The Bible

 

Γένεση 13

Study

   

1 Ανεβη δε ο Αβραμ εξ Αιγυπτου, αυτος και η γυνη αυτου, και παντα οσα ειχε, και ο Λωτ μετ' αυτου, προς μεσημβριαν.

2 Και ο Αβραμ ητο πλουσιος σφοδρα εις κτηνη, εις αργυριον και εις χρυσιον.

3 Και υπηγεν οδευων απο μεσημβριας εως Βαιθηλ εως του τοπου οπου ητο η σκηνη αυτου το προτερον μεταξυ Βαιθηλ και Γαι·

4 εις τον τοπον του θυσιαστηριου, το οποιον ειχε καμει εκει καταρχας· και επεκαλεσθη εκει ο Αβραμ το ονομα του Κυριου.

5 Και ο Λωτ ακομη, ο συμπορευομενος μετα του Αβραμ, ειχε προβατα και βοας και σκηνας.

6 Και δεν εχωρει αυτους η γη δια να κατοικωσιν ομου· διοτι ησαν τα υπαρχοντα αυτων πολλα, και δεν ηδυναντο να κατοικωσιν ομου.

7 Και συνεβη ερις μεταξυ των ποιμενων των κτηνων του Αβραμ και των ποιμενων των κτηνων του Λωτ· οι δε Χαναναιοι και οι Φερεζαιοι κατωκουν τοτε την γην.

8 Ειπε δε ο Αβραμ προς τον Λωτ, Ας μη ηναι, παρακαλω, ερις μεταξυ εμου και σου και μεταξυ των ποιμενων μου και των ποιμενων σου· διοτι αδελφοι ειμεθα ημεις·

9 δεν ειναι πασα η γη εμπροσθεν σου; διαχωρισθητι λοιπον απ' εμου· εαν συ υπαγης εις τα αριστερα, εγω υπαγω εις τα δεξια· και εαν συ εις τα δεξια, εγω εις τα αριστερα.

10 Και υψωσας ο Λωτ τους οφθαλμους αυτου, ειδε πασαν την περιχωρον του Ιορδανου, οτι εποτιζετο ολη προ του να καταστρεψη ο Κυριος τα Σοδομα και τα Γομορρα, ως παραδεισος του Κυριου, ως η γη της Αιγυπτου, εως να υπαγη τις εις Σηγωρ.

11 Και εκλεξεν εις εαυτον ο Λωτ πασαν την περιχωρον του Ιορδανου· και μετεσκηνωσεν ο Λωτ προς ανατολας, και διεχωρισθησαν ο εις απο του αλλου.

12 Ο μεν Αβραμ κατωκησεν εν τη γη Χανααν· ο δε Λωτ κατωκησε μεταξυ των πολεων της περιχωρου, και εστησε τας σκηνας αυτου εως Σοδομων.

13 Οι δε ανθρωποι των Σοδομων ησαν κακοι και αμαρτωλοι σφοδρα ενωπιον του Κυριου.

14 Και ειπε Κυριος προς τον Αβραμ, αφου διεχωρισθη ο Λωτ απ' αυτου, Υψωσον τωρα τους οφθαλμους σου, και ιδε απο του τοπου οπου εισαι, προς αρκτον και μεσημβριαν και ανατολην και δυσιν·

15 διοτι πασαν την γην την οποιαν βλεπεις, εις σε θελω δωσει αυτην και εις το σπερμα σου εως αιωνος·

16 και θελω καταστησει το σπερμα σου ως την αμμον της γης· ωστε εαν δυναται τις να εξαριθμηση την αμμον της γης, θελει αριθμηθη και το σπερμα σου.

17 Σηκωθεις διοδευσον την γην εις τε το μηκος αυτης και εις το πλατος αυτης· διοτι εις σε θελω δωσει αυτην.

18 Και εσηκωσε την σκηνην αυτου ο Αβραμ, και ελθων κατωκησε πλησιον των δρυων Μαμβρη, αιτινες ειναι εν Χεβρων, και ωκοδομησεν εκει θυσιαστηριον εις τον Κυριον.

   

From Swedenborg's Works

 

Apocalypse Revealed #289

Study this Passage

  
/ 962  
  

289. "And blessing!" This symbolically means, all these being in Him and from Him in those angels of the lower heavens.

A blessing means every good that a person has from the Lord, such as power and wealth, and everything that accompanies these, but especially every spiritual good, such as love and wisdom, charity and faith, and the accompanying joy and happiness, which have to do with eternal life. And because all of these come from the Lord, it follows that He has them in Him; for if He did not have them in Him, they could not be present in others from Him.

It is for this reason that in the Word the Lord is called blessed, and also a blessing, which is to say, blessing itself.

That Jehovah, or the Lord, is called blessed, is apparent from the following passages:

...the high priest asked (Jesus)..., "Are You the Christ, the Son of the Blessed?" (Mark 14:61)

(Jesus said,) "you shall see Me no more till you say, 'Blessed is He who comes in the name of the Lord!'" (Matthew 23:39, cf. Luke 13:35)

(Melchizedek) blessed (Abram) and said: ."..blessed be God Most High, who has delivered your enemies into your hand." (Genesis 14:18-20)

Blessed be Jehovah, the God of Shem... (Genesis 9:26)

Blessed be Jehovah (who) has heard (my) voice... (Psalms 28:6)

Blessed be Jehovah, for He has shown me His marvelous clemency... (Psalms 31:21)

Blessed be Jehovah... from everlasting to everlasting! (Psalms 41:13)

So likewise Psalms 66:20; 68:19, 35; 72:18-19; 89:52; 119:12; 124:6; 135:21; 144:1, Luke 1:68.

It is owing to this that blessing is mentioned in this verse, as again in verse 12, and in chapter 7, 7:12. And in the book of Psalms:

Glory and honor You have placed upon Him, for You have made Him a blessing forever. (Psalms 21:5-6)

The subject is the Lord.

[2] It can be seen from this what blessing God means in the Word: that it is to attribute all blessing to Him, to pray for Him to bless, and to thank Him for blessing, as can be seen from the following passages:

(Zacharias's) mouth was opened... and he spoke, blessing God. (Luke 1:64, 68)

(Simeon) took (the infant Jesus) up in his arms and blessed God... (Luke 2:28, 30-31)

I will bless Jehovah who has given me counsel. (Psalms 16:7)

...bless (Jehovah's) name; proclaim His salvation from day to day. (Psalms 96:1-3)

Blessed be the Lord from day to day... Bless God in the congregations, the Lord, from the fountain of Israel. (Psalms 68:19, 26)

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.