17
Na sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin ko ang iyong binhi, na gaya ng mga bituin sa langit, at gaya ng mga buhangin sa baybayin ng dagat; at kakamtin ng iyong binhi ang pintuang-bayan ng kaniyang mga kaaway;
17
Na sa pagpapala ay pagpapalain kita, at sa pagpaparami ay pararamihin ko ang iyong binhi, na gaya ng mga bituin sa langit, at gaya ng mga buhangin sa baybayin ng dagat; at kakamtin ng iyong binhi ang pintuang-bayan ng kaniyang mga kaaway;
2820. Verse 11. And the angel of Jehovah called unto him out of heaven, and said, Abraham, Abraham; and he said, Here am I. “The angel of Jehovah called unto him out of heaven,” signifies consolation at that time from the Divine Itself; “and said, Abraham, Abraham; and he said, Here am I,” signifies a perception of consolation in the Divine Good of the rational after temptation.