10182. ‘Ex illo cornua ejus’: quod significet veri potentias ex bono amoris et charitatis, constat ex significatione ‘cornuum’ quod sint potentiae veri, de qua n. 2832, 9719-9721; quod ex bono amoris e charitatis, est quia omnis potentia veri inde est; quapropter etiam cornua continuabantur ipsi altari, seu ex illo erant; altare enim hoc erat repraesentativum auditionis et receptionis omnium cultus quae ex amore et charitate a Domino, n. 10177.

[2] Quod omnis potentia sit veri ex bono amoris, non capere possunt illi qui de potentia solum materialem ideam habent, quapropter dicendum est quomodo cum illa se habet: in caelis est omnis potentia ex Divino Vero procedente ex Divino Bono Domini; inde angelis est potentia, angeli enim sunt ¹ receptiones Divini Veri a Domino, n. 1752, 4295, 8192; per potentiam quae inde, illi tutantur hominem ² , removendo inferna ab illo, nam unus angelus valet contra mille qui ex infernis; haec potentia est quae intelligitur per claves Petri, sed per Petrum, qui ibi vocatur petra, intelligitur Dominus quoad verum ³ fidei ex bono amoris, videatur Praefatio ad Gen. xxii, et n. ⁴ 3750, 4738, 6000, 6073 fin. , 6344 fin. , 10087, et quod ‘petra’ sit Dominus quoad verum fidei ⁵ , n. 8581.

[3] Divini Veri potentia etiam intelligitur per ‘vocem Jehovae’ apud Davidem,

Vox Jehovae super aquis, vox Jehovae in virtute, vox Jehovae frangit cedros, vox Jehovae incidit flammam ignis, vox Jehovae ⁶ trepidare facit desertum, vox Jehovae denudat silvas; Jehovah robur populo Suo dat, Ps. 29 [3-5, 7-9, 11];

quod ‘vox Jehovae’ sit ⁷ Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius, videatur n. 9926:

[4] potentia Divini Veri ⁸ etiam intelligitur per Verbum apud Johannem, Omnia per Verbum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est, 13; quod ‘Verbum’ sit ⁹ Divinum Verum procedens a Divino Bono, videatur n. 9987; ideo quoque Dominus cum in mundo fuit, Se primum fecit Divinum Verum, quod etiam intelligitur per quod Verbum caro factum sit, ibid. ¹⁰ vers. 14; quod Dominus tunc Se fecerit Divinum Verum, erat causa ¹¹ ut pugnaret contra omnia inferna et subjugaret illa, et sic ¹² redigeret omnia ibi, et simul ¹³ in caelis in ordinem n. 9715, 9809, 10019, 10152 ¹⁴ .

[5] Quod veris ex bono sit omnis potentia, et vice versa ¹⁵ , quod falsi ex malo sit nulla potentia, notissimum est in altera vita; inde est quod malis qui ex mundo illuc veniunt, ¹⁶ auferatur fides persuasiva, ut e cognitio omnis veri, et sic relinquuntur falsis sui mali.

[6] Quod talis potentia veris ex bono sit, non capere possunt illi qui ideam veri et ejus fidei habent sicut de solo cogitativo; cum tamen cogitativum hominis ex voluntario ejus facit omne robur corporis, quod si inspiraretur a Domino per Divinum Suum Verum, foret homini robur Simsonis; sed beneplacet Domino ut homini ^{17 18} sit robur per fidem ex amore quoad illa quae ejus spiritus sunt, et ad salutem aeternam conducunt. Ex his constare potest quid intelligitur per potentiam veri e bono, quae per cornua altarium tam holocausti quam suffitus significatur ¹⁹ .

[7] Quod ‘cornua’ significent potentiam illam, constat ex locis is Verbo ubi ‘cornua’ nominantur, ut apud Ezechielem,

In die illo crescere faciam cornu domui Israelis, 29:21:

apud Amos,

Nonne per fortitudinem nostram sumpsimus nobis cornua? Amos 5:13 ²⁰ : in libro Primo Samuelis, Jehovah dabit robur regi ²¹ Suo et exaltabit cornu uncti Sui, 2:10:

apud Davidem,

Jehovah exaltavit cornu populi Sui, Ps. 148:14:

apud eundem,

Omnia cornua impiorum amputabo; exaltentur cornua justi Ps. 75:11 [KJV 10:

apud Jeremiam,

Dominus abscidit in excandescentia irae Suae omne cornu Israelis; et exaltavit cornu inimicorum tuorum, Threni 2:3, 17:

apud Ezechielem,

Latere et umero impellitis, et cornibus vestris feritis omnes oves infirmas, donec disperseritis eas foras, 34:21:

apud Sachariam, Vidi quattuor cornua: dixit angelus, Haec cornua quae disperserunt Jehudam, Israelem, et Hierosolymam; fabri venerunt ²² ad dejiciendum cornua gentium, attollentium cornu contra terram Jehudae, 2:1-4 [KJV 1:18-21];

apud Moschen, Cornua ²³ monocerotis cornua ejus, his populos feriet una ad fines terrae, Deut. 33:17;

quod in his locis per ‘cornua’ significetur potentia, patet, et quidem potentia in utroque sensu, nempe veri contra falsum et falsi contra verum, nam ubivis ibi in sensu interno agitur de statu Ecclesiae:

[8] similiter apud Amos, In die illo visitabo super altaria Bethelis, et ex scindentur cornua altaris, et cadent in terram, 3:14;

per ‘altaria Bethelis’ et per ‘cornua ejus’ significantur mala et falsa destruentia bonum et verum Ecclesiae, de quibus dicitur quod exscindentur.

[9] Ex his constare potest quid intelligitur per ‘cornua’, quorum tam frequens mentio fit apud Danielem et apud Johannem in Apocalypsi:

apud Danielem,

Quod bestiae essent decem cornua, et quoque ei cornu loquens, 7:8, 11, 20, quod cornu faceret bellum cum sanctis, et praevaleret, usque dum venit Filius hominis, vers. ²⁴ 11, 21, 22, 24; et de cornibus arietis, et de cornibus hirci caprarum, per quae bellum inter se facerent, 8:3-21;

et apud Johannem, Quod draconi essent decem cornua, Apoc. 12:3, similiter bestiae e mari ascendenti, 13:1, ²⁵ tum bestiae coccineae, 17:12, ubi etiam dicitur quod decem cornua sint decem reges, vers. 13, 14, 14; ²⁶ similiter apud Danielem 7:24;

quod per ‘reges’ in Verbo significentur vera et in opposito sensu falsa, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148.

[10] Quia per ‘cornu’ significatur verum in sua potentia et in opposito sensu falsum destruens verum, ideo ²⁷ cornu tribuitur loquela, Apoc. 9:13; Dan. ²⁸ 7:8; Ps. 22:22 [KJV Ps. 22:21].

[11] Quod reges uncti fuerint oleo ex cornu, 1 Sam. 16:1, 13; 1 Reg. 1:39, repraesentabat verum ex bono in sua potentia, cornua enim sunt vera in sua potentia, ²⁹ oleum est bonum, et reges ³⁰ illi qui in veris ex bono; quod ‘oleum’ sit bonum, videatur n. 886, 9780, et quod ‘reges’ sint illi qui in veris ex bono, ita abstracte vera ex bono, n. 6148; inde quoque est quod ³¹ cornu dicatur germinare, Ps. 132:17 ³² , quoniam omnis germinatio spiritualis est veri ex bono; quare etiam olim cornua germinantia fecerunt. Quod omnis potentia sit bono per verum, seu quod idem, sit ³³ vero ex bono, videantur citata n. x10019.

Poznámky pod čarou:

9780. ‘Et accipiant ad te oleum olivae’: quod significet bonum charitatis et fidei, constat ex significatione ‘olei olivae’ quod sit bonum amoris caelestis, de qua n. 886, ic autem bonum amoris spiritualis, quod est bonum charitatis erga proximum et bonum fidei; quod hoc bonum hic per ‘oleum olivae’ significetur, est quia erat pro luminari seu candelabro, et per ‘candelabrum’ significatur caelum spirituale, n. 9548; caelum spirituale in terra est Ecclesia spiritualis; ‘oleum’ et ‘olea’ significant in Verbo ¹ tam bonum caeleste quam bonum spirituale, bonum caeleste, ubi agitur de regno seu Ecclesia caelesti, et bonum spirituale, ubi agitur de regno seu Ecclesia spirituali; distinguuntur illa regna seu illae Ecclesiae per bona; bona regni seu Ecclesiae caelestis sunt bonum amoris in Dominum, et bonum amoris mutui, et bona regni seu Ecclesiae spiritualis sunt bonum charitatis erga proximum, et bonum fidei, n. 9741; de his bonis et inde veris agitur in Verbo ubivis, nam Verbum est doctrina boni, est enim doctrina amoris in Dominum et amoris erga proximum, Matth. 22:34-39;

et omne bonum est amoris, etiam bonum fidei, nam hoc ex bono amoris existit, et non absque eo.

[2] Quia Verbum est doctrina boni, idcirco ut Verbum intelligatur, sciendum est quid bonum; et nemo scit quid bonum nisi ² vivat in bono secundum Verbum; cum enim vivit in bono secundum Verbum, tunc Dominus insinuat bonum ³ in vitam ejus; inde homo appercipit illud et sentit illud, proinde capit illud quale est; alioquin non apparet, quia non appercipitur; inde constare potest in quo statu sunt qui modo sciunt ea quae in Verbo, et persuadent sibi quod ita sit, et non faciunt illud; sunt illi in nulla cognitione de bono, consequenter in nulla de vero, nam verum noscitur ex bono, et nusquam absque bono, nisi sicut scientificum nullius vitae, quod in altera vita perit.

[3] Quod ‘oleum’ et quoque ‘oliva’ sint ⁴ bonum, constat a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Sachariam, Vidi candelabrum auri, duae oleae juxta id, una a dextra ⁵ lecyti et una ad sinistram ejus; hi sunt duo filii olei stantes juxta Dominum totius terrae, 4:2, 3, 14; ‘duae oleae et duo filii olei’ sunt bonum amoris in Dominum, quod a dextra Ipsius, et bonum charitatis erga proximum, quod ad sinistram ⁶ :

similiter apud Johannem, Duo testes prophetabant dies ⁷ mille ducentos sexaginta; hi sunt duae oleae, et duo candelabra coram Deo terrae stantia, Apoc. 11:3, 4;

‘duae oleae ⁸ et duo candelabra’ sunt eadem illa bona, quae ⁹ quia sunt a Domino, vocantur ¹⁰ ‘duo testes’:

[4] apud eundem,

Audivi vocem in medio quattuor animalium, dicentem, Oleo et vino ne damnum inferas, Apoc. 6:6;

‘oleum’ pro bono amoris et charitatis, ‘vinum’ pro bono et vero fidei ¹¹ :

apud Esaiam,

Dabo in deserto cedrum Schittae, et ¹² myrtum et lignum olei, 41:19:

apud Jeremiam,

Venient et canent in altitudine Zionis, et confluent ad bonum Jehovae, ad triticum, et ad mustum, et ad oleum, 31:12:

apud Joelem,

Devastatus est ager, luxit terra quia devastatum est frumentum, exaruit mustum, languet oleum, 1:10:

apud eundem,

Plenae sunt areae frumento puro, et exundant torcularia mustum et oleum, 2:24:

[5] apud Moschen, Dabo pluviam terrae vestrae in tempore suo, ut colligas frumentum tuum, mustum tuum, et oleum tuum, Deut. 11:14;

dicitur ¹³ hic frumentum, mustum, et oleum, sed quod illa non intelligantur, constare potest unicuivis qui expendit, Verbum enim, quia Divinum, est spirituale, non mundanum, ita non agit de frumento, musto, et oleo terrae, quatenus inserviunt corpori pro cibis, sed quatenus inserviunt animae, nam omnes cibi in mundo in Verbo significant cibos caelestes, sicut etiam panis et vinum in Sancta Cena; quid in allatis locis significant ‘frumentum et mustum’, videatur n. 3580, 5295, 5410, 5959; quid ‘oleum’ inde patet.

[6] Similiter se habet cum omnibus illis quae Dominus cum fuit in mundo, locutus est, sicut quod de Samarita, quod ille ad vulneratum ¹⁴ a latronibus accedens obligaverit ejus vulnera, et infuderit oleum et vinum, Luc. 10:33, 34;

hic non intelligitur oleum et vinum ¹⁵ , sed bonum amoris et charitatis, per ‘oleum’ bonum amoris, et per ‘vinum’ bonum charitatis et fidei, agitur enim de proximo, ita de charitate erga illum ¹⁶ ;

[7] quod ‘vinum’ id sit, videatur n. 6377:

similiter quae Dominus locutus est de decem virginibus, quarum quinque acceperunt lampades, et non simul oleum, et quinque etiam oleum, et quod hae in caelum admissae, illae vero rejectae, Matth. 25:3, 4, seq. ; ‘oleum in lampadibus’ est bonum amoris et charitatis in veris fidei, ¹⁷ ‘virgines quae acceperunt lampades et non oleum’ sunt qui audiunt Verbum, legunt illud, et dicunt se credere, et tamen propterea nihil boni ¹⁸ faciunt, et si faciunt non est ex amore boni aut veri, sed ex amore sui et mundi.

[8] Quia oleum significabat bonum charitatis, ideo etiam inungebantur oleo aegroti, et sanabantur, ut legitur de Domini discipulis, qui exeuntes ejecerunt daemonia, et unxerunt oleo multos infirmos, et sanaverunt Marcus 6:13 apud Davidem,

Pinguefacies oleo caput meum, poculum meum abundabit Ps. 23:5;

‘pinguefacere oleo caput’ pro donare bono caelesti:

apud Moschen, Jehovah cibavit proventu agrorum, sugere fecit eum mel e rupe, et oleum e saxo petrae, Deut. 32:13;

ibi de antiqua Ecclesia; ‘sugere oleum e saxo petrae’ pro imbui bono per vera fidei:

[9] apud Habakuk, Ficus non florebit, nec proventus in vitibus; mentietur opus oliva, et agri non ferent cibum, 3:17;

hic non ficus, nec vites, nec oliva, nec agri intelliguntur, sed caelestia quibus correspondent; quod etiam quisque ex se agnoscere potest qui agnoscit quod Verbum de talibus quae sunt caeli et Ecclesiae, ita quae ¹⁹ sunt animae, agat; at qui non cogitant nisi de mundanis, terrestribus, et corporeis, illa non vident, immo nec videre volunt, dicentes secum, Quid spiritualia? quid caelestia? ita quid victus caelestes? quod sint talia quae intelligentiae et sapientiae, quidem sciunt cum dicitur, sed quod sint fidei et amoris, non volunt; causa est quia talibus non imbuunt vitam, et inde non usque in intelligentiam et sapientiam veritatum et bonitatum caelestium perveniunt:

[10] apud Ezechielem,

Lavi te aquis, et ablui sanguines tuos desuper te, et unxi te oleo, vestivi te acupicto; vestes tuae byssus, sericum, et acupictum; similam, et mel, et oleum comedisti: sed sumpsisti vestes acupicti tui, et texisti imagines, et oleum Meum et suffimentum Meum dedisti coram illis, 16:9, 10, [13, ] 18; quis non videre potest quod ibi non intelligantur vestes ex acupicto, byssus et sericum ²⁰ , nec quod oleum, mel, simila, sed quod Divina quae caeli et Ecclesiae sunt? nam agitur de Hierosolyma, per quam intelligitur Ecclesia; et ideo per illa quae memorantur, intelliguntur talia quae Ecclesiae sunt; quod per singula aliquod ²¹ speciale Ecclesiae, constat, nam in Verbo, quod Divinum, nullum verbum est vanum; quod Hierosolyma ²² sit Ecclesia, videatur n. 3654; quid porro ²³ ‘acupictum’, n. 9688, quid ‘byssus’, n. 5319, 9469, quid ‘simila’ ²⁴ , n. 2177, quid ‘mel’, n. 5620, 6857, quid ‘lavare aquis’, n. 3147, 5954 fin. , ²⁵ 9088, et quid ‘abluere sanguines’, n. 4735, 9127:

[11] apud Hoscheam, Ephraim pascens ventum, foedus cum Assyrio pangunt, et oleum in Aegyptum defertur, 12:2 [KJV 12:1];

haec prorsus non intelliguntur nisi sciatur quid ²⁶ Ephraim, quid Assyrius, et quid Aegyptus; describitur tamen ibi intellectuale hominis Ecclesiae, quod per ratiocinia ex scientificis pervertitur, Ephraim enim est intellectuale illud, n. 3969, 5354, 6222, 6238, 6267, Assyrius ratiocinatio, n. 1186, et Aegyptus scientificum, n. 9391; inde ‘oleum in Aegyptum deferre’ est bonum Ecclesiae ita conspurcare.

[12] Quod Dominus tam saepe ascenderit montem Olivarum, Luc. 21:37, 22:39, erat ²⁷ quia ‘oleum’ et ‘oliva’ significabat bonum amoris, et quoque ‘mons’, n. 6435, 8758; causa erat quia in Domino cum in mundo, omnia repraesentativa caeli erant; universum enim caelum per illa Ipsi adjungebatur; quapropter quicquid agebat et quicquid locutus est, erat Divinum et caeleste, et ultima erant repraesentativa; mons Olivarum repraesentabat caelum quoad bonum amoris et charitatis ²⁸ , ut quoque constare potest apud Sachariam, Jehovah exibit et pugnabit contra gentes; stabunt pedes Ipsius in die illo super monte Olivarum, qui ante facies Hierosolymae; et ²⁹ diffindetur mons Olivarum, ut pars ejus versus ortum et versus mare valle magna, et recedet pars montis versus septentrionem, et pars ejus versus meridiem, 14:3, 4;

[13] agitur ibi de Domino ac Ipsius adventu; per ‘Montem Olivarum’ significatur bonum amoris et charitatis, ita Ecclesia, nam bona illa faciunt Ecclesiam; quod Ecclesia recederet a gente Judaica et instauraretur apud gentes, significatur per quod mons ille diffinderetur versus ortum, versus mare, et versus septentrionem et meridiem; simile quod per Domini verba apud Lucam, Vos eritis dejecti foras, contra venient ab ortibus et occasibus, et a septentrione et meridie, accumbentes in regno Dei, 13:28, 29;

in sensu universali per quod ‘Jehovah exibit et pugnabit contra gentes, et stabunt pedes ³⁰ Ipsius super monte Olivarum qui ante facies Hierosolymae’ intelligitur quod Dominus ex Divino Amore pugnaturus esset contra inferna, ‘gentes’ enim sunt mala quae ab infernis, n. 1868, 6306, et ‘mons Olivarum, super quo pedes’ est Divinus Amor. (n)

Poznámky pod čarou: