Arcana Coelestia #1298
1298. Quod ‘fuit iis later pro lapide’ significet quod falsum iis esset pro vero, constat a significatione ‘lateris’, de qua mox supra, quod sit falsum; tum ex significatione ‘lapidis’ quod sit in lato sensu verum, de quo prius n. 643. Quod ‘lapides’ significaverint verum, causa fuit quod termini antiquissimorum designarentur per lapides et quod erigerent lapides in testes quod ita, seu quod verum, ut constat ex lapide quem posuit Jacobus in statuam, Gen. 28:22; 35:14, et ex statua lapidum inter Labanem et Jacobum, Gen. 31:46, 47, 52, et ex altari quod exstruxerunt filii Reubenis, Gadis et Menassis juxta Jordanem in testem, Jos. 22:10, 28, 34. Inde in Verbo per ‘lapides’ significantur vera, usque adeo ut non solum per lapides altaris, sed etiam per lapides pretiosos super humeris ephodi Aharonis et super pectorali judicii, significata sint sancta vera quae sunt amoris:
[2] quod altare attinet, cum cultus inceptus sacrificiorum super altaribus, tunc ‘altare’ significabat cultum repraesentativum Domini in communi; ipsi autem ‘lapides’ sancta vera illius cultus;
Quare mandatum ut exstrueretur altare ex lapidibus integris, non caesis, et prohibitum ne ferrum moveretur super illis, Deut. 27:5-7; Jos. 8:31;
ex causa quod ‘lapides caesi et super quos ferrum motum’ significarent artificialia, et sic fictitia cultus, hoc est, quae ex proprio, seu ex figmento cogitationis et cordis hominis, quod erat profanare cultum, ut manifeste dicitur Exod. 20:25. Ex eadem causa nec fuit ferrum motum super lapides templi, 1 Reg. 6:7.
[3] Quod lapides pretiosi super humeris ephodi Aharonis et in pectorali judicii similiter significaverint sancta vera, prius n. 114 ostensum est; quod etiam constat apud Esaiam,
Ecce Ego accubare faciam in carbunculo, lapides tuos, et fundabo in sapphiris, et ponam pyropum soles tuos (fenestras), et portas tuas in lapides gemmae, et omnem finem tuum in lapides desiderii; et omnes filii tui docti Jehovae, et multa pax filiorum tuorum, 1 54:11, 12, 13; lapides hic nominati pro sanctis veris, quare dicitur, quod ‘omnes filii tui docti Jehovae’: inde quoque apud Johannem dicitur, Quod fundamenta muri urbis sanctae Hierosolymae essent omni lapide pretioso exornata, quae nominantur, Apoc. 21:19, 20;
‘sancta Hierosolyma’ pro regno Domini in caelis et in terris, cujus ‘fundamenta’ sunt sancta vera. Similiter per tabulas lapidum quibus inscripta fuerunt praecepta Legis seu decem verba, significata sunt sancta vera, quare ex lapide fuerunt, seu fundus illorum fuit lapis, de quibus, Exod. 24:12; 31:18; 34:1; Deut. 5:19 [KJV 5:22]; 10:1, ipsa enim praecepta non sunt nisi vera fidei.
[4] Quia nunc per ‘lapides’ antiquitus significata sunt vera, et dein cum cultus inceptus super statuis, altaribus et in templo, per ‘statuas, altaria, et templum’ significata sunt sancta vera, ideo Dominus quoque dictus ‘Lapis’;
apud Mosen,
Fortis Jacobi, inde Pastor, Lapis Israelis, Gen. 49:24:
apud Esaiam,
Dixit Dominus Jehovih, Ego fundans in Zione Lapidem, Lapidem probationis anguli, pretii, fundamenti fundati, 28:16:
apud Davidem,
Lapis quem reprobarunt architecti, factus est in caput angeli, Ps. 118:22:
similiter apud Danielem,
Per lapidem e petra excisum, qui contrivit statuam Nebuchadnezzaris, 2:34, 35, 45.
[5] Quod ‘lapides’ significent vera, etiam constat apud Esaiam,
Per hoc expiabitur iniquitas Jacobi, et hic erit omnis fructus, removere peccatum suum; cum Posuerit opes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;
‘lapides altaris’ pro veris in cultu quae dissipata:
apud eundem,
Complanate viam populi, sternite, sternite semitam, elapidate [e] lapide, 62:10;
‘via et lapis’ pro veris:
apud Jeremiam,
Ego contra te, mons perdens, ... devolvam te de petris et dabo te in montem combustionis; et non sument de te lapidem angulo, aut lapidem fundamentis, 51:25, 26;
ubi de Babele; ‘mons combustionis’ est amor sui; quod ‘non lapis inde’ est quod non verum.
