The Bible

 

Ezekiel 34

Study

   

1 At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 Anak ng tao, manghula ka laban sa mga pastor ng Israel, manghula ka, at iyong sabihin sa kanila, sa mga pastor, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa aba ng mga pastor ng Israel na pinakakain ang kanilang sarili! hindi baga dapat pakanin ng mga pastor ang mga tupa?

3 Kayo'y nagsisikain ng gatas, at kayo'y nangananamit sa inyo ng lana, inyong pinapatay ang mga pinataba; nguni't hindi ninyo pinakakain ang mga tupa.

4 Hindi ninyo pinalakas ang payat, o inyo mang pinagaling ang may sakit, o inyo mang tinalian ang may bali, o inyo mang ibinalik ang iniligaw, o inyo mang hinanap ang nawala; kundi inyong pinagpunuang may karahasan at may kahigpitan.

5 At sila'y nangalat dahil sa walang pastor, at sila'y naging pagkain sa lahat ng hayop sa parang, at sila'y nangalat.

6 Ang aking mga tupa ay nagsisilaboy sa lahat ng bundok, at sa lahat na mataas na burol: oo, ang aking mga tupa ay nangalat sa buong ibabaw ng lupa; at walang magsiyasat o humanap sa kanila.

7 Kaya't kayong mga pastor, pakinggan ninyo ang salita ng Panginoon:

8 Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, walang pagsala na dahil sa ang aking mga tupa ay naging samsam, at ang aking mga tupa ay naging pagkain sa lahat na hayop sa parang, sapagka't walang pastor, o hinanap man ng aking mga pastor ang aking mga tupa, kundi ang mga pastor ay nagsikain, at hindi pinakain ang aking mga tupa;

9 Kaya't, Oh kayong mga pastor, pakinggan ninyo ang salita ng Panginoon:

10 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Narito, ako'y laban sa mga pastor; at aking aalisin ang aking mga tupa sa kanilang kamay, at akin silang patitigilin ng pagpapakain ng mga tupa; at hindi na naman pakakanin ng mga pastor ang kanilang sarili; at aking ililigtas ang aking mga tupa sa kanilang bibig, upang huwag maging pagkain sa kanila.

11 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, ako, sa makatuwid baga'y ako, sisiyasat ng aking mga tupa, at aking hahanapin sila.

12 Kung paanong hinanap ng pastor ang kaniyang kawan sa kaarawan na siya'y nasa gitna ng kaniyang mga tupa na nangangalat, gayon ko hahanapin ang aking mga tupa; at ililigtas ko sila sa lahat ng dako na kanilang pinangalatan sa maulap at madilim na araw.

13 At aking ilalabas sila sa mga bayan, at pipisanin ko sila mula sa mga lupain, at dadalhin ko sila sa kanilang sariling lupain; at pasasabsabin ko sila sa mga bundok ng Israel, sa tabi ng mga daan ng tubig, at sa lahat na tinatahanang dako sa lupain.

14 Aking pakakanin sila sa mabuting pastulan; at sa mga mataas na bundok ng kataasan ng Israel ay malalagay ang kanilang kulungan: doon mangahihiga sila sa mabuting kulungan; at sa matabang pastulan ay manginginain sila sa mga bundok ng Israel.

15 Ako ay magiging kanilang pastor ng aking mga tupa at aking pahihigain sila, sabi ng Panginoong Dios.

16 Aking hahanapin ang nawala, at ibabalik ang iniligaw, at tatalian ang nabalian, at palalakasin ang may sakit: nguni't aking lilipulin ang mataba at malakas; aking pakakanin sila sa katuwiran.

17 At tungkol sa inyo, Oh aking kawan, ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, ako'y humahatol sa gitna ng hayop at hayop, sa gitna ng mga lalaking tupa at mga kambing na lalake.

18 Inaakala baga ninyong munting bagay sa inyo na kumain sa mabuting pastulan, nguni't inyong marapat yapakan ng inyong mga paa ang nalabi sa inyong pastulan? at uminom sa malinaw na tubig, nguni't inyong marapat lampisawin ng inyong mga paa ang nalabi?

19 At tungkol sa aking mga tupa, kanilang kinakain ang inyong niyapakan ng inyong mga paa, at kanilang iniinom ang nilampisaw ng inyong mga paa.

20 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa kanila: Narito, ako, sa makatuwid baga'y ako, ay hahatol sa matabang tupa at sa payat na tupa.

21 Sapagka't inyong itinulak ng tagiliran at ng balikat, at inyong sinuwag ng inyong mga sungay ang lahat na may sakit, hanggang sa inyong napangalat sila;

22 Kaya't aking ililigtas ang aking kawan, at hindi na sila magiging samsam; at ako'y hahatol sa tupa at tupa.

23 At ako'y maglalagay ng isang pastor sa kanila, at kaniyang papastulin sila sa makatuwid baga'y ang aking lingkod na si David; kaniyang papastulin sila, at siya'y magiging kanilang pastor,

24 At akong Panginoon ay magiging kanilang Dios, at ang aking lingkod na si David ay prinsipe sa kanila; akong Panginoon ang nagsalita.

25 At ako'y makikipagtipan sa kanila ng tipan ng kapayapaan, at aking papawiin ang mga masamang hayop sa lupain; at sila'y magsisitahang tiwasay sa ilang, at mangatutulog sa mga gubat.

26 At aking gagawing mapapalad sila at ang mga dakong nangasa palibot ng aking burol; at aking palalagpakin ang ulan sa kapanahunan; magkakaroon ng ulan ng pagpapala.

27 At ang punong kahoy sa parang ay magbubunga, at ang lupa'y magsisibol ng halaman niya, at sila'y matitiwasay sa kanilang lupain; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon, pagka aking binali ang tali ng kanilang pamatok, at aking nailigtas sila sa kamay ng mga pinaglilingkuran nila.

28 At sila'y hindi na magiging pinakahuli sa mga bansa, o lalamunin man sila ng hayop sa lupa; kundi sila'y magsisitahang tiwasay, at walang tatakot sa kanila.

29 At aking pagkakalooban sila ng mga pananim na ikababantog, at sila'y hindi na mangalilipol pa ng kagutom sa lupain, o magtataglay pa man ng kahihiyan sa mga bansa.

30 At kanilang malalaman na akong Panginoon nilang Dios ay sumasa kanila, at sila na sangbahayan ni Israel ay aking bayan, sabi ng Panginoong Dios.

31 At kayong mga tupa ko, na mga tupa sa aking pastulan ay mga tao, at ako'y inyong Dios, sabi ng Panginoong Dios.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Revealed #704

Study this Passage

  
/ 962  
  

704. That perform signs to go away to the kings of the earth and of the whole world, to gather them to the battle of that great day of God Almighty. This symbolizes assertions that their falsities are true, and efforts to stir up all those throughout the church who are caught up in the same falsities to attack the truths of the New Church.

To perform signs is to testify and also to assert that something is true, as may be seen in nos. 598, 599 above, here that their falsities are true. Kings of the earth and of the whole world symbolize people who are caught up primarily in falsities springing from evil, here all who are caught up in the same falsities throughout the church. For kings symbolize people impelled by truths that spring from goodness, and in an opposite sense people impelled by falsities springing from evil (no. 483). The earth symbolizes the church (no. 285), and so likewise does the world (no. 551). To go away to gather them to battle means, symbolically, to stir those people to fight or attack; for war symbolizes a spiritual war, which is one of falsity against truth and of truth against falsity (nos. 500, 586). It is to attack the truths of the New Church because it is called the battle of that great day of God Almighty, and that day symbolizes the Lord's advent and a new church then. That this is the symbolic meaning of the great day there will be seen below.

We are told that the spirits of demons would do this, because the spirits of demons symbolize lusts to falsify truths and to reason on the basis of falsities, as just said in no. 703 above.

It is apparent from this that spirits of demons performing signs to go away to the kings of the earth and of the whole world, to gather them to the battle of that great day of God Almighty, symbolize assertions by the people meant by the dragon, the beast and the false prophet, as described in nos. 701, 702 above, that their falsities are true, and efforts to stir up all those throughout the church who are caught up in the same falsities to attack the truths of the New Church.

[2] That the great day of God Almighty symbolizes the Lord's advent and a new church then, is clear from many passages in the Word, as from the following:

Jehovah alone shall be exalted in that day. (Isaiah 2:11)

...in that day... Israel... will depend on Jehovah, the Holy One of Israel, in truth. (Isaiah 10:20)

In that day a Root of Jesse... shall the Gentiles seek, and His resting place shall be glorious. (Isaiah 11:10-11)

In that day... eyes will look to the Holy One of Israel. (Isaiah 17:7, 9)

They will say in that day: "Behold, this is our God; we have waited for Him, to set us free." (Isaiah 25:9)

...My people shall know My name...(and) in that day, I am He who speaks: "Behold, it is I." (Isaiah 52:6)

Alas! ...great is (the day of Jehovah, and) there is none like it. (Jeremiah 30:7)

Behold, the days are coming... when I will make a new covenant... and the city shall be built for Jehovah... (Jeremiah 31:27, 31, 38)

In those days... I will cause to grow up to David a righteous Branch... (Jeremiah 33:15)

(They will not) stand in battle on the day of Jehovah. (Ezekiel 13:5)

In that day Michael shall stand up, the great prince who stands watch over the children of your people... In that day... shall be delivered everyone who is found written in the book. (Daniel 12:1)

...in that day... you will call Me "My Husband."... In that day I will make a covenant for them... ...in that day I will hear... (Hosea 2:16, 18, 21).

Behold, I am sending you Elijah... before the coming of the great... day of Jehovah. (Malachi 4:5)

Jehovah... will save them in that day, as the flock of His people. (Zechariah 9:16)

In that day Jehovah will protect the inhabitants of Jerusalem. (Zechariah 12:8)

Behold, the day of Jehovah is coming... It shall be one day which is known to Jehovah... In that day Jehovah shall be one and His name one... In that day there shall be a great tumult... In that day "Holiness to the Lord" shall be engraved on the bells of the horses. (Zechariah 14:1, 4, 6-9, 13, 20-21)

There are many other passages in addition to these in which "the day of Jehovah" means the Lord's advent and a new church from Him then, as in the following: Isaiah 4:2; 19:16, 18, 21, 24; 22:20; 28:5; 29:18; 30:25-26; 31:7; and elsewhere.

Since the end of an age or final period of a former church is the time when the Lord's advent takes place and a new church begins, therefore the day of Jehovah in many places symbolizes the end of a previous church, and we are told that then there will be rumors, tumult, and wars. 1 See the passages collected in The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Lord, nos. 4, 5.

Footnotes:

1. E.g., Matthew 24:6

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.