567. CAPUT XIII.

1. Et Vidi ex Mari Bestiam ascendentem, habentem capita septem, et cornua decem, et super cornubus suis decem diademata, et super capitibus suis nomen blasphemiae.

2. Et Bestia, quam vidi, erat similis pardo, et pedes ejus sicut ursi, et os ejus sicut os leonis; et dedit illi Draco virtutem suam, et thronum suum, et potestatem magnam.

3. Et vidi unum capitum ejus sicut sauciatum in mortem, et plaga mortis ejus sanata est; et admirata est tota terra post Bestiam.

4. Et adoraverunt Draconem, qui dedit potestatem Bestiae, et adoraverunt Bestiam, dicentes, Quis similis est Bestiae, quis potest pugnare cum ea.

5. Et datum ei os loquens magna et blasphemias, et data ei potestas faciendi menses quadraginta duos.

6. Et aperuit os suum in blasphemiam adversus Deum, blasphemare Nomen Ipsius, et Tabernaculum Ipsius, et eos in Caelo habitantes.

7. Et datum ei bellum facere cum sanctis, et vincere illos; et data ei potestas super omnem tribum et linguam et gentem.

8. Et adorabunt eam omnes habitantes super terra, quorum non scripta nomina in Libro vitae Agni, occisi a fundatione mundi.

9. Si quis habet aurem audiat.

10. Si quis captivitatem duxerit, in captivitatem abibit; si quis machaera occiderit, oportet eum machaera occidi: hic est patientia et fides sanctorum.

11. Et vidi aliam Bestiam ascendentem e Terra, et habebat cornua duo similia Agno, et loquebatur sicut Draco.

12. Et potestatem prioris Bestiae omnem facit coram illo, et facit ut terra et habitantes in illa adorent Bestiam priorem, cujus sanata est plaga mortis ejus.

13. Et facit signa magna, ut et ignem faciat descendere e Caelo in terram coram hominibus;

14. Et seducat habitantes super terra, propter signa quae data ei facere coram Bestia, dicens habitantibus super terra facere imaginem Bestiae, quae habet plagam machaerae et vixit.

15. Et datum ei dare spiritum imagini Bestiae, ut et loquatur imago Bestiae, et faciat ut quicunque non adorant imaginem Bestiae occidantur.

16. Et facit omnes parvos et magnos, et divites et pauperes, et liberos et servos, ut det illis characterem super manu eorum dextra et super frontibus eorum.

17. Et ut nemo possit emere aut vendere, si non habet characterem aut nomen Bestiae, aut numerum nominis ejus.

18. Hic sapientia est; habens intelligentiam computet numerum Bestiae, numerus enim hominis est, et numerus ejus sexcenta sexaginta sex.

SENSUS SPIRITUALIS.

CONTENTUM TOTIUS CAPITIS.

CONTINUATUR IN HOC CAPITE DE DRACONE, ET DESCRIBITUR DOCTRINA ET FIDES, QUAE PER ILLUM INTELLIGITUR; QUALIS ILLA EST APUD LAICOS, ET POSTEA QUALIS APUD CLERICOS:

PER "BESTIAM EX MARI ASCENDENTEM" DESCRIBITUR DOCTRINA ET FIDES ILLA APUD LAICOS (a vers. 1 ad 10);

ET PER "BESTIAM E TERRA," ILLA APUD CLERICOS (vers. 11-17);

TUM DE FALSIFICATIONE VERI VERBI AB HIS (vers. 18).

CONTENTA SINGULORUM VERSUM.

1. "Et vidi ex Mari Bestiam ascendentem," significat Laicos, in Ecclesiis Reformatorum, qui in doctrina et fide Draconis sunt de Deo et de Salvatione (567); "habentem capita septem," "significat insaniam ex meris falsis (568); "et cornua decem,"

significat potentiam multam (569); "et super cornubus suis decem diademata," significat potentiam falsificandi multa vera Verbi (570); "et super capitibus suis nomen blasphemiae," significat negationem Divini Humani Domini, et doctrinam Ecclesiae non ex Verbo, sed ex propria intelligentia exclusam (571).

2. "Et Bestia quam vidi, similis pardo," significat haeresin destructivam Ecclesiae, quia ex veris Verbi falsificatis (572); "et pedes ejus sicut ursi," significat plenam fallaciis ex Sensu literae Verbi lecto sed non intellecto (573); "et os ejus sicut os leonis," significat ratiocinationes ex falsis sicut ex veris (574); "et dedit illi Draco virtutem suam. et thronum suum, et potestatem magnam," significat quod haereticum illud per receptionem a Laicis valeat et regnet (575).

3. "Et vidi unum capitum ejus sicut sauciatum in mortem," significat quod doctrina de sola Fide non concordet cum Verbo, ubi toties Opera mandantur (576); "et plaga mortis ejus sanata est," significat medelam ejus, de qua (577); "et admirata tota terra post Bestiam," significat quod tunc doctrina et fides illa cum gaudio recepta sit (578).

4. "Et adoraverunt Draconem, qui dedit potestatem Bestiae," significat agnitionem quod sit qualis est data ab antesignanis et docentibus, qui fecerunt illam valere per receptionem a communi caetu (579); "et adoraverunt Bestiam," significat agnitionem a communi caetu, quod sancta veritas sit (580); "dicentes, Quis similis Bestiae, quis potest pugnare cum ea," significat excellentiam illius doctrinae, quia a nemine contradici potest (581).

5. "Et datum ei os loquens magna et blasphemias," significat quod doceat mala et falsa (582); "et data ei potestas faciendi menses quadraginta duos," significat copiam docendi et faciendi mala et falsa doctrinae istius usque ad finem illius Ecclesiae, dum principium Novae (583).

6. ("Et aperuit os suum in blasphemiam adversus Deum et Nomen Ipsius," significat effata illorum, quae sunt scandala, contra Ipsum Divinum et Divinum Humanum Domini, et simul contra omne Ecclesiae ex Verbo, per quod Dominus colitur) (584); "et Tabernaculum Ipsius et eos in Caelo habitantes," significat scandala contra Ecclesiam caelestem Domini et contra Caelum (585).

7. "Et datum ei bellum facere cum sanctis et vincere illos," significat quod impugnaverint Divina vera Verbi et prostraverint illa (586); "et data ei potestas super omnem tribum et linguam et gentem," significat sic dominium super omnia Ecclesiae, tam quae ejus doctrinae quam quae ejus vitae sunt (587).

8. "Et adorabunt(1) eam omnes habitantes super terra quorum non scripta nomina in Libro vitae Agni," significat quod omnes haereticum illud pro sancto Ecclesiae agnoverint, praeter illos qui crediderunt in Dominum (588); "occisi a fundatione mundi," significat Divinum Humanum Domini non agnitum ab instauratione Ecclesiae (589).

9. "Si quis habet aurem audiat," significat quod ad haec attendant qui volunt sapere (590).

10. "Si quis captivitatem duxerit, in captivitatem abibit," significat quod qui haereticum illud alios a bene credendo et a bene vivendo abducit, a suismet falsis et malis in Infernum abducatur (591); "si quis machaera occiderit, oportet eum machaera occidi," significat quod qui per falsa destruit animam alterius, per falsa destruatur et pereat (592); ("hic est patientia et fides sanctorum," significat quod homo Novae Ecclesiae Domini per tentationes ab illis exploretur qualis est quod vitam et quoad fides) (593).

11. "Et vidi aliam Bestiam ascendentem e Terra," significat Clericos qui in doctrina et fide Draconis sunt de Deo et Salvatione (594); "et habebat duo cornua similia Agno, et loquebatur sicut Draco," significat qua loquantur, doceant et scribant ex Verbo, sicut Divinum Verum Domini foret, et tamen est verum falsificatum (595).

12. "Et potestatem prioris Bestiae omnem facit ¹ coram illo," significat quod confirmaverint dogmata, et quod per id valeant (596); "et facit ut terra et habitantes in illa adorent Bestiam priorem, cujus sanata est plaga mortis ejus," significat quod constabilitum sit ex confirmationibus quod pro sancto Ecclesiae agnosceretur, quod a communi caetu receptum est (597).

13. "Et facit signa magna," significat testificationes quod vera sint quae docent, tametsi sunt falsa, (598); "ut (et) ignem faciat descendere e Caelo in terram coram hominibus," significat contestationes quod falsa illorum sint vera (599).

14. "Et(3) seducat habitantes super terra propter signa quae data ei facere coram Bestia," significat quod per testificationes et contestationes inducant homines Ecclesiae in errores (600); "dicens habitantibus super terra facere imaginem Bestiae, quae habet plagam machaerae et vixit," significat quod adducant homines Ecclesiae pro doctrina recipere, quod Fides sit unicum medium salutis, propter causam de qua (601).

15. "Et datum et dare spiritum imagini Bestiae, ut et loquatur imago Bestiae," significat quod permissum sit illis confirmare doctrinam illam per Verbum, ex quo sicut vivificata docetur (602); "et faciat ut quicunque non adorant imaginem Bestiae occidantur," significat quod pronuntient damnationem super illos qui non doctrinam fidei illorum pro sancta doctrina Ecclesiae agnoscunt (603).

16. "Et facit omnes parvos et magnos. et divites et pauperes, et liberos et servos," significat omnes in illa Ecclesia ex quacunque conditione, eruditione et intelligentia sunt (604); "ut det illis characterem super manu eorum dextra et super frontibus eorum," significat quod nemo pro Christiano Reformato agnoscatur, nisi qui fide et amore recipit doctrinam illam (605).

17. "Et ut nemo possit emere aut vendere, si non habet characterem, aut nomen Bestiae, aut numerum nominis ejus," significat quod nemini liceat ex Verbo docere nisi qui agnoscit illam, ac jurat in fidem et amorem ejus, aut in tale quod ei conforme est (606).

18. "Hic sapientia est," significat quod sapientis sit ex illis quae in hoc capite dicta et explicata sunt, videre et intelligere, qualis est doctrina et fides de Deo et de Salvatione apud Clericos (607); "habens intelligentiam computet numerum Bestiae," significat quod qui in illustratione a Domino est, cognoscere possit quale confirmationum istius doctrinae et fidei ex Verbo apud illos (608); "numerus enim hominis est," significat quale Verbi et inde Ecclesiae (609); "numerus ejus sexcenta sexaginta sex," significat quale hoc, quod ab illis omne verum Verbi falsificatum sit (610)

EXPLICATIO.

(Vers. 1) "Et vidi ex Mari Bestiam ascendentem," significat Laicos in Ecclesiis Reformatorum, qui in doctrina et fide Draconis sunt de Deo et de Salvatione. - Quid et qualis fides Draconis, videatur (537). De eadem fide continuatur in hoc capite; et per "hanc Bestiam," quae "visa est ascendere ex Mari," intelligitur illa fides apud Laicos, at per "Bestiam ex terra" (de qua vers. 11), intelligitur illa fides apud Clericos. Quod continuetur hic de Dracone, patet ex his in hoc capite: quod "Draco dederit Bestiae ascendenti ex Mari virtutem suam, et thronum, et potestatem magnam," (vers. 2); et quod "adoraverint Draconem, qui dedit potestatem Bestiae," (vers. 4) et de "Bestia ex Terra," quod illa "locuta sit sicut Draco," (vers. 11); et quod "potestatem prioris Bestiae omnem fecerit coram Dracone," (vers. 12). Quod sint Laici qui per "Bestiam ex Mari" intelliguntur, et Clerici qui per "Bestiam ex Terra," est quia per "mare" significatur Externum Ecclesiae, ac per "terram" Internum ejus (398, et alibi); ac in externis doctrinae Ecclesiae sunt Laici, et in internis ejus sunt Clerici; quare etiam "Bestia ex Terra" in sequentibus vocatur" Pseudopropheta." Quod sint qui in Ecclesiis Reformatorum, est quia de Reformatis agitur usque ad cap. 16, inclusive, et de Romano Catholicis cap. 17 et 18; et postea de Ultimo Judicio, et demum de Nova Ecclesia. Quod visi sint ut "Bestiae," est quia Draco est bestia, et quia "bestia" in Verbo significat hominem quoad ejus affectiones, bestiae innocuae et utiles illum quoad affectiones bonas, ac bestiae noxiae et inutiles illum quoad affectiones malas; quare homines Ecclesiae in genere dicuntur "oves," ac caetus ex illis "grex," et docens vocatur "pastor." Inde etiam est quod Verbum quoad ejus potentiam, affectionem, intellectum et sapientiam, supra describatur per "quatuor Animalia," quae erant "Leo, Vitulus, Aquila et Homo," (4); ² et quod Intellectus Verbi per "Equos," (6). Causa est, quia affectiones hominis in mundo spirituali e longinquo apparent sicut bestiae, ut prius saepius dictum est; ac bestiae in se spectatae non sunt nisi quam formae affectionum naturalium, homines autem non solum sunt formae affectionum naturalium, sed etiam simul spiritualium. Quod homines quoad affectiones intelligantur per "bestias," constare potest ex his locis:

"Pluviam benevolentiarum stillare facis ³ haereditatem Tuam laborantem confirmabis, Bestia (Caetus Tuus) habitabunt in ea," (Psalm. 68:10-11 (B.A. 9-10));

"Mihi omnis Fera sylvae, Bestiae in montibus millium; novi omnem avem montium, Bestia agrorum Meorum Mecum," (Psalm. 50:10 (,11));

"Aschur cedrus in Libano, alta facta est altitudo ejus, in ramis ejus nidificarunt omnes aves caelorum, et sub ramis ejus pepererunt omnes Bestiae agri, et in umbra ejus habitarunt omnes gentes magnae," (Ezechiel 31:3-6, 10, 13; ⁴ Daniel 4:7-13);

"Feriam illis foedus in die illo cum Bestia agri, et cum Avi caelorum, et desponsabo te Mihi in aeternum," (Hoschea 2:18-19); ⁵

"Gaude et laetare, ne timete Bestiae agrorum Meorum, quia herbosa facta sunt habitacula deserti," (Joel 2:21-22); ⁶

"In die illo erit magna tumultuatio, Jehudah pugnabit contra Hierosolymam, et erit plaga Equi, Muli, Cameli, et omnis Bestiae; deinde omnis residuus ascendet Hierosolymam," (Sacharias 14:13-16); ⁷

"Abominabuntur eum Avis, et omnis Bestia terrae eum contemnet," (Esaias 18:6);

"Tu, fili hominis, dic Avi omnis alae, et omni Bestiae agri, Congregamini ad sacrificium Meum super montibus Israelis; sic dabo gloriam Meam inter gentes," (Ezechiel 39:17-21);

"Jehovah congregat expulsos Israelis, omnis Bestia agrorum Meorum venite," (Esaias 56:8-9);

"Jehovah perdet Aschurem, requiescet in medio ejus omnis Fera gentis, tam Platea quam Anataria in malogranatis ejus," (Zephanias 2:13 (, 14));

"Oves dispersae sunt sine Pastore, et in cibum omni Ferae agri," (Ezechiel 34:5, 8);

"Super facies agri projiciam te, et habitare faciam super te omnem Avem Caelorum, et satiabo ex te Feram omnis terrae," (Ezechiel 32:4); (Tum, 5:17; 29:5; 33:27; 39:4; Jeremias 15:3; 16:4; 19:7; 27:5-6) ⁸

"Hostis opprobio afficit Jehovam: ne des Bestiae animam turturis," (Psalm. 74:18-19);

"Vidi in visione quatuor Bestias ascendentes ex Mari; prima erat sicut Leo cui alae aquilae, altera similis Urso, tertia sicut Pardus, et quarta terribilis," (Daniel 7:2-7); ⁹

Spiritus Jesum impellens fecit exire in desertum, "et erat cum Bestiis, et Angeli ministrabant Ipsi," (Marcus 1:12-13);

non erat cum bestiis, sed cum Diabolis, qui hic per "bestias" intelliguntur.

Praeter aliis in locis, ubi "bestiae" et "ferae" nominantur, ut Esaias 35:9; 43:20; Jeremias 12:4, 8-10; Ezechiel 8:10; 34:23, 25, 28; 38:18-20; Hoschea 4:2-3; 13:8; Joel 1:16, 18, 20; Habakuk 2:17; Daniel 2:37-38; Psalm. 8:7-9 (B.A. 6-8); Psalm. 80:14 (B.A. 13); Psalm. 104:10-11, 14, 20, 25; Psalm. 148:7, 10; Exodus 23:28-30; Leviticus 26:6; Deuteronomius 7:22; 32:24. ¹⁰

In illis locis per "bestias" significantur homines quoad affectiones. Per "hominem et bestiam" simul significatur homo quoad affectionem spiritualem et quoad affectionem naturalem, in sequentibus locis: Jeremias 7:20; 21:6; 27:5; 31:27; 32:43; 33:10-12; 36:29; ¹¹ 50:3; Ezechiel 14:13, 17, 19; 25:13; 32:13; 36:11; Zephanias 1:2-3; Sacharias 2:8 (B.A. 4); ¹² 8:9-10; Jonas 3:7-8; Psalm. 36:7 (B.A. 6); Numeri 18:15.

Per omnes bestias quae sacrificabantur, significatae sunt affectiones bonae; similiter per bestias quae comedebantur; et vicissim, per bestias quae non comedendae erant, (Leviticus 20:25-26).

Footnotes:

294. His adjiciam hoc MEMORABILE:-

In mundo naturali est homini duplex loquela, quia duplex cogitatio, exterior et interior; potest enim homo loqui ex cogitatione interiore et simul tunc ex cogitatione exteriore, et potest loqui ex cogitatione exteriore et non ex interiore, imo contra interiorem; inde simulationes, assentationes et hypocrises. At in mundo spirituali non est homini duplex loquela, sed simplex: loquitur ibi sicut cogitat, alioquin sonus stridet, et laedit aures; at usque potest silere, et sic non evulgare mentis suae cogitata: quare hypocrita, dum inter sapientes venit, vel abit, vel proripit se ad angulum in conclavi, et facit se inconspicuum, et sedet mutus.

Quondam erant multi in mundo spirituum congregati, et de hac re inter se loquebantur, dicentes, quod non posse loqui nisi sicut cogitat, sit durum illis in bonorum consortio, qui non juste cogitaverunt de Deo et de Domino. In medio congregatorum erant Reformati, et multi ex Clero, et juxta illos Pontificii cum Monachis: ac hi et illi primum dixerunt, quod hoc non durum sit; "Quid opus aliter loqui quam sicut cogitat: et si forte non juste cogitet, potestne comprimere labia, et tenere silentium."

Et Clerus dixit, "Quis non cogitat juste de Deo et de Domino." Sed aliqui ex congregatis dixerunt, "Tentemus tamen."

Et dictum est illis qui se confirmaverunt in Trinitate Personarum de Deo, imprimis ex his verbis in Doctrina Athanasiana, "Una Persona est Patris, alia Filii, et alia Spiritus Sancti, et sicut Pater est Deus ita Filius est Deus et ¹ Spiritus Sanctus est Deus," ut dicerent "Unum Deum," sed non potuerunt. Contorserunt et plicaverunt labia in plures sinus, et non potuerunt articulare sonum in voces alias quam ideis cogitationis eorum consonas, quae erant trium Personarum, et inde trium Deorum.

Porro dictum est ad illos, qui confirmaverunt fidem separatam a charitate, ut nominarent Jesum, sed non potuerunt; at omnes potuerunt dicere Christum, et quoque Deum Patrem. Hoc mirati sunt, et quaesiverunt causam, et invenerunt hanc, quod oraverint Deum Patrem propter Filium, et non oraverint Ipsum Salvatorem; "Jesus" enim significat Salvatorem.

Porro dictum est illis, ut ex cogitatione de Humano Domini dicerent "Divinum Humanum;" sed nemo ex Clero, qui ibi aderat, potuit, at aliqui ex Laicis potuerunt; quare hoc in seriam ventilationem missum est: et tunc,

1. Lecta sunt coram illis haec apud Evangelistas:

Pater dedit omnia in manum Filio, (Johannes 3:35);

Pater dedit Filio potestatem omnis carnis," (Johannes 17:2);

"Omnia Mihi tradita sunt a Patre, (Matthaeus 11:27);

Data est Mihi omnis potestas in Caelo et in Terra," (Matthaeus 28:18);

et dictum est illis, "Tenete inde in cogitatione, quod Christus tam quoad Divinum quam quoad Humanum Suum sit Deus Caeli et terrae, et sic enuntiate Divinum Humanum.

Sed usque non potuerunt, et dixerunt, quod quidem exinde tenerent aliquid cogitationis ex intellectu de eo, sed usque non aliquid agnitionis, et quod ideo non possent.

2. Postea lectum est coram illis ex Luca 1:32, 34-35), quod Dominus quoad Humanum esset Filius Jehovae Dei et quod ubivis in Verbo quoad Humanum dicatur "Filius Dei," et quoque "Unigenitus;" et petierunt ut hoc tenerent in cogitatione, et quoque quod Unigenitus Filius Dei natus in mundo non possit non esse Deus, sicut Pater est Deus, et eloquerentur "Divinum Humanum."

Sed dixerunt, "Non possumus, ex causa quia spiritualis nostra cogitatio, quae est interior, non admittit in cogitationem proximam loquelae alias ideas quam similes," et quod inde percipiant, quod non liceat nunc cogitationes suas dividere, sicut in mundo naturali.

3. Deinde lecta sunt coram illis Domini verba ad Philippum haec:

"Dixit Philippus, Domine, monstra nobis Patrem: et dixit Dominus, Qui videt Me, vidit Patrem; nonne credis quod Ego in Patre et Pater in Me," (Johannes 14:8-11);

et quoque alia loca, quod Pater et Ipse unum sint, (Johannes 10:30; et alibi);

et dictum est illis, ut tenerent id in cogitatione, et sic dicerent "Divinum Humanum."

Sed quia illa cogitatio non fuit radicata in agnitione quod Dominus esset Deus etiam quoad Humanum, ideo non potuerunt; contorserunt labia in plicas usque ad indignationem, et voluerunt cogere os suum ad enuntiandum, et extorquere, sed non valuerunt.

Causa erat, quia ideae cogitationis, quae fluit ex agnitione, unum faciunt cum vocibus linguae apud illos qui in mundo spirituali sunt; et ubi ideae illae non sunt, non dantur voces, nam ideae fiunt voces in loquela.

4. Porro lecta sunt coram illis, ex Doctrina Ecclesiae in universo terrarum Orbe recepta, haec: "Quod Divinum et Humanum in Domino non sint duo, sed unum, imo una Persona, unita prorsus sicut anima et corpus" (haec ex Fide Symbolica Athanasiana); et dictum est illis," Ex inde potestis omnino habere ideam ex agnitione, quod Humanum Domini sit Divinum, quia Anima Ipsius est Divinum; est enim ab Ecclesiae vestrae doctrina, quam in mundo agnoveratis: insuper est anima ipsa essentia et corpus est forma, ac essentia et forma unum faciunt sicut esse et existere, et sicut causa efficiens effectus et ipse effectus."

Retinuerunt illam ideam, et voluerunt ex illa enuntiare "Divinum Humanum," sed non potuerunt; interior enim idea de Humano Domini exterminavit et expunxit "ideam hanc novam adscititiam," ut illam vocabant.

5. Adhuc coram illis lectum est ex Johanne, hoc:

Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum: et Verbum Caro factum est," (Johannes 1:1, 14);

et ex Paulo hoc:

"In Christo Jesu habitat omnis plenitudo Divinitatis corporaliter," (Colossenses 2:9);

et dictum est illis ut firmiter cogitarent, quod Deus Qui fuit Verbum, factus sit Caro, et quod omne Divinum in Ipso habitet corporaliter: "forte sic potestis enuntiare Divinum Humanum." Sed usque non potuerunt, dicentes aperte, quod non possent habere ideam Divini Humani, quia Deus est Deus, et homo est homo: et "Deus est Spiritus, et de spiritu non alter cogitavimus quam sicut de vento aut aethere."

6. Tandem dictum est illis, "Nostis quod Dominus dixerit,

"Manete in Me, et Ego in vobis: qui manet in Me et Ego in illo, (hic) fert illorum multum, quia sine Me non potestis facere quicquam," (Johannes 15:4-5);

et quia aliqui ex Clero Angliae aderant, lectum est coram illis ex una illorum Oratione ante Sanctam Communionem, "For, when we spiritually eat the flesh of Christ, and drink the blood, then we dwell in Christ, and Christ in us:" "Si nunc cogitatis, quod hoc non dari possit, nisi Humanum Domini sit Divinum, enuntiate itaque Divinum Humanum ex agnitione in cogitatione."

Sed usque non potuerunt; fuit enim idea illis tam alte impressa, quod aliud esset Divinum Domini, et aliud Humanum Ipsius, ut quod Divinum Ipsius esset simile Divino Patris, et Humanum simile humano alterius hominis.

At dictum est illis, "Quomodo potestis ita cogitare: num rationalis mens potest usquam cogitare Deum esse tres, et Dominum esse duos."

7. Postea converterunt se ad Lutheranos, dicentes, quod Augustana Confessio et Lutherus docuerint, quod Filius Dei et Filius Hominis in Christo sint una Persona,et quod Ipse etiam quoad Humanam Naturam sit Verus, Omnipotens ac Aeternus Deus; et quod quoad illam etiam ad dextram Omnipotentis Dei praesens gubernet omnia in Caelis et in Terris, impleat omnia, nobiscum sit, et in nobis habitet et operetur; et quod non sit adorationis differentia, quia per Naturam quae cernitur, adoratur Divinitas quae non cernitur; ita quod in Christo Deus sit Homo et Homo Deus.

His auditis responderunt, "Est ne ita." Et circumspexerunt, et mox dixerunt, "Haec prius non novimus, quare nec possumus."

At unus et alter dixit, "Legimus id et scripsimus id, sed usque dum de eo in nobis ex nobis cogitavimus, fuerunt modo verba, quorum ideam interiorem non habuimus."

8. Tandem conversi ad Pontificios dixerunt, "Forte vos potestis nominare Divinum Humanum, quia creditis quod in vestra Eucharistia in Pane et Vino et in omni ejus parte sit integer Christus: et quoque adoratis Ipsum, cum monstratis et circum fertis hostias, ut Deum: tum quia vocatis Mariam Dei genetricem, consequenter agnoscitis quod genuerit Deum, hoc est, Divinum Humanum.

Et illi tunc voluerunt enuntiare illud ex illis ideis cogitationum de Domino, sed non potuerunt, propter materialem ideam de Corpore et Sanguine Ipsius; et propter assertionem quod Humana potestas et non Divina translata sit ab Ipso in Papam.

Et surrexit unus Monachus et dixit, quod possit cogitare Divinum Humanum de Sanctissima Virgine Maria Deipara, et quoque de Sancto monasterii sui.

Et alter Monachus accessit dicens, "Ego possum ex idea cogitationis meae dicere Divinum Humanum de Sanctissimo Papa potius quam de Christo;" sed tunc alii Monachi retraxerunt illum, et dixerunt, "Pudeat te."

Post haec visum est Caelum apertum, et visae sunt Linguae sicut flammulae descendentes et influentes apud quosdam; et illi tunc celebrabant Divinum Humanum Domini, dicentes, "Removete ideam trium Deorum, et credite quod in Domino habitet omnis plenitudo Divinitatis corporaliter, et quod Pater et Ipse unum sint, sicut anima et corpus unum sunt, et quod Deus non sit ventus aut aether, sed quod sit Homo, et tunc conjungemini Caelo, et per id a Domino poteritis nominare Jesum, et dicere Divinum Humanum."