Apocalypsis Revelata #935
935. "Juxta mensem quemvis reddens fructum (suum)," significat quod Dominus producat bona apud hominem secundum omnem statum veri apud illum. - Per "mensem" significatur status vitae hominis quoad verum, de quo sequitur; per "reddere fructum" significatur producere bona; quod "fructus" sint bona amoris et charitatis, mox supra (934) ostensum est; et quia Dominus producit illa apud hominem essentialiter, tametsi homo facit illa sicut a se, ita apparenter (934, dictum est), constat quod significetur quod Dominus ex intimo, dum ibi est, producat illa. Sed dicetur quomodo intelligendum est quod Dominus producat bona charitatis apud hominem secundum statum veri apud illum: qui credit quod homo bonum faciat acceptum Domino, quod vocatur bonum spirituale, nisi apud illum sint vera ex Verbo, multum fallitur; bona absque veris non sunt bona, et Vera absque bonis non sunt vera apud hominem, tametsi in se sunt vera bonum enim absque vero est sicut voluntarium hoc minis absque intellectu, quod voluntarium non, est humanum, sed est sicut bestiae, vel sicut sculptilis quod artifex facit operari; at voluntarium una cum intellectuali fit humanum secundum statum intellectus per quem existit: nam status vitae cujusvis hominis talis est, quod voluntas ejus non possit aliquid facere nisi per intellectum, nec intellectus aliquid cogitare nisi ex voluntate; simile est cum bono et vero, quoniam bonum est voluntatis et verum est intellectus. Ex, his patet, quod bonum quod Dominus producit apud hominem sit secundum statum veri, ex quo est intellectus, apud illum. Quod hoc, significetur per quod Arbor vitae "juxta mensem quemvis reddat fructum suum," est quia per "mensem" significatur status veri apud hominem. Quod per omnia tempora, quae sunt horae dies, septimanae, menses, anni, saecula, significentur status vitae videatur 476, 562; quod per "menses" significentur status vitae quoad vera, est quia per "menses" intelliguntur tempora designata per lunam, et per "Lunam" significatur verum intellectus et fidei (332, 413, 414, 919) Similia intelliguntur per "menses" in his:
"Benedicta a Jehovah terra Josephi de pretiosis proventuum Solis, et de pretiosis producti Mensium," (Deuteronomius 33:(13,) 14);
Fiet de Mense in Mensem, et de Sabbatho in Sabbathum, veniet omnis caro ad incurvandum se coram Jehovah," (Esaias 66:23). 1
Propter significationem "mensis," quae est Lunae, fiebant Sacrificia in principiis cujusvis Mensis seu Novilunii, (Numeri 29:6; Esaias 1:14);
Et quoque tunc canebant buccinis, (Numeri 10:10; Psalm. 81:4 (B.A. 3);
Et mandatum est ut observarent Mensem Abib, quo celebrabant Pascha, (Exodus 12:2; Deuteronomius 16:1).
Per "menses" significantur status veri, et in opposito sensu status falsi apud hominem, etiam supra (In Apocalypsi 9:5, 10, 15; 11:2; 13:5).
Simile quod hic, per "mensem" significatur apud Ezechiel 47:12.
Footnotes:
1. 23 pro "24"
Deuteronomium 33
1
Hæc est benedictio, qua benedixit Moyses, homo Dei, filiis Israël ante mortem suam.
2
Et ait : Dominus de Sinai venit, et de Seir ortus est nobis : apparuit de monte Pharan, et cum eo sanctorum millia. In dextera ejus ignea lex.
3
Dilexit populos, omnes sancti in manu illius sunt : et qui appropinquant pedibus ejus, accipient de doctrina illius.
4
Legem præcepit nobis Moyses, hæreditatem multitudinis Jacob.
5
Erit apud rectissimum rex, congregatis principibus populi cum tribubus Israël.
6
Vivat Ruben, et non moriatur, et sit parvus in numero.
7
Hæc est Judæ benedicio : Audi, Domine, vocem Judæ, et ad populum suum introduc eum : manus ejus pugnabunt pro eo, et adjutor illius contra adversarios ejus erit.
8
Levi quoque ait : Perfectio tua, et doctrina tua viro sancto tuo, quem probasti in tentatione, et judicasti ad aquas contradictionis.
9
Qui dixit patri suo et matri suæ : Nescio vos : et fratribus suis : Ignoro vos : et nescierunt filios suos. Hi custodierunt eloquium tuum, et pactum tuum servaverunt.
10
Judicia tua, o Jacob, et legem tuam, o Israël : ponent thymiama in furore tuo, et holocaustum super altare tuum.
11
Benedic, Domine, fortitudini ejus : et opera manuum illius suscipe. Percute dorsa inimicorum ejus : et qui oderunt eum, non consurgant.
12
Et Benjamin ait : Amantissimus Domini habitabit confidenter in eo : quasi in thalamo tota die morabitur, et inter humeros illius requiescet.
13
Joseph quoque ait : De benedictione Domini terra ejus, de pomis cæli, et rore, atque abysso subjacente.
14
De pomis fructuum solis ac lunæ,
15
de vertice antiquorum montium, de pomis collium æternorum :
16
et de frugibus terræ, et de plenitudine ejus. Benedictio illius qui apparuit in rubo, veniat super caput Joseph, et super verticem nazaræi inter fratres suos.
17
Quasi primogeniti tauri pulchritudo ejus, cornua rhinocerotis cornua illius : in ipsis ventilabit gentes usque ad terminos terræ. Hæ sunt multitudines Ephraim : et hæc millia Manasse.
18
Et Zabulon ait : Lætare, Zabulon, in exitu tuo, et Issachar in tabernaculis tuis.
19
Populos vocabunt ad montem : ibi immolabunt victimas justitiæ. Qui inundationem maris quasi lac sugent, et thesauros absconditos arenarum.
20
Et Gad ait : Benedictus in latitudine Gad : quasi leo requievit, cepitque brachium et verticem.
21
Et vidit principatum suum, quod in parte sua doctor esset repositus : qui fuit cum principibus populi, et fecit justitias Domini, et judicium suum cum Israël.
22
Dan quoque ait : Dan catulus leonis, fluet largiter de Basan.
23
Et Nephthali dixit : Nephthali abundantia perfruetur, et plenus erit benedictionibus Domini : mare et meridiem possidebit.
24
Aser quoque ait : Benedictus in filiis Aser, sit placens fratribus suis, et tingat in oleo pedem suum :
25
ferrum et æs calceamentum ejus. Sicut dies juventutis tuæ, ita et senectus tua.
26
Non est deus alius ut Deus rectissimi , ascensor cæli, auxiliator tuus. Magnificentia ejus discurrunt nubes,
27
habitaculum ejus sursum, et subter brachia sempiterna ejiciet a facie tua inimicum, dicetque : Conterere.
28
Habitabit Israël confidenter, et solus. Oculus Jacob in terra frumenti et vini, cælique caligabunt rore.
29
Beatus es tu, Israël : quis similis tui, popule, qui salvaris in Domino ? Scutum auxilii tui, et gladius gloriæ tuæ : negabunt te inimici tui, et tu eorum colla calcabis.
