From Swedenborg's Works

 

Scriptural Confirmations #1

/ 101  
  

Scripture Confirmations of New Church Doctrine [Brief Latin Title: Dicta Probantia]

1. The Apostles; Miracles

The apostles are named (Acts of the Apostles 1:13, 26).

Judas the traitor burst asunder in the midst, and all his bowels gushed out (Acts of the Apostles 1:16-19).

Many miracles and signs were done by the apostles (Acts of the Apostles 2:43). Peter and John healed the lame man sitting at the gate of the temple, therefore all were astonished, but when the priests heard them preaching about Jesus, they laid hands upon them, thrust them into prison, and afterwards having threatened them sent them away because of the people (Acts of the Apostles 3:1-20; 4). This miracle was done in the name of Jesus Christ (Acts of the Apostles 4:10, 30).

Many miracles done by the apostles (Acts of the Apostles 5:12, 5:15, 5:16), but yet they were put in prison by the high priest, and although they were led out thence by an angel miraculously, yet they were beaten, and warned not to preach concerning Jesus (verses 29-40).

Stephen also did great signs and miracles (Acts of the Apostles 6:8).

Miracles done by Philip (Acts of the Apostles 8:6, 7, 13).

Simon the sorcerer made himself great in Samaria, saying, here is the great power of God; but he was severely reproved by Peter (Acts of the Apostles 8:9, 10 seq., 20-24).

Miracles done by Peter, and also that he raised the dead to life (Acts of the Apostles 9:33, 34, 36-42).

The miracle of Paul, that a certain man was made blind (Acts of the Apostles 13:11); also others (Acts of the Apostles 19:11, 12; 20:9 seq.; 28:3 seq., 8).

Miracles done by the disciples, and with Paul (Acts of the Apostles 14:3, 8-10, 19, 20; 16:25, 26 seq.).

/ 101  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.

From Swedenborg's Works

 

Dicta Probantia #1

/ 101  
  

1. [DICTA PROBANTIA]

APOSTOLI MIRACULA. SECTIO 1.1

Apostoli nominantur, Act. Apost. 1:13, 26.

Quod Judas proditor crepuerit medius, et effusa sint omnia viscera ejus, Act. Ap. 1:16, 17, 18, 19.

Multa miracula et signa per Apostolos facta sunt, Act. Apost. 2:43.

Petrus et Johannes sanaverunt claudum sedentem [ad] januam Templi, unde omnes attoniti, at cum sacerdotes audiverunt illos praedicantes de Jesu, intulerunt illis manus et injecerunt in custodiam, et postea comminati illos propter populum dimiserunt illos, Act. Apost. 3:1 ad 20. Cap. 4, seq:

Quod miraculum hoc factum sit in Nomine Jesu Christi, 4:10, 30.

Miracula multa ab Apostolis, Act. Apost. 5:12, 15, 16. sed usque a Sacerdote magno posuerunt eos in custodia, et tametsi inde ab angelo miraculose educti sunt, sed usque verberati sunt, et comminati ne praedicarent de Jesu, vers: 29 ad 40.

Stephanus etiam fecit signa magna et miracula, Act. Apost. 6:8.

Miracula a Philippo, Act. Apost. 8:6, 7, 13.

Simon magus in Samaria se magnum fecit, dicens hic est virtus Dei magna, sed graviter increpatus est a Petro, Act. Apost. 8:9, 10, seq: 20 ad 24.

Miracula a Petro facta, et quoque quod mortuum excitarit in vitam, Act. Apost. 9:33, 34, 36 ad 42.

Miraculum Pauli, quod quidam factus caecus, Act. Apost. 13:11, tum alia, Cap. 19:11, 12. Cap. 20:9, seq: 28:3, seq: 28:8.

Miracula facta a discipulis, et cum Paulo, Act. Apost. 14:3, 8 ad 10, 19, 20. Cap. 16:25, 26, seq.

/ 101  
  

The Bible

 

Actus Apostolorum 19

Study

   

1 Factum est autem cum Apollo esset Corinthi, ut Paulus peragratis superioribus partibus veniret Ephesum, et inveniret quosdam discipulos :

2 dixitque ad eos : Si Spiritum Sanctum accepistis credentes ? At illi dixerunt ad eum : Sed neque si Spiritus Sanctus est, audivimus.

3 Ille vero ait : In quo ergo baptizati estis ? Qui dixerunt : In Joannis baptismate.

4 Dixit autem Paulus : Joannes baptizavit baptismo pœnitentiæ populum, dicens : In eum qui venturus esset post ipsum, ut crederent, hoc est, in Jesum.

5 His auditis, baptizati sunt in nomine Domini Jesu.

6 Et cum imposuisset illis manus Paulus, venit Spiritus Sanctus super eos, et loquebantur linguis, et prophetabant.

7 Erant autem omnes viri fere duodecim.

8 Introgressus autem synagogam, cum fiducia loquebatur per tres menses, disputans, et suadens de regno Dei.

9 Cum autem quidam indurarentur, et non crederent, maledicentes viam Domini coram multitudine, discedens ab eis, segregavit discipulos, quotidie disputans in schola tyranni cujusdam.

10 Hoc autem factum est per biennium, ita ut omnes qui habitabant in Asia, audirent verbum Domini, Judæi atque gentiles.

11 Virtutesque non quaslibet faciebat Deus per manum Pauli :

12 ita ut etiam super languidos deferrentur a corpore ejus sudaria, et semicinctia, et recedebant ab eis languores, et spiritus nequam egrediebantur.

13 Tentaverunt autem quidam et de circumeuntibus Judæis exorcistis, invocare super eos qui habebant spiritus malos, nomen Domini Jesu, dicentes : Adjuro vos per Jesum, quem Paulus prædicat.

14 Erant autem quidam Judæi Scevæ principis sacerdotum septem filii, qui hoc faciebant.

15 Respondens autem spiritus nequam dixit eis : Jesum novi, et Paulum scio : vos autem qui estis ?

16 Et insiliens in eos homo, in quo erat dæmonium pessimum, et dominatus amborum, invaluit contra eos, ita ut nudi et vulnerati effugerent de domo illa.

17 Hoc autem notum factum est omnibus Judæis, atque gentilibus, qui habitabant Ephesi : et cecidit timor super omnes illos, et magnificabatur nomen Domini Jesu.

18 Multique credentium veniebant, confitentes et annuntiantes actus suos.

19 Multi autem ex eis, qui fuerant curiosa sectati, contulerunt libros, et combusserunt coram omnibus : et computatis pretiis illorum, invenerunt pecuniam denariorum quinquaginta millium.

20 Ita fortiter crescebat verbum Dei, et confirmabatur.

21 His autem expletis, proposuit Paulus in Spiritu, transita Macedonia et Achaia, ire Jerosolymam, dicens : Quoniam postquam fuero ibi, oportet me et Romam videre.

22 Mittens autem in Macedoniam duos ex ministrantibus sibi, Timotheum et Erastum, ipse remansit ad tempus in Asia.

23 Facta est autem illo tempore turbatio non minima de via Domini.

24 Demetrius enim quidam nomine, argentarius, faciens ædes argenteas Dianæ, præstabat artificibus non modicum quæstum :

25 quos convocans, et eos qui hujusmodi erant opifices, dixit : Viri, scitis quia de hoc artificio est nobis acquisitio :

26 et videtis, et auditis quia non solum Ephesi, sed pene totius Asiæ, Paulus hic suadens avertit multam turbam, dicens : Quoniam non sunt dii, qui manibus fiunt.

27 Non solum autem hæc periclitabitur nobis pars in redargutionem venire, sed et magnæ Dianæ templum in nihilum reputabitur, sed et destrui incipiet majestas ejus, quam tota Asia, et orbis colit.

28 His auditis, repleti sunt ira, et exclamaverunt dicentes : Magna Diana Ephesiorum.

29 Et impleta est civitas confusione, et impetum fecerunt uno animo in theatrum, rapto Gajo, et Aristarcho Macedonibus, comitibus Pauli.

30 Paulo autem volente intrare in populum, non permiserunt discipuli.

31 Quidam autem et de Asiæ principibus, qui erant amici ejus, miserunt ad eum rogantes ne se daret in theatrum :

32 alii autem aliud clamabant. Erat enim ecclesia confusa : et plures nesciebant qua ex causa convenissent.

33 De turba autem detraxerunt Alexandrum, propellentibus eum Judæis. Alexander autem manu silentio postulato, volebat reddere rationem populo.

34 Quem ut cognoverunt Judæum esse, vox facta una est omnium, quasi per horas duas clamantium : Magna Diana Ephesiorum.

35 Et cum sedasset scriba turbas, dixit : Viri Ephesii, quis enim est hominum, qui nesciat Ephesiorum civitatem cultricem esse magnæ Dianæ, Jovisque prolis ?

36 Cum ergo his contradici non possit, oportet vos sedatos esse, et nihil temere agere.

37 Adduxistis enim homines istos, neque sacrilegos, neque blasphemantes deam vestram.

38 Quod si Demetrius, et qui cum eo sunt artifices, habent adversus aliquem causam, conventus forenses aguntur, et proconsules sunt, accusent invicem.

39 Si quid autem alterius rei quæritis, in legitima ecclesia poterit absolvi.

40 Nam et periclitamur argui seditionis hodiernæ : cum nullus obnoxius sit de quo possimus reddere rationem concursus istius. Et cum hæc dixisset, dimisit ecclesiam.