The Bible

 

Daniel 7

Study

   

1 Anno primo Baltassar regis Babylonis, Daniel somnium vidit : visio autem capitis ejus in cubili suo : et somnium scribens, brevi sermone comprehendit : summatimque perstringens, ait :

2 Videbam in visione mea nocte : et ecce quatuor venti cæli pugnabant in mari magno.

3 Et quatuor bestiæ grandes ascendebant de mari diversæ inter se.

4 Prima quasi leæna, et alas habebat aquilæ : aspiciebam donec evulsæ sunt alæ ejus, et sublata est de terra, et super pedes quasi homo stetit ; et cor hominis datum est ei.

5 Et ecce bestia alia similis urso in parte stetit : et tres ordines erant in ore ejus, et in dentibus ejus, et sic dicebant ei : Surge, comede carnes plurimas.

6 Post hæc aspiciebam, et ecce alia quasi pardus, et alas habebat quasi avis, quatuor super se : et quatuor capita erant in bestia, et potestas data est ei.

7 Post hæc aspiciebam in visione noctis, et ecce bestia quarta terribilis atque mirabilis, et fortis nimis : dentes ferreos habebat magnos, comedens atque comminuens, et reliqua pedibus suis conculcans : dissimilis autem erat ceteris bestiis quas videram ante eam, et habebat cornua decem.

8 Considerabam cornua, et ecce cornu aliud parvulum ortum est de medio eorum : et tria de cornibus primis evulsa sunt a facie ejus : et ecce oculi, quasi oculi hominis erant in cornu isto, et os loquens ingentia.

9 Aspiciebam donec throni positi sunt, et antiquus dierum sedit. Vestimentum ejus candidum quasi nix, et capilli capitis ejus quasi lana munda : thronus ejus flammæ ignis : rotæ ejus ignis accensus.

10 Fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie ejus. Millia millium ministrabant ei, et decies millies centena millia assistebant ei : judicium sedit, et libri aperti sunt.

11 Aspiciebam propter vocem sermonum grandium, quos cornu illud loquebatur : et vidi quoniam interfecta esset bestia, et perisset corpus ejus, et traditum esset ad comburendum igni :

12 aliarum quoque bestiarum ablata esset potestas, et tempora vitæ constituta essent eis usque ad tempus et tempus.

13 Aspiciebam ergo in visione noctis, et ecce cum nubibus cæli quasi filius hominis veniebat, et usque ad antiquum dierum pervenit : et in conspectu ejus obtulerunt eum.

14 Et dedit ei potestatem, et honorem, et regnum : et omnes populi, tribus, et linguæ ipsi servient : potestas ejus, potestas æterna, quæ non auferetur : et regnum ejus, quod non corrumpetur.

15 Horruit spiritus meus : ego Daniel territus sum in his, et visiones capitis mei conturbaverunt me.

16 Accessi ad unum de assistentibus, et veritatem quærebam ab eo de omnibus his. Qui dixit mihi interpretationem sermonum, et docuit me :

17 Hæ quatuor bestiæ magnæ, quatuor sunt regna, quæ consurgent de terra.

18 Suscipient autem regnum sancti Dei altissimi, et obtinebunt regnum usque in sæculum, et sæculum sæculorum.

19 Post hoc volui diligenter discere de bestia quarta, quæ erat dissimilis valde ab omnibus, et terribilis nimis : dentes et ungues ejus ferrei : comedebat, et comminuebat, et reliqua pedibus suis conculcabat :

20 et de cornibus decem, quæ habebat in capite, et de alio, quod ortum fuerat, ante quod ceciderant tria cornua : et de cornu illo, quod habebat oculos, et os loquens grandia, et majus erat ceteris.

21 Aspiciebam, et ecce cornu illud faciebat bellum adversus sanctos, et prævalebat eis,

22 donec venit antiquus dierum, et judicium dedit sanctis Excelsi, et tempus advenit, et regnum obtinuerunt sancti.

23 Et sic ait : Bestia quarta, regnum quartum erit in terra, quod majus erit omnibus regnis, et devorabit universam terram, et conculcabit, et comminuet eam.

24 Porro cornua decem ipsius regni, decem reges erunt : et alius consurget post eos, et ipse potentior erit prioribus, et tres reges humiliabit.

25 Et sermones contra Excelsum loquetur, et sanctos Altissimi conteret : et putabit quod possit mutare tempora, et leges : et tradentur in manu ejus usque ad tempus, et tempora, et dimidium temporis.

26 Et judicium sedebit, ut auferatur potentia, et conteratur, et dispereat usque in finem.

27 Regnum autem, et potestas, et magnitudo regni, quæ est subter omne cælum, detur populo sanctorum Altissimi : cujus regnum, regnum sempiternum est, et omnes reges servient ei, et obedient.

28 Hucusque finis verbi. Ego Daniel multum cogitationibus meis conturbabar, et facies mea mutata est in me : verbum autem in corde meo conservavi.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Revelata #586

Study this Passage

  
/ 962  
  

586. (Vers. 7.) "Et datum ei bellum facere cum sanctis, et vincere illos," significat quod impugnaverint Divina vera Verbi, prostraverint illa. - Per "bellum" significatur bellum spirituale, quod est falsi contra verum, et veri contra falsum (500); inde "bellum facere" est impugnare: per "sanctos" intelliguntur qui in Divinis veris a Domino per Verbum sunt, et inde abstracte a personis Divina Vera (173); quare per "vincere illos" significatur facere ut vera non valeant, ita illa prosternere. Similia significantur per haec apud Danielem:

Quarta bestia ascendens ex mari, cui os loquens magna, "fecit bellum cum Sanctis et praevaluit," (7:(20,) 21);

tum per haec ibi:

Hircus caprarum cucurrit contra Arietem, projecit eum in terram, conculcavit eum; "et extulit se contra Principem exercitus, et projectum est Habitaculum Sanctuarii Ipsius; et projecit Veritatem in terram," (8:5-7, 11-12); 1

quod per "hircum caprarum" intelligatur fides separata a charitate, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae de Fide 61-68. Similia intelliguntur per haec:

"Rex surget durus faciebus, intelligens subtilia, perdet validos, et Populum Sanctorum, et contra Principem principum exsurget; et fraus prospere successura est in manu ejus," (Daniel 8:23-25); 2

quod "rex" ille sit "hircus caprarum," dicitur ibi (vers. 21). Consimile etiam significatur per quod "Bestia ascendens ex abysso Bellum fecerit cum duobus Testibus, ac illos vicerit et occiderit," (Apocalypsis 11:7); 3

((videatur) 500); quod vicerint, est quia Laici argutias illorum, quas vocant arcana, non vident, obvelant enim illas apparentiis et fallaciis; quare dixerunt, "Quis similis est Bestiae, quis potest pugnare cum ea," (vers. 4) (579-581). Quod per "sanctos" intelligantur qui in veris a Domino per Verbum sunt, constare potest ex locis supra (173) adductis; et insuper ex his:

"Jesus dixit, Pater Sanctifica illos in Veritate Tua, Verbum Tuum Veritas est: Ego Sanctifico Me Ipsum, ut illi sint Sanctificati in Veritate; Ego in illis et Tu in Me," (Johannes 17:17, 19, 23);

"Jehovah e Sinai venit, venit ex myriadibus Sanctitatis, a dextra ignis Legis illis; in tua manu omnes Sancti Ipsius, accipiet de verbis tuis," (Deuteronomius 33:2-3);

ex quibus patet, quod "sancti" dicantur qui in Divinis Veris a Domino per Verbum sunt: tum, quod qui vivunt secundum praecepta, hoc est, vera Verbi, essent "Sancti Jehovae," (Leviticus 19:2; Deuteronomius 26:18-19);

et si facerent foedus, essent "Gens Sancta," (Exodus 19:5-6);

Decalogus est foedus quod facerent (529). 4 Inde erat, quod locus in Tabernaculo ubi Arca erat, in qua Decalogus, vocatus sit "Sanctum Sanctorum," (Exodus 26:33-34).

"Sancti" dicuntur qui vivunt secundum vera Verbi; non quod illi sancti sint, sed quod vera in illis sancta sint, et sancta sunt cum a Domino in illis, et Dominus in illis est cum vera Verbi Ipsius, (Johannes 15:7). Ex veris a Domino Angeli dicuntur Sancti, (Matthaeus 25:31; Luca 9:26); Similiter Prophetae, (Luca 1:70; Apocalypsis 18:20; 22:6);

Similiter Apostoli, (Apocalypsis 18:20).

Inde est, quod Templum dicatur" Templum Sanctitatis," (Psalm. 5:8 (B.A. 7); Psalm. 65:5 (B.A. 4));

Quod Sion, "Mons Sanctitatis," (Esajas 45:2; Jeremias 31:23; Ezechiel 20:40; Psalm. 2:6; Psalm. 3:5 (B.A. 4); Psalm. 15:1);

Quod Hierosolyma, "Urbs Sancta," (Esaias 48:2; 64:10; Apocalypsis 21:2, 10; Matthaeus 27:53);

Quod Ecclesia, "Populus Sanctorum," (Esaias 62:12; 63:18; Psalm. 149:1); et quoque Regnum Sanctorum, (Daniel 7:18, 22, 27).

Causa, quod sancti vocati sint, est quia "Angeli" in Sensu abstracto significant Divina Vera a Domino; "Prophetae," Vera doctrinae: "Apostoli," Vera Ecclesiae; "Templum," Caelum et Ecclesiam quoad Divinum verum; pariter "Sion," "Hierosolyma," "Populus," et "Regnum Dei:" quod non aliquis sit sanctus a se, ne quidem angeli, videatur Hiob 15:14-15; sed a Domino, quia "Dominus est Solus Sanctus," (Apocalypsis 15:4); ((videatur) 173).

Footnotes:

1. 8:5-7, 11, 12 pro "7:5, 6, 7, 12"

2. 23-25 pro "23, 24, 21"

3. Apoc. pro "cap."

4. 529 pro "60"

  
/ 962  
  

From Swedenborg's Works

 

Apocalypsis Revelata #529

Study this Passage

  
/ 962  
  

529. (Vers. 19.) "Et apertum est Templum Dei in Caelo, et visa est Arca foederis (Ipsius) in Templo Ipsius," significat Novum Caelum, in quo Dominus in Divino Humano Suo colitur, et secundum praecepta Decalogi Ipsius vivitur, quae sunt duo Essentialia Novae Ecclesiae, per quae conjunctio. - Per "Templum Dei" significatur Divinum Humanum Domini, tum Caelum ubi Angeli, ut et Ecclesia in terris quod haec tria significentur per "Templum Dei," et quod non separari possint, videatur 191; hic autem per "Templum Dei" significatur Dominus in Divino Humano Suo in Caelo ubi Angeli, quia dicitur "Templum Dei in Caelo;" per "Arcam in Templo" intelligitur Decalogus, nam in Arca fuerunt solum duae tabulae quibus inscriptus erat Decalogus per "apertum" significatur quod illa duo, Divinum Humanum et Decalogus, quae sunt duo Essentialia Novae Ecclesiae, nunc visa sint, ac visa sunt postquam mali in Infernum conjecti sunt (528); quod dicatur "Arca foederis Ipsius, in Templo Ipsius," est quia foedus significat conjunctionem, de quo infra. Sed primum aliquid dicetur de Decalogo.

Quaenam gens in universo terrarum orbe non novit quod malum sit occidere, adulterari, furari, false 1 testari nisi haec scirent, et ne talia faciant per leges caverent, actum foret de illis; nam societas, respublica et regnum absque illis legibus caderent. Quis autumare potest, quod gens Israelitica prae omnibus aliis gentibus tam stupida fuerit, ut ignoraverit quod illa essent mala. Quapropter mirari quis potest cur Leges illae, universaliter in terrarum orbe cognitae, cum tanto miraculo e monte Sinai ab Ipso Jehovah promulgatae, ut et digito Ipsius scriptae fuerint. Sed audi: cum tali miraculo a Jehovah promulgatae et digito Ipsius scriptae fuerunt, ut scirent quod Leges illae non modo Leges civiles et morales essent, sed etiam Leges spirituales, et quod facere contra illas non modo esset malum facere contra concivem et contra societatem, sed etiam esset peccare contra Deum quare Leges illae, per promulgationem e monte Sinai a Jehovah, factae sunt Leges Religionis. Evidens enim est, quod quicquid Jehovah Deus mandat, hoc mandet ut Religionis sit, et quod faciendum sit propter Ipsum, et propter hominem ut salvetur. Illae Leges, quia fuerunt primitiae Ecclesiae a Domino apud Gentem Israeliticam instaurandae, et quia erant in brevi summario complexus omnium Religionis, per quae conjunctio Domini cum homine et hominis cum Domino datur, ideo tam sanctae fuerunt, ut nihil sanctius. Quod sanctissimae fuerint, constare potest ex eo:

Quod Ipse Jehovah, hoc est Dominus, descenderit in igne, et quod tunc fumaverit et contremuerit Mons, et quod "fuerint tonitrua, fulgura, nubes gravis et vox buccinae," (Exodus 19:16, 18; Deuteronomius 5:19-23 (B.A. 22-26));

Quod populus ante descensum Jehovae se praeparaverit et sanctificaverit per tres dies, (Exodus 19:10-11, 15);

Quod Mons circumseptus fuerit, ne quisquam ad ima ejus appropinquaret, ne moreretur, (Exodus 19:12-13, 20-23; 24:1-2);

Quod Lex illa inscripta sit "binis tabulis lapideis, et quod scripta sit digito Dei," (Exodus 31:18; 32:15-16; Deuteronomius 9:10).;

Quod Moses, cum illas Tabulas secunda vice e Monte deportavit, facie radiaverit, (Exodus 34:29-35);

Quod Tabulae illae repositae sint in Arca, (Exodus 25:16; 40:20; Deuteronomius 10:5; 1 Regnum 8:9);

Quod Locus in Tabernaculo ubi Arca, dictus sit Sanctum Sanctorum, (Exodus 26:33, et alibi);

Quod Arca ex Lege in illa, dicta sit Jehovah ibi, (Numeri 10:35-36; 2 Samuelis 6:2; Psalm. 132:8); 2

Quod Jehovah locutus sit cum Mose supra Arcam, (Exodus 25:22; Numeri 7:89);

Quod propter sanctitatem illius Legis non licuerit Aharoni intrare intra Velum, ubi Arca, nisi cum sacrificiis et suffitu, ne moreretur, (Leviticus 16:2-14, seq.);

Quod ex praesentia et potentia Domini in Lege quae in Arca, aquae Jordanis discissae sint, et quamdiu illa in medio quiescebat, populus in sicco transiverit, (Josua 3:1-17; 4:5-20);

Quod per circumlationem Arcae muri Jerichuntis deciderint, (Josua 6:1-20);

Quod Dagon deus Philisthaeorum coram Arca in terram deciderit, et postea super Limine fani, divulsus a capite, jacuerit, (1 Samuelis 5:3-4);

Quod Ekronitae et Bethschemitae percussi fuerint propter Arcam ad plura millia, (1 Samuelis 5 et 6);

Quod Arca a Davide introducta sit in Sionem cum sacrificiis et jubilo, (2 Samuelis 6:1-19);

Quod tunc Usa, quia tetigit illam, mortuus sit, (2 Samuelis 6:6-7);

Quod Arca in Templo Hierosolymitano fecerit Adytum, (1 Regnum 6:19, seq.; 8:3-9);

Quod Tabulae, quibus Lex erat inscripta, dictae sint Tabulae foederis, et Arca ex illis dicta sit Arca foederis, et ipsa Lex foedus, (Numeri 10:33; Deuteronomius 4:13, 23; 5:2-3; 9:9; Josua 3:11; 1 Regnum 8:19, 21; et alibi).

Quod Lex illa dicta sit "foedus," significat conjunctionem; causa est, quia foedera fiunt amoris, amicitiae, consociationis, ita conjunctionis gratia; inde est, quod dicatur de Domino, quod Erit in Foedus populo, (Esaias 42:6; 49:8); 3

et vocatur "Angelus Foederis," (Malachias 3:1);

et Sanguis Ipsius,

Sanguis Foederis, (Matthaeus 26:28; 4 Sacharias 9:11; Exodus 24:4-10).

Et ideo Verbum dicitur Foedus Vetus et Foedus Novum.

Footnotes:

1. false pro "falso"

2. 8 pro "28"

3. 8 pro "9"

4. 28 pro "27"

  
/ 962