The Bible

 

Ezechiel 27

Study

   

1 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Tu ergo, fili hominis, assume super Tyrum lamentum :

3 et dices Tyro, quæ habitat in introitu maris, negotiationi populorum ad insulas multas : Hæc dicit Dominus Deus : O Tyre, tu dixisti : Perfecti decoris ego sum,

4 et in corde maris sita. Finitimi tui qui te ædificaverunt, impleverunt decorem tuum :

5 abietibus de Sanir exstruxerunt te cum omnibus tabulatis maris : cedrum de Libano tulerunt ut facerent tibi malum.

6 Quercus de Basan dolaverunt in remos tuos : et transtra tua fecerunt tibi ex ebore indico, et prætoriola de insulis Italiæ.

7 Byssus varia de Ægypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo : hyacinthus et purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum.

8 Habitatores Sidonis et Aradii fuerunt remiges tui : sapientes tui, Tyre, facti sunt gubernatores tui.

9 Senes Giblii et prudentes ejus habuerunt nautas ad ministerium variæ supellectilis tuæ : omnes naves maris, et nautæ earum, fuerunt in populo negotiationis tuæ.

10 Persæ, et Lydii, et Libyes erant in exercitu tuo viri bellatores tui : clypeum et galeam suspenderunt in te pro ornatu tuo.

11 Filii Aradii cum exercitu tuo erant super muros tuos in circuitu : sed et Pigmæi, qui erant in turribus tuis, pharetras suas suspenderunt in muris tuis per gyrum : ipsi compleverunt pulchritudinem tuam.

12 Carthaginenses negotiatores tui, a multitudine cunctarum divitiarum, argento, ferro, stanno, plumboque, repleverunt nundinas tuas.

13 Græcia, Thubal, et Mosoch, ipsi institores tui : mancipia, et vasa ærea advexerunt populo tuo.

14 De domo Thogorma, equos, et equites, et mulos adduxerunt ad forum tuum.

15 Filii Dedan negotiatores tui : insulæ multæ, negotiatio manus tuæ : dentes eburneos et hebeninos commutaverunt in pretio tuo.

16 Syrus negotiator tuus propter multitudinem operum tuorum : gemmam, et purpuram, et scutulata, et byssum, et sericum, et chodchod proposuerunt in mercatu tuo.

17 Juda et terra Israël, ipsi institores tui in frumento primo : balsamum, et mel, et oleum, et resinam proposuerunt in nundinis tuis.

18 Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum, in multitudine diversarum opum, in vino pingui, in lanis coloris optimi.

19 Dan, et Græcia, et Mosel, in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum : stacte et calamus in negotiatione tua.

20 Dedan institores tui in tapetibus ad sedendum.

21 Arabia et universi principes Cedar, ipsi negotiatores manus tuæ : cum agnis, et arietibus, et hædis, venerunt ad te negotiatores tui.

22 Venditores Saba et Reema, ipsi negotiatores tui : cum universis primis aromatibus, et lapide pretioso, et auro, quod proposuerunt in mercatu tuo.

23 Haran, et Chene, et Eden, negotiatores tui ; Saba, Assur, et Chelmad venditores tui.

24 Ipsi negotiatores tui multifariam involucris hyacinthi, et polymitorum, gazarumque pretiosarum, quæ obvolutæ et astrictæ erant funibus : cedros quoque habebant in negotiationibus tuis.

25 Naves maris, principes tui in negotiatione tua : et repleta es, et glorificata nimis in corde maris.

26 In aquis multis adduxerunt te remiges tui : ventus auster contrivit te in corde maris.

27 Divitiæ tuæ, et thesauri tui, et multiplex instrumentum tuum, nautæ tui et gubernatores tui, qui tenebant supellectilem tuam, et populo tuo præerant : viri quoque bellatores tui, qui erant in te, cum universa multitudine tua, quæ est in medio tui, cadent in corde maris in die ruinæ tuæ.

28 A sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes.

29 Et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum : nautæ et universi gubernatores maris in terra stabunt.

30 Et ejulabunt super te voce magna : et clamabunt amare, et superjacient pulverem capitibus suis, et cinere conspergentur.

31 Et radent super te calvitium, et accingentur ciliciis : et plorabunt te in amaritudine animæ, ploratu amarissimo.

32 Et assument super te carmen lugubre, et plangent te : Quæ est ut Tyrus, quæ obmutuit in medio maris ?

33 Quæ in exitu negotiatonum tuarum de mari implesti populos multos : in multitudine divitiarum tuarum, et populorum tuorum, ditasti reges terræ.

34 Nunc contrita es a mari : in profundis aquarum opes tuæ, et omnis multitudo tua, quæ erat in medio tui, ceciderunt.

35 Universi habitatores insularum obstupuerunt super te : et reges earum omnes tempestate perculsi mutaverunt vultus.

36 Negotiatores populorum sibilaverunt super te : ad nihilum deducta es, et non eris usque in perpetuum.

   

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9723

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9723. ‘Et facies lebetes [ejus] ad decinerandum [illud]’: quod significet removentia post usus, constat ex significatione ‘lebetum ad decinerandum’ quod sint removentia post usus; ‘cinis’ enim significat talia in memoria naturali seu externa' hominis, quae post usus remanent, et quae removenda ne obstent, quin alia, per quae iterum usus, succedant; lebetes sunt talia per quae remotio, quoniam per illos decineratio; ut sciatur quid significatur per cinerem super altari remanentem post holocaustum seu 1 sacrificium, dicetur primum quomodo se habet cum remanentibus post usus in homine: homo ab infantia usque ad finem 2 suae vitae in mundo perficitur quoad intelligentiam et sapientiam, et si bene ei erit 3 , quoad fidem et amorem; scientifica ad illum usum praecipue conducunt; scientifica hauriuntur per auditum 4 , visum, et 5 lectionem, et reponuntur in memoria externa seu naturali; haec inserviunt visui interno 6 seu intellectui pro plano objectorum, ut eligat et eliciat inde talia ex quibus sapiat; visus enim interior seu intellectus ex sua luce, quae est e caelo, spectat in planum illud, seu in memoriam illam quae infra se, 7 et ex variis ibi eligit et elicit talia quae conveniunt amori suo; ea ad se inde evocat, et reponit in sua memoria, quae est memoria interna, de qua videatur n. 2469-2494, inde vita interni hominis, et ejus intelligentia et sapientia; similiter se habet cum 8 illis quae sunt intelligentiae et sapientiae spiritualis, quae sunt fidei et amoris, illis interno homini implantandis pariter inserviunt scientifica, sed scientifica ex Verbo seu 1 ex doctrina Ecclesiae, quae cognitiones veri et boni vocantur; hae in memoria externi hominis repositae similiter inserviunt pro objectis visui interni hominis, qui videt ex luce caeli, et ex illis eligit et elicit talia quae conveniunt amori, nam internus homo in externo non alia videt 9 ; quae enim 10 homo amat, illa videt in luce, quae autem non amat, illa videt in umbra; haec rejicit, illa autem eligit.

[2] Ex his constare potest quomodo se habet cum veris fidei et cum bonis amoris apud hominem qui regeneratur, quod nempe bonum quod amoris eligat sibi vera fidei convenientia, et per illa se perficiat; et sic quod bonum 11 amoris primo loco sit, et verum 12 fidei secundo, prout multis ostensum est prius, 13 n. 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4925, 4977, 6256, 6269, 6272, 6273. Scientifica seu cognitiones boni et veri in memoria externi hominis, postquam illum usum praestiterunt, 14 e memoria illa quasi evanescunt; se habent illa sicut cum instructivis, quae ab infantia serviverunt 15 homini pro mediis ad perficiendum vitam ejus moralem et civilem; postquam illa usum istum praestiterunt 16 , et homo vitam iride traxerat, e memoria pereunt, et solum quoad exercitium seu usum remanent; ita homo discit loqui, discit cogitare, discit discernere et judicare, discit moraliter conversari, ac decore se gerere; verbo, discit linguas, mores, intelligentiam, et sapientiam.

[3] Scientifica 17 quae usibus illis inserviverunt 18 significantur per cinerem qui removendus; ac cognitiones veri et boni, per quas vita spiritualis homini, postquam inserviverant usui, hoc est, 19 imbuerant vitam, per cinerem altaris, qui etiam removendus; at 20 cum removetur, primum reponitur juxta altare, sed postea extra castra 21 educitur in locum mundum, igne altaris semper ardente in usum novi holocausti aut sacrificii, juxta processum descriptum a Mosche 22 in Levitico, Sacerdos holocaustum ascendere [facere] debet super focum super altari tota nocte usque ad auroram; deinde induet amictum suum 23 lini et femoralia lini, et tollet cinerem, in quem combussit ignis holocaustum super altari et ponet eum juxta altare; post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem foras extra castra in locum mundum; ignis autem super altari ardebit, nec exstinguetur; sacerdos accendet super eo ligna sub auroris singulis, et disponet super eo holocaustum, et adolebit super eo adipes sacrificiorum; ignis jugiter ardebit super altari; nec exstinguetur, 6:1-6 [KJV 8-13];

singula haec involvunt arcana caeli, et significant Divina cultus Domini ex bono amoris; quid itaque ‘cinis’, supra dictum est; quod aliquid caeleste per ‘cinerem altaris’ significetur, constare potest unicuivis qui expendit, sicut quod cum sacerdos decineraret altare 24 , indueret amictum lini et femoralia lini, et dein in aliis vestibus educeret eum extra castra, et reponeret in loco mundo; nulla res in Verbo inanis est, ne quidem ullum verbum, ita nec ullum momentum hujus processus.

[4] Ex his aliquantum constare potest quid significatur per cinerem ex vacca rufa combusta, quo medio aqua separationis et mundationis parabatur, de quo Num. 19:2-11, 17; et quid in opposito sensu per ‘cinerem’ significatur, quod nempe damnatum remanens post combustionem ex igne amoris sui; id significatur per cinerem quem ferebant super capite, et in quo se 25 volvebant in luctu ob peccata, Jer. 6:26; 26 Ezech. 27:30; Jonae 3:6.

Footnotes:

1. et

2. ultimum

3. sibi consulit

4. auditionem

5. The Manuscript inserts per.

6. interiori

7. hoc est, in scientifica ibi,

8. in

9. quam quae amat

10. nam quod

11. The Manuscript inserts quod.

12. vera quod

13. The Manuscript inserts nempe.

14. The Manuscript inserts inde separantur et.

15. conduxerunt

16. usui isti inserviverant

17. illa

18. istis inserviverant

19. et

20. sed

21. The Manuscript places this after educitur.

22. apud Moschen

23. sui in the Manuscript, oIT

24. decineraret illud

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.