From Swedenborg's Works

 

De Nova Hierosolyma et ejus Doctrina Caelesti #50

Study this Passage

  
/ 325  
  

50. De Sensuali Homine, qui infime naturalis (de quo in Doctrina, 45, supra).

Quod sensuale sit ultimum vitae hominis, adhaerens et inhaerens corporeo ejus (Arcana Coelestia 5077, 5767, 9212, 9216, 9331, 9730).

Quod is sensualis homo dicatur qui omnia judicat et concludit ex sensibus corporis, et qui nihil credit nisi quae oculis videre et manibus tangere potest, haec dicens esse aliquid, cetera rejiciens (Arcana Coelestia 5094, 7693).

Quod talis homo cogitet in extremis, et non interius in se (Arcana Coelestia 5089, 5094, 6564, 7693).

Quod interiora ejus clausa sint, ut ibi nihil veri videat (Arcana Coelestia 6564, 6844, 6845).

Verbo, quod in crasso lumine naturali sit, et quod sic nihil percipiat quod e luce caeli (Arcana Coelestia 6201, 6310, 6564, 6598, 6612, 6614, 6622, 6624, 6844, 6845).

Quod inde interius sit contra illa quae caeli et ecclesiae sunt (Arcana Coelestia 6201, 6316, 6844, 6845, 6948, 6949).

Quod eruditi qui confirmaverunt se contra vera ecclesiae sensuales sint (Arcana Coelestia 6316).

Quod sensuales homines ratiocinentur acriter et solerter, quoniam cogitatio eorum est tam prope loquelam ut paene in illa, et quia in loquela ex sola memoria ponunt omnem intelligentiam (Arcana Coelestia 195, 196, 5700, 10236).

Sed quod ex fallaciis sensuum ratiocinentur, quibus captatur vulgus (Arcana Coelestia 5084, 6948, 6949, 7693).

Quod sensuales homines astuti sint et malitiosi prae reliquis (Arcana Coelestia 7693, 10236).

Quod avari, adulteri, voluptuosi et dolosi imprimis sensuales sint (Arcana Coelestia 6310).

Quod interiora eorum sint foeda et spurca (Arcana Coelestia 6201).

Quod per illa communicent cum infernis (Arcana Coelestia 6311).

Quod illi qui in infernis sunt, sensuales sint, et eo plus quo profundius ibi (Arcana Coelestia 4623, 6311).

Quod sphaera spirituum infernalium se conjungat cum sensuali hominis a tergo (Arcana Coelestia 6312).

Quod illi qui ratiocinati sunt a sensuali, et inde contra vera fidei, ab antiquis dicti fuerint serpentes arboris scientiae (Arcana Coelestia 195, 196, 197, 6398, 6949, 10313).

Porro sensuale hominis, et sensualis homo, describitur (Arcana Coelestia 10236). Et extensio sensualis apud hominem (Arcana Coelestia 9731).

Quod sensualia ultimo loco esse debeant, non primo; et quod apud hominem sapientem et intelligentem ultimo loco sint, et subjecta interioribus at quod apud hominem insipientem primo loco sint, et dominantia; hi sunt qui proprie vocantur sensuales (Arcana Coelestia 5077, 5125, 5128, 7645).

Si sensualia ultimo loco sunt, et subjecta interioribus, quod per illa aperiatur via ad intellectum, ac elimentur vera per modum quasi extractionis (Arcana Coelestia 5580).

Quod sensualia illa hominis proxime exstent mundo, et admittant quae e mundo alluunt, et quasi cribrent illa (Arcana Coelestia 9726).

Quod externus seu naturalis homo per sensualia illa communicet cum mundo, et per rationalia cum caelo (Arcana Coelestia 4009),

Quod sensualia sic subministrent illa quae inserviunt interioribus hominis (Arcana Coelestia 5077, 5081).

Quod sint sensualia subministrantia parti intellectuali et subministrantia parti voluntariae (Arcana Coelestia 5077).

Quod, nisi cogitatio a sensualibus elevatur, homo parum sapiat (Arcana Coelestia 5089).

Quod sapiens homo supra sensuale cogitet (Arcana Coelestia 5089, 5094).

Quod homo, cum cogitatio ejus supra sensualia elevatur, in lumen clarius veniat, et tandem in lucem caelestem (Arcana Coelestia 6183, 6313, 6315, 9407, 9730, 9922).

Quod elevatio supra sensualia et abductio ab illis, antiquis nota fuerit (Arcana Coelestia 6313).

Quod homo spiritu suo videre possit quae in mundo spirituali, si abduci possit a sensualibus quae ex corpore, et elevari in lucem caeli a Domino (Arcana Coelestia 4622).

Causa est, quia non corpus sentit, sed spiritus hominis in corpore; et quantum in corpore, tantum crasse et obscure, ita in tenebris, sentit; quantum non in corpore, tantum clare et in luce (Arcana Coelestia 4622, 6614, 6622).

Quod ultimum intellectus sit scientificum sensuale, et quod ultimum voluntatis sit jucundum sensuale (de quibus, Arcana Coelestia 9996).

Quae differentia inter sensualia communia cum bestiis, et inter sensualia non communia cum illis (Arcana Coelestia 10236).

Quod sint sensuales non mali, quia interiora eorum non ita clausa sunt; de quorum statu in altera vita (Arcana Coelestia 6311).

  
/ 325  
  

From Swedenborg's Works

 

Arcana Coelestia #9212

Study this Passage

  
/ 10837  
  

9212. ‘Si oppignerando oppigneraveris vestem socii tui’: quod significet si 1 vera scientifica per fallacias ex sensualibus disparentur, constat ex significatione ‘oppignerare’ quod sit pro communicatis bonis tesseram recipere, ‘pignus’ enim est tessera pro bonis quae mutuo dantur; cum loco horum spiritualia intelliguntur, tunc communicare bona est instruere in veris, ac tessera seu pignus hic est verum sensuale, nam per ‘vestem’ hic quae pignori datur, significatur ultimum naturalis, quod est sensuale; hoc quia abundat fallaciis, et fallaciae vera exstinguunt, ideo per ' 2 oppignerare vestem socii tui' significatur disparatio verorum per fallacias ex sensualibus; quod haec significentur, constat ex serie rerum sequentium in sensu interno.

[2] Per ‘vestem’ in genere significatur omne id quod alterum investit, ita quicquid respective exterius est; 3 inde externus seu naturalis homo vocatur vestis respective ad internum seu spiritualem; similiter verum vocatur vestis respective ad bonum, quia verum investit bonum; pariter verum scientificum respective ad verum fidei quod interni hominis est; sensuale, quod est ultimum vitae apud hominem, est vestis respective ad verum scientificum. Quod ‘vestes’ sint inferiora quae tegunt superiora, seu quod idem, quod sint exteriora quae tegunt interiora, videatur n. 2576, 5248, in genere quod sint vera, n. 4545, 4763, 5319, 5954, 6914, 6917, 9093, quod sint vera scientifica, n. 6918, et quod sint sensualia, n. 9158; quod sensuale sit ultimum vitae apud hominem, n. 4009, 5077, 5125, 5128, 5767, 5774, 6201, 6313, 7442, 7693, et quod sensuale in fallaciis sit, n. 5084, 5089, 6201, 6948, 6949, 7442.

[3] Quod ‘vestes’ sint vera, ducit originem ex repraesentativis in altera vita; ibi angeli et spiritus apparent vestibus induti secundum status 4 fidei seu veri in quo sunt, et vestes illorum variantur secundum mutationes status illius; qui in genuino vero sunt induti apparent vestibus albis, et qui in veris ex bono vestibus 5 splendentibus; qui autem solum in bono, ut angeli intimi caeli, qui caelestes vocantur, apparent nudi; inde nunc est quod vestes sint vera, et quod per ‘vestes’ in Verbo significentur vera, ut constare potest ex locis prius ostensis, quibus adjicere licet haec apud Evangelistas:

