200. Dat de boom van kennis hier genoemd is in het midden van de hof, terwijl eerder in hoofdstuk 2:9 de boom van leven in het midden van de hof betekende en dus niet de boom van kennis, vindt hierin zijn oorzaak, dat het midden van de hof het binnenste betekent, en dat het binnenste van de hemelse mens of de Oudste Kerk de boom van het leven is, wat de liefde is en het geloof daaruit. Maar het midden van de hof of het binnenste van deze mens, die een hemels-geestelijk mens genoemd kan worden, of van zijn nageslacht, was geloof. Daar kan niet verder over uitgeweid worden, omdat het heden ten dage geheel en al onbekend is, van welke aard diegenen waren die in die oudste tijd leefden; zij hadden een heel andere gemoedsaard dan men heden bij wie dan ook zou kunnen aantreffen; deze gemoedsgesteldheid, om er maar een denkbeeld van te geven, was van dien aard, dat zij uit het goede het ware kenden, of uit de liefde dat wat het geloof is, maar uit het ware wisten zij het goede, of dat wat tot de erkentenissen van het geloof behoort dat wat van de liefde is, en bij de meesten bleef het vrijwel bij dit weten. Zo’n verandering vond plaats na de vloed, zodat de wereld niet ten onder zou gaan.