9299. En niet zal vernachten het vet van Mijn feest tot aan de morgen; dat dit betekent het goede van de eredienst niet uit het eigene, maar uit de Heer steeds nieuw, staat vast uit de betekenis van vernachten, namelijk dat wat uit het eigene is, want met de nacht wordt in het Woord het boze en het valse aangeduid, nrs. 221, 709, 6000, 7776, 7851, 7870, 7947, dus eveneens het eigene, omdat het eigene van de mens niets dan het boze en het valse is, nrs. 210, 215, 694, 874-876, 987, 1023, 1044, 4318, 5660, 5786, 8480; uit de betekenis van het vet of van de vettigheid, namelijk het goede van de liefde, nr. 353, 5943, hier het goede van de liefde in de eredienst, omdat er wordt gezegd het vet des feestes; het feest immers is de eredienst, nr. 9286, 9287, 9294; en uit de betekenis van de morgen, namelijk de Heer en Zijn Komst, zoals kan vaststaan uit wat over de morgen is getoond, nrs. 2405, 2780, 5962, 8426, 8427, 8812; vandaar wordt hier met de morgen, waar wordt gehandeld over het goede van de eredienst niet uit het eigene, aangeduid dat uit de Heer steeds nieuw.

8426. Aan de avond en gij zult bekennen dat Jehovah u heeft uitgeleid uit het land van Egypte; dat dit betekent dat er aan het einde van de vorige staat de onthulling is dat zij bevrijd zijn, staat vast uit de betekenis van de avond, namelijk het einde van de vorige staat, waarover hierna; uit de betekenis van bekennen, namelijk onthuld worden, want dat wat Jehovah te bekennen geeft, wordt een onthulling genoemd; en uit de betekenis van uitleiden, dus bevrijden, zoals vaak eerder; hier uit de bestokingen, die met het land van Egypte worden aangeduid, nr. 7278.

Dat aan de avond het einde van de vorige staat is, komt omdat de veranderingen van staat in het andere leven zich verhouden zoals de morgen, de middag, de avond en de nacht of de schemering en dan opnieuw de morgen.

Men moet weten dat er in de geestelijke wereld voortdurend veranderingen van staat zijn en dat allen die daar zijn, deze doorlopen.

De oorzaak hiervan is, dat zij voortdurend worden vervolmaakt, want zonder veranderingen van staten of zonder verschillende staten die in orde aanhoudend op elkaar volgen, worden degenen die daar zijn niet vervolmaakt; de veranderingen van de staten die in orde op elkaar volgen zoals de tijden van de dag en de tijden van het jaar, keren nooit geheel en al als dezelfde terug, maar gevarieerd.

De aanvang van iedere staat stemt overeen met de morgen op aarde en wordt eveneens in het Woord onder de morgen verstaan; het einde echter van iedere staat stemt overeen met de avond en wordt eveneens in het Woord meerdere malen avond genoemd.

Wanneer het morgen is, dan zijn zij in de liefde; wanneer het middag is, dan zijn zij in het licht van het ware; maar in de avond, dan zijn zij in het duister ten aanzien van de waarheden en in het verkwikkelijke van de natuurlijke liefde; het is dit verkwikkelijke dat wordt aangeduid met de selav (de kwartels), die zij in de avond ontvingen; en het is het goede, dat wordt aangeduid met het manna dat zij iedere morgen ontvingen.

Hieruit kan vaststaan wat de avond betekent, namelijk het einde van de staat van de zaak waarover wordt gehandeld, vandaar eveneens het einde van de staat van de Kerk.

Maar zoals eerder over de betekenis van de avond is getoond, namelijk dat er in het andere leven beurtwisselingen van staten zijn, zoals er in de wereld beurtwisselingen van tijden zijn, nrs. 5672, 5962, 6110; dat de avond het einde is van de vorige Kerk en de morgen de aanvang van de nieuwe, nrs. 2323, 7844; vandaar dat de avond en de morgen de Komst van de Heer is, nr. 7844; dat in de hemel, avond en schemering vóór de morgen is, maar niet de nacht, die in de hel is, nr. 6110.