From Swedenborg's Works

 

De Coelo et de Inferno #232

Study this Passage

  
/ 603  
  

232. Quod Divino Vero quod procedit a Domino sit omnis potentia, et quod tantum angelis potentia sit, quantum receptiones Divini Veri a Domino sunt, videatur supra (137): sed angeli tantum receptiones Divini Veri sunt, quantum sunt receptiones Divini Boni, est enim omnis potentia veris ex bono, et nulla veris absque bono; et quoque est omnis potentia bono per vera, et nulla bono absque veris; ex conjunctione utriusque existit potentia. Simile est cum fide et amore; nam sive dicas verum aut fidem, idem est, quoniam omne fidei est verum; tum sive dicas bonum aut amorem, idem est, quoniam omne amoris est bonum. 1 Quanta potentia angelis est per vera ex bono, patuit etiam ex eo, quod malus spiritus solum inspectus ab angelis cadat in deliquium, et non appareat ut homo, et hoc usque dum angelus avertit oculos: causa quod tale per aspectum oculorum angelorum existat, est quia visus angelorum est ex luce caeli, et lux caeli est Divinum Verum (videatur supra, 126-132): oculi etiam correspondent veris ex bono. 2

Footnotes:

1. [Swedenborg's footnote] Quod omnis potentia in caelis sit veri ex bono, ita fidei ex amore (3091, 3563, 6413 [6423?] 8304, 9643, 10019, 10182).

Quod omnis potentia sit a Domino, quia ab Ipso omne verum quod fidei et bonum quod amoris (9327, 9410).

Quod haec potentia intelligatur per claves Petro [I]datas (6344).

Quod Divinum Verum procedens a Domino sit cui omnis potentia (6948, 8200).

Quod haec potentia Domini sit quae intelligitur per sedere ad dextram Jehovae (3387, 4592, 4933, 7518, 7673, 8281, 9133). Quod "dextra" sit potentia (10019).

2. [Swedenborg's footnote] Quod oculi correspondeant veris ex bono (4403-4421, 4523-4534, 6923).

  
/ 603  
  

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #3387

Study this Passage

  
/ 10837  
  

3387. ‘Quia timuit dicere, Mulier mea; forte occidant me viri loci propter Rebeccam’: quod significet quod non potuit aperire ipsa Divina Vera, sic Divinum Bonum non reciperetur, constat ex significatione ‘timere dicere’ quod sit 1 non posse aperire; ex significatione ‘mulieris’, hic Rebeccae, quod sit Divinum Rationale quoad Divinum Verum, de qua n. 3012, 3013, 3077; ex significatione ‘occidere me’ quod sit non recipi bonum, per ‘Jishakum’ enim, qui hic est ‘me’, repraesentatur Divinum Bonum Rationalis Domini, n. 3012, 3194, 3210; tunc enim bonum dicitur ‘occidi’ seu perire cum non recipitur, nam fit nullum apud eum; et ex significatione ‘virorum loci’ quod sunt illi qui in doctrinalibus fidei, de qua mox supra n. 3385; ex his nunc patet quis sensus internus illorum verborum est, nempe si aperirentur ipsa Vera Divina, quod ab illis qui in doctrinalibus fidei, non reciperentur, quia omnem eorum rationalem captum, ita omnem eorum fidem, excedunt, et consequenter nihil boni a Domino influere posset; bonum enim a Domino, seu Bonum Divinum, non influere potest nisi in vera, sunt enim vera vasa boni, ut multoties ostensum;

[2] 2 vera seu apparentiae veri sunt homini data propterea ut Divinum Bonum queat intellectuale ejus formare, ita ipsum hominem, nam ob finem ut influere possit bonum, sunt vera; bonum enim absque vasis seu receptaculis non invenit locum, 3 quia non statum sibi correspondentem, quapropter ubi non vera, seu ubi illa non recepta, ibi nec bonum rationale 4 aut humanum, consequenter non homini aliqua vita spiritualis; ut itaque usque homini sint vera, et illi inde vita spiritualis, dantur apparentiae veri, et quidem cuivis secundum suum captum, quae apparentiae agnoscuntur pro veris quia sunt tales ut in illis Divina possint esse.

