1298. Quod ‘fuit iis later pro lapide’ significet quod falsum iis esset pro vero, constat a significatione ‘lateris’, de qua mox supra, quod sit falsum; tum ex significatione ‘lapidis’ quod sit in lato sensu verum, de quo prius n. 643. Quod ‘lapides’ significaverint verum, causa fuit quod termini antiquissimorum designarentur per lapides et quod erigerent lapides in testes quod ita, seu quod verum, ut constat ex lapide quem posuit Jacobus in statuam, Gen. 28:22; 35:14, et ex statua lapidum inter Labanem et Jacobum, Gen. 31:46, 47, 52, et ex altari quod exstruxerunt filii Reubenis, Gadis et Menassis juxta Jordanem in testem, Jos. 22:10, 28, 34. Inde in Verbo per ‘lapides’ significantur vera, usque adeo ut non solum per lapides altaris, sed etiam per lapides pretiosos super humeris ephodi Aharonis et super pectorali judicii, significata sint sancta vera quae sunt amoris:

[2] quod altare attinet, cum cultus inceptus sacrificiorum super altaribus, tunc ‘altare’ significabat cultum repraesentativum Domini in communi; ipsi autem ‘lapides’ sancta vera illius cultus;

Quare mandatum ut exstrueretur altare ex lapidibus integris, non caesis, et prohibitum ne ferrum moveretur super illis, Deut. 27:5-7; Jos. 8:31;

ex causa quod ‘lapides caesi et super quos ferrum motum’ significarent artificialia, et sic fictitia cultus, hoc est, quae ex proprio, seu ex figmento cogitationis et cordis hominis, quod erat profanare cultum, ut manifeste dicitur Exod. 20:25. Ex eadem causa nec fuit ferrum motum super lapides templi, 1 Reg. 6:7.

[3] Quod lapides pretiosi super humeris ephodi Aharonis et in pectorali judicii similiter significaverint sancta vera, prius n. 114 ostensum est; quod etiam constat apud Esaiam,

Ecce Ego accubare faciam in carbunculo, lapides tuos, et fundabo in sapphiris, et ponam pyropum soles tuos (fenestras), et portas tuas in lapides gemmae, et omnem finem tuum in lapides desiderii; et omnes filii tui docti Jehovae, et multa pax filiorum tuorum, ¹ 54:11, 12, 13; lapides hic nominati pro sanctis veris, quare dicitur, quod ‘omnes filii tui docti Jehovae’: inde quoque apud Johannem dicitur, Quod fundamenta muri urbis sanctae Hierosolymae essent omni lapide pretioso exornata, quae nominantur, Apoc. 21:19, 20;

‘sancta Hierosolyma’ pro regno Domini in caelis et in terris, cujus ‘fundamenta’ sunt sancta vera. Similiter per tabulas lapidum quibus inscripta fuerunt praecepta Legis seu decem verba, significata sunt sancta vera, quare ex lapide fuerunt, seu fundus illorum fuit lapis, de quibus, Exod. 24:12; 31:18; 34:1; Deut. 5:19 [KJV 5:22]; 10:1, ipsa enim praecepta non sunt nisi vera fidei.

[4] Quia nunc per ‘lapides’ antiquitus significata sunt vera, et dein cum cultus inceptus super statuis, altaribus et in templo, per ‘statuas, altaria, et templum’ significata sunt sancta vera, ideo Dominus quoque dictus ‘Lapis’;

apud Mosen,

Fortis Jacobi, inde Pastor, Lapis Israelis, Gen. 49:24:

apud Esaiam,

Dixit Dominus Jehovih, Ego fundans in Zione Lapidem, Lapidem probationis anguli, pretii, fundamenti fundati, 28:16:

apud Davidem,

Lapis quem reprobarunt architecti, factus est in caput angeli, Ps. 118:22:

similiter apud Danielem,

Per lapidem e petra excisum, qui contrivit statuam Nebuchadnezzaris, 2:34, 35, 45.

[5] Quod ‘lapides’ significent vera, etiam constat apud Esaiam,

Per hoc expiabitur iniquitas Jacobi, et hic erit omnis fructus, removere peccatum suum; cum Posuerit opes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris’ pro veris in cultu quae dissipata:

apud eundem,

Complanate viam populi, sternite, sternite semitam, elapidate [e] lapide, 62:10;

‘via et lapis’ pro veris:

apud Jeremiam,

Ego contra te, mons perdens, ... devolvam te de petris et dabo te in montem combustionis; et non sument de te lapidem angulo, aut lapidem fundamentis, 51:25, 26;

ubi de Babele; ‘mons combustionis’ est amor sui; quod ‘non lapis inde’ est quod non verum.

Footnotes:

9806. Et tu appropinquare fac ad te Aharonem fratrem tuum quod significet conjunctionem Divini Veri cum Divino Bono in Divino Humano Domini, constat a repraesentatione ‘Moschis’ qui hic appropinquare ¹ faceret ad se Aharonem, quod sit Dominus quoad Divinum Verum, de qua n. 6752, 6771, 7014, 9372, ex significatione ‘appropinquare’ quod sit conjunctio et praesentia, de qua n. 9378, ex repraesentatione ‘Aharonis’ quod sit Dominus quoad Divinum Bonum, de qua sequitur, et ex significatione ‘fratris’ quod sit bonum, de qua n 3303, 3803, 3815, 4121, 4191, 5686, 5692, 6756; ex his patet quod per quod ‘Moscheh appropinquare faceret ad se Aharonem fratrem suum’ significetur conjunctio Divini Veri tum Divino Bono in Domino; quod in Divino Humano Ipsius, est quia Ipsum Id erat, in quo conjunctio illa facta est; Dominus enim Humanum Suum primum fecerat Divinum Verum, postea Divinum Bonum, videantur citata n. 9199, 9315. Quod Aharon electus fuerit ut fungeretur sacerdotio, fuit causa quia erat frater Moschis, sic enim simul repraesentabatur fraternitas Divini Veri ac Divini Boni in caelo, nam prout supra dictum est, per Moschen repraesentabatur Divinum Verum, et per Aharonem Divinum Bonum.

[2] Omnia in universo, tam caelo quam mundo, se referunt ad bonum et ad verum ut sint aliquid, bonum enim est Esse veri, et verum est Existere boni; quapropter bonum absque vero non Existit, et verum absque bono non Est; inde patet quod conjuncta erunt; conjunctio illorum repraesentatur in Verbo per binas conjuges, et quoque per binos fratres; per binas conjuges quando agitur de conjugio caelesti, quod est boni et veri, ac de successiva derivatione inde; per binos fratres quando agitur de bino ministerio, quod est judicii et cultus; qui fungebantur ministerio judicii vocabantur judices, postea reges, qui autem fungebantur ministerio cultus vocabantur sacerdotes; et quia omne judicium fit per verum, et Omnis cultus ex bono, ideo per ‘judices’ in Verbo significatur in sensu abstracto a persona verum ex bono, per 'reges' autem verum ex quo bonum, ac per ‘sacerdotes’ significatur ipsum bonum; inde est quod Dominus in Verbo dicatur Judex, tum Propheta, ut et Rex, ubi agitur de vero, at Sacerdos ubi de bono; pariter ² Christus, Unctus, seu Messias, tum de vero, at Jesus seu Salvator cum de bono.

[3] Ob illam fraternitatem, quae est veri quod judicii, ac boni quod cultus, Aharon frater Moschis ³ electus est ⁴ ut sacerdotio fungeretur; quod per ‘Aharonem et ejus domum’ ideo significetur bonum, constat apud Davidem,

Israel, confide in Jehovah; Hic est auxilium eorum et scutum eorum; domus Aharonis, confidite in Jehovah; Hic auxilium eorum et scutum eorum. Jehovah recordatus est nostri, benedicit; ⁵ benedicet domui Israelis, benedicet domui Aharonis, Ps. 115:9, 10, 12:

apud eundem,

Dicat nunc Israel ⁶ quod in aeternum misericordia Ipsius; dicant nunc domus Aharonis ⁶ quod in aeternum misericordia Ipsius, Ps. cxviii [2, ] 3:

apud eundem,

Domus Israelis, benedicite Jehovae; domus Aharonis, benedicite Jehovae, ⁷ Ps. 135:19;

‘domus Israelis’ pro illis qui in veris sunt, 'domus Aharonis' pro illis qui in bonis, nam in Verbo ubi agitur de vero etiam agitur de bono, ob conjugium caeleste, n. 9263, 9314; quod ‘domus Israelis’ sint qui in veris, videatur n. 5414, 5879, 5951, 7956, 8234:

[4] apud eundem,

Jehovah misit ⁸ Moschen servum suum, Aharonem quem elegit, Ps. 105:26;

Moscheh dicitur ‘servus’ quia servus praedicatur ⁹ de veris, n. 3409, ¹⁰ et electus ⁹ de bono, n. 3755 fin. :

apud eundem,

Ecce quam bonum et jucundum habitare fratres etiam una! sicut oleum bonum super capite descendens in barbam, barbam Aharonis, quod descendit super os vestium illius, Ps. ¹¹ cxxxiii [1, 2, ] 3; qui non scit quid significat 'frater, ' tum quid ‘oleum’, quid ‘caput’, quid ‘barba’, quid ‘vestes’, ¹² ut et quid repraesentat ‘Aharon’, non capere potest cur talia comparata sunt cum ¹³ cohabitatione fratrum, nam quid oleum descendens a capite in barbam Aharonis, et inde in ejus vestes, simile habet cum ¹⁴ concordia fratrum; sed ¹⁵ similitudo comparationis patet ex sensu interno, in quo agitur de influxu boni in ¹⁶ vera, ac ita describitur illorum fraternitas; ‘oleum’ enim est bonum, ‘caput Aharonis’ est intimum boni, ‘barba’ est maxime externum ejus, ‘vestes’ sunt vera, ‘descendere’ est influxus; inde ¹⁷ liquet quod per illa verba significetur influxus boni ab interioribus ad exterior in vera, et ibi conjunctio; quis absque sensu interno videre potest quod ¹⁸ illis verbis ea caelestia insint? ‘oleum’ quod sit bonum amoris videatur n. 886, 4582, 4638, 9780, ‘caput’ quod sit intimum, n. 5328, 6436, 7859, 9656, ‘barba’ quod sit maxime externum, patet apud Esai. 7:20, 15:2;

apud Jeremiam 48:37;

et apud Ezech. 5:1;

‘vestes’ quod sint vera, n. 2576, 4545, 4763, 5319, 5954, 6914, 6917, 9093, 9212, 9216; ¹⁹ quod ‘Aharon’ sit caeleste bonum, videatur supra.

[5] Ex eo quod Aharon electus sit ²⁰ ad fungendum sacerdotio, ita ad ministrandum sanctissima, comprehendi potest quomodo cum repraesentationibus in Ecclesia Judaica se habuerat, quod nempe non spectaverint personam quae repraesentabat, sed rem quae repraesentabatur ita quod rem sanctam, immo sanctissimam, repraesentare potuerint personae quarum interiora immunda, immo ²¹ idololatrica fuerunt, modo externa, cum erant in cultu, disposita ad sanctitatem fuerunt, qualis Aharon ²² fuerat, constare potest ex his apud Moschen, Aharon sumpsit e manu ²³ filiorum Israelis aurum, et formavit illud caelo, fecitque illud vitulum fusilis: et exstruxit Aharon altare coram eo, et proclamavit Aharon, et dixit, Festum Jehovae cras, Exod. 32:4, 5, 25: et alibi apud eundem,

Contra Aharonem ira motus est Jehovah valde ad perdendum eum; oravi vero etiam pro Aharone in tempore illo, Deut. 9:20;

quod repraesentativa Ecclesiae apud gentem Israeliticam et Judaicam ²⁴ non spectaverint personas sed ipsas res, videantur citata n. 9229.

Footnotes: