Arcana Coelestia #10217
10217. ‘Quoad numeratos illorum’: quod significet quoad ordinationem et dispositionem, constat ex significatione 'numerare cum de omnibus Ecclesiae, quae sunt vera et bona fidei et amoris, quod sit ordinatio et dispositio eorum, inde numerati, sunt quae ordinata et disposita sunt; quod ‘numerare’ id significet, est quia numerare involvit lustrationem, et quod a Domino lustratur, hoc etiam ordinatur et disponitur; etiam vox qua exprimitur hic numerare, in lingua originali significat lustrare, censere, animadvertere, et quoque visitare, mandare, praeesse, ita ordinare et disponere; quod hae significationes isti voci sint, est quia unum involvit alterum in sensu spirituali, et sensus spiritualis est vocum sensus interior, qui pluries 1 inest vocibus linguarum, praecipue orientalium.
[2] Quod ‘numerare’ in sensu spirituali, in quo agitur de veris et bonis fidei et amoris, sit ordinare et disponere, constat etiam ex locis in Verbo, ubi ‘numerare’ dicitur, et quoque ubi ‘numerus’, ut apud Esaiam,
Vox tumultus regnorum gentium congregatarum, Jehovah Zebaoth numerans (ordinans) exercitum belli, 13:4:
apud eundem,
Tollite in altum oculos vestros, et videte quis creavit haec, qui eduxit in numerum exercitum eorum, omnes nomine vocat; de multitudine potentium et fortium robore vir non 2 deest, 40:26:
apud Davidem,
Jehovah Qui numerat 3 numerum stellarum, omnes nominibus vocat, Ps. 147:4 4 ;
quod per ‘numerare’ 5 in his locis significetur ordinare et disponere, patet, nam agitur de Jehovah, hoc est, Domino, Qui non numerat aliquem exercitum nec stellas, sed ordinat et disponit illa quae per 6 exercitum et per stellas significantur, quae sunt vera et bona fidei et amoris, non enim agitur 7 de bellis in mundo naturali sed de bellis in 8 mundo spirituali, quae sunt bella 9 seu pugnae verorum ex bono contra falsa ex malo; 10 quod ‘bella’ in spirituali sensu sint tales pugnae, videatur n. 1664, 2686, 8273, 8295, quod ‘exercitus’ 11 sit vera et bona Ecclesiae et caeli, 12 n. 7988, 8019, et quod ‘stellae’ sint cognitiones veri et boni, n. 2495, 2849, 4697.
[3] Cum notum est quid significatur per ‘numerare’ et quid per ‘filios Israelis’, constare potest quare non Davidi 13 licuit numerare populum, et quare, 14 postquam numeravit, Gad propheta ad illum missus 15 denuntiavit 16 poenam, 2 Sam. 24:1-15, et quare hic dicitur quod quisque daret expiationem animae suae, ne sit in illis plaga in numerando illos; per ‘filios’ enim ‘Israelis’ significantur vera et bona Ecclesiae, et per ‘numerare’ significatur ordinare et disponere; et quia solius Domini est ordinare et disponere vera et bona fidei et amoris apud unumquemvis in 17 Ecclesia et in caelo, ideo cum id ab homine fit, ut factum a Davide per Joabum, tunc significabat ordinationem et dispositionem talium ab homine et non a Domino, quod non est ordinare et disponere, sed destruere; si numeratio filiorum Israelis 18 non talia 19 involvisset, non aliquid peccati aut reatus fuisset in numerando illos.
[4] Quod per ‘filios Israelis’ significentur vera et bona spiritualia, quae sunt vera et bona Ecclesiae et caeli, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 20 5951, 7957, 8234, 8805, similiter per ‘tribus’, in quas filii Israelis distincti fuerunt, n. 3858, 3926, 4060, 6335, 6397; quia per ‘filios Israelis’ 21 et per ‘tribus’ talia significantur, et illa sunt innumerabilia, ideo in Verbo dicitur de 22 illis quod numerus eorum esset sicut arena maris, quae non mensurabitur nec numerabitur, Hoschea 50:10: Quis numerabit pulverem Jacobi et numerum Israelis, Num. 23:10:
23 Jehovah ad Abrahamum, Ponam semen tuum ut pulverem terrae, ut si possit numerare pulverem terrae, etiam futurum ut semen tuum numeretur, Gen. 13:16 24 , 16:10: et alibi, 25
Suspice versus caelum, et numera stellas, num potes numerare has, sic erit semen tuum, Gen. 15:5;
quod per ‘filios Israelis’ et ‘semen Abrahami’ 26 non intellecta fuerit posteritas ejus sed vera et bona spiritualia, quae innumerabilia 27 , et quoque quoad plurimam partem ineffabilia, constare potest ex eo quod non major multitudo 28 illorum fuerit quam aliarum gentium, quod etiam testatur Moscheh,
Non propter multitudinem vestram prae omnibus populis desideravit Jehovah vos ut eligeret vos, siquidem vos estis pauciores omnibus populis, Deut. 7:7:
[5] etiam 'pernumerare' significatur ordinare et disponere, apud Jeremiam,
In urbibus Hierosolymae 29 et Jehudae adhuc transibunt greges juxta manus numerantis, 33:13;
‘greges’ sunt quoque bona et vera Ecclesiae, n. 6048, 8937, 9135, ‘juxta manus numerantis’ est juxta dispositionem Domini:
apud Davidem,
Quis scit vehementiam irae Tuae? ad numerandum dies nostros, rectum notifica, ut induamus cor sapientiae, Ps. 90:11, 12 30 ;
‘numerare dies’ pro 31 ordinare et disponere status vitae; 32 et dies dicuntur numerati cum ordinati et dispositi, ita cum finiti, ut apud Esaiam,
Per 33 excisionem dierum meorum abiturus sum ad portas inferni; numeratus sum, residuum annorum meorum, 38:10:
et apud Danielem,
Scriptura apparuit coram rege Belschazare, numeratus, appensus, et divisus, 5:25;
cum enim ‘numerare’ significat ordinare et disponere, tunc ‘numeratum’ significat absolutum, sicut cum linea numeris subducta est, finito calculo.
[6] Quod per ‘numerare’ significetur ordinare et disponere, est quia per ‘numerum’ significatur quale rei et status, et quale determinatur per numerum 34 adjunctum, inde numerare est qualificare rem, et qualificatio rei in spiritualibus fit per ordinationem et dispositionem a 35 Domino; hoc significatur per ‘numerum’ apud Johannem,
Facit ut omnibus daret characterem super manum dextram aut super frontes; et ut nemo 36 posset emere aut vendere nisi qui haberet characterem, aut nomen bestiae, aut numerum nominis ejus; haec sapientia est; qui habet intelligentiam, computato numerum bestiae, numerus enim hominis est, nempe numerus ejus est sescenta sexaginta sex, Apoc. 13:16-18;
[7] agitur in hoc capite de bestia ex mari, et de bestia ex 37 terra; per ‘bestiam ex mari’ intelligitur verum Ecclesiae falsificatum per scientifica quae e mundo, et per ‘bestiam ex terra’ intelligitur verum Ecclesiae falsificatum per sensum 38 litteralem Verbi applicatum ad favendum malis amorum sui et mundi, nam ‘terra’ est Ecclesia quoad 39 bonum et verum, citata n. 9325, et ‘mare’ est scientificum in communi, n. 28, 40 2120, 2850; ‘habere characterem ejus super manum et super frontem’ est agnoscere et amare falsa illa; ‘habere nomen ejus’ aut ‘numerum nominis ejus’ est agnoscere omnia qualiacumque sunt, ‘frons’ enim significat amorem, n. 9936, et ‘nomen’ significat omne quale 41 ejus de quo agitur, n. 3006, 3421, 6674, 8274, 9310;
[8] ‘computare numerum bestiae’ est explorare et scire vera illa Ecclesiae falsificata; ‘numerus hominis’ significat rem et statum illius Ecclesiae, 42 ‘sescenta sexaginta sex’ significant quale ejus quoad omnia vera falsificata 43 et falsa ex malo in complexu, et quoque profanationem sancti, 44 ut et finem; 45 illa scire et explorare est sapientis et intelligentis, quapropter dicitur, Haec sapientia est; qui habet intelligentiam, computato numerum ejus; numerus enim sex significat idem cum numero duodecim, quia est dimidium ejus, n. 3960 fin. , 7973, 8148, et duodecim significant omnia vera et bona Ecclesiae in complexu, n. 2129 fin. , 2130 fin. , 3272, 3858, 3913, 7973, inde quoque in opposito sensu omnia falsa et mala in complexu; triplicatio numeri 46 senarii involvit etiam finem, et finis est quando verum prorsus 47 est profanatum;
[9] ex his manifeste patet quod numeri in Verbo involvant res et status, et significent quale secundum 48 numeros determinatos, ut quoque in 49 his apud Johannem,
Angelus mensus est murum sanctae Hierosolymae centum quadraginta quattuor cubitorum, quae est mensura hominis, hoc est angeli, Apoc. 21:17;
etiam per numerum 50 ibi determinatum significantur omnia vera 51 ex bono in complexu, nam centum quadraginta quattuor idem significant cum duodecim, n. 7973, 52 exsurgit enim ex duodecim in se multiplicatis; 53 quapropter etiam hic dicitur quod mensura 54 ejus sit mensura hominis, 55 quemadmodum supra quod numerus ille sit numerus hominis; sed quia hic vera ex bono significantur, additur quod illa mensura etiam sit mensura angeli, ‘angelus’ enim in Verbo significat 56 vera ex bono, 57 quoniam est recipiens Divini Veri a Domino, n. 8192.
