New Christian Bible Study

The Bible

 

Genesis 30

Study

   

1 Cernens autem Rachel quod infecunda esset, invidit sorori suæ, et ait marito suo : Da mihi liberos, alioquin moriar.

2 Cui iratus respondit Jacob : Num pro Deo ego sum, qui privavit te fructu ventris tui ?

3 At illa : Habeo, inquit, famulam Balam : ingredere ad illam, ut pariat super genua mea, et habeam ex illa filios.

4 Deditque illi Balam in conjugium : quæ,

5 ingresso ad se viro, concepit, et peperit filium.

6 Dixitque Rachel : Judicavit mihi Dominus, et exaudivit vocem meam, dans mihi filium, et idcirco appellavit nomen ejus Dan.

7 Rursumque Bala concipiens, peperit alterum,

8 pro quo ait Rachel : Comparavit me Deus cum sorore mea, et invalui : vocavitque eum Nephthali.

9 Sentiens Lia quod parere desiisset, Zelpham ancillam suam marito tradidit.

10 Qua post conceptum edente filium,

11 dixit : Feliciter, et idcirco vocavit nomen ejus Gad.

12 Peperit quoque Zelpha alterum.

13 Dixitque Lia : Hoc pro beatitudine mea : beatam quippe me dicent mulieres : propterea appellavit eum Aser.

14 Egressus autem Ruben tempore messis triticeæ in agrum, reperit mandragoras, quas matri Liæ detulit. Dixitque Rachel : Da mihi partem de mandragoris filii tui.

15 Illa respondit : Parumne tibi videtur quod præripueris maritum mihi, nisi etiam mandragoras filii mei tuleris ? Ait Rachel : Dormiat tecum hac nocte pro mandragoris filii tui.

16 Redeuntique ad vesperam Jacob de agro, egressa est in occursum ejus Lia, et Ad me, inquit, intrabis : quia mercede conduxi te pro mandragoris filii mei. Dormivitque cum ea nocte illa.

17 Et exaudivit Deus preces ejus, concepitque et peperit filium quintum,

18 et ait : Dedit Deus mercedem mihi, quia dedi ancillam meam viro meo : appellavitque nomen ejus Issachar.

19 Rursum Lia concipiens, peperit sextum filium,

20 et ait : Dotavit me Deus dote bona : etiam hac vice mecum erit maritus meus, eo quod genuerim ei sex filios : et idcirco appellavit nomen ejus Zabulon.

21 Post quem peperit filiam, nomine Dinam.

22 Recordatus quoque Dominus Rachelis, exaudivit eam, et aperuit vulvam ejus.

23 Quæ concepit, et peperit filium, dicens : Abstulit Deus opprobrium meum.

24 Et vocavit nomen ejus Joseph, dicens : Addat mihi Dominus filium alterum.

25 Nato autem Joseph, dixit Jacob socero suo : Dimitte me ut revertar in patriam, et ad terram meam.

26 Da mihi uxores, et liberos meos, pro quibus servivi tibi, ut abeam : tu nosti servitutem qua servivi tibi.

27 Ait illi Laban : Inveniam gratiam in conspectu tuo, experimento didici, quia benedixerit mihi Deus propter te :

28 constitue mercedem tuam quam dem tibi.

29 At ille respondit : Tu nosti quomodo servierim tibi, et quanta in manibus meis fuerit possessio tua.

30 Modicum habuisti antequam venirem ad te, et nunc dives effectus es : benedixitque tibi Dominus ad introitum meum. Justum est igitur ut aliquando provideam etiam domui meæ.

31 Dixitque Laban : Quid tibi dabo ? At ille ait : Nihil volo : sed si feceris quod postulo, iterum pascam, et custodiam pecora tua.

32 Gyra omnes greges tuos, et separa cunctas oves varias, et sparso vellere ; quodcumque furvum, et maculosum, variumque fuerit, tam in ovibus quam in capris, erit merces mea.

33 Respondebitque mihi cras justitia mea, quando placiti tempus advenerit coram te : et omnia quæ non fuerint varia, et maculosa, et furva, tam in ovibus quam in capris, furti me arguent.

34 Dixitque Laban : Cratum habeo quod petis.

35 Et separavit in die illa capras, et oves, et hircos, et arietes varios, atque maculosos : cunctum autem gregem unicolorem, id est albi et nigri velleris, tradidit in manu filiorum suorum.

36 Et posuit spatium itineris trium dierum inter se et generum, qui pascebat reliquos greges ejus.

37 Tollens ergo Jacob virgas populeas virides, et amygdalinas, et ex platanis, ex parte decorticavit eas : detractisque corticibus, in his, quæ spoliata fuerant, candor apparuit : illa vero quæ integra fuerant, viridia permanserunt : atque in hunc modum color effectus est varius.

38 Posuitque eas in canalibus, ubi effundebatur aqua : ut cum venissent greges ad bibendum, ante oculos haberent virgas, et in aspectu earum conciperent.

39 Factumque est ut in ipso calore coitus, oves intuerentur virgas, et parerent maculosa, et varia, et diverso colore respersa.

40 Divisitque gregem Jacob, et posuit virgas in canalibus ante oculos arietum : erant autem alba et nigra quæque, Laban ; cetera vero, Jacob, separatis inter se gregibus.

41 Igitur quando primo tempore ascendebantur oves, ponebat Jacob virgas in canalibus aquarum ante oculos arietum et ovium, ut in earum contemplatione conciperent :

42 quando vero serotina admissura erat, et conceptus extremus, non ponebat eas. Factaque sunt ea quæ erant serotina, Laban : et quæ primi temporis, Jacob.

43 Ditatusque est homo ultra modum, et habuit greges multos, ancillas et servos, camelos et asinos.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Revelata #939

Study this Passage

  
/ 962  
  

939. Quod per "videre Facies Domini" non intelligatur videre Facies Ipsius, sed cognoscere et agnoscere Ipsum qualis est quoad Divina Ipsius attributa, quae plura sunt; et quod illi qui Ipsi per amorem conjuncti sunt, cognoscant Ipsum, et sic videant Faciem Ipsius, constare potest a sequentibus locis:

"Quid Mihi multitudo sacrificiorum; quando veneritis ad videndum Facies Jehovae," (Esaias 1:11-12);

"Dixit, cor meum, Quaerite Facies Meas; Facies Tuas, Jehovah, quaero," (Psalm. 27:8);

"Jubilabimus Petrae salutis nostrae; 1 veniemus ante Facies Ipsius in confessione," (Psalm. 95:1-2);

"Sitit anima mea Deum vivum, quando venero ut videar Faciebus Dei; adhuc confitebor Ipsi, salutes Facies Ipsius," (Psalm. 42:3, 6 (B.A. 2, 5));

"Non videbuntur Facies Meae vacue," (Exodus 23:15);

"Venire ad deprecandum Facies Jehovae," (Sacharias 8:21-22; Malachias 1:9);

"Illumina Facies Tuas super servum Tuum," (Psalm. 31:17 (B.A. 16));

"Quis ostendit nobis bonum: tolle super nos Lucem Facierum Tuarum, Jehovah," (Psalm. 4:7 (B.A. 6));

"Jehovah, in Luce Facierum Tuarum ambulabunt," (Psalm. 89:16 (B.A. 15));

"Deus, lucere fac Faciet Tuas 2 ut servemur," (Psalm. 80:4, 8, 20 (B.A. 3, 7, 9));

"Deus misereatur nostri, et benedicat nobis, illuminet Facies Suas nobis," (Psalm. 67:2 (B.A. 1));

"Benedicat tibi Jehovah, et custodiat te, illuminet Jehovah Facies Suas super te et misereatur tui, tollat Jehovah Facies Suas super te, et det tibi pacem," (Numeri 6:24-26); 3

"Occultas eos 4 in abdito Facierum Tuarum," (Psalm. 31:21 (B.A. 20));

"Posuisti occultum nostrum in lucem Facierum Tuarum," (Psalm. 10:8);

Locutus Jehovah ad Mosem, "Facies Meae ibunt; dixit Moses, Si non Facies Tuae eant, ne descendere facias nos ex hinc," (Exodus 33:14-15);

Panes super mensa in Tabernaculo dicti fuerunt "Panes Facierum," (Exodus 25:30; 5 Numeri 4:7).

