The Bible

 

Ezekiel 22

Study

   

1 Bukod dito'y ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 At Ikaw, anak ng tao, hahatulan mo baga, hahatulan mo baga ang bayang mabagsik? ipakilala mo nga sa kaniya ang lahat niyang kasuklamsuklam.

3 At iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Bayang nagbububo ng dugo sa gitna niya, na ang kaniyang panahon ay darating, at gumagawa ng mga diosdiosan laban sa kaniyang sarili, upang mapahamak siya!

4 Ikaw ay naging salarin dahil sa iyong dugo na iyong ibinubo, at ikaw ay napahamak sa iyong mga diosdiosan na iyong ginawa; at iyong pinalapit ang iyong mga kaarawan, at ikaw ay dumating hanggang sa iyong mga taon; kaya't ginawa kitang isang kapulaan sa mga bansa, at isang katuyaan sa lahat na lupain.

5 Yaong mga malapit, at yaong mga malayo, ay magsisituya sa iyo, ikaw na napahamak at puno ng kagulo.

6 Narito, ang mga prinsipe sa Israel, na bawa't isa'y ayon sa kaniyang kapangyarihan, napasa iyo upang magbubo ng dugo.

7 Sa iyo'y kanilang niwalang kabuluhan ang ama't ina; sa gitna mo ay pinahirapan nila ang taga ibang lupa; sa iyo'y kanilang pinighati ang ulila at ang babaing bao.

8 Iyong hinamak ang aking mga banal na bagay, at iyong nilapastangan ang aking mga sabbath.

9 Mga maninirang puri ay napasa iyo upang magbubo ng dugo: at sa iyo'y nagsikain sila sa mga bundok: sa gitna mo ay nagkasala sila ng kahalayan.

10 Sa iyo'y kanilang inilitaw ang kahubaran ng kanilang mga magulang; sa iyo'y pinapakumbaba niya siya na marumi sa kaniyang pagkahiwalay.

11 At ang isa'y gumawa ng kasuklamsuklam sa asawa ng kaniyang kapuwa; at ang isa'y gumawa ng kahalayhalay sa kaniyang manugang na babae; at sa iyo'y sinipingan ng isa ang kaniyang kapatid na babae na anak ng kaniyang ama.

12 Sa iyo ay nagsitanggap sila ng suhol upang magbubo ng dugo; ikaw ay kumuha ng patubo't pakinabang, at ikaw ay nakinabang ng malabis sa iyong kapuwa sa pamamagitan ng pagpighati, at nilimot mo ako, sabi ng Panginoong Dios.

13 Narito nga, aking ipinakpak ang aking kamay dahil sa iyong masamang pakinabang na iyong ginawa, at sa iyong dugo na iyong ibinubo sa gitna mo.

14 Makapagmamatigas baga ang iyong puso, o makapagmamalakas baga ang iyong mga kamay sa mga araw na parurusahan kita? Akong Panginoon ang nagsalita, at gagawa niyaon.

15 At aking pangangalatin ka sa gitna ng mga bansa, at pananabugin kita sa mga lupain; at aking papawiin ang iyong karumihan sa gitna mo.

16 At ikaw ay malalapastangan sa iyong sarili, sa paningin ng mga bansa; at iyong malalaman na ako ang Panginoon.

17 At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

18 Anak ng tao, ang sangbahayan ni Israel ay naging dumi ng bakal sa akin: silang lahat ay tanso at lata at bakal at tingga, sa gitna ng hurno; sila ay naging dumi ng pilak.

19 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't kayong lahat ay naging dumi ng bakal, kaya't narito, aking pipisanin kayo sa gitna ng Jerusalem.

20 Kung paanong kanilang pinipisan ang pilak at ang tanso at ang bakal at ang tingga at ang lata sa gitna ng hurno, upang hipan ng apoy, upang tunawin; gayon ko kayo pipisanin sa aking galit at sa aking kapusukan, at aking ilalapag kayo roon, at pupugnawin ko kayo.

21 Oo, aking pipisanin kayo, at hihipan ko kayo sa pamamagitan ng apoy ng aking poot, at kayo'y mangapupugnaw sa gitna niyaon.

22 Kung paanong ang pilak ay natutunaw sa gitna ng hurno, gayon kayo mangatutunaw sa gitna niyaon; at inyong malalaman na akong Panginoon ang nagbububos ng aking kapusukan sa inyo.

23 At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

24 Anak ng tao, sabihin mo sa kaniya, Ikaw ay isang lupain na hindi nilinis, o naulanan man sa kaarawan ng pagkagalit.

25 May panghihimagsik ng kaniyang mga propeta sa gitna niyaon, gaya ng leong umuungal na umaagaw ng huli: sila'y nanganakmal ng mga tao; sila'y nagsikuha ng kayamanan at ng mga mahalagang bagay; pinarami nila ang kanilang babaing bao sa gitna niyaon,

26 Ang mga saserdote niyaon ay nagsigawa ng pangdadahas sa aking kautusan, at nilapastangan ang aking mga banal na bagay: sila'y hindi nangaglagay ng pagkakaiba sa banal at sa karaniwan, o kanila mang pinapagmunimuni ang mga tao sa marumi at sa malinis, at ikinubli ang kanilang mga mata sa aking mga sabbath, at ako'y nalapastangan sa gitna nila.

27 Ang mga prinsipe sa gitna niyaon ay parang mga lobo na nangangagaw ng huli, upang mangagbubo ng dugo, at upang magpahamak ng mga tao, upang sila'y mangagkaroon ng mahalay na pakinabang.

28 At itinapal ng mga propeta niyaon ang masamang argamasa para sa kanila, na nakakita ng walang kabuluhan, at nanganghuhula ng mga kabulaanan sa kanila, na nangagsabi, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, dangang hindi sinalita ng Panginoon.

29 Ang bayan ng lupain ay gumawa ng pagpighati, at nagnakaw; oo, kanilang pinagdalamhati ang dukha at mapagkailangan, at pinighati ng wala sa katuwiran ang taga ibang lupa.

30 At ako'y humanap ng lalake sa gitna nila, na makakagawa ng bakod, at makatatayo sa sira sa harap ko dahil sa lupain, upang huwag kong ipahamak; nguni't wala akong nasumpungan.

31 Kaya't aking ibinuhos ang aking galit sa kanila; aking sinupok sila ng apoy ng aking poot: ang kanilang sariling lakad ay aking pinarating sa kanilang mga ulo, sabi ng Panginoong Dios.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Revealed #209

Study this Passage

  
/ 962  
  

209. 'Wretched and poor.' This symbolically means that they have no truths or goods.

Wretched and poor people mean, in the spiritual sense of the Word, people who lack concepts of truth and good, for they are spiritually wretched and poor. They are also meant by the people in the following passages:

I am wretched and poor, O Lord; be mindful of me. (Psalms 40:18) [NCBSP: Psalms 40:17], cf. Psalms 70:5)

Incline Your ear, O Jehovah, and answer me, for I am wretched and poor. (Psalms 86:1)

The impious bare the sword and bend their bow, to cast down the wretched and poor... (Psalms 37:14)

(The impious man) persecuted the wretched and poor man, even to slay the downcast in heart. (Psalms 109:16)

(God) will judge the wretched of the people; He will save the children of the poor... He will deliver the poor man when he cries, and the wretched man... (Psalms 72:4, 12-13)

Jehovah... delivers the wretched man from one who is too strong for him, and the poor man... from those who plunder him. (Psalms 35:10)

(The impious man) devises wicked plans to destroy the wretched with lying words, even when the poor man speaks justly. (Isaiah 37:7)

The wretched shall have their joy in Jehovah, and the poor of mankind shall exult in the Holy One of Israel. (Isaiah 29:19)

Blessed are the poor in spirit, for theirs is the kingdom of heaven. (Matthew 5:3)

See also elsewhere, as Isaiah 10:2; Jeremiah 22:16; Ezekiel 16:49; 18:12; 22:29; Amos 8:4; Psalms 9:18; 69:32-33; 74:21; 109:22; 140:12; Deuteronomy 15:11; 24:14; Luke 14:13, 21, 23.

The wretched and poor mean chiefly people who lack concepts of truth and goodness and yet desire them, since the rich mean people who possess concepts of truth and goodness (no. 206).

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.

The Bible

 

Psalms 71

Study

   

1 In you, Yahweh, I take refuge. Never let me be disappointed.

2 Deliver me in your righteousness, and rescue me. Turn your ear to me, and save me.

3 Be to me a rock of refuge to which I may always go. Give the command to save me, for you are my rock and my fortress.

4 Rescue me, my God, from the hand of the wicked, from the hand of the unrighteous and cruel man.

5 For you are my hope, Lord Yahweh; my confidence from my youth.

6 I have relied on you from the womb. You are he who took me out of my mother's womb. I will always praise you.

7 I am a marvel to many, but you are my strong refuge.

8 My mouth shall be filled with your praise, with your honor all the day.

9 Don't reject me in my old age. Don't forsake me when my strength fails.

10 For my enemies talk about me. Those who watch for my soul conspire together,

11 saying, "God has forsaken him. Pursue and take him, for no one will rescue him."

12 God, don't be far from me. My God, hurry to help me.

13 Let my accusers be disappointed and consumed. Let them be covered with disgrace and scorn who want to harm me.

14 But I will always hope, and will add to all of your praise.

15 My mouth will tell about your righteousness, and of your salvation all day, though I don't know its full measure.

16 I will come with the mighty acts of the Lord Yahweh. I will make mention of your righteousness, even of yours alone.

17 God, you have taught me from my youth. Until now, I have declared your wondrous works.

18 Yes, even when I am old and gray-haired, God, don't forsake me, until I have declared your strength to the next generation, your might to everyone who is to come.

19 Your righteousness also, God, reaches to the heavens; you have done great things. God, who is like you?

20 You, who have shown us many and bitter troubles, you will let me live. You will bring us up again from the depths of the earth.

21 Increase my honor, and comfort me again.

22 I will also praise you with the harp for your faithfulness, my God. I sing praises to you with the lyre, Holy One of Israel.

23 My lips shall shout for joy! My soul, which you have redeemed, sings praises to you!

24 My tongue will also talk about your righteousness all day long, for they are disappointed, and they are confounded, who want to harm me. By Solomon.