10283. ‘Super carnem hominis non fundetur’: quod significet non communicativum cum proprio hominis, constat ex significatione ‘carnis hominis’ quod sit proprium ejus, de qua sequitur, et ex significatione ‘fundere’ quod sit communicare; simile enim significatur per ‘fundere’ quod per ‘tangere’, sed ‘fundere’ praedicatur de liquidis, ut de oleo, vino, et aqua, et ‘effundere’ de Divinis, ¹ caelestibus et ¹ spiritualibus, at ‘tangere’ de siccis et corporeis; quod ‘tangere’ sit communicare, videatur n. 10130; inde sequitur quod per quod ‘oleum unctionis super carnem hominis non fundetur’ significetur quod Divinum Bonum Divini Amoris Domini non communicativum sit cum proprio hominis, causa est quia proprium hominis non est nisi quam malum, et Divinum Bonum Domini non cum malo communicari potest; quod proprium hominis non sit nisi quam malum, videatur n. 210, 215, 694, 731, 874-876, 987, 1023, 1024, 1047, 5660, 5786, 8480.

[2] Est apud hominem proprium voluntarium et proprium intellectuale; proprium ejus voluntarium est malum, et proprium ² intellectuale est falsum inde; illud, nempe proprium voluntarium, significatur per carnem hominis, ³ et proprium intellectuale per sanguinem illius carnis; quod ita sit, constat ex sequentibus his locis:

apud Matthaeum,

Jesus dixit, Beatus es, Simon, quia caro et sanguis non revelavit tibi; sed Pater Meus, Qui est in caelis, 16:17;

quod ‘caro’ ibi sit proprium hominis, et quoque ‘sanguis’, manifeste patet:

[3] apud Johannem,

Quotquot receperunt, dedit illis potestatem ut filii Dei essent, qui non ex sanguinibus, neque ex voluntate carnis, sed ex Deo nati sunt, 1:12, 13;

per ‘sanguines’ ibi significantur falsa quae ex proprio intellectuali hominis progrediuntur, et per ‘voluntatem carnis’ mala quae ⁴ ex proprio voluntario; quod ‘sanguis’ sit falsum ex malo, ita ⁵ proprium intellectuale ex proprio voluntario, videatur n. 4735, 9127

[4] apud Esaiam,

Cibabo oppressores tuos carne illorum, et sicut musto sanguine eorum inebriabuntur, 49:26;

cibare illos carne eorum, et inebriare sanguine eorum pro opplere malo et falso mali, ita proprio, utrumque enim ⁶ tam malum quam falsum ex proprio est:

[5] apud Jeremiam,

Maledictus homo qui ⁷ confidit in homine, et ponit carnembracchium suum, 17:5;

‘confidere in homine, et ponere ⁸ carnem bracchium suum’ ⁹ est sibi et suo proprio fidere:

apud Esaiam,

Factus est populus sicut cibus ignis; si deciderit ad dextram esuriet, et si comederit ad sinistram non saturabuntur; vir carnem bracchii sui comedent; Menascheh Ephraimum et Ephraimus Menaschen, 9:[18, ] 19, 20 [KJV 19-21];

per ‘cibum ignis’ significatur appropriatio malorum seu cupiditatum amoris sui et mundi, per ‘esurire et non saturari’ significatur non recipere bonum et verum fidei, per ‘carnem bracchii’ significatur proprium utrumque hominis, per ‘Menaschen’ malum voluntatis, per ‘Ephraimum’ falsum intellectus, et per ‘comedere’ ¹⁰ appropriare; quod ‘ignes’ sint mala seu cupiditates amoris sui et mundi, videatur n. 5071, 5215, 6314, 6832, 7324, 7575, ¹¹ 9141;

[6] quod ‘esurire et non saturari’ sit non recipere bonum et verum fidei, est quia per ‘famem et sitim’ significatur desolatio boni et veri, n. 5360, 5376, 6110, 7102, 8568 fin. ; quod ‘dextrum’ sit bonum ex quo verum, et ‘sinistrum’ verum per quod bonum, ¹² n. 10061; inde ‘si deciderit ad dextram esurire, et comedere ad sinistram non saturari’ significat quod utcumque instruuntur de bono et vero, non usque ¹³ recepturos esse;

[7] quod ‘Menascheh’ sit bonum voluntatis, n. 5351, 5353, ¹⁴ 5354 fin. , 6222, 6234, 6238, 6267, et quod ‘Ephraimus’ sit verum intellectus, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267; inde in opposito sensu est ‘Menascheh’ malum voluntatis, et ‘Ephraim’ falsum intellectus, nam paene omnia in Verbo etiam oppositum sensum habent; quod ‘comedere’ sit appropriare, n. 3168, 3513 fin. , 3596, 4745; inde patet quid sit ‘comedere carnem bracchii sui’, quod nempe sit appropriare sibi malum et falsum ex suo proprio; ‘caro bracchii’ dicitur, quia per ‘bracchium’ similiter ac per ‘manum’ significantur id quod est apud hominem, et cui fidet, videatur in locis citatis n. 10019:

[8] apud Sachariam,

Dixi, Non pascam vos, moriens moriatur, reliquae comedent, quaelibet carnem alterius, 11:9;

‘non pascere’ pro non instruere et reformare, ‘mori’ pro perire quoad vitam spiritualem, ‘comedere carnem alterius’ pro appropriare sibi mala quae ex proprio alterius:

[9] apud Ezechielem,

Scortata est Hierosolyma cum filiis Aegypti vicinis, magnis carne, 16:26;

‘Hierosolyma’ pro Ecclesia perversa, ‘scortari cum filiis Aegypti magnis carne’ pro falsificare vera Ecclesiae per scientifica ¹⁵ quae ex solo naturali homine, ita ¹⁶ per scientifica sensualia ¹⁷ ; quod ‘Hierosolyma’ sit Ecclesia, videatur n. 402, 2117, 3654, hic Ecclesia perversa, quod ‘scortari’ sit falsificare vera, n. 2466, 2729, 8904, quod ‘filii’ sint vera, et quoque falsa, n. 1147, 3373, 4257, 9807, quod ‘Aegyptus’ sit scientificum in utroque sensu, in locis ¹⁸ citatis n. ¹⁹ 9340, et quod sit naturale, in locis citatis n. 9391; inde ‘magni carne’ dicuntur qui ex ²⁰ sensualibus ratiocinantur et concludunt de veris Ecclesiae; qui hoc faciunt, ii falsa arripiunt pro veris, nam ex ²¹ sensualibus ratiocinari et concludere est ex fallaciis sensuum corporis; quapropter sunt sensuales homine qui intelliguntur per ‘magnos carne’, quoniam ²² ex proprio corpore cogitant:

[10] apud Esaiam,

Aegyptus homo, et non deus; et equi ejus caro non autem spiritus, 31:3;

‘Aegyptus’ etiam hic pro scientifico, ‘equi ejus’ pro intellectuali inde; ²³ hoc ²⁴ dicitur ‘caro non spiritus’ cum ex proprio et non ex Divino concludunt; quod ‘equi’ sint intellectuale, videatur n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534, et quod ‘equi Aegypti’ sint scientifica ex intellectuali perverso, n. 6125, 8146, 8148.

[11] Quod per ‘carnem’ significetur proprium hominis, seu quod idem, malum ejus voluntarium, ²⁵ constat apud Moschen ubi agitur de cupidine populi Israelitici edendi carnem, de qua ita, Colluvies quae in medio populi, concupiverunt concupiscentiam, et dixerunt, Quis cibabit nos carne? dixit Jehovah, In crastinum comedetis carnem; non die uno comedetis, neque duobus diebus, neque quinque diebus, neque decem diebus, neque viginti diebus, ad ²⁶ mensem usque dierum. Et ventus profectus est a Jehovah, et abripuit coturnices e mari, et dimisit super castra instar duarum ulnarum super faciebus terrae: surrexit populus tota die et tota nocte totoque die crastino, ac collegerunt et expanderunt circum castra: caro adhuc inter dentes eorum antequam deglutiretur, et ira Jehovae exarsit in populum, et percussit in populo plagam magnam valde: unde vocavit nomen loci Sepulcra Concupiscentiae, Num. 11:4, 18-20, 31-33 [, 34];

[12] quod ‘caro’ significaverit ²⁷ proprium illius gentis, ex singulis ibi constare potest, nam nisi hoc, quid malum in desiderare carnem, cum etiam illis promissa ²⁸ fuit caro prius? Exod. 16:12; sed quia significabat ²⁹ proprium, ita malum voluntarium in quo gens illa prae aliis gentibus erat, ideo dicitur, cum desiderarent carnem, quod concupiverint concupiscentiam; ³⁰ et ideo percussi sunt plaga magna; et ³¹ ideo nomen loci ubi sepulti, ³² vocatum est Sepulcra Concupiscentiarum; sive dicas malum voluntarium sive concupiscentiam, idem est, nam malum voluntarium est concupiscentia, ³³ quoniam proprium ³⁴ hominis non cupit nisi quam suum, et non aliquid proximi aut aliquid Dei, nisi propter se; quia gens illa talis fuit, ideo dicitur quod comederent carnem non uno die, non duobus, non quinque, nec decem, nec viginti, sed mensem dierum, per quae significatur quod gens illa talis sit in perpetuum, nam ‘mensis dierum’ est in perpetuum, et ideo dicitur quod cum caro adhuc inter dentes antequam deglutiretur, percussi fuerint plaga magna, per ‘dentes’ enim significatur proprium corporeum, quod est infimum hominis, n. ³⁵ 4424 fin. , 5565-5568, 9062; quod gens illa talis fuerit, videatur in locis citatis n. 9380, et in cantico Moschis, Deut. 32:20, 22-26, 28, 32-34.

[13] In Verbo opponitur spiritus carni, quoniam per ‘spiritum’ significatur vita a Domino et per ‘carnem’ vita ab homine, ut apud Johannem,

Spiritus est qui vivificat, caro non prodest quicquam; verba quae Ego loquor vobis, spiritus sunt et vita sunt, 6:63;

inde constat quod ‘spiritus’ sit vita a Domino, quae est vita ³⁶ amoris et fidei in Ipsum ab Ipso, et quod ‘caro’ sit vita ab homine, ita proprium ejus; inde dicitur, ‘caro non prodest quicquam’: similiter alibi apud Johannem,

Quod natum est a carne caro est, sed quod generatum est a spiritu spiritus est, 3:6:

apud Davidem,

Deus recordatus est quod caro illi; spiritus qui abiret non reverteretur, Ps. 78:39.

[14] Quoniam per ‘carnem’ cum de homine, significatur proprium, quod est malum amoris sui et mundi, ³⁷ patet quid per ‘carnem’ significatur cum de Domino, quod nempe proprium Ipsius, quod est Divinum Bonum Divini Amoris; hoc significatur per ‘carnem Domini’ apud Johannem,

Panis quem Ego dabo, caro Mea est; nisi comederitis carnem Filii hominis et biberitis Ipsius sanguinem, non habebitis vitam in vobis; qui manducat Meam carnem et bibit Meum sanguinem, habet vitam aeternam, nam caro Mea est vere cibus et sanguis Meus est vere potus, 6:51, 53-55;

quod per ‘carnem Domini’ significetur Divinum Bonum Divini Amoris ³⁸ Ipsius, et per ‘sanguinem’ Divinum Verum ex Divino illo Bono procedens ³⁹ , ita similia quae per panem et vinum in Sancta Cena, et quod illa sint ⁴⁰ propria in Divino Humano Ipsius, videatur n. 1001, 3813, 4735, ⁴¹ 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, 10026, x10033, 10152, ⁴² et quod sacrificia repraesentaverint bona quae a Domino, et quod ideo carnes illorum ⁴³ significaverint bona, n. 10040, 10079. Praeterea in Verbo passim dicitur ‘omnis caro’, et per id intelligitur omnis homo, ut Gen. 6:12, 13, 17, 19; Esai. 40:5, 6, 49:26, 66:16, 23, 24; Jer. 25:31, 32:27, 45:5; Ezech. ⁴⁴ 20:48, 21:4, 5; et alibi.

Poznámky pod čarou:

9340. ‘Et ponam terminum tuum a mari Suph [et] usque ad mare Philisthaeorum’: quod significet extensionem a veris scientificis ad vera interiora fidei, constat ex significatione ‘ponere terminum a loco ad locum’ cum de veris spiritualibus, quod sit extensio; ex significatione ‘maris Suph’ quod sint vera sensualia et scientifica, quae ultima apud hominem, mare enim Suph erat ultimus terminus terrae Aegypti, et per ‘Aegyptum’ significatur scientificum in utroque sensu tam verum quam falsum, n. 1164, 1165, 1186, 1462, 2588, 4749, 4964, 4966, 5700, 6004, 6015, 6125, ¹ 6651, 6679, 6683, 6679, 6750, 7779 fin. , 7926, 8146, 8148, hic scientificum verum, quia agitur de extensione spiritualium quae fidei apud filios Israelis, per quos repraesentata est Ecclesia spiritualis, n. 4286, 4598, 6426, 6637, 6862, 6868, 7035, 7062, 7198, 7201, 7215, 7223, 8805; et ex significatione ‘maris Philisthaeorum’ quod sint vera interiora fidei; quod haec vera per ‘mare Philisthaeorum’ significentur, est quia mare ubi Tyrus et Zidon, erat terminus terrae Philisthaeae, et per ‘Tyrum et Zidonem’ significantur cognitiones veri et boni, n. 1201, perque ‘terram Philisthaeam’ scientia interiorum fidei, n. 1197, ² 2504, 2726, 3463;

[2] quia ‘terra Canaan’ repraesentabat regnum Domini, ita caelum et Ecclesiam, ideo omnia loca ibi significabant talia quae sunt regni Domini seu caeli et Ecclesiae, quae vocantur caelestia et spiritualia, ac se referunt ad bonum ³ amoris et ad vera fidei in Dominum; inde maria et fluvii, qui erant termini, significabant ultima ibi, proinde ⁴ ‘a mari ad mare’ ac ‘a fluvio ad fluvium’ significabat extensionem eorum; quod ita sit, videatur n. 1585, 1866, 4116, 4240, 6516; inde constare potest quod per ‘terminum a mari Suph et usque ad mare Philisthaeorum’ significetur extensio spiritualium quae sunt veri, ab externis ad interna, ita a veris scientificis ad vera interiora fidei; extensio autem caelestium, quae sunt boni amoris, describitur mox per ‘a deserto usque ad fluvium’. Quod loca terrae Canaanis, tum maria et fluvii, talia significent in Verbo, ubivis in explicationibus ostensum est.

[3] Quid extensio a veris scientificis ad vera interiora fidei, paucis dicetur: vera quae in externo ⁵ homine sunt vocantur vera scientifica, vera autem quae in interno homine vocantur vera interiora fidei; vera scientifica sunt in memoria hominis, e qua cum depromuntur, ad apperceptionem veniunt, vera autem interiora fidei sunt vera ipsius vitae inscripta interno homini, e quibus parum apparet in memoria; sed de his alibi ⁶ , ex Divina Domini Misericordia, plenius ⁶ dicetur; vera scientifica et vera interiora fidei significata sunt per aquas infra expansum et aquas supra expansum, Gen. 1:6, 7, n. 24, ⁷ nam in primo capite Geneseos agitur in sensu interno de nova creatione seu regeneratione hominis Ecclesiae caelestis.

[4] Quod ‘Philisthaea’, quae quoque continens terrae Canaanis fuit usque ad Tyrum et Zidonem, significaverit ⁸ vera interiora fidei, erat quia ibi quoque fuerat Antiqua Ecclesia repraesentativa, ut patet a reliquiis cultus Divini apud illos de quibus in historicis et in ⁹ propheticis Verbi, ubi de ‘Philisthaeis et de terra’ Philisthaea agitur, ut in propheticis ¹⁰ apud Jeremiam 25:20, 47:1-fin. ; apud Ezech. 16:27, 57, 25:15, 16;

apud Amos 1:8;

apud Zephaniam 2:5;

apud Sachariam 9:6;

apud Davidem Ps. 56:1 [KJV titulus]; Ps. 60:10 [KJV Ps. 60:8]; Ps. 83:8 [KJV Ps. 83:7]; Ps. 108:10 [KJV Ps. 108:9]. Cum Philisthaeis se habuit sicut cum omnibus gentibus in terra Canaane quod repraesentaverint bona et vera Ecclesiae, et quoque mala et falsa; nam quando apud illos Antiqua Ecclesia repraesentativa fuit, repraesentaverunt caelestia quae boni et spiritualia quae veri, at cum a genuino cultu repraesentativo deflexerunt, tunc repraesentare coeperunt diabolica quae mali et infernalia quae falsi; inde est quod per ‘Philisthaeam’ sicut per reliquas gentes terrae ¹¹ Canaanis in Verbo significentur tam bona et vera quam mala et falsa.

[5] Quod per ‘Philisthaeos’ significentur vera interiora fidei, constat apud Davidem,

Gloriosa praedicanda in te, urbs Dei; memorabo Rahabam et Babelem inter cognoscentes Me, tum Philisthaeam et Tyrum, cum Aethiopia; hic natus est ibi, Ps. 87:3, 4;

‘urbs Dei’ est doctrina veri fidei ex Verbo, n. 402, 2268, ¹² 2449, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493, 5297, ‘Tyrus’ sunt cognitiones veri et boni, n. 1201, similiter ‘Aethiopia’, n. 116, 117; inde patet quod ‘Philisthaea’ sit scientia verorum fidei:

[6] apud Amos, Nonne sicut ¹³ filiis Aethiopum vos Mihi, filii Israelis? nonne Israelem ascendere feci e terra Aegypti, et Philisthaeos e Kaphtore, et Syros e Kir? 9:7;

agitur ibi de perversione et destructione Ecclesiae postquam instaurata est; ‘filii Aethiopum’ sunt hic qui in cognitionibus boni et veri quas applicant ad confirmanda mala et falsa, n. 1163, 1164, ‘filii Israelis e terra Aegypti’ sunt qui in vera et bona spiritualia initiati sunt per vera scientifica; quod ‘filii Israelis’ sint qui in veris et bonis spiritualibus, ita in sensu abstracto vera et bona spiritualia, videatur n. 5414, 5801, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833, 5879, 5951, ¹⁴ 7957, 8234, et quod ‘terra Aegypti’ sit verum scientificum, supra ostensum est; simile ‘significatur’ per ‘Philisthaeos e Kaphtore’, et per ‘Syros e Kir’, quibus ideo assimilantur; ‘Philisthaei e Kaphtore’ sunt qui in interiora vera initiati sunt per exteriora, sed qui perverterunt illa et applicarunt ad confirmanda falsa et mala, n. 1197, 1198, 3412, 3413, 3762, 8093, 8096, 8099, 8313, ‘Syri’ autem ‘e Kir’ sunt qui in cognitionibus boni et veri, quas etiam perverterunt ¹⁵ , n. 1232, 1234, 3051, 3249, 3664, 3680, 4112:

[7] apud Jeremiam,

Propter diem venientem ad vastandum omnes Philisthaeos, ad exscindendum Tyro et Zidoni omnem residuum auxiliantem, quia vastans Jehovah Philisthaeos, reliquias insulae Kaphtor, 47:4;

agitur in illo capite de vastatione Ecclesiae quoad vera fidei; vera fidei interiora ¹⁶ sunt ‘Philisthaei’ et vera exteriora sunt ‘reliquiae insulae Kaphtor’:

[8] apud Joelem,

Quid vobis Mecum, Tyre et Zidon, et omnes termini Philisthaeae? cito reducam retributionem vestram in caput vestrum, propterea quod argentum Meum et aurum Meum sumpsistis, et desiderabilia Mea bona intulistis in templa vestra, 4:4, 5 [KJV 3:4, 5];

‘omnes termini Philisthaeae’ pro omnibus veris fidei interioribus et exterioribus, ‘argentum et aurum et desiderabilia bona inferre in templa sua’ pro pervertere vera et bona, ac per applicationem ad mala et falsa profanare; quod ‘argentum et aurum’ sint vera et bona, videaturn. 1551, 2954, 5658, 6112, 6914, 6917, 8932:

[9] apud Obadiam, Tunc heredes erunt meridionales montis Esavi, et planitiei Philisthaeorum, et heredes fient agri Ephraimi, Benjamin autem Gileadis, [vers. ] 19; hic agitur de instauratione Ecclesiae, sed res involvuntur nominibus; ¹⁷ ‘meridionales’ sunt qui in luce veri ¹⁸ , n. 1458, 3195, 3708, 5672, 5962, ‘mons Esavi’ est bonum amoris, n. 3300, 3322, 3494, 3504, 3576, ‘planities Philisthaeorum’ est verum fidei, ‘planities’ etiam est quod est doctrinale ¹⁹ fidei, n. 2418, ‘Ephraim’ est intellectuale Ecclesiae, n. 3969, 5354, 6222, 6234, 6238, 6267, ‘Benjamin’ est verum spirituale caeleste Ecclesiae, n. 3969, 4592, 5686, 5689, 6440, et ‘Gilead’ est bonum correspondens exterius, n. 4117, 4124, 4747,

[10] apud Esaiam,

Congregabit expulsos Israelis, et dispersa Jehudae colliget a quattuor alis terrae: involabunt in umerum Philisthaeorum versus mare, una depraedabuntur filios orientis, 11:12, 14;

hic per ‘Israelem et Jehudam’ non intelliguntur ²⁰ Israel et Jehudah sed per ‘Israelem’ illi qui in bono fidei, et per ‘Jehudam’ qui in bono amoris; ‘involare in umerum Philisthaeorum’ pro recipere et in possessionem sumere vera interiora fidei, depraedari filios orientis, pro recipere et in possessionem sumere bona interiora fidei, ‘filii’ enim ‘orientis’ sunt qui in bonis fidei et in cognitionibus boni, ²¹ n. 3249, 3762; quod ‘depraedari’ sit recipere et in possessionem sumere, videantur quae de depraedatione Aegyptiorum a filiis Israelis, n. 6914, 6917, ostensa sunt.

[11] Quia per terram Philisthaeam scientia verorum interiorum fidei significata est, ac per Abrahamum et Jischakum repraesentatus est Dominus, et per peregrinationem eorum instructio Domini in veris et bonis fidei et amoris, quae sunt sapientiae Divinae, ideo propter eam figurationem jussus est Abraham peregrinari in Philisthaea, de qua Gen. 20:1-fin. , et quoque Jischak, Gen. 26:1-24;

ac ideo Abimelech rex Philisthaeorum pepigit cum Abrahamo foedus, Gen. 21:22-fin. , et quoque cum Jischako, Gen. 26:26-fin. ; de qua re videantur explicationes ad illa capita.

Poznámky pod čarou: