10137. ‘Et libamen quadrantis hinis vini’: quod significet verum spirituale quantum ad conjunctionem, constat ex significatione ‘vini’ quod sit verum, de qua n. 1071, 1798, 6377, hic verum spirituale correspondens bono spirituali ex caelesti, quod per ‘similam mixtam oleo’, de qua mox supra n. 10136, significatur; nam in Verbo ubi agitur de bono etiam agitur de vero, et quidem de vero ejusdem generis ex quo bonum, ex causa quia omnia et singula in caelo, et quoque in mundo, se referunt ad bonum et ad verum, et ad utrumque ut sint aliquid, nam bonum absque vero non est bonum, et verum absque bono non est verum, videantur citata n. 9263, 9314; inde est quod cum offerebatur minhah, quae erat panis, ^{1 2} offerretur etiam libamen quod erat vinum; similiter in Sancta Cena; inde est quod per ‘libamen vini’ hic intelligatur verum correspondens bono quod per minham, de qua mox supra, significatur; et ex significatione ‘quadrantis hinis’ quod sit quantum satis ad conjunctionem, de qua mox supra n. 10136.

[2] Quisque videre potest quod per minham, quae erat panis, et per libamen, quod erat vinum, non mere panis et vinum intelligatur, sed quod aliquid Ecclesiae et caeli, ita spiritualia et caelestia, quae sunt caeli et Ecclesiae ³ ; ad quid alioquin fuisset, super ignem altaris mittere panem et vinum? an hoc gratum fuisset Jehovae, seu an hoc Ipsi odor quietis, ut dicitur ⁴ ? et an hoc potuisset expiare hominem? qui sancte cogitat de Verbo, non cogitare potest quod tale terrestre beneplaceret Jehovae nisi altius et interius Divinum inesset; qui credit quod Verbum Divinum sit et spirituale ubivis, credere omnino debet quod in singulis ibi lateat arcanum caeli; sed quod hactenus non notum fuerit ubinam id arcanum latet, est causa quia non notum fuit quod sensus internus, qui spiritualis et Divinus, sit in singulis ibi; et quod angeli sint apud unumquemvis hominem, qui percipiunt cogitata ejus ⁵ , et Verbum, cum ab illo legitur, spiritualiter capiunt, et quod per illos a Domino sanctum tunc influat, et sic quod per illos conjunctio caeli sit cum homine, proinde conjunctio Domini per caelos cum illo; ob illam causam tale Verbum homini datum est, per quod ita ⁶ prospici potest ejus saluti a Domino, et non aliter.

[3] Quod ‘minhah’ quae panis, significet bonum amoris, et quod ‘libamen’, quod vinum, significet bonum fidei, et quod ita percipiantur ⁷ ab angelis, constare potest ab omnibus illis quae de minhah et de libamine memorantur in Verbo, ut apud Joelem,

Excisa est minhah et libamen e ⁸ domo Jehovae; luxerunt sacerdotes ministri Jehovae, devastatus est ager, luxit terra, quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, vitis exaruit, et ficus languet; ejulate, ministri altaris ⁹ , quia prohibita est e domo Dei vestri ¹⁰ minhah et libamen; quia propinquus est dies Jehovae, et sicut devastatio a Schaddai venit, 1:9-15;

agitur ibi de ultimo tempore Ecclesiae, quando ibi non amplius est bonum amoris et verum fidei, quod ¹¹ significatur per quod ‘propinquus ¹² dies Jehovae, et sicut devastatio a Schaddai venit’;

[4] inde patet quod per minham et libamen, quae excisa e domo Jehovae, per agrum qui devastatus, per terram quae luget, per frumentum quod etiam devastatum, per mustum quod exaruit, per oleum quod languet, et quod per vitem et ficum, significentur talia quae sunt Ecclesiae et caeli; quid autem significant docet sensus internus; inde ¹³ patet quod per ‘agrum’ significetur Ecclesia quoad receptionem veri, videatur n. 3766, 4982, 7502, 7571, 9295, per ‘terram’ Ecclesia quoad bonum, citata n. 9325, per ‘frumentum’ ¹⁴ omne bonum Ecclesiae, n. 5295, 5410, 5959, per ‘mustum’ omne verum Ecclesiae, n. 3580, per ‘oleum’ bonum amoris, n. 4582, 4638, 9780, per ‘vitem’ bonum Ecclesiae spiritualis interius, n. 5113, 6376, 9277, ¹⁵ per ‘ficum’ bonum ¹⁶ exterius, n. 217, 4231, 5113; inde patet quod ‘minhah et libamen’ sint cultus ex bono amoris et ex bono fidei:

[5] apud Malachiam, Minham non acceptabo e manibus vestris; nam ab ortu solis usque ad occasum ejus magnum nomen Jehovae inter gentes; et in omni loco suffitus allatus nomini Meo, et minhah munda, 1:10, 11;

quod nec ibi per ‘minham’ intelligatur minhah, nec per ‘suffitum’ suffitus, patet, nam agitur de Ecclesia apud gentes, apud quas tamen non minhah; dicitur enim ¹⁷ , Ab ortu solis ad occasum ejus magnum nomen Jehovae inter gentes, et ¹⁸ in omni loco minhah munda et suffitus ¹⁹ ; quod ‘suffitus’ sit adoratio ex bono fidei, videatur n. 9475:

[6] similiter apud Davidem,

Acceptae sunt ²⁰ preces meae, suffitus coram Te, sublatio manuum mearum, minhah vesperae, Ps. 141:2;

[7] ‘minhah vesperae’ est bonum amoris in externo homine:

apud Esaiam,

Incaluistis in diis sub omni arbore viridi, etiam illis effudisti libamen; ascendere fecisti munus, offers munus regi in oleo; et multiplicas aromata tua; ac humilias te ad infernum, 57:5, 6, 9; agitur ibi de cultu ex malis et falsis quae ab inferno; ‘dii’ in sensu interno sunt falsa, nam qui coluerunt alios deos, quidem nomine vocabant illos, sed usque erant falsa ex malis quae colebant; ²¹ quod dii alieni in Verbo sint ²² falsa, videatur n. 4402 fin. , 8941; ‘arbor viridis’ est omne perceptivum, ²³ cognitivum, et confirmativum falsi ²⁴ , n. 2722, 2972, 4552, 7692, ²⁵ ‘viride’ est sensitivum, n. 7691, ‘incalescere’ est ardor cultus, ‘ignis’ enim, ex quo incalescentia, est amor in utroque sensu, n. 5215, 6832, 7575, ‘effundere libamen’ est cultus ex falsis mali, ‘offerre munus regi in oleo’ est colere satanam ex malis, ‘munus in oleo’ est minhah, et ‘rex’ est falsum; ‘multiplicare aromata’ est multiplicare suffitus, per quos significantur adorationes ²⁶ , n. 9475;

[8] quare etiam dicitur quod humiliet se ad infernum; ex his constare potest quod ‘minhah’, quae erat panis, et ‘libamen’, quod erat vinum, significent talia quae sunt Ecclesiae et caeli ²⁷ , nempe cibum et potum caelestem, similia quae ²⁸ panis et vinum in Sancta Cena; ob causam supra dictam ²⁹ , ut caelum se conjungat cum homine per Verbum, consequenter Dominus per caelum mediante Verbo ³⁰ ; cum ³¹ Divinum Verbi in talibus consistit, tunc id ³² non solum nutrit mentes humanas sed etiam mentes angelicas, et facit ut caelum et mundus unum sint.

[9] Ex his ³³ constare quoque potest quod omnia et singula quae de minhah et libamine, seu de pane et vino, in Verbo dicta et mandata sunt, intus in se contineant Divina arcana; sicut quod minhah esset similago super quam oleum, et quoque tus, et quod omnino saliretur, et quod esset azyma seu infermentata; quodque alia ratio compositionis ejus esset cum sacrificabatur agnus, alia cum aries, alia cum juvencus, et quoque alia in sacrificiis reatus et peccati, quam in sacrificiis reliquis; similiter alia ratio vini in libamine ³⁴ ; nisi singula involvissent arcana caeli, nequaquam talia applicate ad varia cultus mandata fuissent.

[10] Ut haec varia sub unum intuitum sistantur, licet offerre illa in suo ordine, In sacrificiis et holocaustis ³⁵ eucharisticis erat ⁴ pro unoquovis agno minhah ex una decima ephae similaginis mixtae quarta hinis olei; et vinum in libamen quarta hinis. Pro unoquovis ariete erat ³⁶ minhah ex duabus decimis similaginis, et tertia hinis olei; ex vino in libamen tertia hinis. Pro unoquovis juvenco erat ³⁶ minhah ex duabus decimis similaginis mixtae oleo, dimidio hinis, et ex vino in libamen dimidium hinis, Num. 15:4-12, xxviii [9, ] 10-12, 20, 21, 28, 29, 29:3, 4, 9, 10, 14, 15, 18, 21, 24, 27, 30, 33, 37; quod pro agno alia ratio quantitatis similaginis, olei, et vini esset quam pro ariete et juvenco, erat causa quia agnus significabat bonum innocentiae intimum, aries bonum innocentiae medium, et juvencus bonum innocentiae ultimum seu externum; sunt enim tres caeli, intimum, medium, et ultimum, inde quoque tres gradus boni innocentiae sunt; ejus crescentia a primo ad ultimum per crescentem rationem similaginis, olei, et vini, significatur; sciendum est quod bonum innocentiae sit ipsa anima caeli, quia id bonum est solum receptivum amoris, charitatis, et fidei, quae faciunt caelos; quod ‘agnus’ sit bonum innocentiae intimum, videatur n. 3994, 10132, quod ‘aries’ sit bonum innocentiae medium seu interius, n. 10042, et quod ‘juvencus’ sit bonum innocentiae ultimum seu externum, n. 9391, 9990.

[11] In sacrificiis autem pro confessione erat minhah ex placentis azymis mixtis oleo, ex ³⁷ laganis azymis unctis oleo, ex similagine bullata placentae mixtae oleo; praeter placentas panis fermentatas, Lev. 7:11, 12;

et in sacrificiis reatus ac peccati, erat minhah ex decima ephae similaginis ³⁸ , sed non oleum et tus super illam, Lev. 5:11;

quod non oleum et tus super minham sacrificii peccati et reatus daretur, erat causa quia per ‘oleum’ significatur bonum amoris, et per ‘tus’ verum illius boni, et per ‘sacrificium peccati et reatus’ significatur purificatio et expiatio a malis et inde falsis ³⁹ , quae ideo non cum bono et inde vero commiscenda erant.

[12] Praeterea de minhah Aharonis et filiorum ejus die quo ungerentur, videatur Lev. 6:13-15 [KJV 20-22], de minhah primitiarum messis, Lev. 2:14, 15, 23:10, 12, 13, 17, de minhah Naziraei, Num. vi, de minhah zelotypiae, Num. v, deque minhah mundati a lepra, Lev. xiv, deque minhah cocta in clibano ⁴⁰ , de minhah sartaginis, et de minhah cacabi, Lev. 2:4-7;

quod nullum fermentum erit in minhah, nec ullum mel, et quod minhah omnino saliretur, ibid. vers. ⁴¹ 11, 13; quod non fermentum et mel esset in minhah, erat causa quia ‘fermentum’ in sensu spirituali est falsum ex malo, et ‘mel’ ⁴² jucundum externum ita commixtum cum jucundo amoris mundi, per quod etiam fermentant bona et vera caelestia, et sic dissipantur; et quod omnino saliretur, erat causa quia ‘sal’ significabat verum desiderans bonum, ita conjungens utrumque; quod ‘fermentum’ sit falsum ex malo, videatur n. 2342, 7906, 8051, 9992, quod ‘mel’ sit jucundum externum, ita amoris in utroque sensu ⁴³ , n. 5620, et quod ‘sal’ sit verum desiderans bonum, n. 9207.

Poznámky pod čarou:

4638. Tunc simile fiet regnum caelorum decem virginibus significat ultimum tempus Ecclesiae veteris et primum novae;

Ecclesia est regnum Domini in terra; ‘decem virgines’ sunt omnes qui in Ecclesia, nempe tam qui in bono et vero, ¹ quam qui in malo et falso; ‘decem’ in sensu interno sunt reliquiae, et quoque plenum, ita omnes; et ‘virgines’ sunt illi qui in Ecclesia; ita quoque alibi in Verbo.

[2] Quae accipientes lampades suas significat spiritualia in quibus caeleste, seu vera in quibus bonum, seu quod idem, fidem in qua charitas erga proximum, et charitatem in qua amor in Dominum, ‘oleum’ enim est bonum amoris, de quo sequitur; at ‘lampades in quibus non oleum’ sunt eadem in quibus non bonum.

[3] Exiverunt in occursum Sponsi significat receptionem eorum ² .

Quinque autem erant ex illis prudentes, quinque vero stultae significat partem eorum qui in veris in quibus bonum, et partem qui in veris in quibus non bonum; illi sunt ‘prudentes’, hi autem ‘stultae’; ‘quinque’ in sensu interno sunt aliqui, hic itaque pars eorum. Quae stultae accipientes lampades suas non acceperunt secum oleum significat quod non haberent bonum charitatis ³ in veris suis; ‘oleum’ in sensu interno est bonum charitatis et amoris.

Verum prudentes acceperunt oleum in vasis suis cum lampadibus suis significat quod haberent bonum charitatis et amoris in veris suis;

‘vasa’ sunt doctrinalia fidei.

[4] Tardante autem Sponso, dormitarunt omnes, et obdormierunt significat moram et inde dubium; ‘dormitare’ in sensu interno est ex mora pigrescere in illis quae sunt Ecclesiae, et ‘obdormire’ est dubium fovere, ⁴ ‘prudentes’ dubium in quo est affirmativum, ⁵ ‘stultae’ dubium in quo est negativum. Media autem nocte clamor factus est significat tempus quod ultimum Ecclesiae veteris et primum novae; hoc tempus est quod in Verbo vocatur ‘nox’ cum agitur de statu Ecclesiae; ‘clamor’ est mutatio. Ecce Sponsus venit, exite in occursum Ipsius significat id quod judicium, nempe acceptationem ⁶ et rejectionem. [5] Tunc excitatae sunt omnes virgines istae, et adornarunt lampades suas significat praeparationem omnium, nam qui in veris in quibus non bonum, aeque acceptari se credunt quam illi qui in veris in quibus bonum; putant enim fidem solam salvare, non scientes quod nulla fides sit ⁷ ubi non est charitas. Verum stultae prudentibus dixerunt, Date nobis de oleo vestro, quia lampades nostrae exstinguuntur significat quod velint communicari bonum veris suis inanibus, seu fidei suae vacuae, ab aliis; spiritualia enim et caelestia omnia in altera vita mutuo communicantur, sed non nisi per bonum.

[6] Responderunt autem prudentes, dicentes, Ne forte non sufficiat nobis et vobis significat quod communicari non possit quia parum ⁸ boni quod illis, auferretur; ita enim cum communicatione boni cum illis qui in ⁹ veris absque bono sunt, in altera vita se habet quasi auferunt ¹⁰ illis bonum et sibi appropriant et non cum aliis communicant, ¹¹ sed conspurcant id, quapropter non fit aliqua communicatio boni cum illis; de his ab experientia videbitur ad finem capitis ¹² seq: 37

[7] Abite vero potius ad vendentes et emite vobis ipsis significat bonum meriti; qui id jactant, sunt ‘vendentes’; etiam ¹³ illi qui in vero sunt in quo non bonum, prae aliis in altera vita meritorium faciunt omne id quod ut bonum in externa forma apparenter fecerunt, tametsi malum esset in interna, secundum illa quae Dominus dicit apud Matthaeum, Multi dicent Mihi in illo die, Domine, Domine, nonne per nomen Tuum prophetavimus, et per nomen Tuum daemonia ejecimus, et in nomine Tuo virtutes multas fecimus? sed tunc confitebor illis, Non novi vos, discedite a Me operarii iniquitatis, 7:22 [23]:

et apud Lucam, Ex quo surrexerit Paterfamilias, et occluserit januam; tunc incipietis foris stare et pulsare januam, dicentes, Domine, Domine, aperi nobis; sed respondens dicet vobis, Non novi vos unde sitis; tunc incipietis dicere, Edimus coram Te, et bibimus, et in plateis nostris docuisti; sed dicet, Dico vobis, non novi vos unde sitis, discedite a Me omnes operarii iniquitatis, [Luc 13:25], 26, 27; tales sunt qui per ‘stultas’ hic intelliguntur, quapropter de illis similiter dicitur his verbis, ‘ ¹⁴ veniunt etiam illae, dicentes, Domine, Domine, aperi nobis; Ipse vero respondens dixit, Amen dico vobis, non novi vos’.

[8] Abeuntibus autem illis ad emendum, venit Sponsus significat praeposteram applicationem. Et paratae ingressae sunt cum Ipso ad nuptias significat qui in bono et inde in vero quod recepti ¹⁵ in caelum; Caelum ¹⁶ assimilatur nuptiis ex conjugio caelesti quod est conjugium boni et veri, et Dominus ¹⁷ Sponso quia Ipsi tunc conjunguntur, inde Ecclesia vocatur Sponsa. Et clausa est janua significat quod alii non intrare possint.

[9] Postea vero veniunt etiam reliquae virgines, dicentes, Domine, Domine, aperi nobis significat quod ex sola fide absque charitate, et ex operibus in quibus non vita Domini sed vita sui, intrare velint. Ipse vero respondens, dixit, Amen dico vobis, non novi vos significat rejectionem; ‘non nosse illos’ in sensu interno est non in aliqua charitate erga proximum esse, et per illam in conjunctione cum Domino; qui non in conjunctione sunt, ‘non noti esse’ dicuntur.

[10] Vigilate itaque, quia non scitis diem, neque horam, in qua Filius hominis venturus est significat studium vitae secundum praecepta fidei, quod est ‘vigilare’; tempus acceptationis quod homini ignotum, et status significantur per ‘non scitis diem ¹⁸ neque horam in qua Filius hominis venturus’. Qui in bono, hoc est, qui facit secundum praecepta, ‘prudens’ dicitur, at qui in ¹⁹ cognitionibus veri, et non facit, ‘stultus’; etiam alibi a Domino apud Matthaeum, Omnis qui audit Mea verba et facit ea, comparabo eum viro prudenti, ... ²⁰ et omnis audiens verba Mea, sed non faciens ea, comparabitur viro stulto, 7:24, 26.

Poznámky pod čarou: