46. Sed sciendum est, quod ultimum judicium factum sit super illos qui vixerunt a tempore Domini ad hunc diem, non autem super illos qui antea vixerunt. In hac tellure enim ultimum judicium prius bis exstiterat; unum quod in Verbo describitur per "diluvium;" alterum ab Ipso Domino cum fuit in mundo, quod etiam intelligitur per Domini verba,

"Nunc judicium est mundi hujus, nunc princeps mundi hujus ejicitur foras" (Johannes 12:31 ¹ );

Et alibi,

"Haec locutus sum vobis, ut in Me pacem habeatis;... confidite, Ego vici mundum" (Johannes 16:33):

Et quoque per haec apud Esaiam,

"Quis hic qui venit ex Edom,... incedens in multitudine roboris... magnus ad salvandum; torcular calcavi solus,... propterea calcavi eos in ira mea unde sparsa est victoria eorum super vestes meas; nam dies vindictae in corde meo, et annus redemptorum meorum venit; ideo factus est in Salvatorem" (Esaiam 63:1-8):

Et alibi pluries. Quod bis in hac tellure prius exstiterit ultimum judicium est causa, quia omne judicium existit in fine ecclesiae (ut supra in suo articulo ostensum est); et in hac tellure fuerunt binae ecclesiae, prima ante diluvium, et altera post diluvium. Ecclesia ante diluvium describitur in primus capitibus Geneseos per novam creationem caeli et terrae, et per paradisum; et ejus finis per esum ex arbore scientiae, ac postea in specie; et ejus ultimum judicium describitur per diluvium~ et omnia illa secundum stilum Verbi per meras correspondentias: in cujus sensu interno seu spirituali per "creationem caeli et terrae" intelligitur instauratio novae ecclesiae (videatur supra in primo articulo); per "paradisum in Edene" caelestis illius ecclesiae sapientia; per "arborem scientiae" scientificum quod illam ecclesiam destruxit, simile per "serpentem " ibi; et per "diluvium" intelligitur ultimum judicium super illos qui fuerunt ab illa ecclesia. Altera autem ecclesia, quae fuit post diluvium, describitur etiam aliquibus in locis in Verbo (ut Deuteronomium 32:7-14, et alibi): haec per multum orbis Asiatici extensa fuit, et continuata apud posteros ex Jacobo; finis ejus fuit cum Dominus in mundum venit; ab ipso tunc ultimum judicium factum est super omnes a prima illius ecclesiae instauratione, et simul tunc super residuos a prima ecclesia. Dominus ob illum finem in mundum venit, ut omnia in ordinem redigeret in caelis, et per caelos in terris, et simul ut Humanum suum Divinum faceret; quod nisi factum fuisset, nemo potuisset salvari. Quod binae ecclesiae ante Domini adventum in hac tellure fuerint, ostensum est variis in locis in Arcanis Caelestibus, ex quibus Collecta videantur ad finem hujus articuli: ² , ³ et quod Dominus in mundum venerit, ut redigeret omnia in ordinem in caelis et per illos in terris, utque Humanum suum Divinum faceret. ⁴ Tertia ecclesia in hac tellure est Christiana; super hanc, et simul super omnes qui a tempore Domini in primo caelo fuerunt, factum est ultimum judicium de quo nunc agitur.

(EX ARCANIS CAELESTIBUS.)

Footnotes:

10149. ‘Et sanctificabitur in gloria Mea’: quod significet receptivum Divini Veri a Domino, constat ex significatione ‘sanctificari’ quod sit receptivum Divini a Domino, de qua sequitur, et ex significatione ‘gloriae’ quod sit Divinum Verum, de qua n. 4809, 5922, ¹ 8267, 9429. Quod ‘sanctificari’ sit receptivum Divini a Domino, est quia solus Dominus est sanctus, et inde omne sanctum est ab Ipso, n. 9229; et quia Divinum Verum procedens ab Ipso est quod in Verbo intelligitur per ‘sanctum’, n. 9818; hic autem, ubi agitur de filiis Israelis, de holocaustis et sacrificiis, de tentorio conventus, et de altari, per ‘sanctum’ et per ‘sanctificari’ significatur repraesentativum ejus, ex causa quia apud gentem Israeliticam et Judaicam omnia erant ² repraesentativa interiorum Ecclesiae, quae sunt fidei et amoris a Domino in Dominum, erat enim Ecclesia apud illam gentem instituta Ecclesia repraesentativa;

[2] inde externa omnia significabant et repraesentabant talia quae sensus internus docet, propter id illa vocabantur sancta, sicut altare, ignis super illo, holocaustum, adeps, sanguis ³ ; tentorium conventus; mensa ibi ubi panes facierum, mensa suffitus, candelabrum, et vasa illorum omnia ⁴ ; imprimis arca in qua testimonium; et praeterea panes, placentae, lagana, quae vocabantur minhah, oleum, tus; etiam vestes Aharonis, sicut ephodum, pallium, tunica, cidaris, imprimis pectorale, et quoque ipse Aharon vocabatur sanctus, ut et filii Israelis; sed omnia illa non erant sancta aliunde quam quod repraesentarent, et sic significarent sancta, hoc est, Divina quae a Domino, nam haec solum sancta sunt.

[3] Qui in externis est absque internis, credit quod talia sancta fuerint non repraesentative sed essentialiter, postquam initiata fuerunt; sed prorsus falluntur; si illa colunt ut sancta essentialiter, tunc colunt terrestria, nec procul absunt ab illis qui colunt lapides et ligna, sicut idololatrae; at qui colunt illa quae repraesentantur aut significantur, quae sunt ⁵ sancta Divina, illi in genuino cultu sunt ⁶ , nam illis externa sunt ⁶ modo causae mediae ad cogitandum de talibus et ad volendum talia, quae essentialia Ecclesiae sunt ⁶ , quae, ut supra dictum est, sunt illa quae fidei et amoris a Domino in Dominum.

[4] Similiter se habet hodie cum Sancta Cena; qui, cum frequentant illam, non cogitant ex fide de Domino, Ipsius amore erga genus humanum, et de renovatione vitae secundum praecepta Ipsius, ibi ⁷ colunt solum panem et vinum, et non Dominum, et externa credunt sancta, quae tamen non sancta sunt in se sed ex illis quae significant, ‘panis’ enim ibi significat Dominum quoad bonum amoris, et ‘vinum’ ⁸ Dominum quoad verum fidei, et simul receptivum ab homine, quae bina sunt ⁹ ipsa essentialia Ecclesiae, ita ipsa essentialia cultus, videantur n. 4211, 4217, 4735, 6135, 6789, 7850, 8682, 9003, 9127, 10040. Ex his nunc constare potest quid in Verbo significatur per ‘sanctum’ et per ‘sanctificari’.

Footnotes: