The Bible

 

Ezekiel 16

Study

   

1 Muling ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi.

2 Anak ng tao, ipakilala mo sa Jerusalem ang kaniyang mga kasuklamsuklam.

3 At sabihin mo, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios sa Jerusalem: Ang iyong pinagmulan at ang iyong kapanganakan ay ang lupain ng Cananeo; ang Amorrheo ay iyong Ama, at ang iyong ina ay Hethea.

4 At tungkol sa iyong kapanganakan, nang araw na ikaw ay ipanganak ay hindi naputol ang iyong pusod, o napaliguan ka man sa tubig upang linisin ka; ikaw ay hindi pinahiran ng asin, o nabalot man.

5 Walang matang nahabag sa iyo; upang gawin ang anoman sa mga ito sa iyo, na maawa sa iyo; kundi ikaw ay nahagis sa luwal na parang, sapagka't ang iyong pagkatao ay itinakuwil, nang araw na ikaw ay ipanganak.

6 At nang ako'y dumaan sa tabi mo, at makita kita na nagugumon sa iyong dugo, sinabi ko sa iyo, Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka: oo, sinabi ko sa iyo, Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka.

7 Pinarami kita na parang damo sa parang, at ikaw ay kumapal at dumakilang mainam, at ikaw ay nagtamo ng mainam na kagayakan: ang iyong dibdib ay naganyo, at ang iyong buhok ay lumago; gayon ma'y ikaw ay hubo at hubad.

8 Nang ako nga'y magdaan sa tabi mo, at tumingin sa iyo, narito, ang iyong panahon ay panahon ng pagibig; at aking iniladlad ang aking balabal sa iyo, at tinakpan ko ang iyong kahubaran: oo, ako'y sumumpa sa iyo, at nakipagtipan sa iyo, sabi ng Panginoong Dios, at ikaw ay naging akin.

9 Nang magkagayo'y pinaliguan kita ng tubig; oo, aking nilinis na mainam ang iyong dugo, at pinahiran kita ng langis.

10 Binihisan din naman kita ng yaring may burda, at sinapatusan kita ng balat ng foka, at binigkisan kita sa palibot ng mainam na kayong lino, at binalot kita ng sutla.

11 Ginayakan din naman kita ng hiyas, at nilagyan ko ng mga pulsera ang iyong mga kamay, at ng isang kuwintas ang iyong leeg.

12 At nilagyan ko ng hikaw ang iyong ilong, at ng mga hikaw ang iyong mga tainga, at isang magandang putong ang iyong ulo.

13 Ganito ka nagayakan ng ginto at pilak; at ang iyong damit ay mainam na kayong lino, at sutla at yaring may burda; ikaw ay kumain ng mainam na harina, at ng pulot, at ng langis; at ikaw ay lubhang maganda, at ikaw ay guminhawa sa kalagayang pagkahari.

14 At ang iyong kabantugan ay nangalat sa gitna ng mga bansa dahil sa iyong kagandahan; sapagka't naging sakdal dahil sa aking kamahalan na aking inilagay sa iyo, sabi ng Panginoong Dios.

15 Nguni't ikaw ay tumiwala sa iyong kagandahan, at nagpatutot dahil sa iyong kabantugan, at ikinalat mo ang iyong mga pakikiapid sa bawa't nagdaraan; yao'y kaniya nga.

16 At kinuha mo ang iyong mga suot, at ginawa mo para sa iyo ang mga mataas na dako na kagayakan na may sarisaring kulay, at nagpatutot sa kanila: ang gayong mga bagay ay hindi na darating, o mangyayari pa man.

17 Kinuha mo naman ang iyong mga magandang hiyas na ginto at pilak, na aking ibinigay sa iyo, at ginawa mo sa iyo ng mga larawan ng mga tao, at iyong ipinagpatutot sa kanila;

18 At iyong kinuha ang iyong mga bihisang may burda, at ibinalot mo sa kanila, at inilagay mo ang aking langis at ang aking kamangyan sa harap nila.

19 Ang aking tinapay naman na aking ibinigay sa iyo, mainam na harina, at langis, pulot, na aking ipinakain sa iyo, iyong inilagay nga sa harap nila na pinakamasarap na amoy; at ganito nangyari, sabi ng Panginoong Dios.

20 Bukod dito'y kinuha mo ang iyong mga anak na lalake at babae, na iyong ipinanganak sa akin, at ang mga ito ay iyong inihain sa kanila upang lamunin. Ang iyo bagang mga pakikiapid ay maliit na bagay.

21 Na iyong pinatay ang aking mga anak, at iyong ibinigay sila na pinararaan sila sa apoy?

22 At sa lahat ng iyong mga kasuklamsuklam, at ng iyong mga pakikiapid hindi mo inalaala ang mga kaarawan ng iyong kabataan, nang ikaw ay hubo at hubad, at nagugumon sa iyong dugo.

23 At nangyari, pagkatapos ng iyong buong kasamaan (sa aba, sa aba mo! sabi ng Panginoong Dios),

24 Na ikaw ay nagtayo para sa iyo ng isang matayog na dako, at gumawa ka para sa iyo ng mataas na dako sa bawa't lansangan.

25 Itinayo mo ang iyong mataas na dako sa bawa't bukana ng daan, at ginawa mong kasuklamsuklam ang iyong kagandahan, at ibinuka mo ang iyong mga paa sa bawa't nagdaraan, at pinarami mo ang iyong pakikiapid.

26 Ikaw naman ay nakiapid din sa mga taga Egipto, na iyong mga kalapit bayan, na malaki sa pangangatawan; at iyong pinarami ang iyong pakikiapid upang mungkahiin mo ako sa galit.

27 Narito nga, iniunat ko ang aking kamay sa iyo, at binawasan ko ang iyong karaniwang pagkain, at ibinigay kita sa balang maibigan ng nangagtatanim sa iyo, na mga anak na babae ng mga Filisteo, na nangapapahiya sa iyong kalibugan.

28 Ikaw naman ay nagpatutot din sa mga taga Asiria, sapagka't ikaw ay hindi nasisiyahan: oo, ikaw ay nagpatutot sa kanila, at gayon ma'y hindi ka nasisiyahan.

29 Bukod dito'y iyong pinarami ang iyong pakikiapid sa lupain ng Canaan, hanggang sa Caldea; at gayon ma'y hindi ka nasisiyahan.

30 Pagkahinahina ng iyong loob, sabi ng Panginoong Dios, palibhasa'y iyong ginagawa ang lahat na bagay na ito, na gawa ng isang hambog na patutot:

31 Sa iyong pagtatayo ng iyong matayog na dako sa bukana ng bawa't daan, at ginagawa mo ang iyong mataas na dako sa bawa't lansangan; at hindi ka naging gaya ng isang patutot sa iyong pagwawalang kabuluhan ng upa.

32 Isang babae na napakakalunya! na tumatanggap sa iba na kahalili ng kaniyang asawa!

33 Sila'y nagbibigay ng mga kaloob sa lahat ng mga patutot: nguni't ikaw ay nagbibigay ng iyong mga kaloob sa lahat na mangliligaw sa iyo, at iyong sinusuhulan sila, upang sila'y magsilapit sa iyo sa bawa't dako, dahil sa iyong mga pakikiapid.

34 At ang kaibahan ng ibang mga babae ay nasa iyo sa iyong mga pakikiapid, sa paraang walang sumusunod sa iyo upang makiapid: at sa iyong pagbibigay ng upa, at walang upa na ibinibigay sa iyo, kaya't ikaw ay kaiba.

35 Kaya't, Oh patutot, pakinggan mo ang salita ng Panginoon:

36 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't ang iyong karumihan ay nahayag, at ang iyong kahubaran ay nalitaw sa iyong mga pakikiapid sa mga mangliligaw sa iyo; at dahil sa lahat ng diosdiosan na iyong mga kasuklamsuklam, at dahil sa dugo ng iyong mga anak, na iyong ibinigay sa kanila;

37 Kaya't, narito, aking pipisanin ang lahat na mangingibig sa iyo, na iyong pinagkaroonan ng kalayawan, at lahat ng iyong inibig, sangpu ng lahat na iyong kinapuotan; akin ngang pipisanin sila laban sa iyo sa bawa't dako, at aking ililitaw ang iyong kahubaran sa kanila, upang kanilang makita ang iyong buong kahubaran.

38 At aking hahatulan ka na gaya ng hatol sa mga babaing nangangalunya at nagbububo ng dugo; at aking dadalhin sa iyo ang dugo ng kapusukan at ng paninibugho.

39 Ikaw ay ibibigay ko rin sa kanilang kamay, at kanilang ibabagsak ang iyong matayog na dako, at igigiba ang iyong mga mataas na dako, at kanilang huhubaran ka ng iyong mga suot, at kukunin ang iyong magandang mga hiyas; at kanilang iiwan ka na hubo at hubad.

40 Sila naman ay mangagaahon ng isang pulutong laban sa iyo, at babatuhin ka nila ng mga bato, at palalagpasan ka ng kanilang mga tabak.

41 At susunugin nila ng apoy ang iyong mga bahay, at maglalapat ng mga kahatulan sa iyo sa paningin ng maraming babae; at aking patitigilin ka sa pagpapapatutot, at ikaw naman ay hindi na magbibigay pa ng upa.

42 Sa gayo'y aking papawiin ang aking kapusukan sa iyo, at ang aking paninibugho ay hihiwalay sa iyo, at ako'y matatahimik, at hindi na magagalit pa.

43 Sapagka't hindi mo naalaala ang mga kaarawan ng iyong kabataan, kundi ako'y pinapagiinit mo sa lahat ng mga bagay na ito; kaya't, narito, akin namang pararatingin ang iyong lakad sa iyong ulo, sabi ng Panginoong Dios: at hindi ka na gagawa ng kahalayang ito, na higit kay sa lahat ng iyong mga kasuklamsuklam.

44 Narito, bawa't sumasambit ng mga kawikaan ay sasambitin ang kawikaang ito laban sa iyo, na sasabihin, Kung ano ang ina, gayon ang kaniyang anak na babae.

45 Ikaw ang anak na babae ng iyong ina, na nagtakuwil ng kaniyang asawa at ng kaniyang mga anak; at ikaw ang kapatid ng iyong mga kapatid, na nagtakuwil ng kanilang mga asawa at ng kanilang mga anak: ang inyong ina ay Hetea, at ang inyong ama ay Amorrheo.

46 At ang iyong panganay na kapatid na babae ay ang Samaria na tumatahan sa iyong kaliwa, siya at ang kaniyang mga anak na babae; at ang iyong bunsong kapatid na babae na tumatahan sa iyong kanan ay Sodoma at ang kaniyang mga anak.

47 Gayon ma'y hindi ka lumakad sa kanilang mga lakad, o gumawa man ng ayon sa kanilang kasuklamsuklam, kundi wari napakaliit na bagay, ikaw ay hamak na higit kay sa kanila sa lahat ng iyong mga lakad.

48 Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, ang Sodoma na iyong kapatid na babae ay hindi gumawa, siya o ang kaniyang mga anak na babae man, na gaya ng iyong ginawa, ng ginawa mo, at ng iyong mga anak na babae.

49 Narito, ito ang kasamaan ng iyong kapatid na babae na Sodoma; kapalaluan, kayamuan sa tinapay, at ang malabis na kapahingahan ay nasa kaniya at sa kaniyang mga anak na babae; at hindi man niya pinalakas ang kamay ng dukha at mapagkailangan.

50 At sila'y palalo at gumawa ng kasuklamsuklam sa harap ko: kaya't aking inalis sila, ayon sa aking minagaling.

51 Kahit ang Samaria ay hindi nakagawa ng kalahati ng iyong mga kasalanan, nguni't pinarami mo ang iyong mga kasuklamsuklam na higit kay sa kanila, at iyong pinabuti ang iyong mga kapatid na babae sa pamamagitan ng lahat mong mga kasuklamsuklam na iyong ginawa.

52 Ikaw rin naman, taglayin mo ang iyong sariling kahihiyan, sa iyong paglalapat ng kahatulan sa iyong mga kapatid na babae; sa iyong mga kasalanan na iyong nagawa na higit na kasuklamsuklam kay sa kanila, sila'y lalong matuwid kay sa iyo: oo, malito ka, at taglayin mo ang iyong kahihiyan, sa iyong pagpapabuti sa iyong mga kapatid na babae.

53 At aking panunumbalikin uli sila mula sa kanilang pagkabihag, sa pagkabihag ng Sodoma at ng kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng Samaria at ng kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng iyong mga bihag sa gitna nila.

54 Upang iyong taglayin ang iyong sariling kahihiyan, at ikaw ay mapahiya dahil sa lahat na iyong ginawa sa iyong pagaliw sa kanila.

55 At ang iyong mga kapatid na babae ang Sodoma at ang kaniyang mga anak na babae mangagbabalik sa kanilang dating kalagayan; at ang Samaria at ang kaniyang mga anak na babae ay mangagbabalik sa kanilang dating kalagayan; at ikaw at ang iyong mga anak ay mangagbabalik sa inyong dating kalagayan.

56 Sapagka't ang iyong kapatid na babae na Sodoma ay hindi nabanggit ng iyong bibig sa kaarawan ng iyong kapalaluan;

57 Bago nalitaw ang iyong kasamaan, gaya sa panahon ng kapulaan sa mga anak na babae ng Siria, at sa lahat na nangasa palibot niya, na mga anak na babae ng mga Filisteo, na siyang kumukutya sa iyo sa palibot.

58 Iyong isinagawa ang iyong kahalayan at ang iyong mga kasuklamsuklam, sabi ng Panginoon.

59 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Akin namang gagawin sa iyo na gaya ng iyong ginawa, na iyong hinamak ang sumpa sa pagsira ng tipan.

60 Gayon ma'y aalalahanin ko ang aking tipan sa iyo nang mga kaarawan ng iyong kabataan, at aking itatatag sa iyo ang isang walang hanggang tipan.

61 Kung magkagayo'y aalalahanin mo ang iyong mga lakad, at mapapahiya ka, pagka iyong tatanggapin ang iyong mga kapatid na babae, ang iyong mga matandang kapatid at ang iyong batang kapatid: at aking ibibigay sila sa iyo na mga pinakaanak na babae, nguni't hindi sa pamamagitan ng iyong tipan.

62 At aking itatatag ang aking tipan sa iyo; at iyong malalaman na ako ang Panginoon;

63 Upang iyong maalaala, at malito ka, at kailan pa man ay hindi mo na bukahin ang iyong bibig, dahil sa iyong kahihiyan, pagka aking pinatawad ka ng lahat na iyong nagawa, sabi ng Panginoong Dios.

   

From Swedenborg's Works

 

True Christian Religion #782

Study this Passage

  
/ 853  
  

782. 1 The reason why the new church is meant by the New Jerusalem coming down from God out of heaven (Revelation 21), is that Jerusalem was the capital city in the land of Canaan. It was there that the temple was and the altar where sacrifices were made, and so the Divine worship to which three times a year every male in the whole land was commanded to come. It was also because Jerusalem is where the Lord was, and taught in its temple; and He afterwards there glorified His Human. These are the reasons why Jerusalem means the church. It is perfectly plain that Jerusalem means the church from the prophecies in the Old Testament about the new church to be founded by the Lord, since it is there called Jerusalem.

[2] It is only necessary to quote the passages themselves, for anyone possessed of inward reason to be able to see, that Jerusalem there means the church. Let the following passages suffice:

Behold, I create a new heaven and a new earth; the former ones will not be remembered. Look, I shall make Jerusalem an exultation, and its people happiness, so that I may exult over Jerusalem and rejoice over my people. Then the wolf and the lamb will feed together. They will do no harm in all the mountain of my holiness, Isaiah 65:17-19, 25.

For Zion's sake I will not be silent, and for Jerusalem's sake I will not rest, until her righteousness goes forth like a beam of light, and her salvation burns like a lamp. Then the nations will see your righteousness, and all kings your glory. And you will be called by a new name, which the mouth of Jehovah will utter, and you will be a crown of beauty [in the hand of Jehovah] 2 and a diadem of kingship in the hand of your God. Jehovah will be pleased in you, and your land will be married. Behold, your salvation will come, behold, His reward is with Him. And they will call them the people of holiness, the redeemed of Jehovah. And you will be called a city sought after, not abandoned, Isaiah 62:1-4, 11-12.

[3] Awake, awake, Zion, put on your strength. Put on the clothes of your beauty, Jerusalem, city of holiness; for no more will the uncircumcised and the unclean come into you. Shake off the dust, arise and take your seat, Jerusalem. The people will know my name on that day, for I am he that speaks, here I am. Jehovah has comforted his people, he has redeemed Jerusalem, Isaiah 52:1-2, 6, 9.

Shout for joy, daughter of Zion, rejoice with all your heart, daughter of Jerusalem. The king of Israel is in your midst. Fear evil no longer. He will rejoice over you with joy; he will be satisfied in his 3 love, he will exult over you with a shout of joy. I will make you a name and the object of praise to all the peoples of the earth, Zephaniah 3:14-17, 20.

Thus spoke Jehovah your Redeemer, telling Jerusalem, You will be dwelt in, Isaiah 44:24, 26.

Thus spoke Jehovah, I will return to Zion and dwell in the midst of Jerusalem. Therefore Jerusalem will be called the city of truth, and the mountain of Jehovah Zebaoth the mountain of holiness, Zechariah 8:3, 20-23.

Then you will know that I am Jehovah your God, who dwell in Zion, the mountain of holiness; and Jerusalem will be holiness. And it will happen on that day that the mountains will drip new wine, and the hills will flow with milk. And Jerusalem will stay fixed from one generation to another, Joel 3:17-21.

[4] On that day the shoot of Jehovah will be an adornment and a glory; and it will come about that the one who is left in Zion, the one who remains in Jerusalem, will be called holy, everyone enrolled with a view to life in Jerusalem, Isaiah 4:2-3.

At the end of days the mountain of Jehovah's house will be established on the head of mountains; for from Zion will come forth teaching, and the Word of Jehovah from Jerusalem, Micah 4:1-2, 8.

At that time they will call Jerusalem Jehovah's throne, and all nations will be gathered to Jerusalem for Jehovah's name's sake, and they will no longer follow the prompting of their evil hearts, Jeremiah 3:17.

Look to Zion, the city of our appointed feast, let you eyes behold Jerusalem, a tranquil dwelling, a tent which will not be blown away. Its pegs will never be removed, and its ropes will not be pulled up, Isaiah 33:20.

There are further passages such as Isaiah 24:23; 37:32; 66:10-14; Zechariah 12:3, 6-10; 14:8, 11-12, 21; Malachi 3:4; Psalms 122:1-7; 137:4-6.

[5] It is obvious from the details of the description of Jerusalem in the passages quoted that it means there the church to be founded by the Lord, and not the Jerusalem where the Jews lived. For instance, it is said Jehovah will create a new heaven and a new earth, and also at that time Jerusalem; that it will be a crown of beauty and a diadem of kingship; that it is to be called holiness and a city of truth, Jehovah's throne, a tranquil dwelling, a tent which will not be blown away. It is said that the wolf and the lamb will feed together there; that there the mountains will drip new wine, and the hills flow with milk, and it will stay fixed for one generation after another; and much more besides. It is also said of its people that they are holy, everyone enrolled with a view to life, and they are to be called Jehovah's redeemed. Moreover, all those passages deal with the Lord's coming, especially His second coming, when there will be a Jerusalem such as is there described; for it has not previously been married, that is, made the bride and wife of the Lamb, as the New Jerusalem is described in Revelation.

[6] The earlier, that is, the present-day church, is meant by Jerusalem in Daniel, and its beginnings are there described as follows:

Know and perceive, from the time the word went forth to restore and build Jerusalem, until the coming of the Messiah, the prince, will be seven weeks. Afterwards for sixty-two weeks the street and the moat will be restored and built, but at a time of distress, Daniel 9:25.

Its end is there described as follows:

At last upon the bird of abominations desolation, and it will drip upon devastation up to the point of ending and cutting off, Daniel 9:27.

It is this last passage which is meant by the Lord's words in Matthew:

When you see the abomination of desolation, foretold by the prophet Daniel, standing in the holy place - let him who reads take due note, Matthew 24:15.

It can be established that Jerusalem in the passages quoted above does not mean the Jerusalem inhabited by the Jews, from the passages in the Word which say that it has been utterly lost and is to be destroyed; for instance, Jeremiah 5:1; 6:6-7; 7:17ff; Jeremiah 8:6ff; Jeremiah 9:11-12, 14ff; Jeremiah 13:9-10, 14; 14:16; Lamentations 1:8-9, 17; Ezekiel 4:1 - end; Ezekiel 5:9- end; Ezekiel 12:18-19; 15:6-8; 16:1-63; 23; Matthew 23:37-38; Luke 19:41-44; 21:20-22; 23:28-30; and in many other passages. There are also passages where it is called Sodom: Isaiah 3:9; Jeremiah 23:14; Ezekiel 16:46, 48; and elsewhere.

Footnotes:

1. This section and 783 are repeated from Brief Exposition 100-101.

2. These words are missing from the printed text, but are added in the Author's copy.

3. The Latin has 'in your love', but this is corrected in the Author's copy.

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

The Bible

 

Jeremiah 6:6-7

Study

      

6 For Yahweh of Armies said, "Cut down trees, and cast up a mound against Jerusalem: this is the city to be visited; she is wholly oppression in the midst of her.

7 As a well casts forth its waters, so she casts forth her wickedness: violence and destruction is heard in her; before me continually is sickness and wounds.