Fußnoten:
1. se exserit in
2. deficit
3. exercitum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
5. hic
6. exercitus
7. The Manuscript inserts ibi.
8. spirituali sensu
9. et
10. ita contra illa quae Ecclesiam conantur destruere
11. sint
12. The Manuscript inserts videatur.
13. licuerit
14. cum illum numeraverit
15. denuntiavit altered to denuntiaverit
16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
18. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
21. vera et bona spiritualia, quae sunt vera et bona Ecclesiae et coeli significantur
22. filiis Israelis
23. The Manuscript inserts et.
24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
25. The Manuscript inserts dixit, .
26. The Manuscript inserts ibi.
27. The Manuscript inserts sunt.
28. The Manuscript deletes illorum, and inserts filiorum Israelis.
29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
30. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
31. finire ordinationem et dispositionem
32. dies enim
33. emissionem, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
34. qui adjungitur
35. Divino
36. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
37. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
38. literae
39. verum et bonum
40. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
41. in complexu
42. The Manuscript inserts et.
43. Omitted, in the Second Latin Edition
44. tum
45. The Manuscript deletes illa, and inserts id.
46. sex
47. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
48. numeros determinatos altered to determinationes
49. sequentibus
50. The Manuscript deletes ibi, and inserts (word in the Manuscript was not deciphered by the Editors)
51. et bona, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
52. exsurgunt in the Manuscript, exsurgat, in the First Latin Edition.
53. quare
54. illa
55. ut
56. The Manuscript inserts omnia.
57. est enim
Arcana Coelestia #4353
4353. ‘Et osculatus eum’: quod significet conjunctionem interiorem ex amore, constat ex significatione ‘osculari’ quod sit conjunctio ex amore, de qua n. 3573, 3574, 4215, hic conjunctio interior. Agitur in hoc versu in genere de conjunctione Boni Divini naturalis, quod ‘Esau’, cum vero ibi quod ‘Jacob’; in sequentibus ‘autem’ de conjunctione illa in specie agitur. Quod ipsam conjunctionem attinet, est illa quae facit regenerationem apud hominem, nam homo regeneratur per id quod vera apud illum conjungantur bono, hoc est, quod illa quae sunt fidei, conjungantur illis quae sunt charitatis; processus hic et in sequentibus plene 1 describitur; agitur quidem de Domino quomodo Ipse Naturale Suum Divinum fecerat, proinde quomodo Ipse Divinum Bonum univerat Vero in Naturali; sed quia regeneratio hominis est imago glorificationis Domini n. 3138, 3212, 3296, 3490, etiam de illa in sensu interno simili agitur; et quia regeneratio in ideam hominis cadere potest, non autem ita glorificatio Domini, licet hanc illustrare per illam.
[2] Ex illis quae explicata sunt, patet quod conjunctio boni cum veris per quam regeneratio, interius et interius progrediatur hoc est, vera interius successive conjungantur cum bono; finis enim regenerationis est ut conjungatur internus homo cum externo, ita spiritualis per rationale cum naturali; absque conjunctione utriusque nulla est regeneratio; nec potest illa conjunctio fieri antequam bonum cum veris in naturali prius conjunctum est; naturale enim erit planum et quae in naturali sunt, correspondebunt; haec causa est quod cum naturale regeneratur, conjunctio boni cum veris interior successive fiat; nam spirituale se conjungit primum cum illis quae intima sunt in naturali, et dein per haec cum illis quae exteriora sunt: nec potest internum hominis se conjungere cum externo ejus nisi verum in hoc fiat veri bonum, hoc est, voluntate et actu verum, n. 4337, tunc enim primum conjungi possunt, nam Dominus 2 influit apud hominem per internum hominem et quidem per bonum ibi; bonum ibi cum bono in externo homine conjungi potest, non autem bonum cum vero immediate;
[3] inde constare potest quod verum apud hominem prius fieri debeat voluntate et actu verum, hoc est, veri bonum, antequam conjunctio rationalis cum naturali, seu interni hominis cum externo, existere potest; quomodo autem verum fit veri bonum, constare potest cuivis qui attendit; omne verum Divinum spectat bina haec praecepta, nempe amare Deum supra omnia, et proximum sicut semet; illa praecepta sunt ex quibus vera, et propter quae vera, et ad quae vera, propius et remotius; quapropter cum vera in actum mittuntur, tunc insinuantur 3 successive in principium et finem suum, nempe in charitatem erga proximum et in amorem in Dominum, et inde verum fit bonum quod vocatur veri bonum; quod cum fit, tunc conjungi illud potest cum interno homine, quae conjunctio fit interior successive quo interiora vera implantantur illi bono: actus praecedit, velle hominis succedit, nam quod agit homo ex intellectu, hoc tandem agit ex voluntate, et demum per habitum induit illud; et tunc insinuatur rationali seu interno homini; et cum illi insinuatum est, tunc non magis ex vero bonum agit sed ex bono; incipit enim tunc percipere aliquid beati, et sicut aliquid caeli in illo; hoc manet illum 4 post mortem, et per id elevatur in caelum a Domino.
Fußnoten:
1. The Manuscript inserts in sensu interno.
2. Dominus enim
3. The Manuscript inserts illa.
4. The Manuscript deletes illum.