[4] apud Matthaeum,

Cum Jesus transformatus est, splenduit facies Ipsius sicut sol, et vestimenta Ipsius facta sunt sicut lux, 17:2;

per ‘faciem’ in Verbo significantur interiora, 6 imprimis affectiones, n. 358, 1999, 2434, 3527, 3573, 4066, 4796, 4797, 5102, 5695, 6604, 6848, 6849, et per ‘faciem Dei’ ipsum Bonum, n. 222, 223, 5585; 7 per ‘solem’ amor Divinus, n. 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 4696, 7083, 8644; inde patet quid 8 significat quod ‘Dominus splenduerit facie sicut sol’, quod nempe interiora Ipsius essent Bonum Divini Amoris; quod ‘vestimenta Ipsius facta sint sicut lux’ 8 significat Divinum Verum procedens ab Ipso, hoc quoque in caelo apparet ut lux, n. 1521, 1619-1632, 3195, 3222, 3485, 3636, 3643, 4415, 5400, 8644:

apud eundem,

[5] Cum Jesus appropinquavit ad Hierosolymam, adduxerunt asinam et pullum, et imposuerunt super eos vestimenta sua, et collocarunt Ipsum super illa: plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via, alii vero amputabant ramos de arboribus et sternebant in via, 21:1, 7, 8; ‘equitare super asina et pullo ejus’ erat repraesentativum summa Judicis et Regis, videatur n. 2781; 9 ut quoque patet ab illis quaevers. 5praecedunt, Dicite filiae Zionis, Ecce Rex tuus venit tibi, mansuetus, sedens super asina et super pullo filio subjugalis: tum quoque apud Marcum 11:1-12; apud Lucam 19:28-41; apud Johannem 12:12-16; apud Sachariam 9:9, 10;

ubi de Domino dicitur quod equitaret super asino et super asello filio asinarum, et ibi vocatur ‘Rex’, et adjicitur quod dominium Ipsius erit a mari usque ad mare, et a fluvio usque ad fines terrae; quod summus judex equitaverit super asina, et filii ejus super asellis, videatur Jud. 5:9, 10, 10:3, 4, 12:14, et quod rex equitaverit super mula, et filii regis super mulis, 1 Reg. 1:33, 38, 44, 45; 2 Sam. 13:29;

[6] quod discipuli imposuerint asinae et pullo ejus sua vestimenta, repraesentabat quod vera in omni complexu Domino ut summo Judici et Regi substrata essent, discipuli enim repraesentabant Ecclesiam Domini quoad vera et bona, videatur n. 2129, 3488, 3858 fin. , 6397, et vestimenta eorum ipsa vera, n. 4545, 4763, 5319, 5954, 6914, 6917, 9093; similiter quod turba sterneret vestimenta sua in via, et quoque ramos arborum; quod straverint in via, erat quoque quia per ‘viam’ significatur verum per quod homo Ecclesiae ducitur, videatur n. 627, 2333, 3477; quod etiam straverint ramos arborum, erat quia ‘arbores’ significabant perceptiones ut et cognitiones veri et boni, n. 2682, 2722, 2972, 4552, 7692, inde ‘rami’ sunt ipsa vera; quod ita factum sit, etiam fuerat ex sollemni ritu cum in sua pompa equitaverunt summi judices et reges, quorum tunc asinabus et mulis vestimenta sua imponebant principes populi, et ipse populus 10 sternebat sua vestimenta super via, aut loco illorum ramos arborum; nam judiciale in caelo est Divinum Verum ex Bono, et regium est Divinum Verum, n. 1728, 2015, 2069, 3009, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148:

[7] apud Lucem,

Nemo adjectionem vestimenti novi adjicit in vestimentum vetus; sic novum scindit, et veteri non convenit 11 commissura a novo, 5:36;

Dominus hac similitudine usus est ad describendum verum Ecclesiae novae et verum Ecclesiae veteris, nam ‘vestimentum’ est verum; assuere vel ‘committere’ unum alteri est destruere utrumque, verum enim Ecclesiae novae est interius verum, ita verum pro interno homine, at verum Ecclesiae veteris est exterius verum, ita verum pro 12 externo homine; in hoc vero erat Ecclesia Judaica, haec enim per externa repraesentabat interna, 13 at Ecclesia hodie est in veris internis, quae repraesentabantur, nam Dominus illa vera revelavit; quod haec non conveniant externis ut simul sint, significatur per illa Domini verba; inde quoque patet quod ‘vestimentum’ significet verum Ecclesiae:

[8] apud Johannem,

Jesus dixit ad Petrum, Amen, amen, dico tibi, Cum eras puer, cingebas lumbos tuos et ambulabas quo volebas; cum autem senueris, extendes 14 manus tuas, alius accinget lumbos tuos et ducet quo non vis, 21:18;

qui non sensum internum Verbi novit non scire potest quid haec involvunt; quod arcana sint, patet; in sensu interno per ‘Petrum’ 15 significatur fides Ecclesiae, videatur praefatio ad Gen. xviii et xxii, et n. 3750, 6000, 6073 fin. , 6344 fin. ; inde per ‘Petrum cum puer’ significatur fides Ecclesiae qualis est in suo initio, et per 'Petrum 16 cum senex' fides Ecclesiae qualis est in suo fine; inde patet quid significat ‘cum eras puer, cingebas lumbos tuos et ambulabas quo volebas’, quod nempe fides Ecclesiae in suo initio sit fides veri ex bono, ita fides charitatis erga proximum et amoris in Dominum, et quod tunc homo Ecclesiae ex libero bonum agat, quia ex Domino; ‘lumbi’ enim sunt bona amoris, n. 3021, 3294, 4280, 4575, 5050-5062, inde ‘cingere lumbos’ est investire bonum veris, ‘ambulare’ est vivere, n. 519, x1794, 8417, 8420, inde ‘ambulare quo vult’ est vivere in libero; illi enim in libero vivunt, seu ex libero agunt, qui in fide sunt ex 17 amore in Dominum 18 ac charitate erga proximum, nam illi a Domino ducuntur, n. 892, 905, 2870-2893, 6325, 9096; ‘cum senueris, extendes manus tuas et alius accinget lumbos tuos et ducet quo non vis’ significat quod fides Ecclesiae in fine suo nulla erit, et quod tunc 19 falsa mali ex amoribus sui et mundi succedent ac servituti subjicient. Hoc arcanum est quod in his Domini verbis latet, quod solum ex sensu eorum interno videri potest. Inde iterum patet quomodo Dominus locutus est, quod nempe ut singulis inesset sensus internus; ob finem ut caelum conjunctum esset mundo per Verbum, nam absque Verbo nulla conjunctio, hoc est, absque Divino Vero revelato; et si nulla conjunctio, perit genus humanum.

Footnotes:

1. See p 5

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. inde externus homo vocatur vestis respective ad internum, seu naturalis homo respective ad spiritualem

4. fidei eorum seu veri

5. splendescentibus

6. ita

7. The Manuscript inserts et quod.

8. significabat

9. ut repraesentaretur judex discipuli vestimenta sua imponebant super eos, et collocabant Ipsum super vestimenta, quapropter in versu 5 praecendente memoraturex Sachariapropheta, dicite filiae Zionis, ecce Rex tuus venit tibi mansuetus sedens super asina et super pullo, filio subjugalis: quod discipuli imposuerint super eos vestimenta sua, significabat Ipsi substrata vera in omni complexu, discipuli enim repraesentabant illos, apud quos ea vera, n: 2129, 3488, 3858 fin. 6397, et vestimenta eorum vera in omni complexu; similiter quod turba straverit vestimenta sua super via; quod ita fecerint, fuerat ex solenni ritu, quum equitarent judices et reges, quorum asinibus ac mulis vestimenta sua imponebant magnates, et tunc populus sua vestimenta sternebant super via, nam regium in coelo est Divinum Verum

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. in vero autem interno est Ecclesia hodie, nam haec vera revelavit Dominus; (in the margin) quod hoc verum non conveniat illis qui in vero externo sunt, ac vicissim, itaquod externum cessaturum sit ut in illo vero interno sint

14. manum tuam, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

15. intelligitur

16. senem

17. bono amoris

18. et charitatis

19. falsum

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.