[3] Ut sciatur quid apparentiae et quod illae sint quae pro veris Divinis homini inserviunt, sint illustrationi exempla: si diceretur quod in caelo nulla idea loci, ita nulla distantiae sit, sed quod pro illis sint ideae status, hoc ab homine nequaquam capi posset, sic enim crederet quod nihil distinctum foret, sed confusum, omnes nempe in uno seu simul, cum tamen omnia ibi tam distincta sunt ut nusquam distinctius dari queat; quod loca, distantiae et spatia quae in natura, sint status in caelo, videatur n. 3356; inde patet quod quicquid usque in Verbo dicitur de locis et spatiis, et ex illis, et per illa, sint apparentiae veri, et nisi per apparentias illas diceretur, nusquam reciperetur, consequenter vix aliquid, nam idea 5 spatii et temporis inest paene omnibus et singulis cogitationis apud hominem, 6 quamdiu est in mundo, hoc est, in spatio et tempore:

[4] quod secundum apparentias spatii locutum sit in Verbo, constat paene ab omnibus et singulis ibi, ut apud Matthaeum, Dixit Jesus, Quomodo dicit David, Dominus Domino meo, Sede a dextris Meis, donec posuero inimicos tuos scabellum pedum tuorum? 22:41, 42 [KJV 43, 44];

ubi ‘sedere a dextris’ est ex idea loci, ita secundum apparentiam, cum tamen est status potentiae Divinae Domini qui 7 sic describitur:

apud eundem,

Jesus dixit, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem super nubibus caeli, 26:64;

similiter hic ‘sedere a dextris’ ut et ‘venire super nubibus’ sunt ex idea loci hominibus, sed 8 est idea status potentiae Domini angelis:

apud Marcum, Filii Zebedaei dixerunt ad Jesum, Da nobis ut unus a dextris Tuis, et alter a sinistris Tuis sedeamus in gloria Tua: Jesus respondit, Sedere a dextris Meis, et a sinistris Meis, non est Meum dare, sed quibus paratum est, x

37, 40; inde patet qualem ideam de regno Domini 9 habuerunt discipuli, quod nempe esset ‘sedere a dextris et a sinistris’; et quia illis talis idea, etiam Dominus secundum captum eorum respondit, ita secundum quod apparuit illis:

[5] apud Davidem,

Hic sicut sponsus exiens e conclavi suo, gaudet sicut heros ad currendum viam, a fine caelorum exitus Ipsius, et circuitio Ipsius ad fines eorum, Ps. 19:6, 7 [KJV Ps. 19:5, 6];

ibi de Domino, Cujus Divinae potentiae status describitur per talia quae sunt spatii:

apud Esaiam,

Quomodo cecidisti de caelo, Lucifer, illi aurorae, ... dixisti in corde tuo, In caelos ascendam, supra stellas 10 caeli exaltabo thronum meum, ... ascendam super excelsa nubis, 14:12-14;

‘cadere de caelo, ascendere caelos, supra stellas caeli exaltare thronum. ascendere super excelsa nubis’ sunt omnia ex idea et apparentia spatii seu loci, per quae amor sui profanans sancta describitur Quia caelestia et spiritualia per talia quae apparent, et secundum illa, coram homine sistuntur, ideo caelum quoque describitur sicut quod in alto sit, cum tamen non in alto sed in interno est, n. 450, 1380, 2148.

Footnotes:

1. The Manuscript inserts in sensu interno.

2. The Manuscript has et

3. The Manuscript has seu statum receptivum (or receptionis?) sui

4. The Manuscript has seu

5. The Manuscript inserts vix nulla status sed.

6. The Manuscript has quando est in mundo, seu quando vivit in spatio et tempore, but deleted the whole passage, perhaps when recopying.

