24
Quibus auditis, Moyses fecit omnia quæ ille suggesserat.
Arcana Coelestia #8722
8722. ‘Et etiam omnis populus hic super locum suum veniet in pace’: quod significet quod illi qui ab Ecclesia spirituali in bono erunt, et sic ex bono ducentur, constat ex significatione ‘populi’ quod sint qui ab Ecclesia spirituali, quia per ‘populum’ intelliguntur filii Israelis, per quos repraesentatur 1 Ecclesia spiritualis; ex significatione ‘ad locum suum venire’ quod sit ad statum ad quem ducentur, qui status est status boni, nam illi qui 2 sunt ab Ecclesia spirituali, per verum ad bonum ducuntur, et cum ad bonum, tunc ad locum suum 3 veniunt; quod ‘locus’ sit status, videatur n. 2625, 2837, 3356, 3387, 4321, 4882, 4 5605, 7381; et ex significatione ‘pacis’ quod sit Divinum in bono, nam ‘pax’ in supremo sensu est Dominus, et inde est quod intime afficit bonum, et est esse felicitatis illorum qui in bono sunt; quamdiu homo in vero est et nondum in bono, est in 5 in tranquillo, sed cum in bono est, tunc in tranquillo est, ita in pace; causa est quia spiritus mali non aggredi possunt bonum sed aufugiunt ad primam apperceptionem ejus, at verum possunt aggredi; inde est quod cum in bono sunt, in pace sint; haec sunt quae significantur per quod ‘omnis populus super locum suum veniet in pace’. Quid sit a Domino per verum duci et quid per bonum, videatur n. 8516, 8539, 8643, 8648, 8648, 8685, 8690, 8701.
Fotnoter:
1. illa Ecclesia
2. The Manuscript places this after spirituali.
3. The Manuscript inserts, hoc est, ad statum suum.
4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #2625
2625. ‘Ad tempus statum’: quod significet cum rationale 1 esset tale ut reciperet, constare potest a significatione ‘temporis’: bina sunt quae dum homo vivit in mundo, apparent essentialia, quia sunt propria naturae, nempe ‘spatium’ et ‘tempus’; inde vivere in spatio et tempore, est vivere in mundo seu 2 natura, at haec bina nulla fiunt in altera vita; apparent usque in mundo spirituum tanquam aliqua, ex causa quia spiritus recentes a 3 corpore ideam naturalium secum habent, sed usque dein percipiunt quod non spatium et tempus ibi sint, sed pro illis status, et quod spatiis et temporibus in natura, status in altera vita correspondeant; spatiis status quoad esse, et temporibus status quoad existere: de spatio aut loco videatur n. 1274, 1379, 1380, 1382:
[2] inde unicuique potest evidens esse qualem ideam habere possit homo, dum in mundo seu natura est, de illis quae sunt alterius vitae, ac de pluribus arcanis fidei; quod non prius illis credere velit quam per illa quae sunt in mundo, immo per sensualia, capiat; is enim non aliter autumare potest quam si exueret ideam spatii et temporis, magis si ipsum spatium et tempus, quod prorsus nullus fieret, et sic quod ei nihil residuum foret ex quo sentire et cogitare posset, nisi quoddam confusum incomprehensibile; cum tamen prorsus contrarium est; angelica vita est talis, quae omnium sapientissima et felicissima.
[3] Haec causa at quod per ‘aetates’ in Verbo non significentur in sensu interno aetates sed status, ita in hoc versu per ‘senectutem’ non senectus; tum quod per ‘numeros’ non numeri, sed quidam status in specie, ut per numerum ‘centum annorum’ de quo in sequentibus: ex his nunc constare potest quod per 4 ‘tempus statum’ significetur status cum rationale tale esset ut reciperet.
[4] Quod ipsam rem attinet, nempe, quod esset et existeret ex unitione Divini spiritualis cum Divino caelesti Domini, Divinum Rationale, cum dies completi essent ut exueretur humanum, et cum rationale tale esset ut reciperet, quae in sensu interno significantur per ‘concepit et peperit Sarah Abrahamo filium senectuti illius, ad tempus statum’, sciendum quod in intima rationalis incipiat humanum, videatur n. 2106, 2194; et quod Dominus successive progressus sit ad unionem Humanae Essentiae cum Divina, et Divinae cum Humana, n. 1864, 2033, 2523 et hoc propria potentia, n. 1921, 2025, 2026, 2083: per continuas tentationes et victorias n. 1737, 1813, 1690: et per continuas revelationes ex Suo Divino n. 1616, 2500: et hoc tandem ut expulerit omne humanum maternum n. 1414, 1444, 2574 et quod sic Humanum Suum quoad Rationale Divinum fecerit, secundum illa quae in hoc versu: inde patet quomodo intelligendum, cum dies completi sunt ut exueretur humanum et cum rationale tale esset ut reciperet:
[5] aliqua idea ejus rei haberi potest ex illis quae fiunt apud eos qui regenerantur; caelestia quae sunt amoris et spiritualia quae sunt fidei, non simul sed successive illis implantantur a Domino, et cum per illa rationale hominis tale factum est ut recipere possit, tunc primum regeneratur, ut plurimum per tentationes in quibus vincit; haec dum fiunt, sunt dies completi ut exuat veterem hominem et induat novum; de regeneratione hominis videatur n. 677, 679, 711, 848, 986, 1555, 2475.
Fotnoter:
1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
2. The Manuscript inserts in.
3. The Manuscript has e.
4. The Manuscript inserts hic.
