866. [Vers. 5.] "Et in ore illorum non est inventus dolus." Quod significet quod aversentur cogitare et persuadere falsa, constat ex significatione "oris", quod sit cogitatio et inde loquela, proinde etiam persuasio (de qua supra, n. 580, 782, 794); et ex significatione "doli", quod sit ex proposito, ita ex intentione quae voluntatis fallere et seducere, ita ex animo cogitare et persuadere falsa, quae hominem in aeternum perdunt: quod talia apud illos qui a Domino ducuntur, seu Ipsum sequuntur, non sint, significatur per quod "in ore illorum non inveniatur dolus"; nam Dominus est Divinum Verum unitum Divino Bono; in hoc et in illo sunt omnes qui in Domino sunt, qui sunt qui agnoscunt Divinum Humanum Ipsius, et faciunt praecepta Ipsius; et quia cogitare falsa est contra Divinum Verum, ac velle persuadere illa est contra Divinum Bonum, ideo aversantur illa.

[2] Quid praeterea "dolus" in Verbo significat, constare potest a locis ibi, ubi dicitur; ut in sequentibus: Apud Johannem,

Jesus dixit de Nathanaele veniente ad Se, "Ecce vere Israelita, in quo dolus non est" (1: 48 [B.A. 47]):

per "Israelitam" significatur qui in bono charitatis est, et ex illo in veris, ita qui in veris ex bono; hi quoque sunt qui intelliguntur per "centum et quadraginta quatuor millia" qui sequuntur Dominum, "in quorum ore non invenitur dolus"; quare ibi per "dolum" similia significantur.

[3] Apud Zephaniam,

"Reliquiae Israelis non facient perversitatem, neque loquentur mendacium, neque invenietur in ore illorum lingua doli" (3:13):

per "reliquias Israelis" intelliguntur qui in fide spirituali sunt, quia in bono charitatis, similiter ac supra per "verum Israelitam": per "loqui mendacium" significatur docere falsum ex ignorantia veri; at per "dolum" significatur falsum, ¹ non ex ignorantia veri, sed ex consulto, ita ex proposito fallendi, sicut est, apud impios.

[4] Similiter in sequentibus locis:

"Non violentiam fecit, nec dolus in ore Ipsius" (Esaias 53:9);

ibi de Domino.

"A dolo et violentia ² redimet animam ³ eorum" (Psalmus 72:14);

"Divites..impleti sunt violentia, et habitatores ejus loquuntur mendacium, et quoad linguam eorum dolus in ore illorum" (Micham 6:12);

"Implent domum dominorum..violentia et dolo" (Zephanias 1:9);

"Viri sanguinum et doli non dimidiabunt dies suos" (Psalmus 55:24 [B.A. 23]);

"Perdes loquentes medacium, virum sanguinum et doli abominabitur Jehovah" (Psalmus 5:7 [B.A. 6]);

per "violentiam" et per "sanguinem" significatur perversio veri et falsificatio Verbi, et per "dolum" significatur id ex proposito.

"Jehovah.... adverte aurem ad preces meas, quae sine labiis doli" (Psalmus 17:1);

"Custodi linguam tuam a malo, et labia tua a loquendo dolum" (Psalmus 34:14 [B.A. 13]);

"Si loquerentur labia mea iniquitatem, et lingua mea loqueretur dolum" (Hiob 27:4);

"Jehovah, libera animam meam a labio mendacii, a lingua doli; quid dabit tibi, ..quid addet tibi lingua doli?" (Psalmus 120:2, 3);

"Os tuum aperis ad malum, et lingua tua nectis dolum" (Psalmus 50:19);

"Os impii [et] os doli contra Me aperuerunt, locuti sunt mecum lingua mendacii" (Psalmus 109:2);

"Perditiones cogitat lingua tua, sicut novacula acuta [faciens] dolum" (Psalmus 52:4, 6 [B.A. 2, 4]);

"Vir ... cum socio illudunt, et veritatem non loquuntur, docuerunt linguam suam loqui mendacium, ... habitare tuum in medio doli, ob dolum renuerunt cognoscere Me" (Jeremias 9:4, 5, 6):

per "labia et linguam", quibus loquuntur mendacium et dolum, significatur cogitatio cum intentione persuadendi falsa contra vera, ac seducendi, "labia" enim et "lingua" similia significant quae "os."

"Beatus homo cui non imputat Jehovah iniquitatem, modo non in spiritu ejus dolus" (Psalmus 32:2);

"Verba oris ejus iniquitas et dolus, cessat ab intelligendo, faciendo bonum" (Psalmus 36:4 [B.A. 3]);

Loqui iniquitatem, et loqui dolum (Hiob 13:7):

"iniquitas" spectat malum, et "dolus" inde falsum.

"A viro doli et perversitatis", Jehovah, "libera me" (Psalmus 43:1);

"Mundus manibus et purus corde, qui non effert ad vanitatem animam suam, et non jurat cum dolo" (Psalmus 24:4);

"Contra tranquillos terrae verba dolorum cogitant, ⁴ valde dilatarunt os suum contra me" (Psalmus 35:20, 21);

"Perditiones in medio ejus, ..non recedet a platea ejus fraus et dolus" (Psalmus 55:12 [B.A. 11]);

"Conculcasti omnes aberrantes a statutis tuis, quia mendacium dolus eorum" (Psalmus 119:118);

"Avertit se populus hic, Hierosolyma aversa perpetuat, retinent dolum, renuunt reverti; attendi et audivi, non rectum loquuntur" (Jeremias 8:5 [, 6]):

in his locis per "dolum" non intelligitur dolus in naturali sensu, in quo est machinatio fraudulenta, ac mendacium ex malitia contra alium; sed dolus in spirituali sensu, in quo dolus est cogitatio ex intentione voluntatis, seu ex proposito aut consulto loquendi et persuadendi falsa, et sic animam perdendi.

[5] Similiter de prophetis, apud Jeremiam,

"Numne est in corde prophetarum prophetantium mendacium, et prophetarum doli cordis sui?" (23:26);

apud eundem,

Prophetae "visionem mendacii, et praestigias, et nihilum, et dolum cordis sui illi prophetant vobis" (14:14):

per "prophetas" in spirituali sensu significantur docentes vera ex Verbo et doctrinam, et inde in sensu abstracto per illos significatur Verbum quoad doctrinam; quare per illos in opposito sensu, ut in illis locis, significantur docentes falsa, ita falsificantes vera Verbi; hoc ex proposito intelligitur per "dolum cordis" illorum.

[6] Quod per "dolum" intelligatur falsificatio veritatum Verbi ex proposito, tum ex cupiditate seducendi, patet apud Hoscheam,

"Circumdederunt Me mendacio Ephraim, et dolo domus Israelis" (12:1 [B.A. 11:12]):

per "Ephraimum" significatur intellectus veritatum ecclesiae, et per "domum Israelis" ipsa ecclesia; inde per "dolum" et "mendacium" significatur falsa persuadere ex proposito et cupiditate.

[7] Apud eundem,

"Facti sunt sicut arcus dolosus, cadent gladio principes illorum, ex indignatione linguae illorum" (7:16);

et apud Davidem,

"Aversi sunt sicut arcus dolosi" (Psalmus 78:57):

comparantur "arcui doloso", quia per "arcum", significatur doctrina pugnans in utroque sensu, nempe doctrina falsi pugnantis contra verum, ac veri contra falsum; "jacula" enim et "tela" significant falsa aut vera, per quae pugnatur; (quod illa per "arcum" et per "tela" significentur, videatur supra, n. 357): ex quibus iterum patet quod per "dolum" intelligatur dolus in spirituali sensu, quae est contra vera et bona Verbi et ecclesiae, ita animus et cupiditas destruendi illa.

[8] Quod animus et cupiditas destruendi vera et bona Verbi, doctrinae et ecclesiae, ita ex consulto et ex proposito, per "dolum" significetur, constat apud Jeremiam,

"Spectantur sicut tendunt aucupes, constituunt perdentem, ut homines capiant; sicut cavea plena avibus, ita domus eorum plenae dolo" (5:26, 27);

apud Mosen,

"Si propositum habuerit quis adversus socium suum occidendi illum dolo, a cum altari meo abstrahes eum" (Exodus 21:14):

et quia id tam grave peccatum fuit, ideo dicitur apud Jeremiam,

"Maledictus faciens opus Jehovae dolo" (48:10).

Quod dolus tam grave crimen fuerit, est quia consultum et propositum est voluntatis; et quicquid est voluntatis est ipsius hominis, et vocatur malum cordis ejus; voluntas enim est ipse homo, at vero cogitatio ante consensum, qui est voluntatis, non in homine est, sed extra illum; quoniam illa quae in cogitationem influunt, sunt sicut objecta quae in visum influunt e mundo, quorum quaedam placent, et quaedam non placent; et quae placent intrant jucundum vitae ejus, at quae non placent rejiciuntur; ita est cum omni quod influit in visum internum hominis, qui est ejus intellectus et inde cogitationis; si placet, intrat voluntatem ejus, et addit se vitae ejus; si vero non placet, rejicitur.

[9] Sciendum est quod omnes mali animum et cupiditatem, consequenter voluntatem, destruendi vera caeli et ecclesiae per falsa, habeant; causa est, quia conjuncti sunt inferno, ac infernales flagrant cupidine ex jucundo amoris illorum destruendi omnia caeli et ecclesiae, et hoc per astutos dolos, quos artificiose nectunt, et mirabiliter expediunt; quos si ab experientia describerem, membranas implerem: inde patuit quod per "dolum" in genere significetur omne malum intentionis destruendi vera per falsa. (Praeterea videantur quae in Arcanis Caelestibus de dolo scripta sunt: nempe, Quod dolus destruat omne vitae spiritualis ac interioris apud hominem, n. 9013:

quod dolus, fraus, simulatio fuerit antiquis enorme facinus, n. 3573:

quod dolosi inspecti ab angelis appareant ut serpentes et viperae, n. ⁵ 4532:

quod etiam intelligantur per "serpentes" et "viperas" in Verbo, n. 9013:

quod "venenum" in Verbo significet dolum, n. 9013: de poenis illorum qui alios insidiati sunt et fefellerunt per dolos, n. 831, 957, 958, 959, 900, 1273: de infernis illorum, n. 830, 831, 947, 4951.)

Footnotes:

831. Sunt quae vixerunt genio, et solum studuerunt sibi et mundo, et in externo decoro posuerunt omnem vitam et vitae jucunditatem, quare in societate civili prae aliis aestimatae; inde ex actualitate et habitu traxerunt id quod per modos decori se insinuare potuerint aliorum cupiditatibus et voluptatibus, simulatione honesti, sed fine dominandi; inde vita eorum facta simulativa et dolosa: similiter ac alii frequentarunt Ecclesias, sed ob nullum alium finem quam ut honestae et piae apparerent; et praeterea fuerunt absque conscientia, ad flagitia et adulteria pronissimae, quantum occultari potuissent. Tales in altera vita similiter cogitant; quid conscientia non sciunt, irrident eos qui nominant conscientiam; in aliorum quascumque affectiones intrant, simulando honestum, pium, misericors, innocens, quae iis sunt media decipiendi; et quoties vincula externa iis auferuntur, ruunt in scelestissima et obscenissima. Hae sunt quae in altera vita fiunt magae seu praestigiatrices, quarum quaedam sunt quae vocantur sirenes; et arripiunt ibi artes in mundo ignotas; sunt sicut spongiae quae imbibunt artificia nefanda, et tali genio ut prompte exerceant: artificia in mundo ignota quae ibi addiscunt, sunt quod loqui possint sicut alibi, ut vox audiatur sicut a spiritibus bonis alio loco: quod possint simul quasi apud plures esse, persuadendo sic aliis se esse quasi praesentes ubivis: quod loquantur ut plures simul, et in pluribus locis simul: quod avertere possint quae influunt a spiritibus bonis, etiam quae a spiritibus angelicis, et pervertere ilico in sui favorem diversimode: quod inducere similitudinem alius per ideas quas captant et effigiant: cuivis inspirare affectionem pro se, insinuando se ipsi statui affectionis alterius; se surripere subito e conspectu et evadere inconspicuae; repraesentare coram spiritibus candidam flammam circum caput et hoc coram pluribus, quod signum est angelicum; innocentiam simulare diversis modis, etiam repraesentando infantes quos osculantur: inspirant quoque aliis, contra quos odium habent, ut se necent, quia sciunt se mori non posse, postea accusant eos pro homicidis et divulgant: excitaverunt e memoria quicquid mali cogitavi et patravi, et hoc solertissime; cum in somno essem, locutae sunt prorsus sicut a me cum aliis, sic ut persuaderentur spiritus, et quidem falsa et obscena; praeter alia plura: natura earum tam persuasiva est ut ei nihil dubitativi inesse percipiatur; inde non communicantur ideae earum sicut aliorum spirituum; suntque iis oculi quasi serpentini, ut dicitur, undequaque visum et ideam praesentem habentes. Hae praestigiatrices seu sirenes puniuntur graviter; quaedam in Gehenna; quaedam in curia quadam inter angues; quaedam per distractiones et varias collisiones, cum maximo dolore et cruciatu; successu temporis dissociantur, et fiunt sicut sceleta a capite ad calcem. Continuatio sequitur in fine capitis.