Footnotes:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #9315
9315. ‘Cum iverit angelus Meus ante te’: quod significet vitam secundum praecepta Domini, constat ex significatione ‘ire ante te’ cum de Domino, Qui hic est ‘angelus Jehovae’, quod sit docere praecepta fidei et vitae, ita quoque vita secundum illa praecepta; quod ‘ire et proficisci’ sit vivere, videatur n. 1293, 3335, 4882, 5493, 1 5605, 8417, 8420, 8557, 8559; et ex significatione ‘angeli Jehovae’ quod sit Dominus quoad Divinum Humanum, de qua supra n. 9303, 2 9306. Quod Dominus quoad Divinum Humanum per ‘angelum’ intelligatur, est quia plures angeli qui apparuerunt ante Adventum Domini in mundum, fuerunt Ipse Jehovah in forma humana, seu in forma angeli; quod patet manifeste ex eo quod vocaverint angelos qui apparuerunt, Jehovam, sicut qui apparuerunt Abrahamo, de quibus in Gen. xviii; quod illi Jehovah 3 appellati sint, videatur ibi vers. 1, 13, 14, 17, 20, 26, 33, et qui apparuit Guideoni, de quo in Jud. vi; quod ille etiam Jehovah appellatus sit, videatur ibi vers. 12, 14, 16, 22-24, praeter etiam alibi; Ipse Jehovah in forma humana, seu quod idem, in forma angeli, erat Dominus;
[2] Divinum Humanum Ipsius apparuit tunc sicut angelus, de quo Ipse Dominus loquitur apud Johannem,
Jesus dixit, Abraham exsultavit ut videret diem Meum, et vidit et gavisus est: amen, amen, dico vobis, Priusquam Abraham fuit, Ego sum, 8:56, 58:
et apud eundem,
Glorifica Me Tu, Pater, apud Te Ipsum gloria quam habui antequam mundus esset apud Te, 17:5.
Quod Jehovah aliter non potuerit apparere, constat quoque ex Domini verbis apud Johannem, Non vocem Patris audivistis unquam, neque speciem Ipsius vidistis, 5:37:
et apud eundem,
Non quod Patrem viderit quis, nisi qui 4 apud Deum 5 , hic vidit Patrem, 6 6:46.
Ex his sciri potest quid Dominus ab aeterno.
[3] Quod placuerit Domino nasci Homo, fuit ut actualiter indueret Humanum et hoc Divinum faceret ad salvandum genus humanum. Scias itaque quod Dominus sit Ipse Jehovah seu Pater in forma humana, quod etiam Ipse Dominus docet apud Johannem, Ego et Pater unum sumus, 7 10:30:
apud eundem,
Jesus dixit, Patrem abhinc cognovistis et vidistis; qui vidit Me vidit Patrem: 8 credite Mihi quod Ego in Patre et Pater in Me, 14:7, 9, 11 9 :
et apud eundem,
Omnia Mea Tua sunt, et omnia Tua Mea, 17:10.
[4] 10 Hoc magnum mysterium describitur apud Johannem, his verbis, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; Hoc erat in principio apud Deum: omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipso jactum est nihil quod factum est. Et Verbum caro factum est et habitavit inter nos, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre. Deum nemo vidit usquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris est, Ipse exposuit, 1:1-3, 14, 18;
Verbum est Divinum Verum quod hominibus revelatum est, et quia hoc revelari non potuit nisi a Jehovah ut homine, hoc est, nisi a Jehovah in humana forma, ita a Domino, ideo dicitur ‘in principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum’; in Ecclesia notum est quod per ‘Verbum’ intelligatur Dominus, quia hoc aperte dicitur, ‘Verbum caro factum est et habitavit inter nos, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam ut Unigeniti a Patre’; quod Divinum Verum non potuerit revelari hominibus nisi a Jehovah in humana forma, etiam clare dicitur, ‘Deum nemo vidit usquam; Unigenitus Filius, Qui in sinu Patris, Ipse exposuit’.
[5] Ex his patet quod Dominus ab aeterno fuerit Jehovah seu Pater in forma humana, sed nondum in carne, nam angelus non habet carnem; et quia Jehovah seu Pater voluit induere omne humanum propter salvationem generis humani, ideo quoque assumpsit carnem, quare dicitur, Deus erat Verbum, et Verbum caro factum est; et apud Lucam, Videte manus Meas, et pedes Meos, quod Ipse Ego sim; palpate Me et videte; nam spiritus carnem et ossa non habet, sicut Me videtis habere 11 , 24:39;
Dominus per haec docuit quod non amplius esset Jehovah sub forma angeli, sed quod esset Jehovah Homo: quod etiam intelligitur per haec Domini verba, Exivi a Patre et veni in mundum: iterum relinquo mundum et abeo ad Patrem, Joh. 16:28.
Quod Dominus Humanum Suum, cum fuit in mundo, Divinum fecerit, videatur n. 1616, 1725, 1813, 1921, 2025, 2026, 2033, 2034, 2083, 2523, 2751, 2798, 3038, 3043, 3212, 3241, 3318 fin. , 3637, 3737, 4065, 4180, 4211, 4237, 4286, 4585, 4687, 4692, 4724, 4738, 4766, 5005, 5045, 5078, 5110, 5256, 6373, 6700, 6716, 6849, 6864, 6872, 7014, 7211, 7499, 8547, 8864, 8865, 8878, et quod expulerit omne humanum quod a matre, usque tandem ut non filius Mariae fuerit, n. 2159, 2649, 2776, 4963, 5157, imprimis n. 3704, 4727, 9303, 9306, et quae de his in locis citatis n. 9194, 9199, ostensa sunt.
Footnotes:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. The Manuscript inserts est.
5. Patrem in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition. Schmidius
6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
8. In place of this part of the quotation the Manuscript has etiam quae ibivers. 7et 9
9. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.
10. The remainder of this [ ] is written after Arcana Coelestia 9356 but is marked for insertion here.
11. habentem
