1298. Quod ‘fuit iis later pro lapide’ significet quod falsum iis esset pro vero, constat a significatione ‘lateris’, de qua mox supra, quod sit falsum; tum ex significatione ‘lapidis’ quod sit in lato sensu verum, de quo prius n. 643. Quod ‘lapides’ significaverint verum, causa fuit quod termini antiquissimorum designarentur per lapides et quod erigerent lapides in testes quod ita, seu quod verum, ut constat ex lapide quem posuit Jacobus in statuam, Gen. 28:22; 35:14, et ex statua lapidum inter Labanem et Jacobum, Gen. 31:46, 47, 52, et ex altari quod exstruxerunt filii Reubenis, Gadis et Menassis juxta Jordanem in testem, Jos. 22:10, 28, 34. Inde in Verbo per ‘lapides’ significantur vera, usque adeo ut non solum per lapides altaris, sed etiam per lapides pretiosos super humeris ephodi Aharonis et super pectorali judicii, significata sint sancta vera quae sunt amoris:

[2] quod altare attinet, cum cultus inceptus sacrificiorum super altaribus, tunc ‘altare’ significabat cultum repraesentativum Domini in communi; ipsi autem ‘lapides’ sancta vera illius cultus;

Quare mandatum ut exstrueretur altare ex lapidibus integris, non caesis, et prohibitum ne ferrum moveretur super illis, Deut. 27:5-7; Jos. 8:31;

ex causa quod ‘lapides caesi et super quos ferrum motum’ significarent artificialia, et sic fictitia cultus, hoc est, quae ex proprio, seu ex figmento cogitationis et cordis hominis, quod erat profanare cultum, ut manifeste dicitur Exod. 20:25. Ex eadem causa nec fuit ferrum motum super lapides templi, 1 Reg. 6:7.

[3] Quod lapides pretiosi super humeris ephodi Aharonis et in pectorali judicii similiter significaverint sancta vera, prius n. 114 ostensum est; quod etiam constat apud Esaiam,

Ecce Ego accubare faciam in carbunculo, lapides tuos, et fundabo in sapphiris, et ponam pyropum soles tuos (fenestras), et portas tuas in lapides gemmae, et omnem finem tuum in lapides desiderii; et omnes filii tui docti Jehovae, et multa pax filiorum tuorum, ¹ 54:11, 12, 13; lapides hic nominati pro sanctis veris, quare dicitur, quod ‘omnes filii tui docti Jehovae’: inde quoque apud Johannem dicitur, Quod fundamenta muri urbis sanctae Hierosolymae essent omni lapide pretioso exornata, quae nominantur, Apoc. 21:19, 20;

‘sancta Hierosolyma’ pro regno Domini in caelis et in terris, cujus ‘fundamenta’ sunt sancta vera. Similiter per tabulas lapidum quibus inscripta fuerunt praecepta Legis seu decem verba, significata sunt sancta vera, quare ex lapide fuerunt, seu fundus illorum fuit lapis, de quibus, Exod. 24:12; 31:18; 34:1; Deut. 5:19 [KJV 5:22]; 10:1, ipsa enim praecepta non sunt nisi vera fidei.

[4] Quia nunc per ‘lapides’ antiquitus significata sunt vera, et dein cum cultus inceptus super statuis, altaribus et in templo, per ‘statuas, altaria, et templum’ significata sunt sancta vera, ideo Dominus quoque dictus ‘Lapis’;

apud Mosen,

Fortis Jacobi, inde Pastor, Lapis Israelis, Gen. 49:24:

apud Esaiam,

Dixit Dominus Jehovih, Ego fundans in Zione Lapidem, Lapidem probationis anguli, pretii, fundamenti fundati, 28:16:

apud Davidem,

Lapis quem reprobarunt architecti, factus est in caput angeli, Ps. 118:22:

similiter apud Danielem,

Per lapidem e petra excisum, qui contrivit statuam Nebuchadnezzaris, 2:34, 35, 45.

[5] Quod ‘lapides’ significent vera, etiam constat apud Esaiam,

Per hoc expiabitur iniquitas Jacobi, et hic erit omnis fructus, removere peccatum suum; cum Posuerit opes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris’ pro veris in cultu quae dissipata:

apud eundem,

Complanate viam populi, sternite, sternite semitam, elapidate [e] lapide, 62:10;

‘via et lapis’ pro veris:

apud Jeremiam,

Ego contra te, mons perdens, ... devolvam te de petris et dabo te in montem combustionis; et non sument de te lapidem angulo, aut lapidem fundamentis, 51:25, 26;

ubi de Babele; ‘mons combustionis’ est amor sui; quod ‘non lapis inde’ est quod non verum.

Footnotes:

9596. ‘Byssino contexto et hyacinthino et purpura et coccineo dibapho’: quod significet spiritualia et caelestia ex quibus illa, constat ex significatione ‘byssini contexti’ quod sit verum ex origine caelesti, de qua n. 9469, ex significatione ‘hyacinthini’ quod sit caelestis amor veri, de qua n. 9466, ex significatione ‘purpurae’ quod sit caelestis amor boni, de qua n. 9467, et ex significatione ‘coccinei dibaphi’ quod sit bonum spirituale seu bonum veri, de qua n. 9468; ¹ tali ordine sequuntur spiritualia et caelestia, seu vera et bona apud hominem et angelum ² qui in caelo medio seu secundo; primum enim est verum ex origine caelesti, quod per ‘byssinum’ significatur; dein est amor seu affectio veri, quae est ‘hyacinthinum’; postea est amor seu affectio boni inde, ³ quod est ‘purpura’; et tandem est bonum spirituale, quod est ‘coccineum dibaphum’.

[2] Quia spiritualia et caelestia eo ordine sequuntur, ideo ‘byssinum contextum’ hic primo loco dicitur, at in velo quod inter habitaculum et arcam, seu inter sanctum et sanctum sanctorum, de ⁴ qua in vers. 31hujus capitis, loco ultimo; quod in velo dicatur byssinum contextum ultimo loco, est quia velum ⁵ significat medium uniens caelum intimum ⁶ cum medio, inde in medio illo erit ultimum ut in sequente sit primum, ob conjunctionem.

[3] Sed per ‘byssinum contextum’ proprie significatur intellectuale quale est spirituali homini, seu angelo qui in spirituali regno Domini; causa quod intellectuale per ‘byssinum contextum’ significetur, est quia apud hominem spiritualem novum voluntarium a Domino implantatum est in parte ejus intellectuali, videatur n. 863, 875, 895, 927, 1023, 1043, 1044, 1555, 2256, 4328, 4493, ⁷ 5113; et quia intellectuale spiritualis hominis per ‘byssinum contextum’ significatur, ideo quoque verum spirituale, nam omne verum pertinet ad partem intellectualem, et omne bonum ad partem voluntariam, n. 3623, 9300; est enim intellectuale subjectum ⁸ seu continens, et verum est ⁹ ejus, et illa duo unum faciunt. Ex his quoque constare potest quod ipsum intellectuale apud illos qui e regno spirituali Domini sunt sit habitaculum, in stricto sensu, n. 9296, 9297, et quod id describatur per expansum ex aulaeis.

[4] Ex his sciri potest ¹⁰ quod per ‘expandere et extendere caelos’ significatur in sequentibus his locis, ut apud Esaiam,

Jehovah extendens caelos, expandens terram, dans animam populo super illa, et spiritum ambulantibus in illa, 42:5:

apud eundem,

Ego Jehovah faciens omnia, extendens caelos solus, expandens terram a Me Ipso, 44:24:

apud eundem,

Ego feci terram, et hominem super ea creavi; Ego, manus Meae extenderunt caelos, 45:12:

apud Jeremiam,

Qui facit terram virtute Sua, parat orbem sapientia Sua, et intelligentia Sua extendit caelos, 51:15:

apud Sachariam,

Jehovah extendens caelos et fundans terram, et formans spiritum hominis in medio ejus, 12:1;

[5] quod per ‘extendere caelos et expandere terram’ hic simile significetur quod per extendere et expandere habitaculum per aulaea seu cortinas, patet; et quod id sit regenerare hominem, et sic creare seu formare ¹¹ novum intellectuale in quo novum voluntarium, quod est ipsum caelum hominis spiritualis, in quo Dominus apud illum hominem habitat; quod sit regeneratio seu formatio novi intellectualis et inibi novi voluntarii, ita novi hominis, quae per ‘extendere caelos et expandere terram’ significatur, patet ab ipsa explicatione ibi, dicitur enim, Dans animam populo super illa, et spiritum ambulantibus in illa; tum, Formans spiritum hominis in medio ejus; quod caelum et terra ¹² sint Ecclesia interna et externa, videatur n. 1733, 1850, 2117, 2118, 3355, 4535; et quod terra in genere sit regnum Domini et Ecclesia, n. 9334, quod etiam manifeste apparet ibi, nam nisi terra id significet, quid foret ‘expandere terram’, ac ‘fundare terram’, et ‘formare spiritum hominis in ¹³ ea?’

[6] Quod per ‘extendere caelos et expandere terram’ hic simile significetur quod per extendere et expandere habitaculum per aulaea seu cortinas, constat ex locis alibi ubi id expressius dicitur, ut apud Esaiam,

Jehovah Qui extendit sicut cortinam caelos, et expandit illos sicut tentorium ad habitandum, 40:22:

apud eundem,

Amplifica locum tentorii tui, et cortinas habitaculorum tuorum extendant, 54:2:

et apud Davidem,

Jehovah operit Se luce quasi veste, extendit caelos ut cortinam, Ps. 104:2.

¹⁴ Ex his quoque patet quid per ‘expansum’ significatur in primo capite Geneseos,

Dixit Deus, Sit expansum in medio aquarum, et sit distinguens inter aquas aquis; et fecit Deus expansum illud, et distinxit inter aquas quae sub expanso, et inter aquas quae supra expansum; et vocavit Deus expansum caelum, vers. 6-8;

in primo illo capite describitur regeneratio hominis Ecclesiae caelestis, et ejus novum voluntarium ac intellectuale per ‘expansum’; ‘aquae sub expanso et supra expansum’ sunt vera ¹⁵ externi et interni hominis; ¹⁶ quod ‘aquae’ sint vera, videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976, 8568, 9323.

Footnotes: