The Bible

 

Genesis 5

Study

   

1 Ito ang aklat ng mga lahi ni Adam. Nang araw na lalangin ng Dios ang tao, sa wangis ng Dios siya nilalang;

2 Lalake at babae silang nilalang; at sila'y binasbasan, at tinawag na Adam ang kanilang pangalan, nang araw na sila'y lalangin.

3 At nabuhay si Adam ng isang daan at tatlong pung taon, at nagkaanak ng isang lalaking kaniyang wangis na hawig sa kaniyang larawan; at tinawag ang kaniyang pangalan na Set:

4 At ang mga naging araw ni Adam, pagkatapos na maipanganak si Set, ay walong daang taon: at nagkaanak ng mga lalake at mga babae.

5 At ang lahat na araw na ikinabuhay ni Adam ay siyam na raan at tatlong pung taon; at siya'y namatay.

6 At nabuhay si Set ng isang daan at limang taon at naging anak niya si Enos.

7 At nabuhay si Set pagkatapos na maipanganak si Enos ng walong daan at pitong taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

8 At ang lahat na naging araw ni Set ay siyam na raan at labing dalawang taon: at siya'y namatay.

9 At nabuhay si Enos ng siyam na pung taon, at naging anak si Cainan:

10 At nabuhay si Enos, pagkatapos na maipanganak si Cainan, ng walong daan at labing limang taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

11 At ang lahat na naging araw ni Enos ay siyam na raan at limang taon, at siya'y namatay.

12 At nabuhay si Cainan ng pitong pung taon, at naging anak si Mahalaleel:

13 At nabuhay si Cainan, pagkatapos na maipanganak si Mahalaleel, ng walong daan at apat na pung taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

14 At ang lahat na naging araw ni Cainan, siyam na raan at sangpung taon, at namatay.

15 At nabuhay si Mahalaleel ng anim na pu't limang taon, at naging anak si Jared:

16 At nabuhay si Mahalaleel, pagkatapos na maipanganak si Jared, ng walong daan at tatlong pung taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

17 At ang lahat na naging araw ni Mahalaleel ay walong daan at siyam na pu't limang taon: at namatay.

18 At nabuhay si Jared ng isang daan at anim na pu't dalawang taon, at naging anak si Enoc:

19 At nabuhay si Jared, pagkatapos na maipanganak si Enoc, ng walong daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

20 At ang lahat na naging araw ni Jared ay siyam na raan at anim na pu't dalawang taon: at namatay.

21 At nabuhay si Enoc na anim na pu't limang taon, at naging anak si Matusalem:

22 At lumakad si Enoc na kasama ng Dios, pagkatapos na maipanganak si Matusalem na tatlong daang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

23 At ang lahat na naging araw ni Enoc ay tatlong daan at anim na pu't limang taon:

24 At lumakad si Enoc na kasama ng Dios: at di siya nasumpungan, sapagka't kinuha ng Dios.

25 At nabuhay si Matusalem ng isang daan at walong pu't pitong taon; at naging anak si Lamec:

26 At nabuhay si Matusalem pagkatapos na maipanganak si Lamec, ng pitong daan at walong pu't dalawang taon; at nagkaanak ng mga lalake at mga babae;

27 At ang lahat na naging araw ni Matusalem ay siyam na raan at anim na pu't siyam na taon: at siya'y namatay.

28 At nabuhay si Lamec ng isang daan at walong pu't dalawang taon, at nagkaanak ng isang lalake:

29 At tinawag ang kaniyang pangalan na Noe, na sinabi, Ito nga ang aaliw sa atin tungkol sa ating gawa at sa pinagpagalan ng ating mga kamay, dahil sa lupang sinumpa ng Panginoon.

30 At nabuhay si Lamec, pagkatapos na maipanganak si Noe, ng limang daan at siyam na pu't limang taon, at nagkaanak ng mga lalake at mga babae:

31 At ang lahat na naging araw ni Lamec ay pitong daan at pitong pu't pitong taon: at namatay.

32 At si Noe ay may limang daang taon: at naging anak ni Noe si Sem, si Cham, at si Japhet.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #612

Study this Passage

  
/ 10837  
  

612. Noah was a man righteous, and perfect 1 in his generations. That this signifies that he was such that he could be endowed with charity, is evident from the signification of “just and perfect” “just” (or “righteous”) having regard to the good of charity, and “perfect” to the truth of charity; and also from the essential of that church being charity, concerning which, of the Lord’s Divine mercy hereafter. That “just” (or “righteous”) has regard to the good of charity, and “perfect” to the truth of charity, is evident from the Word, as in Isaiah:

They will seek Me daily and desire knowledge of My ways, as a nation that doeth righteousness, and forsaketh not the judgment of their God; they will ask of Me the judgments of righteousness, and will long for the approach of God (Isaiah 58:2).

Here “judgment” denotes the things which are of truth, and “righteousness” those which are of good. “Doing judgment and righteousness” became as it were an established formula for doing what is true and good (as in Isaiah 56:1; Jeremiah 22:3, 13, 15; 23:5; 33:14, 16, 19). The Lord said:

The righteous 2 shall shine forth as the sun, in the kingdom of My father (Matthew 13:43),

“the righteous” meaning those who are endowed with charity; and concerning the consummation of the age He said:

The angels shall go forth and shall sever the wicked from among the righteous (Matthew 13:49).

Here also the “righteous” denote those who are in the good of charity.

[2] But “perfect” signifies the truth which is from charity, for there is truth from many another origin; but that which is from the good of charity from the Lord is called “perfect” and a “perfect man” as in David:

Who shall sojourn in Thy tent, who shall dwell in the mountain of Thy holiness? He that walketh perfect, and worketh righteousness, and speaketh the truth in his heart (Psalms 15:1-2).

The “perfect” [or “complete”] man is here described. Again:

With the holy Thou wilt show Thyself holy; with the perfect man Thou wilt show Thyself perfect (Psalms 18:25),

where the “perfect man” is one who is so from holiness, or the good of charity. And again:

Jehovah will withhold no good from them that walk in perfectness [integritate] (Psalms 84:11).

[3] That a “perfect man” is one who is true from good, or who speaks and does truth from charity, is evident from the words “walk” and “way” being often applied to what is perfect, that is, to wholeness or entirety, and also the words “upright” or “uprightness” which words pertain to truth. As in David:

I will teach the perfect in the way how far he shall come unto me. I will walk within my house in the perfectness of my heart (Psalms 101:2);

and in the sixth verse:

He that walketh in the way of the perfect, he shall minister unto me (Psalms 101:6).

Again:

Blessed are the perfect in the way, who walk in the law of Jehovah (Psalms 119:1).

And again:

Perfectness and uprightness shall guard me (Psalms 25:21).

And in another place:

Mark the perfect man, and behold the upright, for the end of that man is peace (Psalms 37:37).

It is evident from these passages that he is called “righteous” who does what is good, and that he is called “perfect” who does what is true therefrom, which also is to “do righteousness and judgment.” “Holiness” and “righteousness” are the celestial of faith; “perfectness” and “judgment” are the spiritual thence derived.

Footnotes:

1. “Perfect” is used here in the sense of “whole,” “entire.” Swedenborg’s word is integer. [Reviser.]

2. The Latin has only one word for our two English words “just” and “righteous” and it is the same with “justice” and “righteousness.” [Reviser.]

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

The Bible

 

Jeremiah 23:5

Study

       

5 Behold, the days come, says Yahweh, that I will raise to David a righteous Branch, and he shall reign as king and deal wisely, and shall execute justice and righteousness in the land.