Saepius etiam dicitur, quod "Jehovah occultaverit," tum quod "averterit facies;" ut in his:

"Propter malitiam eorum occultavi Facies Meas ab illis," (Jeremias 33:5; 6 Ezechiel 7:22);

"Peccata vestra absconderunt Facies Dei a vobis," (Esaias 59:2);

"Facies Jehovae non addet respicere illos," (Threni 4:16);

"Jehovah occultabit Facies Suas ab illis, quemadmodum mala reddiderunt opera sua," (Micham 3:4);

"Abscondisti Facies Tuas," (Psalm. 30:8 (B.A. 7); Psalm. 44:25, (B.A. 24); Psalm. 104:29);

"Deseram illos, et occultabo Facies Meas ab illis, occultando occultabo Facies Meas propter omne malum quod fecerunt," (Deuteronomius 31:17-18).

(Praeter alibi ut Esaias 8:17; Ezechiel 39:23, 28-29; Psalm. 13:2 (B.A. 1); Psalm. 22:25 (B.A. 24); Psalm. (27:) 8-9; Psalm. 69:18 (B.A. 17); 7 Psalm. 88:15 (B.A. 14); 102:3 (B.A. 2); Psalm. 143:7; Deuteronomius 32:20).

in opposito sensu per "facies Jehovae" significatur ira et aversio, ex causa quia homo malus avertit se a Domino; et cum ille se avertit, apparet ei sicut Dominus avertat Se et irascatur, ut constat ex his locis:

"Posui Facies Meas contra urbem hanc in malum," (21:10; 44:11); 8

"Dabo Facies Meas contra Virum illum, et devastabo illum," (Ezechiel 14:7-8);

"Dabo Facies Meas contra illos; et ignis comedet eos, cum posuero Facies Meas contra illos," (Ezechiel 15:7);

"Qui comederit ullum sanguinem, dabo Facies Meas contra animam illam," (Leviticus 17:10);

"Ab increpatione Facierum Tuarum perierunt," (Psalm. 80:17 (B.A. 16));

"Facies Jehovae contra facientes malum," Psalm. 34:17 (B.A. 16)); "Mitto Angelum coram te; caveto tibi a Faciebus Ejus, quia non sustinet praevaricationem vestram," (Exodus 23:20-21); "Dispergantur inimici Tui, et fugiant osores Tui a coram Faciebus Tuis," (Numeri 10:35); 9

"Vidi Sedentem super Throno, a Cujus Facie fugit Caelum et Terra," (Apocalypsis 20:11).

Quod nemo possit videre Dominum, qualis in Se est, ut supra dictum est, patet ex his:

Dixit Jehovah ad Mosen "Non potes videre Facies Meas, quia non videbit Me homo et Vivet," (Exodus 33:18-23).

Quod tamen visus sit, et vixerint, quia per Angelum, patet ex Genesis 32:31 (B.A. 30); 13:22-23; 10 et alibi.

Footnotes:

1. nostrae pro "meae"

2. Tuas pro "suas"

3. vi. pro "xxvi."

4. eos pro "nos"

5. xxv. pro "xx."

6. 5 pro "1"

7. 18 pro "19"

8. Jerem. pro "Esaj."

9. x. pro "ix."

10. 23 pro "29"

  
/ 962  
  

The Bible

 

Leviticus 17:10

Study

       

10 Homo quilibet de domo Israël et de advenis qui pereginantur inter eos, si comederit sanguinem, obfirmabo faciem meam contra animam illius, et disperdam eam de populo suo,

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org