9263. ¹ In Verbo pluries memoratur justus, justitia, et justificare, sed quid in specie per illa significatur, nondum est notum; quod non notum sit, est quia huc usque ignoratum est quod singulae voces in Verbo significent talia quae ² internae Ecclesiae et quae caeli sunt, ita quae interni hominis sunt, nam in interno homine est internum Ecclesiae et caelum; tum quod illa interiora in Verbo differant ab exterioribus ejus, quae sunt litterae, sicut spiritualia a naturalibus seu caelestia a terrenis, quorum differentia tanta est ut coram naturali homine vix appareat similitudo, tametsi est concordantia plena; hoc quia ignoratum est, non sciri ³ potuit quid ‘justus’, ‘justitia’, et ‘justificari’ in sensu spirituali et caelesti in Verbo significent; creditur ab antistitibus quod justus et justificatus sit qui scit vera fidei ex doctrina Ecclesiae ac ex Verbo, et inde in fiducia seu confidentia est quod salvetur per Domini justitiam, et quod justitia Domino fuerit ex eo quod impleverit omnia legis; et quod Ipsi meritum quia passus crucem, et per id expiaverit et redemerit hominem; per ⁴ hanc solam fidem creditur ⁵ homo justificari; et quod illi sint qui in Verbo vocantur justi.

[2] Ast non illi sunt qui vocantur ‘justi’ in Verbo sed qui in bono charitatis erga proximum sunt ex Domino, nam Dominus solus justus est, quia solus Justitia; idcirco homo quantum boni a Domino recipit, hoc est, quantum et quale Domini apud se habet, tantum justus ac justificatus est; quod Dominus Justitia factus sit, est per quod Ipse Humanum Suum ex propria potentia Divinum ⁶ fecerit, hoc Divinum apud hominem qui recipit illud, est Justitia Domini apud illum, et est ipsum bonum charitatis erga proximum; nam Dominus est in bono amoris et per id in vero fidei, quia Dominus est ipse Divinus Amor.

[3] Bonum charitatis erga proximum est bonum exterius, quod significatur per ‘justum’, ⁷ at bonum amoris in Dominum est bonum interius, quod significatur per ‘innocens’, de quo in praecedenti articulo. Quod ⁸ bonum amoris erga proximum a Domino sit ‘justum’ in proprio sensu, constare potest ex locis in Verbo, ubi ‘justus’, ‘justitia’, et ‘justificari’ nominantur, ut apud Matthaeum, Tunc respondebunt Ipsi justi, dicentes, Quando Te vidimus esurientem et nutrivimus Te, aut sitientem et potavimus Te? quando vidimus Te peregrinum et collegimus Te, aut nudum et circum induimus Te? quando vidimus Te aegrotum, aut in custodia, et venimus ad Te? sed respondens Rex dicet illis, Amen dico vobis, In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis, Mihi fecistis: et ibunt justi in vitam aeternam, 37-40, 46 ⁹ ;

[4] hic ‘justi’ vocantur qui bona charitatis erga proximum ¹⁰ praestiterunt, quae ibi recensentur; et quod bona ¹¹ charitatis ¹² sint ¹³ Dominus apud illos, dicitur manifeste, ‘In quantum fecistis uni ex his fratribus Meis minimis, Mihi fecistis’, videatur n. 4807-4810, 4954-4959, 5063-5071; hi vocantur etiam ‘oves’, ¹⁴ nam per ‘oves’ significantur qui in bono charitatis sunt a Domino, n. 4169, at per ‘hircos’ qui a sinistris, et damnantur, significantur qui in fide separata a charitate, n. 4169 fin. , 4769. ¹⁵ Iidem per ‘justos’ significantur alibi apud Matthaeum, Exibunt angeli, et separabunt malos e medio justorum, 13:49: ¹⁶ et apud Lucam, Retribuetur tibi in resurrectione justorum, 14:14.

[5] Inde patet quid significatur per quod justi fulgebunt ut sol in caelo, Matth. 13:43, quod nempe qui in bono ¹⁷ amoris a Domino sunt, Dominus enim est Sol in altera vita, et quod a Domino ut Sole ibi est bonum amoris, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 4696, 5097, 7078, 7083, 7171, 7173, 7270, 8487, 8812; inde ¹⁸ Dominus vocatur Sol justitiae, ¹⁹ Mal. 3:20: ²⁰ apud Danielem,

Intelligentes splendebunt sicut splendor expansi, et justificantes multos sicut stellae in saeculum saeculorum, 12:3;

‘intelligentes’ sunt qui in vero et bono fidei, ‘justificantes’ qui per verum et bonum fidei ²¹ ducunt ad bonum charitatis; ‘splendere sicut stellae’ est in intelligentia veri et in sapientia boni esse, et inde in felicitate aeterna, nam ‘stellae’ sunt cognitiones veri et boni, ex quibus intelligentia et sapientia, n. 2495, 2849, 4697.

[6] ²² ‘Justus’ ²³ describitur ita apud Davidem,

Jehovah sustentat justos: justus ²⁴ miseretur et dat: justus omni die miseretur et mutuo dat: justi possidebunt terram et habitabunt in aeternum super illa: os justi meditatur sapientiam, et lingua ejus loquitur judicium: lex Dei ²⁵ illius in corde ejus, Ps. 37:16-34;

haec sunt bona charitatis, quae sunt ‘justi’; quod bona illa charitatis sint a Domino, adeo ut sint Domini apud hominem, novit Ecclesia.

Describitur etiam ‘justus’ apud Ezech. 18:5-9, 21, tum 33:15 seq.

[7] Ex his ²⁶ constare potest quid per ‘justum’ et per ‘justitiam’ significatur in sequentibus his locis: ²⁷ apud Matthaeum, Beati qui esuriunt et sitiunt justitiam, hi enim saturabuntur, 5:6:

apud eundem,

Qui prophetam suscipit in nomine prophetae, mercedem prophetae accipiet, et quisquis suscipit justum in nomine justi, mercedem justi accipiet, 10:41:

apud eundem,

Multi prophetae et justi desideraverunt videre quae videtis, sed non viderunt, 13:17: ²⁸

apud eundem,

Vae vobis Scribae et Pharisaei, hypocritae! quia aedificatis sepulcra prophetarum, et ornatis monumenta justorum; veniet super vos omnis sanguis justus effusus super terram a sanguine Abelis justi, 23:29, 35;

‘prophetae’ pro illis qui docent vera et bona fidei, et in sensu abstracto ²⁹ doctrina fidei, n. 2534, 7269, et ‘justus’ pro illis qui ³⁰ vivunt vitam charitatis, et in sensu abstracto bonum charitatis; quod ‘Abel’, qui vocatur justus, repraesentaverit bonum charitatis, videatur n. 342, 374: ³¹

apud Esaiam,

[8] Justus periit, nec vir ponens super cor; et viri sanctitatis colliguntur, et non intelligens; nam propter malum colligitur justus, 57:1:

apud eundem,

³² Populus tuus omnes justi; in aeternum possidebunt terram, 60:21:

³³ apud ³⁴ eundem, Stillate, caeli, desuper, et nubes defluant justitia; aperiat se terra, ut ³⁵ fructificent salutem, et justitia germinet una. Ego Jehovah loquens justitiam, indicans rectitudines, ³⁶ 45:8, 19;

‘justitia’ pro quod ex bono amoris, ‘rectitudines’ pro quod ex veris fidei:

apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Custodite judicium et facite justitiam; quia prope ³⁷ salus Mea, et justitia Mea ut reveletur, 56:1;

per ‘judicium’ significatur verum quod fidei, et per ‘justitiam’ bonum quod charitatis, quapropter dicitur ‘facere justitiam’; quod ‘justitia’ sit bonum charitatis a Domino, intelligitur per quod ‘prope sit justitia Mea ut reveletur’.

[9] Pluries etiam alibi dicitur ‘judicium et justitia’, et per ‘judicium’ significatur verum, ac per ‘justitiam’ bonum, ut apud Jeremiam,

Sic dixit Jehovah, Facite judicium et justitiam; et eripite spoliatum e manu oppressoris. Vae aedificanti domum suam in non justitia, et hyperoa sua in non judicio! Pater tuus, ³⁸ nonne comedit et bibit, et fecit judicium et justitiam? tunc bonum illi, 22:3, 13, 15 ³⁹ ; ‘judicium’ pro illis quae sunt veri, et 'justitia' pro illis quae sunt boni:

apud Ezechielem,

Si impius reversus fuerit a peccato suo, et fecerit judicium et justitiam, omnia peccata ejus quae peccavit non memorabuntur ei; judicium et justitiam fecit, vivendo vivet, in revertendo se impio ab impietate sua, et fecerit judicium et justitiam, propter illa is vivet, 33:14, 16, 19;

⁴⁰ pariter alibi, ut Esai. 56:1, 9:6 [KJV Esai. 9:7], 16:5, 26:7, 9, 33:5, 15, ⁴¹ 58:2; ⁴² Jer. 9:23 [KJV 9:24], 23:5, ⁴³ 33:15; Hoschea 2:19, 20; Amos 5:24, 6:12; Ps. 36:6, 7 [KJV Ps. 36:5, 6]; Ps. 119:164, 172; ⁴⁴ dicitur judicium et justitia, quia in Verbo ubi agitur de vero etiam agitur de bono, ob conjugium caeleste in singulis ⁴⁵ ibi, quod est conjugium boni et veri, de quo n. 683, 793, 801, ⁴⁶ 2173, 2516, 2712, ⁴⁷ 4138 fin. , 5138, 5502, 6343, 7945, 8339; quia justitia est boni, et judicium ⁴⁸ veri, etiam alibi dicitur justitia et veritas, ut ⁴⁹ Sach. 8:8; Ps. 15:2; Ps. 36:6, 7 [KJV Ps. 36:5, 6]; Ps. 85:12, 13 [KJV Ps. 85:11, 12].

Footnotes:

8812. ‘In fieri mane’: quod significet statum cum in bono, constat ex significatione ‘mane’ quod sit status boni amoris, de qua n. 8426. Ex his, quod Jehovah, hoc est, Dominus, descenderit super monte Sinai die tertio, et quoque in illius diei mane, manifeste patet quod hoc repraesentativum fuerit alicujus rei Divinae in caelo quae non alicui potest innotescere quam ex correspondentia talium quae existunt in naturali mundo cum illis quae in spirituali, ac inde significatione; ut hic quid ‘mane’ et quid ‘dies tertius’; quod ‘dies tertius’ sit finis status prioris, est quia per ‘tres’ significatur plenum a principio ad finem, n. 8790; et quod ‘mane’ sit status boni amoris, est quia sol, ¹ qui in altera vita dat lucem angelis et universo caelo, est Dominus, et ignis ibi est Divinus Ipsius Amor, qui dat calorem ² vitae omni vivo, et lux ibi est Divinum Verum quod illuminat omnes qui id recipiunt; prorsus aliter ³ quam sol mundi, cujus ignis est ignis et non amor, et inde lux est lux et non verum;

[2] ex his constare potest quales effectus sunt ignis ut et lucis e sole mundi, et quales effectus sunt ignis et lucis e sole caeli, quod nempe ab illo ⁴ calor et lux absque vita, ab hoc autem calor et lux, cum vita ⁵ ; haec, nempe quae a sole caeli proveniunt, ideo vocantur spiritualia, quia in se vitam habent, et illa quae ex sole mundi ⁶ sunt, vocantur naturalia, ac in se non vitam habent; vita quae in vivis in calore et ⁷ ex calore ⁸ appercipitur non est ex calore ⁹ solis mundi, sed est ex calore ⁹ solis caeli; hic calor cum influit in ¹⁰ calorem mundi, edit eum effectum, et ¹¹ sentitur in corpore ut calor elementaris, sed est ¹² calor vitalis in illo, qui originem ducit ex amore qui est calor e sole caeli; quod origo caloris vitae sit aliunde, et quod sit in amore et secundum quantum et quale ejus, unusquisque potest scire si modo velit rite reflectere, praeter illos qui non agnoscunt aliquid internum in homine, et qui naturae ascribunt omnia.

[3] Cum itaque calor ex sole caeli, qui est Dominus, est bonum amoris, et lux inde est verum fidei, constare potest quid significatur per ‘mane’, et quid per ‘meridiem’, per ‘vesperam’, et per ‘noctem’ in altera vita, quod nempe sint status boni et veri seu amoris et fidei, ‘mane’ status boni amoris, ‘meridies’ status veri fidei, et ‘vespera et nox’ illorum privatio, quae sunt ignorantia ¹³ et caecitas in illis quae fidei sunt, tum torpor et frigus in illis quae amoris caelestis sunt.

[4] Praeterea se habet similiter cum sole caeli sicut cum sole mundi, quod immotus sit et non per aliquam ¹⁴ circumgyrationem faciat status illos, sed quod illa quae circum sunt illos faciant, sicut tellus circum solem ¹⁵ et simul circum axem suum; inde apparentiae sicut mutationes illae ex sole existerent, cum tamen non ex sole sed ex orbe circum illum; ita quoque in caelo, mutationes status ibi, quibus correspondent mane, meridies, vespera, nox, non existunt a sole ibi, nam sol semper emittit calorem et lucem, hoc est, bonum quod amoris et verum quod fidei, sed mutationes illae existunt apud eos qui recipiunt, nempe apud angelos ¹⁶ et spiritus, qui per ¹⁷ statas vices secundum vitam nunc in mane sunt, hoc est, in bono amoris, nunc in meridie, hoc est, in vero fidei, nunc in vespera et nocte, hoc est, in umbra et ¹⁸ torpore quoad illa.

[5] Quod res similiter se habeat in mundo sicut in caelo, cum differentia quod in mundo ¹⁹ sint status temporum qui ita succedunt, et in caelo status vitae, est causa quia omnia quae in mundo sunt ad imaginem ²⁰ illorum quae in caelo creata sunt, nam naturalia ex spiritualibus existunt sicut effectus a suis causis; inde est correspondentia omnium in mundo cum illis quae in caelo, et inde universa natura est theatrum repraesentativum regni Domini, n. 3483, 4939, 8211.

Footnotes: