168. DE QUINTA TELLURE IN COELO ASTRIFERO, DEQUE EJUS SPIRITIBUS et INCOLIS

Perductus sum iterum ad aliam Tellurem, quae extra Mundum nostrum solarem in Universo erat, et hoc quoque per mutationes status paene duodecim horis continuatas. In comitatu mecum erant Spiritus et Angeli ex nostra Tellure plures, cum quibus in via seu progressione illa loquebar: ferebar nunc oblique sursum et oblique deorsum, continue versus dextrum, quod in altera vita est versus meridiem; modo in duobus locis videbam Spiritus, et in uno cum illis loquebar. In via seu in progressione illa observare dabatur, quam immensum esset coelum Domini quod pro angelis et spiritibus; ex non habitatis enim concludere dabatur, quod tam immensum esset, ut si darentur plures myriades Tellurum, et in qualibet tanta multitudo hominum quanta in nostra, quod usque habitatio foret pro illis in aeternum, et nusquam impleretur: hoc concludere potui ex comparatione facta cum extensione coeli quod circum nostram Tellurem et pro illa, quae extensio erat tam parva respective, ut non aequaret unam myriadis myriadum partem extensionis non habitatae.

1121. Instructus sum ab Antiquissimae Ecclesiae filiis de statu perceptionis illorum, quod nempe perceptionem habuerint omnium quae sunt fidei, paene sicut angeli cum quibus communicationem habuerunt, ex causa quod interior eorum homo, seu spiritus, etiam media respiratione interna junctus fuerit caelo, quodque amor in Dominum et amor erga proximum id secum habeat; sic enim conjungitur homo angelis per ipsissimam eorum vitam, quae consistit in amore tali; dicebant quod inscriptam sibi habuerint legem quia in amore in Dominum et amore erga proximum fuerunt; tunc enim cum perceptione illorum fuit quicquid leges dictant, et contra perceptionem quicquid leges vetant: nec dubitabant quin omnes leges humanae, sicut Divinae, fundentur in amore in Dominum et charitate erga proximum, et spectent illud ut fundamentale suum: quare quia fundamentale in se a Domino habuerunt, non potuerunt aliter ac nosse omnia quae inde: credentes etiam quod omnes qui in mundo hodie vivunt qui Dominum amant et proximum, etiam habeant legem sibi inscriptam, et accepti cives sint ubivis in terra, sicut sunt iidem in altera vita.