9938. ‘Quae sanctificabunt filii Israelis quoad omnia dona sanctorum illorum’: quod significet cultus repraesentativos remotionis a peccatis, constat ex significatione ‘donorum’ seu munerum, quae praecipue fuerunt holocausta, sacrificia, et minhae apud gentem Israeliticam et Judaicam, quod sint interiora cultus, nam illa repraesentabantur; interiora cultus sunt quae sunt amoris et fidei, ¹ et inde condonationes peccatorum, hoc est, remotiones ab illis, quoniam per fidem et amorem a Domino removentur peccata; quantum enim bonum amoris et fidei intrat, seu quod idem, quantum intrat caelum, tantum removentur peccata, hoc est, tantum removetur infernum, tam quod ² intra hominem quam quod est extra ³ illum; inde patet quid per dona quae sanctificabant, hoc est, offerebant, intelligitur.

[2] ⁴ Quod dona dicta sint sancta, ac donare seu offerre illa dictum sit sanctificare, erat quia repraesentabant sancta; offerebantur enim pro expiationibus, ita pro remotionibus a peccatis, quae fiunt per fidem et amorem in Dominum a Domino. Dicta sunt dona et munera oblata Jehovae, tametsi Jehovah, hoc est, Dominus, non ⁵ accipit dona seu munera, sed dat unicuivis gratis; usque tamen vult ut ab homine veniant sicut ab ⁶ ipso, modo agnoscat quod non sint ⁷ a semet sed a Domino, indit enim Dominus affectionem faciendi bonum ex amore, et affectionem loquendi verum ex fide; sed ipsa affectio influit a Domino, et apparet sicut in homine, ita sicut ab homine, nam quicquid homo facit ex ⁸ affectione quae amoris, ex vita facit, nam ⁹ amor est vita cujusvis; inde patet quod quae vocantur dona et munera oblata Domino ab homine, sint in sua essentia dona et munera oblata homini a Domino; et quod dicantur dona et munera, sit ex apparentia; apparentiam hanc vident omnes sapientes corde, sed non ita simplices, ¹⁰ at usque horum dona et munera ¹¹ grata sunt, quantum ex ignorantia in qua innocentia, ¹² fiunt; innocentia est bonum amoris in Deum, et habitat in ignorantia, imprimis apud sapientes corde, nam qui sapientes corde sunt, illi sciunt et percipiunt quod nihil sapientiae in ¹³ se sit a se, sed quod omne sapientiae sit a Domino, hoc est, omne boni quod amoris et omne veri quod fidei, et sic quod ¹⁴ usque apud sapientes in ignorantia habitet; inde patet quod agnitio ejus rei, et imprimis perceptio ejus, ¹⁵ sit innocentia sapientiae.

[3] Dona quae offerebantur in Ecclesia Judaica, quae praecipue erant holocausta, sacrificia, et minhae, dicebantur etiam expiationes a peccatis, nam propter condonationes illorum, hoc est, remotiones ab illis, oblata sunt; credebant etiam qui ab illa Ecclesia erant quod peccata sic condonata essent, immo prorsus ablata, nam dicitur post. quam obtulerunt illa, quod condonabitur illis, videatur Lev. 4:26, 31, 35, 5:6, 10, 13, 16, 18, 26 [KJV 5:6, 10, 13, 16, 18, 6:7], 9:7; 15:15, 30; sed illi non sciebant quod munera illorum ¹⁶ repraesentarent interiora, ita talia quae ab homine fiunt ex amore et ex fide quae ex Domino, et quod haec sint quae expiant, hoc est, removent peccata, et cum remota ¹⁷ sunt, quod appareant sicut prorsus remota seu ¹⁸ ablata, ut supra in hoc et in praecedenti articulo ostensum est; erat enim gens illa in cultu repraesentativo, ita in cultu ¹⁹ externo absque interno, per quem tunc conjunctio fuit caeli cum homine, ²⁰ videantur citata, n. 9320 fin. , 9380.

Footnotes: