Die Bibel

 

Genesis 16:8

Lernen

       

8 dixit ad illam : Agar ancilla Sarai, unde venis ? et quo vadis ? Quæ respondit : A facie Sarai dominæ meæ ego fugio.

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #10217

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

10217. ‘Quoad numeratos illorum’: quod significet quoad ordinationem et dispositionem, constat ex significatione 'numerare cum de omnibus Ecclesiae, quae sunt vera et bona fidei et amoris, quod sit ordinatio et dispositio eorum, inde numerati, sunt quae ordinata et disposita sunt; quod ‘numerare’ id significet, est quia numerare involvit lustrationem, et quod a Domino lustratur, hoc etiam ordinatur et disponitur; etiam vox qua exprimitur hic numerare, in lingua originali significat lustrare, censere, animadvertere, et quoque visitare, mandare, praeesse, ita ordinare et disponere; quod hae significationes isti voci sint, est quia unum involvit alterum in sensu spirituali, et sensus spiritualis est vocum sensus interior, qui pluries 1 inest vocibus linguarum, praecipue orientalium.

[2] Quod ‘numerare’ in sensu spirituali, in quo agitur de veris et bonis fidei et amoris, sit ordinare et disponere, constat etiam ex locis in Verbo, ubi ‘numerare’ dicitur, et quoque ubi ‘numerus’, ut apud Esaiam,

Vox tumultus regnorum gentium congregatarum, Jehovah Zebaoth numerans (ordinans) exercitum belli, 13:4:

apud eundem,

Tollite in altum oculos vestros, et videte quis creavit haec, qui eduxit in numerum exercitum eorum, omnes nomine vocat; de multitudine potentium et fortium robore vir non 2 deest, 40:26:

apud Davidem,

Jehovah Qui numerat 3 numerum stellarum, omnes nominibus vocat, Ps. 147:4 4 ;

quod per ‘numerare’ 5 in his locis significetur ordinare et disponere, patet, nam agitur de Jehovah, hoc est, Domino, Qui non numerat aliquem exercitum nec stellas, sed ordinat et disponit illa quae per 6 exercitum et per stellas significantur, quae sunt vera et bona fidei et amoris, non enim agitur 7 de bellis in mundo naturali sed de bellis in 8 mundo spirituali, quae sunt bella 9 seu pugnae verorum ex bono contra falsa ex malo; 10 quod ‘bella’ in spirituali sensu sint tales pugnae, videatur n. 1664, 2686, 8273, 8295, quod ‘exercitus’ 11 sit vera et bona Ecclesiae et caeli, 12 n. 7988, 8019, et quod ‘stellae’ sint cognitiones veri et boni, n. 2495, 2849, 4697.

[3] Cum notum est quid significatur per ‘numerare’ et quid per ‘filios Israelis’, constare potest quare non Davidi 13 licuit numerare populum, et quare, 14 postquam numeravit, Gad propheta ad illum missus 15 denuntiavit 16 poenam, 2 Sam. 24:1-15, et quare hic dicitur quod quisque daret expiationem animae suae, ne sit in illis plaga in numerando illos; per ‘filios’ enim ‘Israelis’ significantur vera et bona Ecclesiae, et per ‘numerare’ significatur ordinare et disponere; et quia solius Domini est ordinare et disponere vera et bona fidei et amoris apud unumquemvis in 17 Ecclesia et in caelo, ideo cum id ab homine fit, ut factum a Davide per Joabum, tunc significabat ordinationem et dispositionem talium ab homine et non a Domino, quod non est ordinare et disponere, sed destruere; si numeratio filiorum Israelis 18 non talia 19 involvisset, non aliquid peccati aut reatus fuisset in numerando illos.

[4] Quod per ‘filios Israelis’ significentur vera et bona spiritualia, quae sunt vera et bona Ecclesiae et caeli, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 20 5951, 7957, 8234, 8805, similiter per ‘tribus’, in quas filii Israelis distincti fuerunt, n. 3858, 3926, 4060, 6335, 6397; quia per ‘filios Israelis’ 21 et per ‘tribus’ talia significantur, et illa sunt innumerabilia, ideo in Verbo dicitur de 22 illis quod numerus eorum esset sicut arena maris, quae non mensurabitur nec numerabitur, Hoschea 50:10: Quis numerabit pulverem Jacobi et numerum Israelis, Num. 23:10:

23 Jehovah ad Abrahamum, Ponam semen tuum ut pulverem terrae, ut si possit numerare pulverem terrae, etiam futurum ut semen tuum numeretur, Gen. 13:16 24 , 16:10: et alibi, 25

Suspice versus caelum, et numera stellas, num potes numerare has, sic erit semen tuum, Gen. 15:5;

quod per ‘filios Israelis’ et ‘semen Abrahami’ 26 non intellecta fuerit posteritas ejus sed vera et bona spiritualia, quae innumerabilia 27 , et quoque quoad plurimam partem ineffabilia, constare potest ex eo quod non major multitudo 28 illorum fuerit quam aliarum gentium, quod etiam testatur Moscheh,

Non propter multitudinem vestram prae omnibus populis desideravit Jehovah vos ut eligeret vos, siquidem vos estis pauciores omnibus populis, Deut. 7:7:

[5] etiam 'pernumerare' significatur ordinare et disponere, apud Jeremiam,

In urbibus Hierosolymae 29 et Jehudae adhuc transibunt greges juxta manus numerantis, 33:13;

‘greges’ sunt quoque bona et vera Ecclesiae, n. 6048, 8937, 9135, ‘juxta manus numerantis’ est juxta dispositionem Domini:

apud Davidem,

Quis scit vehementiam irae Tuae? ad numerandum dies nostros, rectum notifica, ut induamus cor sapientiae, Ps. 90:11, 12 30 ;

‘numerare dies’ pro 31 ordinare et disponere status vitae; 32 et dies dicuntur numerati cum ordinati et dispositi, ita cum finiti, ut apud Esaiam,

Per 33 excisionem dierum meorum abiturus sum ad portas inferni; numeratus sum, residuum annorum meorum, 38:10:

et apud Danielem,

Scriptura apparuit coram rege Belschazare, numeratus, appensus, et divisus, 5:25;

cum enim ‘numerare’ significat ordinare et disponere, tunc ‘numeratum’ significat absolutum, sicut cum linea numeris subducta est, finito calculo.

[6] Quod per ‘numerare’ significetur ordinare et disponere, est quia per ‘numerum’ significatur quale rei et status, et quale determinatur per numerum 34 adjunctum, inde numerare est qualificare rem, et qualificatio rei in spiritualibus fit per ordinationem et dispositionem a 35 Domino; hoc significatur per ‘numerum’ apud Johannem,

Facit ut omnibus daret characterem super manum dextram aut super frontes; et ut nemo 36 posset emere aut vendere nisi qui haberet characterem, aut nomen bestiae, aut numerum nominis ejus; haec sapientia est; qui habet intelligentiam, computato numerum bestiae, numerus enim hominis est, nempe numerus ejus est sescenta sexaginta sex, Apoc. 13:16-18;

[7] agitur in hoc capite de bestia ex mari, et de bestia ex 37 terra; per ‘bestiam ex mari’ intelligitur verum Ecclesiae falsificatum per scientifica quae e mundo, et per ‘bestiam ex terra’ intelligitur verum Ecclesiae falsificatum per sensum 38 litteralem Verbi applicatum ad favendum malis amorum sui et mundi, nam ‘terra’ est Ecclesia quoad 39 bonum et verum, citata n. 9325, et ‘mare’ est scientificum in communi, n. 28, 40 2120, 2850; ‘habere characterem ejus super manum et super frontem’ est agnoscere et amare falsa illa; ‘habere nomen ejus’ aut ‘numerum nominis ejus’ est agnoscere omnia qualiacumque sunt, ‘frons’ enim significat amorem, n. 9936, et ‘nomen’ significat omne quale 41 ejus de quo agitur, n. 3006, 3421, 6674, 8274, 9310;

[8] ‘computare numerum bestiae’ est explorare et scire vera illa Ecclesiae falsificata; ‘numerus hominis’ significat rem et statum illius Ecclesiae, 42 ‘sescenta sexaginta sex’ significant quale ejus quoad omnia vera falsificata 43 et falsa ex malo in complexu, et quoque profanationem sancti, 44 ut et finem; 45 illa scire et explorare est sapientis et intelligentis, quapropter dicitur, Haec sapientia est; qui habet intelligentiam, computato numerum ejus; numerus enim sex significat idem cum numero duodecim, quia est dimidium ejus, n. 3960 fin. , 7973, 8148, et duodecim significant omnia vera et bona Ecclesiae in complexu, n. 2129 fin. , 2130 fin. , 3272, 3858, 3913, 7973, inde quoque in opposito sensu omnia falsa et mala in complexu; triplicatio numeri 46 senarii involvit etiam finem, et finis est quando verum prorsus 47 est profanatum;

[9] ex his manifeste patet quod numeri in Verbo involvant res et status, et significent quale secundum 48 numeros determinatos, ut quoque in 49 his apud Johannem,

Angelus mensus est murum sanctae Hierosolymae centum quadraginta quattuor cubitorum, quae est mensura hominis, hoc est angeli, Apoc. 21:17;

etiam per numerum 50 ibi determinatum significantur omnia vera 51 ex bono in complexu, nam centum quadraginta quattuor idem significant cum duodecim, n. 7973, 52 exsurgit enim ex duodecim in se multiplicatis; 53 quapropter etiam hic dicitur quod mensura 54 ejus sit mensura hominis, 55 quemadmodum supra quod numerus ille sit numerus hominis; sed quia hic vera ex bono significantur, additur quod illa mensura etiam sit mensura angeli, ‘angelus’ enim in Verbo significat 56 vera ex bono, 57 quoniam est recipiens Divini Veri a Domino, n. 8192.

Fußnoten:

1. se exserit in

2. deficit

3. exercitum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. hic

6. exercitus

7. The Manuscript inserts ibi.

8. spirituali sensu

9. et

10. ita contra illa quae Ecclesiam conantur destruere

11. sint

12. The Manuscript inserts videatur.

13. licuerit

14. cum illum numeraverit

15. denuntiavit altered to denuntiaverit

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. vera et bona spiritualia, quae sunt vera et bona Ecclesiae et coeli significantur

22. filiis Israelis

23. The Manuscript inserts et.

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

25. The Manuscript inserts dixit, .

26. The Manuscript inserts ibi.

27. The Manuscript inserts sunt.

28. The Manuscript deletes illorum, and inserts filiorum Israelis.

29. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

30. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

31. finire ordinationem et dispositionem

32. dies enim

33. emissionem, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

34. qui adjungitur

35. Divino

36. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

37. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

38. literae

39. verum et bonum

40. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

41. in complexu

42. The Manuscript inserts et.

43. Omitted, in the Second Latin Edition

44. tum

45. The Manuscript deletes illa, and inserts id.

46. sex

47. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

48. numeros determinatos altered to determinationes

49. sequentibus

50. The Manuscript deletes ibi, and inserts (word in the Manuscript was not deciphered by the Editors)

51. et bona, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

52. exsurgunt in the Manuscript, exsurgat, in the First Latin Edition.

53. quare

54. illa

55. ut

56. The Manuscript inserts omnia.

57. est enim

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Aus Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #3573

studieren Sie diesen Abschnitt

  
/ 10837  
  

3573. ‘Et osculare me fili mi’: quod significet num uniri possit, constat ex significatione ‘osculari’ quod sit unitio et conjunctio ex affectione; osculatio quae est externum, non aliud est quam ‘conjunctionis affectio’ quae est internum; correspondent etiam. Agitur hic, 1 ut patet ab illis quae supra dicta sunt, in supremo sensu de glorificatione Naturalis in Domino, hoc est, quomodo Dominus in Se Naturale Divinum fecit; in sensu autem repraesentativo de regeneratione naturalis apud hominem, ita de conjunctione naturalis cum rationali; naturale enim non prius regeneratum est quam cum conjunctum est rationali; conjunctio illa fit per influxum immediatum et mediatum rationalis in bonum et 2 verum naturalis, nempe a rationalis bono immediate in naturalis bonum, et per hoc in naturalis verum; mediate per rationalis verum in naturalis verum et inde in naturalis bonum; de his conjunctionibus agitur;

[2] hae nusquam existere possunt quam per media a Divino provisa, et quidem per talia quae homini ignotissima sunt, et quorum vix aliquam ideam habere potest per illa quae sunt lucis mundi, hoc est, quae sunt luminis naturalis apud illum, sed per illa quae sunt lucis caeli, hoc est, quae lucis rationalis; sed usque omnia illa media in sensu interno Verbi detecta sunt, et patent coram illis qui in sensu illo sunt, ita coram angelis, qui de illa re innumerabilia vident et percipiunt, quorum vix unum ad captum hominis adaequate evolvi et explicari potest:

[3] sed ab effectibus et eorum signis aliquatenus coram homine patet quomodo conjunctio illa se habet; mens enim rationalis, hoc est, interius voluntarium et intellectuale apud hominem, se repraesentare debet in ejus mente naturali, sicut haec mens in facie et ejus vultu, usque adeo ut sicut facies est vultus mentis naturalis, ita mens naturalis debeat esse vultus mentis rationalis; cum conjunctio est, ut apud illos qui regenerati sunt, tunc quicquid homo interius in rationali suo vult et cogitat, se conspicuum sistit in naturali ejus, et hoc se conspicuum in facie; talis est facies angelis, et talis fuit facies antiquissimis qui caelestes homines fuerunt; nihil enim timuerunt ut alii scirent eorum fines et intentiones, nam nihil aliud voluerunt quam bonum; qui enim se duci patitur a Domino, nusquam aliud intendit et cogitat; cum talis status est, tunc rationale quoad bonum conjungit se immediate cum bono naturalis, et per hoc cum veris ejus, et quoque mediate per verum sibi in rationali conjunctum cum vero naturalis, et per hoc cum bono ibi; inde fit conjunctio indivulsa:

[4] sed quantum homo ab hoc statu hodie sit remotus, ita a statu caelesti, constare potest ex eo quod prudentiae civilis credatur esse, aliud loqui, tum aliud agere, etiam aliud vultu ostendere quam quod cogitat et intendit, immo etiam disponere ipsam mentem naturalem ita ut cum facie ejus unum agat contra illa quae interius cogitat et vult ex fine mali; hoc antiquissimis enorme facinus fuit, et tales e societate illorum 3 ut diaboli ejecti sunt: ex his ut ab effectibus et eorum signis patet quid conjunctio rationalis seu interni hominis quoad bonum et verum cum naturali seu externo ejus homine; et sic qualis est homo angelus, et qualis homo diabolus.

Fußnoten:

1. The Manuscript has ut ex illis quae supra dicta sunt, quoque constare potest, de regeneratione Naturalis, at in sensu supremo de glorificatione Naturalis in Domino, et quia insensurepraesentativo agitur de naturalis regeneratione apud hominem, etiam agitur de ejus conjunctione cum Rationali.

2. The Manuscript inserts in.

3. The Manuscript deletes sicut diaboli.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.