9723. ‘Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]’: quod significet removentia post usus, constat ex significatione ‘lebetum ad decinerandum’ quod sint removentia post usus; ‘cinis’ enim significat talia in memoria naturali seu externa' hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu ¹ sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem ² suae vitae in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit ³ , quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum ⁴ , visum, et ⁵ lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno ⁶ seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam quae infra se, ⁷ et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum ⁸ illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu ¹ ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt ⁹ ; quae enim ¹⁰ homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit.

[2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum ¹¹ amoris primo loco sit, et verum ¹² fidei secundo, prout multis ostensum est prius, ¹³ n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, ¹⁴ e memoria illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt ¹⁵ homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt ¹⁶ , et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam.

[3] Scientifica ¹⁷ quae usibus illis inserviverunt ¹⁸ significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, ¹⁹ imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at ²⁰ cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra ²¹ educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche ²² in Levitico, Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum ²³ lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, 6:1-6 [KJV 8-13];

singula haec involvunt arcana caeli, et significant Divina cultus Domini ex bono amoris; quid itaque ‘cinis’, supra dictum est; quod aliquid caeleste per ‘cinerem altaris’ significetur, constare potest unicuivis qui expendit, sicut quod cum sacerdos decineraret altare ²⁴ , indueret amictum lini et femoralia lini, et dein in aliis vestibus educeret eum extra castra, et reponeret in loco mundo; nulla res in Verbo inanis est, ne quidem ullum verbum, ita nec ullum momentum hujus processus.

[4] Ex his aliquantum constare potest quid significatur per cinerem ex vacca rufa combusta, quo medio aqua separationis et mundationis parabatur, de quo Num. 19:2-11, 17; et quid in opposito sensu per ‘cinerem’ significatur, quod nempe damnatum remanens post combustionem ex igne amoris sui; id significatur per cinerem quem ferebant super capite, et in quo se ²⁵ volvebant in luctu ob peccata, Jer. 6:26; ²⁶ Ezech. 27:30; Jonae 3:6.

Footnotes:

1071. Quod ‘bibit vinum’ significet quod illa quae sunt fidei vellet investigare, constat ex significatione ‘vini’; ‘vinea aut vitis’, ut ostensum, est Ecclesia spiritualis, seu homo Ecclesiae spiritualis; ‘uva, racemi, botri’ sunt fructus ejus, et significant charitatem et quae sunt charitatis; vinum autem significat fidem inde, et omnia quae sunt fidei; ita ‘uva’ est Ecclesiae istius caeleste, ‘vinum’ est Ecclesiae istius spirituale; illud seu caeleste, ut saepe prius dictum, est voluntatis, hoc seu spirituale est intellectus: quod ‘biberit de vino’ significet quod investigare voluerit illa quae sunt fidei, et quidem per ratiocinia, constat inde quia ‘inebriatus est’, hoc est, in errores lapsus: homo enim hujus Ecclesiae nullam perceptionem habuit sicut homo Ecclesiae Antiquissimae, sed quid bonum et verum esset, addiscere debuit ex doctrinalibus fidei a perceptione Antiquissimae Ecclesiae collectis et conservatis, quae doctrinalia erant illius Ecclesiae Verbum; doctrinalia fidei, sicut Verbum, absque perceptione in multis talia fuerunt ut non credi possent, spiritualia enim et caelestia infinite transcendunt captum humanum, inde ratiocinatio; sed qui non credere vult prius quam illa capiat, nusquam credere potest, ut prius saepe ostensum, videantur quae n. 128-130, 195, 196, 215, 232, 233.

[2] Quod ‘uvae’ in Verbo significent charitatem et quae charitatis sunt, et quod ‘vinum’ significet fidem inde et quae fidei sunt, ex sequentibus his locis constare potest;

apud Esaiam,

Vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, exspectavit ut faceret uvas, et fecit labruscas, 5:1, 2, 4;

ubi ‘uvae’ pro charitate et ejus fructibus:

apud Jeremiam,

Colligendo colligam eos ¹ , dictum Jehovae, non uvae in vite, et non ficus in ficu, 8:13;

‘vitis’ pro Ecclesia spirituali, ‘uvae’ pro charitate:

apud Hoscheam,

Sicut uvas in deserto inveni Israelem, sicut primitivum in ficu, in initio ejus, vidi patres vestros, 9:10;

‘Israel’ pro Antiqua Ecclesia, ‘uva’ pro quod charitate praediti; in opposito sensu cum Israel pro filiis Jacobi:

apud Micham, Non botrus ad comedendum, primitivum ² desideravit anima mea; periit sanctus e terra, et rectus inter hominem non, 7:1, [];

‘botrus’ pro charitate seu sancto, ‘primitivum’ pro fide seu recto:

[3] apud Esaiam,

Sic dixit Jehovah, Quemadmodum invenitur mustum in botro, et dicit, Ne corrumpe illud, quia benedictio in illo, 65:8;

‘botrus’ pro charitate, ‘mustum’ pro charitatis bonis et inde veris:

apud Mosen,

Lavit in vino indumentum, et in sanguine uvarum velamen Suum, Gen. 49:11;

de Domino prophetia; ‘vinum’ pro spirituali ex caelesti, ‘sanguis uvarum’ pro caelesti respective ad Ecclesias spirituales; ita ‘uvae’ pro ipsa charitate, ‘vinum’ pro ipsa fide:

apud Johannem, Angelus dixit Mitte falcem acutam, et vindemia botros terrae, quia maturuerunt uvae ejus, Apoc. 14:18;

ibi de ultimis temporibus quando nulla fides, hoc est, quando nulla charitas; nam fides non alia est quam charitatis, estque essentialiter ipsa charitas, quare cum dicitur quod amplius nulla fides, ut ultimis temporibus, intelligitur quod nulla charitas.

[4] Sicut ‘uvae’ significant charitatem, ita ‘vinum’ significat fidem inde, nam vinum est ex uvis; quod praeter a locis nunc et prius, ubi de vinea et vite, etiam a sequentibus constare potest;

apud Esaiam,

Ablata est laetitia et exsultatio de Carmel ³ et in vineis non cantatur, non jubilatur, vinum in torcularibus non calcat calcans, hedad ⁴ cessare feci, 16:10;

pro quod vastata est Ecclesia spiritualis, quae est ‘Carmel’; ‘vinum in torcularibus non calcans’ pro quod non amplius sint qui in fide:

apud eundem,

Exurentur habitatores terrae, et relictus erit homo pusillum; lugebit mustum, languescet vitis, in cantu non bibent vinum; amara erit sicera bibentibus illam, clamor super vino in plateis, 24:6, 7, 9, 11; de vastata Ecclesia Spiritum, ibi vinum pro veris fidei quae nauci apud Jeremiam,

Matribus suis dicent, Ubi frumentum et vinum? cum deficiunt sicut confossus in plateis urbis, Thren. 2:12;

‘ubi frumentum et vinum’ significat ubi amor et fides; ‘plateae urbis’ significant hic ut alibi in Verbo, veritates; ‘ibi confossi’ quod non sciant quid vera fidei:

[5] apud Amos, Reducam captivitatem populi Mei Israelis, et aedificabunt urbes desolatas, et inhabitabunt, et plantabunt vineas, et bibent? vinum earum, 9:14;

de Ecclesia spirituali seu Israele, de qua praedicatur ‘plantare vinea et bibere vinum’ cum talis fit ut ex charitate habeat fidem:

apud Zephaniam,

Aedificabunt domos sed non inhabitabunt, et plantabunt vineas sed non bibent vinum earum, 1:13; Amos 5:11;

pro contrario, cum Ecclesia spiritualis vastata:

apud Zachariam, Erunt sicut potens Ephraim, et laetabitur cor eorum, sicut vino, et filii eorum videbunt et laetabuntur, 10:7;

ibi de domo Jehudae, quod ita ex fidei bonis et veris:

apud Johannem, Quod oleo et vino non damnum inferent, Apoc. 6:6;

pro quod non caelesti et spirituali seu illis quae sunt amoris et fidei.

[6] Quia ‘vinum’ significabat fidem in Dominum, etiam fides in Ecclesia Judaica repraesentabatur in sacrificiis per libamen vini, de quo Num. 15:2-15; 28:11-15, 18 ad fin. ; 29:7 ad fin. ; Lev. 23:12, 13 Exod. 29:40, quare ita apud Hoscheam,

Area et torcular non pascet eos, et mustum mentietur in ea, non habitabant in terra Jehovae, et revertetur Ephraim Aegyptum, et in Assyria immundum comedent, non libabunt Jehovae vinum, non grata erant Ipsi, 9:2-4;

ubi de Israele seu Ecclesia spirituali, deque illis ibi qui pervertant et contaminant sancta et vera fidei per id quod investigare velint illa per scientias et ratiocinia; ‘Aegyptus’ est scientia, ‘Assyria’ est ratiocinatio, ‘Ephraim’ qui ratiocinatur.

Footnotes: