7727. ‘Et faciemus Jehovae Deo nostro’: quod significet qui acceptus Domino, nempe cultus, constat ex illis ¹ quae praecedunt, quod nempe per ‘sacrificia et holocausta’ significetur cultus, n. 7726, et per ‘gregem et armentum’, ex quibus sacrificia, bonum ex quo cultus, n. 7723, 7724; ita per facere sacrificia et holocausta Jehovae significatur cultus ex bono qui acceptus; quod ‘Jehovah’ in Verbo sit Dominus, videatur n. 1343, 1736, 2921, 3023, 3035, 5041, 5663, 6280, ² 6281, 6303, 6905, 6945, 6956.

Фусноти:

5041. ‘Et fuit Jehovah cum Josepho’: quod significet quod Divinum inesset, nempe Domino, Qui in supremo sensu per Josephum repraesentatur, hic Divinum in tentationibus, de quibus hic agitur;

Ipsum enim Divinum est Jehovah, Qui quod esset in Ipso seu inesset, significatur per quod ‘Jehovah fuit cum Josepho’; quia in sensu litterae agitur de Josepho, dicitur ‘cum illo’, at in sensu interno ubi agitur de Domino, est ‘in Illo’ : quod in Illo', constare potest unicuique intra Ecclesiam ex eo quod a Jehovah conceptus sit, quapropter Ipsum toties Patrem Suum nominat; ipsum esse hominis et inde intimum ejus vitae est a patre, induitiones seu exteriora sunt a matre; ideo Esse Domini ac inde intimum vitae Ipsius fuit Divinum quia Ipse Jehovah, ac induitiones seu exteriora fecerunt humanum quod a matre per nativitatem suscepit; hoc humanum tale erat ut tentari posset, conspurcatum enim malo a matre hereditario fuit; sed quia intimum erat Divinum, potuit ex propria potentia malum illud a matre hereditarium expellere, quod factum successive per tentationes, et tandem per ultimam quae fuit crucis, tunc Humanum Suum plene glorificavit, hoc est, Divinum fecit; inde constare potest quid intelligitur per quod Divinum inesset.