29
Cum enim subverteret Deus civitates regionis illius, recordatus Abrahæ, liberavit Lot de subversione urbium in quibus habitaverat.
Genesis 19:29
Coronis #49
49. Propositum supra est quod primus status apud filios Israelis fuerit Apparitio Domini Jehovih, Vocatio, et Confoederatio; et ex Verbo discimus quod tria haec data sint primo apud Abramum, secundo apud Mosen, et tertio apud universum populum. Apparitio Domini Jehovih coram Abrahamo 1 describitur in Genesi, ita:
"Jehovah apparuit Abrahamo in planitiebus Mamre; ille sedens ad ostium tentorii sui,....cumque tolleret oculos suos et videret, ecce tres Viri stabant prope illum; quos cum primum vidit, cucurrit obviam ipsis ab ostio tentorii, et incurvavit se in terram. Atque dixit, Adonai, si inveni gratiam in oculis tuis, ne quaeso transeas praeter servum tuum" (cap. 18:1-3, seq.).
Erat Dominus noster Salvator, qui in Divina sua Trinitate, quam tres angeli repraesentabant, apparuit; nam dixit Dominus,
"Abraham....exultavit ut videret diem meum, ac vidit et gavisus est.....Amen, amen, dico vobis, Priusquam Abraham fuit Ego sum" (Johannes 8:56, 58).
Est in Domino Divina Trinitas; et Divina Unitas in Divina Trinitate repraesentata 2 est per "tres Viros," qui etiam dicti sunt
"Angeli" (Genesis 19:1).
In Divina autem sua Unitate dictus est
"Adonajus" (Genesis 18:3; cap. 19:18):
ut et
"Jehovah" (persaepe; [vide] Genesis 18:13, 14, 17, 19, 20, 22, 26, 33).
Apparitio Domini Jehovih coram Mose describitur in Exodo, ita:
"Apparuit Angelus Jehovae Mosi" ad montem ad Chorebum, "in flamma ignis e medio rubi.....Dixit itaque Moses, Secedam et videbo visionem magnam hanc, cur non comburitur rubus. Et vidit Jehovah quod secederet [ad videndum]; ideo clamavit ad eum Deus e medio rubi, et dixit, Mose, Mose.".... Et porro, dixit Moses ad Deum, "Quodnam nomen Tuum? .... Dixit Deus,....SUM QUI SUM.....Sic dices filiis Israelis, SUM misit me ad vos" (Exod. 3 [1,] 2-4, seq., 14, seq.).
Apparitio Domini Jehovih coram toto Populo describitur etiam in Exodo, ita:
Dixit Jehovah ad Mosen," Dic filiis Israelis ut "sint parati in diem tertium, quia die tertio descendet Jehovah in oculis omnis populi super Montem Sinai.....Et factum est in die tertio....ut essent voces et fulgura et nubes gravis 3 super monte, et vox bucinae valde vehemens, ut trepidaret universus populus qui in castris.....Mons Sinai totus fumabat, quia descendit super eum [Jehovah] in igne," et promulgabat coram populo Legem (Exodus 19:9-24; cap. 20:1-18).
Apparuit etiam Dominus Josuae ut
"Princeps exercitus Jehovae" coram quo Josua cecidit facie super terram, et vocavit Illum Adonajum suum (Joshua 5:13, 14).
Vocatio filiorum Israelis ad Terram Canaanem, ita ad Ecclesiam, etiam ter facta est; una ad Abramum, ut e terra patria sua illuc abiret, et porro promissio quod semen ejus haereditaturum sit illam terram (Genesis 12:1-7); vocatio etiam facta est per Mosen (Exodus 3:16, 17); et porro per Josuam (Joshua 1:3, seq., et 11).
Footnotes:
1. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
2. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
3. This reference has been corrected to match chapter/verse numbering in the English Bible text.
Exodus 4
1
Respondens Moyses ait : Non credent mihi, neque audient vocem meam, sed dicent : Non apparuit tibi Dominus.
2
Dixit ergo ad eum : Quid est quod tenes in manu tua ? Respondit : Virga.
3
Dixitque Dominus : Projice eam in terram. Projecit, et versa est in colubrum, ita ut fugeret Moyses.
4
Dixitque Dominus : Extende manum tuam, et apprehende caudam ejus. Extendit, et tenuit, versaque est in virgam.
5
Ut credant, inquit, quod apparuerit tibi Dominus Deus patrum suorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob.
6
Dixitque Dominus rursum : Mitte manum tuam in sinum tuum. Quam cum misisset in sinum, protulit leprosam instar nivis.
7
Retrahe, ait, manum tuam in sinum tuum. Retraxit, et protulit iterum, et erat similis carni reliquæ.
8
Si non crediderint, inquit, tibi, neque audierint sermonem signi prioris, credent verbo signi sequentis.
9
Quod si nec duobus quidem his signis crediderint, neque audierint vocem tuam : sume aquam fluminis, et effunde eam super aridam, et quidquid hauseris de fluvio, vertetur in sanguinem.
10
Ait Moyses : Obsecro, Domine, non sum eloquens ab heri et nudiustertius : et ex quo locutus es ad servum tuum, impeditioris et tardioris linguæ sum.
11
Dixit Dominus ad eum : Quis fecit os hominis ? aut quis fabricatus est mutum et surdum, videntem et cæcum ? nonne ego ?
12
Perge, igitur, et ego ero in ore tuo : doceboque te quid loquaris.
13
At ille : Obsecro, inquit, Domine, mitte quem missurus es.
14
Iratus Dominus in Moysen, ait : Aaron frater tuus Levites, scio quod eloquens sit : ecce ipse egreditur in occursum tuum, vidensque te lætabitur corde.
15
Loquere ad eum, et pone verba mea in ore ejus : et ego ero in ore tuo, et in ore illius, et ostendam vobis quid agere debeatis.
16
Ipse loquetur pro te ad populum, et erit os tuum : tu autem eris ei in his quæ ad Deum pertinent.
17
Virgam quoque hanc sume in manu tua, in qua facturus es signa.
18
Abiit Moyses, et reversus est ad Jethro socerum suum, dixitque ei : Vadam et revertar ad fratres meos in Ægyptum, ut videam si adhuc vivant. Cui ait Jethro : Vade in pace.
19
Dixit ergo Dominus ad Moysen in Madian : Vade, et revertere in Ægyptum, mortui sunt enim omnes qui quærebant animam tuam.
20
Tulit ergo Moyses uxorem suam, et filios suos, et imposuit eos super asinum : reversusque est in Ægyptum, portans virgam Dei in manu sua.
21
Dixitque ei Dominus revertenti in Ægyptum : Vide ut omnia ostenta quæ posui in manu tua, facias coram Pharaone : ego indurabo cor ejus, et non dimittet populum.
22
Dicesque ad eum : Hæc dicit Dominus : Filius meus primogenitus Israël.
23
Dixi tibi : Dimitte filium meum ut serviat mihi ; et noluisti dimittere eum : ecce ego interficiam filium tuum primogenitum.
24
Cumque esset in itinere, in diversorio occurrit ei Dominus, et volebat occidere eum.
25
Tulit idcirco Sephora acutissimam petram, et circumcidit præputium filii sui, tetigitque pedes ejus, et ait : Sponsus sanguinum tu mihi es.
26
Et dimisit eum postquam dixerat : Sponsus sanguinum ob circumcisionem.
27
Dixit autem Dominus ad Aaron : Vade in occursum Moysi in desertum. Qui perrexit obviam ei in montem Dei, et osculatus est eum.
28
Narravitque Moyses Aaron omnia verba Domini quibus miserat eum, et signa quæ mandaverat.
29
Veneruntque simul, et congregaverunt cunctos seniores filiorum Israël.
30
Locutusque est Aaron omnia verba quæ dixerat Dominus ad Moysen : et fecit signa coram populo,
31
et credidit populus. Audieruntque quod visitasset Dominus filios Israël, et respexisset afflictionem illorum : et proni adoraverunt.