7. The Manuscript has ita

8. The Manuscript places this after Domini.

9. The Manuscript has habuerint

10. so, in the Manuscript and the First Latin Edition, but Hebrew = Dei, as in Arcana Coelestia 8678, and other places.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9327

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9327. ‘Terrorem Meum mittam ante te’: quod significet terrorem illorum qui in malis falsi pro veris boni, constat ex significatione ‘terroris’ quod sit terror eorum qui in malis falsi, et ex significatione ‘filiorum Israelis, ante quos mitteretur terror’ quod sint qui in bono spirituali seu vero boni, de qua n. 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826 1 , 5833, 2 7957, 8234, 8805; 3 quod gentes terrae Canaanis, quibus terror pro filiis Israelis, 4 significent mala falsi et falsa mali, videatur n. 1413, 1437, 1573, 1574, 5 1607, 1868, 4517, 6 6306, 8054, 8317; inde est quod per ‘terrorem Meum mittam ante te’ significetur 7 terror illorum qui in malis falsi pro veris boni.

[2] Cum hoc ita se habet: omnis potentia in spirituali mundo est ex veris quae ex bono, ita ex veris quae procedunt a Domino; quod manifeste ex eo constare potest quod Dominus disponat omnia in caelo et omnia in inferno, tum omnia in mundo, per vera quae ab Ipso, nam Divinum Verum procedens a Domino est ipsum illud per quod omnia exstiterunt et per quod omnia subsistunt; quod ita sit, non comprehendunt illi qui solum cogitant ex materiali, qualiter cogitant illi qui naturae originem et sustentationem omnium ascribunt; 8 hi non aliam ideam habere possunt 9 de veris quam quod sint nullius potentiae, quia solius cogitationis, de qua nihil essentiale, minus substantiale, percipiunt, tametsi sciunt quod cogitatio regat totum corpus, et excitet singula ejus in motum, prorsus secundum quale suum; tum quoque quod nihil non in universo se referat ad verum quod ex bono; quod verum sit cui omnis potentia, 10 et ipsissimum essentiale, videatur n. 8200; ex his patet quod potentia angelis sit ex vero Divino quod a Domino, et quod inde dicantur potentiae; qualis potentia veris ex bono est, hoc est, veris ex Domino, videatur experientia quae de brachio, quod tali vero correspondet, n. 4932-4935 11 allata est.

[3] Quia omnis potentia est veri, inde sequitur quod prorsus nulla potentia sit falso ex malo, hoc enim est privativum veri ex bono, ita privativum potentiae; quapropter etiam illi qui in inferno sunt, quia omnes ibi in falsis ex malo sunt, prorsus nihil potentiae habent 12 ; possunt ideo milia eorum ab uno angelo caeli abigi, dejici, et dissipari, vix aliter ac floccus in aere per ventum oris. Ex his videri potest unde terror illis qui in malis falsi 13 pro veris boni; hic terror vocatur ‘terror Dei’, Gen. 35:5; Hiob. 13:21;

et apud Ezechielem,

Dabo terrorem Meum in terra viventium; dum cubare factus fuerit in medio praeputiatorum cum confossis gladio, Pharao et omnis multitudo ejus, 32:32:

et apud Moschen, Si statuta Mea reprobaveritis, sique judicia Mea fastidiverit anima vestra, ut non faciatis omnia praecepta Mea, injiciam consternationem in cor eorum, ut persequatur eos sonus 14 folii impulsi, et fugiant fugam gladii, et cadant sine persequente, Lev. 26:15, 36;

describitur hic terror eorum qui statuta, judicia, et praecepta reprobant et rejiciunt, ita illorum qui in malis falsi et in falsis mali 15 sunt; dicitur quod ‘persequetur eos sonus folii, et fugient fugam gladii’; causa quod ita dicatur, est quia folium significat verum, n. 885, t ‘gladius’ verum pugnans contra falsum mali, n. 2799, 6353, 8294; quod illis prorsus nihil potentiae contra verum sit, significatur per quod ‘cadent sine persequente’.

Footnotes:

15820, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. inde (word in the Manuscript was not deciphered by the Editors) per terrorem meum mittam ante te significatur

8. The Manuscript inserts nam.

9. habent

10. The Manuscript inserts adeo ut sit ipsa potentia, .

11. The Manuscript places this after allata est.

12. habeant

13. falsis mali

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. falsis mali altered to malis falsi

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.