Arcana Coelestia #1298
1298. Quod ‘fuit iis later pro lapide’ significet quod falsum iis esset pro vero, constat a significatione ‘lateris’, de qua mox supra, quod sit falsum; tum ex significatione ‘lapidis’ quod sit in lato sensu verum, de quo prius n. 643. Quod ‘lapides’ significaverint verum, causa fuit quod termini antiquissimorum designarentur per lapides et quod erigerent lapides in testes quod ita, seu quod verum, ut constat ex lapide quem posuit Jacobus in statuam, Gen. 28:22; 35:14, et ex statua lapidum inter Labanem et Jacobum, Gen. 31:46, 47, 52, et ex altari quod exstruxerunt filii Reubenis, Gadis et Menassis juxta Jordanem in testem, Jos. 22:10, 28, 34. Inde in Verbo per ‘lapides’ significantur vera, usque adeo ut non solum per lapides altaris, sed etiam per lapides pretiosos super humeris ephodi Aharonis et super pectorali judicii, significata sint sancta vera quae sunt amoris:
[2] quod altare attinet, cum cultus inceptus sacrificiorum super altaribus, tunc ‘altare’ significabat cultum repraesentativum Domini in communi; ipsi autem ‘lapides’ sancta vera illius cultus;
Quare mandatum ut exstrueretur altare ex lapidibus integris, non caesis, et prohibitum ne ferrum moveretur super illis, Deut. 27:5-7; Jos. 8:31;
ex causa quod ‘lapides caesi et super quos ferrum motum’ significarent artificialia, et sic fictitia cultus, hoc est, quae ex proprio, seu ex figmento cogitationis et cordis hominis, quod erat profanare cultum, ut manifeste dicitur Exod. 20:25. Ex eadem causa nec fuit ferrum motum super lapides templi, 1 Reg. 6:7.
[3] Quod lapides pretiosi super humeris ephodi Aharonis et in pectorali judicii similiter significaverint sancta vera, prius n. 114 ostensum est; quod etiam constat apud Esaiam,
Ecce Ego accubare faciam in carbunculo, lapides tuos, et fundabo in sapphiris, et ponam pyropum soles tuos (fenestras), et portas tuas in lapides gemmae, et omnem finem tuum in lapides desiderii; et omnes filii tui docti Jehovae, et multa pax filiorum tuorum, 1 54:11, 12, 13; lapides hic nominati pro sanctis veris, quare dicitur, quod ‘omnes filii tui docti Jehovae’: inde quoque apud Johannem dicitur, Quod fundamenta muri urbis sanctae Hierosolymae essent omni lapide pretioso exornata, quae nominantur, Apoc. 21:19, 20;
‘sancta Hierosolyma’ pro regno Domini in caelis et in terris, cujus ‘fundamenta’ sunt sancta vera. Similiter per tabulas lapidum quibus inscripta fuerunt praecepta Legis seu decem verba, significata sunt sancta vera, quare ex lapide fuerunt, seu fundus illorum fuit lapis, de quibus, Exod. 24:12; 31:18; 34:1; Deut. 5:19 [KJV 5:22]; 10:1, ipsa enim praecepta non sunt nisi vera fidei.
[4] Quia nunc per ‘lapides’ antiquitus significata sunt vera, et dein cum cultus inceptus super statuis, altaribus et in templo, per ‘statuas, altaria, et templum’ significata sunt sancta vera, ideo Dominus quoque dictus ‘Lapis’;
apud Mosen,
Fortis Jacobi, inde Pastor, Lapis Israelis, Gen. 49:24:
apud Esaiam,
Dixit Dominus Jehovih, Ego fundans in Zione Lapidem, Lapidem probationis anguli, pretii, fundamenti fundati, 28:16:
apud Davidem,
Lapis quem reprobarunt architecti, factus est in caput angeli, Ps. 118:22:
similiter apud Danielem,
Per lapidem e petra excisum, qui contrivit statuam Nebuchadnezzaris, 2:34, 35, 45.
[5] Quod ‘lapides’ significent vera, etiam constat apud Esaiam,
Per hoc expiabitur iniquitas Jacobi, et hic erit omnis fructus, removere peccatum suum; cum Posuerit opes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;
‘lapides altaris’ pro veris in cultu quae dissipata:
apud eundem,
Complanate viam populi, sternite, sternite semitam, elapidate [e] lapide, 62:10;
‘via et lapis’ pro veris:
apud Jeremiam,
Ego contra te, mons perdens, ... devolvam te de petris et dabo te in montem combustionis; et non sument de te lapidem angulo, aut lapidem fundamentis, 51:25, 26;
ubi de Babele; ‘mons combustionis’ est amor sui; quod ‘non lapis inde’ est quod non verum.
Footnotes:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #3654
3654. Quod ‘Judaea’ in Verbi sensu interno non significet Judaeam, sicut nec ‘Hierosolyma’ Hierosolymam, constare potest a pluribus locis in Verbo: in Verbo non ita nominatur Judaea, sed terra Jehudae, et per eam ibi sicut per terram Canaanem significatur regnum Domini, proinde etiam Ecclesia, nam haec est regnum Domini in terris; et hoc ideo quia per Jehudam seu per Judaicam gentem repraesentatum est regnum caeleste Domini, et per Israelem seu Israeliticum populum regnum spirituale Ipsius; et quia repraesentatum, ideo quoque in Verbo cum nominantur, in sensu ejus interno non aliud significatur;
[2] quod illa significentur, patebit ex illis quae in sequentibus de Jehuda et terra Jehudae, ex Divina Domini Misericordia, dicentur; ac interea ex paucis his apud Prophetas;
apud Esaiam,
Vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, circumdedit illam et elapidavit illam, et plantavit illam vite nobili, et aedificavit turrim in medio ejus, et etiam torcular excidit in illa, et exspectavit ut faceret uvas, sed fecit labruscas; et jam habitator Hierosolymae, et vir Jehudae, judicate quaeso inter Me et inter vineam Meam; ... ponam illam in desolationem, ... quia vinea Jehovae Zebaoth domus Israelis, et vir Jehudae planta deliciarum Ipsius; et exspectavit judicium sed ecce suppuratio, justitiam sed ecce clamor, 5:1-3, 6, 7; ibi in sensu litterae de perverso statu Israelitarum et Judaeorum agitur, in sensu autem interno de perverso statu Ecclesiae per Israelem et Jehudam repraesentatae; ‘habitator Hierosolymae’ est bonum Ecclesiae; quod ‘habitator’ sit bonum, seu quod idem, qui in bono, videatur n. 2268, 2451, 2712, 3613, et quod ‘Hierosolyma’ sit Ecclesia, n. 402, 2117; ‘domus Israelis’ similiter; quod ‘domus’ sit bonum, n. 710, 1708, 2233, 1 2331, 3142, 3538, et quod ‘Israel’ Ecclesia, n. 3305; ‘vir Jehudae’ consimiliter, per ‘virum’ enim significatur verum, n. 265, 749, 1007, 3134, 3310, 3459, et per ‘Jehudam’ bonum, sed cum differentia quod ‘vir Jehudae’ sit verum ex bono amoris in Dominum, quod verum caeleste vocatur, hoc est, illi qui in tali vero:
[3] apud eundem,
Tollet signum gentibus, et congregabit expulsos Israelis, et dispersa Jehudae colliget a quatuor alis terrae: tunc recedet aemulatio Ephraimi, et hostes Jehudae exscindentur; Ephraim non aemulabitur cum Jehuda, et Jehudah non angustabit Ephraimum: ... devovebit Jehovah linguam maris Aegypti; et agitabit manum super fluvium cum vehementia spiritus Sui; ...
tunc erit semita reliquiis populi Ipsius, quae residuae erunt ab Asshure, 11:12, 13, 15, 16; agitur ibi in sensu litterae de reductione Israelitarum et Judaeorum e captivitate, sed in sensu interno de Ecclesia nova in communi, et apud unumquemvis in particulari qui regeneratur seu fit Ecclesia; ‘expulsi Israelis’ pro illorum veris, ‘dispersa Jehudae’ pro eorum bonis; ‘Ephraim’ pro intellectuali illorum, quod non amplius repugnabit; ‘Aegyptus’ pro scientificis, et ‘Asshur’ pro 2 ratiocinatione inde, quae perverterunt; ‘expulsi, dispersa, reliquiae, et residui’ pro veris et bonis quae supersunt; quod ‘Ephraim’ sit intellectuale, patebit alibi; quod ‘Aegyptus’ sit scientificum, videatur n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 3325; quo ‘Asshur’ sit ratiocinatio, n. 119, 1186, et quo ‘reliquiae’ sint bona et vera a Domino recondita in interiore homine, n. 468, 530, 560, 561, 660, 661, 798, 1050, 1738, 1906, 2284:
[4] apud eundem,
Audite hoc domus Jacobi, vocati nomine Israelis, et ex aquis Jehudae exiverunt, ... quia ab urbe sanctitatis vocantur, et super Deo Israelis nituntur, 48:1, 2;
‘aquae Jehudae’ pro veris quae sunt ex bono amoris in Dominum, vera illa inde sunt ipsa bona charitatis, quae bona spiritualia vocantur et faciunt Ecclesiam spiritualem, internam quae ‘Israel’, et externam quae ‘domus Jacobi’; inde patet quid significant ‘domus Jacobi vocati nomine Israelis, et ex aquis Jehudae exiverunt’:
[5] apud eundem,
Producam ex Jacobo semen, et ex Jehudah heredem montium Meorum, et possidebunt eum electi Mei, et servi Mei habitabunt ibi, 65:9;
‘ex Jehudah heres montium’ in supremo sensu pro Domino, in sensu repraesentativo pro illis qui in amore in Ipsum, ita in bono utriusque amoris; quod ‘montes’ sint illa bona, supra n. 3652
ostensum est:
[6] apud Mosen,
Catulus leonis Jehudah, a praeda ascendisti fili mi, curvavit se, cubuit sicut leo, et sicut leo vetulus, quis excitabit eum? Gen. 49:9;
ibi quod per ‘Jehudam’ in supremo sensu intelligatur Dominus, manifeste patet, et in sensu repraesentativo illi qui in bono amoris in Ipsum:
apud Davidem,
Cum exivit Israel ex Aegypto, domus Jacobi e populo barbaro, factus est Jehudah in sanctuarium Ipsius, Israel dominia Ipsius, Ps. 114:1, 2;
‘Jehudah’ etiam ibi pro caelesti bono, quod est amoris in Dominum, et ‘Israel’ pro caelesti vero seu spirituali bono:
[7] apud Jeremiam,
Ecce dies venientes, dictum Jehovae, et suscitabo Davidi germen justum, qui regnabit rex, et prosperabitur, et faciet judicium et justitiam in terra, in diebus Ipsius salvabitur Jehudah, et Israel habitabit secure; et hoc nomen Ipsius, quod vocabunt Ipsum, Jehovah Justitia nostra, 23:5, 6; 33:15, 16;
ibi de Adventu Domini; ‘Jehudah’ pro illis qui in bono amoris in Dominum, ‘Israel’ qui in vero illius boni; quod non per ‘Jehudam’ intelligatur Jehudah, nec per ‘Israelem’ Israel, constare potest, quia Jehudah non salvatus, neque Israel amplius: similiter apud eundem,
Reducam captivitatem Jehudae, et captivitatem Israelis, et aedificabo eos sicut prius, 33:7 3 ; pariter:
apud eundem,
in diebus illis, et in tempore illo, dictum Jehovae, venient filii Israelis, ipsi et filii Jehudae simul, eundo et flendo ibunt, et Jehovam Deum suum quaerent, et Zionem quaerent via, quo facies eorum, 50:4, 5:
apud eundem,
In tempore illo vocabunt Hierosolymam thronum Jehovae, et congregabuntur ad illam omnes gentes ob nomen Jehovae Hierosolymam, non ibunt amplius post obfirmationem cordis sui mali, in diebus illis ibunt domus Jehudae ad domum Israelis, et venient una e terra septentrionis super terram, 3:17, 18:
[8] apud eundem,
Ecce dies venientes, dictum Jehovae, quibus seminabo domum Israelis et domum Jehudae semine hominis et semine bestiae; . .
.
et pangam cum domo Israelis, et cum domo Jehudae foedus novum; ... hoc foedus quod pangam cum domo Israelis post dies illos, dabo legem Meam in medio eorum, et super cor eorum scribam illam, 31:27, 31, 33; quod Israel 2 seu domus Israelis non intellecta sit, manifeste patet, quia dispersi inter gentes et nusquam e captivitate reducti sunt, consequenter quod nec Jehudah 4 seu domus Jehudae intellecta, sed quod per illos in sensu interno significati 5 qui a regno spirituali et caelesti Domini sunt; cum illis ‘novum foedus 6 , et illorum in corde scripta 6 lex’: ‘novum foedus’ pro conjunctione cum Domino per bonum, n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 2037; ‘lex in corde scripta’ pro perceptione boni et veri inde, et quoque pro conscientia:
[9] apud Joelem,
Fiet in die illo, stillabunt montes mustum, et colles fluent lacte, et omnes rivi Jehudae fluent aquis, et fons e domo Jehovae exibit, et irrigabit flumen 7 shittim: Aegyptus in vastitatem erit, et Edom in desertum vastitatis erit, propter violentiam filiis Jehudae, quorum fuderunt sanguinem innocentem in terra sua: et Jehudah in aeternum sedebit, et Hierosolyma in generationem et generationem, Joel 4:18-20;
ex singulis ibi etiam patet quod per ‘Jehudam’ non intelligatur Jehudah, nec per ‘Hierosolymam’ Hierosolyma, sed quod illi qui in sancto amoris et charitatis 8 , illi enim ‘in aeternum sedebunt’, et ‘in generationem et generationem’:
[10] apud Malachiam,
Ecce Ego mittens angelum Meum, qui parabit viam ante Me, et subito veniet ad templum Suum Dominus, Quem vos quaerentes, et angelus foederis quem vos desideratis; ... tunc suavis erit Jehovae minha Jehudae et Hierosolymae, juxta dies aeternitatis, et juxta annos priores, 3:1, 4;
ibi de Adventu Domini; quod tunc non ‘Jehovae suavis fuerit minha Jehudae et Hierosolymae’, constat; inde patet quod per Jehudam et Hierosolymam talia quae sunt Ecclesiae Domini, significentur: ita ubivis in Verbo alibi ubi Jehudah, Israel et Hierosolyma nominantur. Inde nunc constare potest quid per Judaeam apud Matthaeum significatur, quod nempe Ecclesia Domini, ibi vastata. 9
Footnotes:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
2. The Manuscript has ratiociniis
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. The Manuscript has et
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
6. The Manuscript inserts est.
7. The Manuscript and the First Latin Edition have schittim, Schmidius uses Schittim, the KJV (1611) and the Revised Version (1881-1885) use Shittim, but the Revised Version (1881-1885) in margin ‘the valley of acacias’.
8. The Manuscript inserts sunt.
9. In the Manuscript this was originally the end of this preface. Chap. xxviii was started, but deleted and Arcana Coelestia 3655 added.
