Novokřesťanské studium Bible

Bible

 

Ezechiel 29

Studie

   

1 In anno decimo, decimo mense, undecima die mensis, factum est verbum Domini ad me, dicens :

2 Fili hominis, pone faciem tuam contra Pharaonem regem Ægypti, et prophetabis de eo, et de Ægypto universa.

3 Loquere, et dices : Hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego ad te, Pharao rex Ægypti, draco magne, qui cubas in medio fluminum tuorum, et dicis : Meus est fluvius, et ego feci memetipsum.

4 Et ponam frenum in maxillis tuis, et agglutinabo pisces fluminum tuorum squamis tuis, et extraham te de medio fluminum tuorum, et universi pisces tui squamis tuis adhærebunt.

5 Et projiciam te in desertum, et omnes pisces fluminis tui : super faciem terræ cades ; non colligeris, neque congregaberis : bestiis terræ et volatilibus cæli dedi te ad devorandum.

6 Et scient omnes habitatores Ægypti quia ego Dominus, pro eo quod fuisti baculus arundineus domui Israël :

7 quando apprehenderunt te manu, et confractus es, et lacerasti omnem humerum eorum : et innitentibus eis super te comminutus es, et dissolvisti omnes renes eorum.

8 Proptera hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego adducam super te gladium, et interficiam de te hominem et jumentum.

9 Et erit terra Ægypti in desertum et in solitudinem : et scient quia ego Dominus, pro eo quod dixeris : Fluvius meus est, et ego feci eum.

10 Idcirco ecce ego ad te, et ad flumina tua : daboque terram Ægypti in solitudines, gladio dissipatam, a turre Syenes usque ad terminos Æthiopiæ.

11 Non pertransibit eam pes hominis, neque pes jumenti gradietur in ea, et non habitabitur quadraginta annis.

12 Daboque terram Ægypti desertam in medio terrarum desertarum, et civitates ejus in medio urbium subversarum, et erunt desolatæ quadraginta annis : et dispergam Ægyptios in nationes, et ventilabo eos in terras.

13 Quia hæc dicit Dominus Deus : Post finem quadraginta annorum congregabo Ægyptum de populis in quibus dispersi fuerant.

14 Et reducam captivitatem Ægypti, et collocabo eos in terra Phathures, in terra nativitatis suæ, et erunt ibi in regnum humile.

15 Inter cetera regna erit humillima, et non elevabitur ultra super nationes, et imminuam eos ne imperent gentibus.

16 Neque erunt ultra domui Israël in confidentia, docentes iniquitatem ut fugiant, et sequantur eos : et scient quia ego Dominus Deus.

17 Et factum est in vigesimo et septimo anno, in primo, in una mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :

18 Fili hominis, Nabuchodonosor rex Babylonis servire fecit exercitum suum servitute magna adversum Tyrum : omne caput decalvatum, et omnis humerus depilatus est : et merces non est reddita ei, neque exercitui ejus, de Tyro, pro servitute qua servivit mihi adversus eam.

19 Propterea hæc dicit Dominus Deus : Ecce ego dabo Nabuchodonosor regem Babylonis in terra Ægypti : et accipiet multitudinem ejus, et deprædabitur manubias ejus, et diripiet spolia ejus : et erit merces exercitui illius,

20 et operi quo servivit adversus eam : dedi ei terram Ægypti pro eo quod laboraverit mihi, ait Dominus Deus.

21 In die illo pullulabit cornu domui Israël, et tibi dabo apertum os in medio eorum, et scient quia ego Dominus.

   

Ze Swedenborgových děl

 

Arcana Coelestia # 10182

Prostudujte si tuto pasáž

  
/ 10837  
  

10182. ‘Ex illo cornua ejus’: quod significet veri potentias ex bono amoris et charitatis, constat ex significatione ‘cornuum’ quod sint potentiae veri, de qua n. 2832, 9719-9721; quod ex bono amoris e charitatis, est quia omnis potentia veri inde est; quapropter etiam cornua continuabantur ipsi altari, seu ex illo erant; altare enim hoc erat repraesentativum auditionis et receptionis omnium cultus quae ex amore et charitate a Domino, n. 10177.

[2] Quod omnis potentia sit veri ex bono amoris, non capere possunt illi qui de potentia solum materialem ideam habent, quapropter dicendum est quomodo cum illa se habet: in caelis est omnis potentia ex Divino Vero procedente ex Divino Bono Domini; inde angelis est potentia, angeli enim sunt 1 receptiones Divini Veri a Domino, n. 1752, 4295, 8192; per potentiam quae inde, illi tutantur hominem 2 , removendo inferna ab illo, nam unus angelus valet contra mille qui ex infernis; haec potentia est quae intelligitur per claves Petri, sed per Petrum, qui ibi vocatur petra, intelligitur Dominus quoad verum 3 fidei ex bono amoris, videatur Praefatio ad Gen. xxii, et n. 4 3750, 4738, 6000, 6073 fin. , 6344 fin. , 10087, et quod ‘petra’ sit Dominus quoad verum fidei 5 , n. 8581.

[3] Divini Veri potentia etiam intelligitur per ‘vocem Jehovae’ apud Davidem,

Vox Jehovae super aquis, vox Jehovae in virtute, vox Jehovae frangit cedros, vox Jehovae incidit flammam ignis, vox Jehovae 6 trepidare facit desertum, vox Jehovae denudat silvas; Jehovah robur populo Suo dat, Ps. 29 [3-5, 7-9, 11];

quod ‘vox Jehovae’ sit 7 Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius, videatur n. 9926:

[4] potentia Divini Veri 8 etiam intelligitur per Verbum apud Johannem, Omnia per Verbum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est, 13; quod ‘Verbum’ sit 9 Divinum Verum procedens a Divino Bono, videatur n. 9987; ideo quoque Dominus cum in mundo fuit, Se primum fecit Divinum Verum, quod etiam intelligitur per quod Verbum caro factum sit, ibid. 10 vers. 14; quod Dominus tunc Se fecerit Divinum Verum, erat causa 11 ut pugnaret contra omnia inferna et subjugaret illa, et sic 12 redigeret omnia ibi, et simul 13 in caelis in ordinem n. 9715, 9809, 10019, 10152 14 .

[5] Quod veris ex bono sit omnis potentia, et vice versa 15 , quod falsi ex malo sit nulla potentia, notissimum est in altera vita; inde est quod malis qui ex mundo illuc veniunt, 16 auferatur fides persuasiva, ut e cognitio omnis veri, et sic relinquuntur falsis sui mali.

[6] Quod talis potentia veris ex bono sit, non capere possunt illi qui ideam veri et ejus fidei habent sicut de solo cogitativo; cum tamen cogitativum hominis ex voluntario ejus facit omne robur corporis, quod si inspiraretur a Domino per Divinum Suum Verum, foret homini robur Simsonis; sed beneplacet Domino ut homini 17 18 sit robur per fidem ex amore quoad illa quae ejus spiritus sunt, et ad salutem aeternam conducunt. Ex his constare potest quid intelligitur per potentiam veri e bono, quae per cornua altarium tam holocausti quam suffitus significatur 19 .

[7] Quod ‘cornua’ significent potentiam illam, constat ex locis is Verbo ubi ‘cornua’ nominantur, ut apud Ezechielem,

In die illo crescere faciam cornu domui Israelis, 29:21:

apud Amos,

Nonne per fortitudinem nostram sumpsimus nobis cornua? Amos 5:13 20 : in libro Primo Samuelis, Jehovah dabit robur regi 21 Suo et exaltabit cornu uncti Sui, 2:10:

apud Davidem,

Jehovah exaltavit cornu populi Sui, Ps. 148:14:

apud eundem,

Omnia cornua impiorum amputabo; exaltentur cornua justi Ps. 75:11 [KJV 10:

apud Jeremiam,

Dominus abscidit in excandescentia irae Suae omne cornu Israelis; et exaltavit cornu inimicorum tuorum, Threni 2:3, 17:

apud Ezechielem,

Latere et umero impellitis, et cornibus vestris feritis omnes oves infirmas, donec disperseritis eas foras, 34:21:

apud Sachariam, Vidi quattuor cornua: dixit angelus, Haec cornua quae disperserunt Jehudam, Israelem, et Hierosolymam; fabri venerunt 22 ad dejiciendum cornua gentium, attollentium cornu contra terram Jehudae, 2:1-4 [KJV 1:18-21];

apud Moschen, Cornua 23 monocerotis cornua ejus, his populos feriet una ad fines terrae, Deut. 33:17;

quod in his locis per ‘cornua’ significetur potentia, patet, et quidem potentia in utroque sensu, nempe veri contra falsum et falsi contra verum, nam ubivis ibi in sensu interno agitur de statu Ecclesiae:

[8] similiter apud Amos, In die illo visitabo super altaria Bethelis, et ex scindentur cornua altaris, et cadent in terram, 3:14;

per ‘altaria Bethelis’ et per ‘cornua ejus’ significantur mala et falsa destruentia bonum et verum Ecclesiae, de quibus dicitur quod exscindentur.

[9] Ex his constare potest quid intelligitur per ‘cornua’, quorum tam frequens mentio fit apud Danielem et apud Johannem in Apocalypsi:

apud Danielem,

Quod bestiae essent decem cornua, et quoque ei cornu loquens, 7:8, 11, 20, quod cornu faceret bellum cum sanctis, et praevaleret, usque dum venit Filius hominis, vers. 24 11, 21, 22, 24; et de cornibus arietis, et de cornibus hirci caprarum, per quae bellum inter se facerent, 8:3-21;

et apud Johannem, Quod draconi essent decem cornua, Apoc. 12:3, similiter bestiae e mari ascendenti, 13:1, 25 tum bestiae coccineae, 17:12, ubi etiam dicitur quod decem cornua sint decem reges, vers. 13, 14, 14; 26 similiter apud Danielem 7:24;

quod per ‘reges’ in Verbo significentur vera et in opposito sensu falsa, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148.

[10] Quia per ‘cornu’ significatur verum in sua potentia et in opposito sensu falsum destruens verum, ideo 27 cornu tribuitur loquela, Apoc. 9:13; Dan. 28 7:8; Ps. 22:22 [KJV Ps. 22:21].

[11] Quod reges uncti fuerint oleo ex cornu, 1 Sam. 16:1, 13; 1 Reg. 1:39, repraesentabat verum ex bono in sua potentia, cornua enim sunt vera in sua potentia, 29 oleum est bonum, et reges 30 illi qui in veris ex bono; quod ‘oleum’ sit bonum, videatur n. 886, 9780, et quod ‘reges’ sint illi qui in veris ex bono, ita abstracte vera ex bono, n. 6148; inde quoque est quod 31 cornu dicatur germinare, Ps. 132:17 32 , quoniam omnis germinatio spiritualis est veri ex bono; quare etiam olim cornua germinantia fecerunt. Quod omnis potentia sit bono per verum, seu quod idem, sit 33 vero ex bono, videantur citata n. x10019.

Poznámky pod čarou:

1. inde angeli omnem suam potentiam habent, sunt enim angeli

2. quae inde illis tutantur angeli hominem

3. The Manuscript inserts quod.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. fides quae veri a Domino, ita Dominus quoad fidem

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. per vocem Jehovae significatur

8. haec potentia

9. per Verbum etiam significatur

10. Joh. 1

11. ob causam

12. simul

13. ut et

14. 1

15. consequenter

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. ei

18. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

19. significetur, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. The Manuscript inserts etiam.

23. See Volume VII page 404 note 5

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

25. similiter etiam

26. ut et

27. The Manuscript inserts quoque.

28. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

29. The Manuscript inserts etiam.

30. sunt vera regnantia

31. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

32. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

33. veri, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Bible

 

Jeremias 44

Studie

   

1 Verbum quod factum est per Jeremiam ad omnes Judæos qui habitabant in terra Ægypti, habitantes in Magdalo, et in Taphnis, et in Memphis, et in terra Phatures, dicens :

2 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Vos vidistis omne malum istud quod adduxi super Jerusalem, et super omnes urbes Juda : et ecce desertæ sunt hodie, et non est in eis habitator,

3 propter malitiam quam fecerunt ut me ad iracundiam provocarent, et irent ut sacrificarent, et colerent deos alienos quos nesciebant, et illi, et vos, et patres vestri.

4 Et misi ad vos omnes servos meos prophetas, de nocte consurgens, mittensque et dicens : Nolite facere verbum abominationis hujuscemodi, quam odivi.

5 Et non audierunt, nec inclinaverunt aurem suam, ut converterentur a malis suis, et non sacrificarent diis alienis.

6 Et conflata est indignatio mea et furor meus, et succensa est in civitatibus Juda, et in plateis Jerusalem, et versæ sunt in solitudinem et vastitatem secundum diem hanc.

7 Et nunc hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Quare vos facitis malum grande hoc contra animas vestras, ut intereat ex vobis vir et mulier, parvulus et lactens, de medio Judæ, nec relinquatur vobis quidquam residuum :

8 provocantes me in operibus manuum vestrarum, sacrificando diis alienis in terra Ægypti, in quam ingressi estis ut habitetis ibi et dispereatis, et sitis in maledictionem et in opprobrium cunctis gentibus terræ ?

9 Numquid obliti estis mala patrum vestrorum, et mala regum Juda, et mala uxorum ejus, et mala vestra, et mala uxorum vestrarum, quæ fecerunt in terra Juda, et in regionibus Jerusalem ?

10 Non sunt mundati usque ad diem hanc : et non timuerunt, et non ambulaverunt in lege Domini, et in præceptis meis, quæ dedi coram vobis et coram patribus vestris.

11 Ideo hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Ecce ego ponam faciem meam in vobis in malum : et disperdam omnem Judam.

12 Et assumam reliquias Judæ, qui posuerunt facies suas ut ingrederentur terram Ægypti, et habitarent ibi, et consumentur omnes in terra Ægypti : cadent in gladio, et in fame, et consumentur a minimo usque ad maximum : in gladio et in fame morientur, et erunt in jusjurandum, et in miraculum, et in maledictionem, et in opprobrium.

13 Et visitabo super habitatores terræ Ægypti, sicut visitavi super Jerusalem, in gladio, et fame, et peste :

14 et non erit qui effugiat, et sit residuus de reliquis Judæorum qui vadunt ut peregrinentur in terra Ægypti, et revertantur in terram Juda, ad quam ipsi elevant animas suas ut revertantur, et habitent ibi : non revertentur, nisi qui fugerint.

15 Responderunt autem Jeremiæ omnes viri scientes quod sacrificarent uxores eorum diis alienis, et universæ mulieres quarum stabat multitudo grandis, et omnis populus habitantium in terra Ægypti in Phatures, dicentes :

16 Sermonem quem locutus es ad nos in nomine Domini, non audiemus ex te :

17 sed facientes faciemus omne verbum quod egredietur de ore nostro, ut sacrificemus reginæ cæli, et libemus ei libamina, sicut fecimus nos et patres nostri, reges nostri et principes nostri, in urbibus Juda, et in plateis Jerusalem : et saturati sumus panibus, et bene nobis erat, malumque non vidimus.

18 Ex eo autem tempore quo cessavimus sacrificare reginæ cæli, et libare ei libamina, indigemus omnibus, et gladio et fame consumpti sumus.

19 Quod si nos sacrificamus reginæ cæli, et libamus ei libamina, numquid sine viris nostris fecimus ei placentas ad colendum eam, et libandum ei libamina ?

20 Et dixit Jeremias ad omnem populum, adversum viros, et adversum mulieres, et adversum universam plebem, qui responderant ei verbum, dicens :

21 Numquid non sacrificium quod sacrificastis in civitatibus Juda, et in plateis Jerusalem, vos et patres vestri, reges vestri, et principes vestri, et populus terræ, horum recordatus est Dominus, et ascendit super cor ejus ?

22 Et non poterat Dominus ultra portare propter malitiam studiorum vestrorum, et propter abominationes quas fecistis : et facta est terra vestra in desolationem, et in stuporem, et in maledictum, eo quod non sit habitator, sicut est dies hæc.

23 Propterea quod sacrificaveritis idolis, et peccaveritis Domino, et non audieritis vocem Domini, et in lege, et in præceptis, et in testimoniis ejus non ambulaveritis, idcirco evenerunt vobis mala hæc, sicut est dies hæc.

24 Dixit autem Jeremias ad omnem populum, et ad universas mulieres : Audite verbum Domini, omnis Juda, qui estis in terra Ægypti.

25 Hæc inquit Dominus exercituum, Deus Israël, dicens : Vos et uxores vestræ, locuti estis ore vestro, et manibus vestris implestis, dicentes : Faciamus vota nostra, quæ vovimus, ut sacrificemus reginæ cæli, et libemus ei libamina. Implestis vota vestra, et opere perpetrastis ea.

26 Ideo audite verbum Domini, omnis Juda, qui habitatis in terra Ægypti : Ecce ego juravi in nomine meo magno, ait Dominus, quia nequaquam ultra vocabitur nomen meum ex ore omnis viri Judæi, dicentis : Vivit Dominus Deus, in omni terra Ægypti.

27 Ecce ego vigilabo super eos in malum, et non in bonum : et consumentur omnes viri Juda qui sunt in terra Ægypti gladio et fame, donec penitus consumantur.

28 Et qui fugerint gladium, revertentur de terra Ægypti in terram Juda viri pauci : et scient omnes reliquiæ Juda, ingredientium terram Ægypti ut habitent ibi, cujus sermo compleatur, meus an illorum.

29 Et hoc vobis signum, ait Dominus, quod visitem ego super vos in loco isto, ut sciatis quia vere complebuntur sermones mei contra vos in malum :

30 hæc dicit Dominus : Ecce ego tradam Pharaonem Ephree regem Ægypti, in manu inimicorum ejus, et in manu quærentium animam illius, sicut tradidi Sedeciam regem Juda in manu Nabuchodonosor regis Babylonis, inimici sui, et quærentis animam ejus.

   

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org