repraesentativum in quo populus erat, n. 9419.

[2] Quia ‘quadraginta’ significabant plenarium, ideo mansit Moscheh super monte Sinai non solum hac vice sed etiam altera quadraginta dies et quadraginta noctes, Exod. 34:28; Deut. 9:18, 25, 10:10; et ideo filii Israelis vagati sunt in deserto quadraginta annis, et sicut dicitur usque dum consumpta fuerit omnis generatio illa, Num. 14:33, 34, 32:13; et ideo a Jona dictum est 10 Ninevitis quod urbs post quadraginta dies everteretur, Jon. 3:4; ac ideo mandatum est prophetae jacere super latere dextro, et 11 portare iniquitatem domus Jehudae quadraginta dies, Ezech. 4:6; 12 ideo quoque dicitur de Aegypto quod daretur in solitudinem plenarium quadraginta annos, et post illos congregaretur ex populis, Ezech. 29:11-13; et ideo pluerat super terram, ut inundaretur diluvio quadraginta dies et quadraginta noctes, Gen. 7:4, 12, 17. Inde patet cur statutum quod improbus quadraginta plagis percuteretur, Deut. 25:3, ‘quadraginta plagae’ enim significabant poenam ad plenum; inde quoque patet quid intelligitur in prophetico Deborae et Baraki quod clypeus non visus sit, nec hasta, in quadraginta milibus Israelis, Jud. 5:8; ‘in quadraginta milibus Israelis’ est in omnibus; patet etiam inde cur templum a Salomone aedificatum fuerit quadraginta cubitis longum, 1 Reg. 6:17; pariter novum templum, de quo apud Ezech. 41:2; per ‘templum’ enim significatur in supremo sensu Dominus, in interno caelum et Ecclesia, et sic per ‘quadraginta’ plenarium quoad 13 repraesentationem; pariter alibi.

Footnotes:

1. sit, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

2. The Manuscript inserts et.

3. significat

4. cum

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The Manuscript inserts ibi.

7. The Manuscript has appears to read quae dicantur.

8. quoad

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The Manuscript inserts ac.

13. repraesentativum

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.