8819. En de berg Sinaï die rookte geheel, dat dit de verschijning betekent van het hemels goede in het diepste duister, staat vast uit de betekenis van de berg Sinaï, dus het hemels goede, nr. 8818; en uit de betekenis van roken, dus de verschijning in het duister; onder het duister wordt het duistere van het geloof verstaan, zodanig als degenen hebben die van de geestelijke Kerk zijn ten opzichte van hen die van de hemelse Kerk zijn, nrs. 2708, 2715, 2718, 2831, 2935, 2937, 3241, 3833, 6289.

Onder het diepste duister, dat wordt aangeduid met, dat de berg Sinaï geheel rookte en daarmee dat vlak daarna wordt gezegd dat zijn rook opklom, zoals de rook van een oven, wordt dat duistere verstaan waarin de Israëlitische natie was, voor welke de verschijning plaatsvond; want Jehovah of de Heer verschijnt aan eenieder volgens zijn hoedanigheid, nrs. 8788, 8814; dus zoals de liefde en zoals het licht van het ware aan hen die in het goede zijn, maar zoals een vijand en een wreker aan hen die in het boze zijn.

Dat Hij zodanig verscheen aan het Israëlitische volk, staat ook elders bij Mozes vast: ‘Het aanzien van de heerlijkheid van Jehovah was een verterend vuur op het hoofd van de berg, voor de ogen van de zonen Israëls’, (Exodus 24:16,17).

Bij dezelfde: ‘Gijlieden naderde en stond onder de berg, toen de berg brandende was van vuur tot aan het hart van de hemel, duisternis en wolk en donkerheid; en Jehovah sprak tot u uit het midden van het vuur’, (Deuteronomium 4:11,12; 5:19); en bij dezelfde: ‘Het geschiedde toen gij de stem had gehoord uit het midden van de duisternis en de berg brandende was van vuur en gij naderde tot Mij en zei: Waarom zouden wij sterven, omdat dit grote vuur ons zal verteren; indien wij voortvoeren de stem van Jehovah, onze God, langer te horen, zo zullen wij sterven’, (Deuteronomium 5:23-25).

Dat het hiermee zo is gesteld, komt omdat eenieder niet anders kan zien dan vanuit zulke dingen die in hemzelf zijn, zoals degene die in haat is, Hem ziet vanuit de haat; die in de onbarmhartigheid is, Hem ziet in de onbarmhartigheid; en omgekeerd, zij die in de naastenliefde zijn en de barmhartigheid, Hem daaruit zien en dus daarin.

Het is hiermee zo gesteld als met de lichtstralen, wanneer die in lelijke vormen vallen, in lelijke kleuren worden verkeerd, maar wanneer zij in mooie kleuren vallen, dan in schone vormen worden verkeerd.

Dat de rook het duistere van het ware is en eveneens het donkere dat van het valse is, staat vast bij (Jesaja 9:17,18; 34:9,10; Joël 3:3,4; bij Hosea 13:1,3; Apocalyps 9:17,18; 18:2,18; 19:3).

8818. En zij stelden zich in de lagere gedeelten van de berg; dat dit betekent ver van het goede van de hemelse liefde, staat vast uit de betekenis van de berg Sinaï, namelijk de hemel en zo het met het Goddelijk Ware verenigde Goede daar, nr. 8805; en uit de betekenis van zich stellen in de lagere gedeelten ervan, dus ver of verwijderd daarvan.

Hier wordt in de innerlijk historische zin de Israëlitische natie verstaan en dat deze zonder het goede van de hemelse liefde was, nrs. 8788, 8806; en vandaar dat zij ver daarvan af was, waarom ook verderop wordt gezegd dat Mozes het volk en ook de priesters bezwoer de grenzen niet te doorbreken en de berg aan te raken en zo te sterven, vers 21,22,24,25.

In de innerlijke zin echter, waarin gehandeld wordt over hen die van de geestelijke Kerk zijn, wordt daarmee aangeduid dat zij zich stelden in de lagere gedeelten van de berg, aangeduid, dat het niet was geoorloofd uit zelfvertrouwen tot een hogere hemel op te klimmen en dat zij, indien zij opklommen, zouden sterven, zie ten aanzien van deze zaak de nrs. 8794, 8797.